скачать книгу бесплатно
Хижолатда бир оддий қўшиқ тополмай қолдим.
ТОНГОТАРДАГИ УЧРАШУВ
Тундан чиққан тонгнинг суюнчисига
Бир олам ёғдулар ҳосил бўларлар.
Қаранг: Қуёш, Осмон, Замин тусига:
Улар бир-бирига восил бўларлар.
Одатдай Кун тушар ўз чўққисидан,
Ер-Осмон қутлайди ул олов кўзни,
Негадир учовлон гўё қўққисдан
Учрашиб қолгандай тутарлар ўзни.
* * *
Биз нечун яшаймиз, куйлаймиз, нега?
Айт, ненинг умиди, армони билан.
Ҳаётда не борки, маънога эга —
Кўк – қуёши билан, тан – жони билан.
Манзилга етсинлар бахт сайёҳлари,
Булбуллар ўз чаман боғин топсинлар.
Чўққининг қорлари, ер гиёҳлари —
Сари менинг қалбим бўлиб чопсинлар.
Ўзгалар тўқиган қўшиқни эмас,
Балки ўз қўшиғин куйласин ҳофиз.
Бу оддий ва доно қўшиқ бўлса бас,
Қалблар хотирида қолдирувчи из.
Қўшиқ – тирикликка пок олқишимиз,
Эзгулик жарчиси эканлигимиз.
Бу ҳаромдан холи ҳалол ишимиз,
Ўзлигимиз, бахтга эгалигимиз.
Комил бўлур бир кам дунёнинг иши
Ва мангу адолат қучгувси уни,
Ҳар битта инсоннинг шу ўз қўшиғи —
Умр топса, умр – ўз қўшиғини.
* * *
Эй дўст, шошмоқдасан дўст ҳузурига,
Йўқотма суюнчи гапни дилингдан.
Хайрли йўлдасан, қалб ғурурига
Қонгилу орқага қайтма йўлингдан…
Эй мутриб, чолғувнинг уммон бағридан
Сийлайди сени бир порлоқ дурдона.
Умрнинг сен майда ташвишларидан
Фориғ бўлу топгил ноёб тарона…
Эй ошиқ, ишқ кўнгил остонасида
Бошпана сўрайдир, пешвоз чиқ унга.
Ғафлат нари бўлсин, шулки қасида:
Севгида айлангил бахтли тутқунга…
Эй оҳу, сайёдга чап бериб бу гал
Сен тоғлар юртида бехавотир юр.
Шоир сени эрмак санамас тугал,
Сен унга бўла қол илҳом ва сурур…
Денгизчи, хатарли йўлга отландинг,
Суюк жужуқларинг силкиб қолди қўл.
Колумб шарафини тилаб-ла ёдинг,
Сенга шон ёр бўлсин, сенгадир оқ йўл!
Эй мусаввир ўғлон, унча-бунчага
Насиб этилмаган ҳайрат – сеники.
Мўйқаламинг қўйма, чўнг тушунчага
Ифода бўлажак сурат – сеники…
Эй шоир, ижоднинг юлдузли они
Энг залвар туйғулар пар мисол учсин.
Кўпни кўрган бизнинг кўҳна дунёни
Навқирон бир туйғу шеър бўлиб қучсин.
МУҲАББАТ
Муҳаббат чолғудир – бирмас сири, минг,
Тилга кирар ошиқ қўлида танҳо.
Умри ўтиб кетар қай бир кимсанинг
Бу саркаш чолғуни созлагунча то.
Балким, у уммондир – кўринмас таги,
Мурод дурдонасин топмаклик душвор.
Эҳтимол, номаълум ошиқ эртаги,
Эртакки, ғаройиб тилсимлари бор.
Орзу водийсида ишқ – оби ҳаёт,
Боқийликни билмас уни тотмаган.
Севгидан фориғ жон – қушдир беқанот,
Ишқсиз ғофилларнинг тонги отмаган.
Сирлар кўп оламда бизлар билмаган,
Дилда бонг урмакда муҳаббат саси.
Хилқатда олам кўп кашф этилмаган,
Биз тилаган севги – балки биттаси.
* * *
Ошиқнинг кўксида гупурар юрак,
Буни яхшиликка йўйингиз фақат.
Покиза бағирнинг тубида, демак,
Дунёга келмоқда тоза муҳаббат.
Шоир қалби тепар, асов, шиддаткор,
Гўё довул чоғи чайқалган уммон.
Демак, ул бағрида дам ўтмай бирор
Дунёга келгуси қўшиқ бегумон.
ҒАЗАЛ ЁЗИЛАДИ, ЁПИЛАДИ НОН
Жаҳон аҳли кори-бори билан банд,
Ҳамон айланади бу чархи даврон.
Офтобини суяр осмони баланд,
Ғазал ёзилади, ёпилади нон.
Қайдадир, кимнингдир ризқи яримта,
Қайдадир сотилар севги ва имон.
Замин, ёрлақаган гўшаларингда
Ғазал ёзилади, ёпилади нон.
Сонгми даҳшатлари қолдирмас лоқайд,
Хиросима доғи битмайди ҳамон.
Дунё ҳансирайди жангда, айни пайт
Ғазал ёзилади, ёпилади нон.
Дунё жанггоҳида йўқдир бетараф,
Ҳаёт-мамот жанги борар беомон.
Шаҳид қаҳрамонлар шаънига шараф —
Ғазал ёзилади, ёпилади нон.
Чучмалликдан холи ғазалнинг сатри,
У – умид, парча нон ва парча осмон.
Кимнингдир энг ёниқ армони, дарди,
Ғазал ёзилади, ёпилади нон.
Гурунгларда деҳқон ва шоир халқим,
Ўртада ноз-неъмат тўла дастурхон.
Серташвиш дунёнинг давоми, ҳақи —
Ғазал ёзилади, ёпилади нон.
СТУДЕНТЛИК ЙИЛЛАРИ
Э.Воҳидовга
Шоир дўстларимнинг севган мавзусин
Тилади менинг ҳам шеърпараст кўнглим.
Бу гал мен сизларга ҳавас қилдим чин,
Талаба укам ва толиба синглим.
Даҳр денгизида умр кемаси
Юзиб бормоқдадир манзили томон.
Бундан чорак аср аввал, чамаси,
Биз ҳам студентлик бахтин туйган он.
Бугун қалб мавжида ясади тўлқин,
Кўзларга ёш қалқиб чиқди негадир,
Бу чоғ борлиғимга ҳоким шу ёлқин
Бағримда беадад кучга эгадир.
Ёдингдами, дўстим, ўшанда дастлаб
Ёшлик дафтарини сен нақш этгансан.
Дарвоқе, сен азиз дўстларни қўмсаб,
Кейин ул дамларга шеър бахш этгансан.
Нечоғлиқ илм уйи ичра тўла нур,
Бугун ҳам хўб гавжум бўлиб турипти.
Ўйланмай, бу сафга қўшилайлик, юр,
Ёшлик хиёбони тўлиб турипти.
Не бахтки, бу лаҳза кўклам элидан
Порлоқ хотиротлар шамоли елди.
Фарғоналик қизнинг жозиб тилидан
Ўтлиғ ғазалларинг эшитгим келди.
Гуфтори шакар ул, Хива қизининг
Бир ажиб шўхлиги, нози бор эди.
Самарқандлик Зебо талаффузининг
Замири соф эди, беғубор эди.
Соғинч китобидан бир такаллум – бу,
Дўстни эслатгувчи ёруғ бир нишон.
Будир дорилфунун, байтул улум – бу.
Полопонлар учган қутлуғ ошиён.
Ватан чаманлари зоғлардан фориғ,
Парвози баландлар, сизники осмон.
Сизлар учмадингиз боғлардан фориғ,
Фақат нидо беринг: қайдасиз бу он?
Шоир дўстларимнинг севган мавзусин
Тилади менинг ҳам шеърпараст кўнглим.
Бу гал биз сизларга ҳавас қилдик чин,
Талаба укам ҳам толиба синглим.
* * *
