скачать книгу бесплатно
– Мени чақирдингми, ой юз париваш,
Мен якка офтобман танҳо фалакка.
– Ассалом, офтобим, кўнглим андек ғаш,
Негадир бу фурсат қолгум бор якка.
– Оҳу кўз дейишар, ўша оҳуман,
Шўх-шан барноларга орзудир кўзим.
Мен ўша оҳуманг, ўша орзуман,
Сени сўқмоқлардан бошлайин ўзим.
– Ўзганинг кўйида кўнглим бетоқат,
Тоғ сайрида сени унутганим йўқ.
О, тоғлар эркаси, оҳужон, фақат,
Фақат ҳозир сени мен кутганим йўқ…
– Сени кўргим келди, оҳу кўз малак,
Еллар бошлаб келди ёнингга шу тоб.
Менга ҳамроҳ бўлди гўзал капалак,
Сен сари бошлади оҳу ва офтоб.
– Кутганим қошимда – матлаби юрак,
Беҳад шодлигимни кўргали баҳам,
Келингиз: офтобим, ел ва капалак,
Ёнимга ошиққил, оҳужон, сен ҳам.
СЕВГИ
Шундай нақл этурлар севги ҳақида:
Эмиш у тўғрида тасаввур хато.
У бир қиздир одми кийим – кўйлакда,
Гўзал туйғулардан, ранглардан ато.
Кулиб сайр этармиш коинот бўйлаб,
Ўзини билдирмай, билдирмай фақат.
Сен шунчаки қўшни қизи деб ўйлаб
Лоқайд қараганинг балким муҳаббат.
Дуч келиш ҳеч гапмас ҳар муюлишда,
Таниш қийин уни кийимдан, сўздан,
Ташвиш аро, майда-чуйда юмушда
Қочирмоғинг мумкин сен уни кўздан…
У хумо – бошингга бир марта қўнар,
Қўнса, умр бўйи қолар ёнингда,
Тоғ нурар, тахт қулар, вулқонлар сўнар,
Муҳаббат туғёни тинмас қонингда.
Унинг хизматида эмиш асиллар,
Мангу ёшлик эмиш яқин сирдоши.
Ўтса ҳам асрлар, неча насллар,
Тарк этмасмиш уни ўн саккиз ёши.
Қайдадир, ҳаваслар салтанатида
Ҳамманинг ўн саккиз ёшлик санами.
О севги, ўз кўнглин чуқур қатида
Одамлар ё топар, ё топмас сани.
Пушаймон бўлмагил, куймагил қанча,
О ғафлат бандаси, ёлборма-ёлбор,
Бир бор ёнгинангдан шўх жилмайганча
Ўтиб кетган севги келмас қайта бор.
Кексаяр ўғлонлар, дилрабо қизлар —
Севмоқ савдоси бор ё йўқ бошида,
Севган, севилганлар – ўтамиз бизлар,
Севги ҳамон ўша қизнинг ёшида.
СУРАТ
У бир оддий қувноқ сураткаш,
У билади, яхши билади:
Бир кун чоллар – хаёли чалкаш,
Суратини сўраб келади.
Ёшлигини излаб келади
Бир вақт гўзал саналган қизлар.
У билади, яхши билади:
Қор остида қолмиш ул излар.
“Биз ёш эдик, ўт юрак, барно,
Сен суратга олган онингда.
Ҳуснимизнинг муҳри бордир, о,
Танҳо сенинг ғаладонингда.
Кулмоқдасан, ё келдикми кеч,
Нега бунча ўжарсан, саркаш?”
Ҳазиллашиб, бўй бермайди ҳеч
Ёшлик деган қувноқ сураткаш.
УМИД БЕШИГИ
(Алла)
Қўшиқлар қўшиғи – алла энг куйчан,
Алла файзи билан тўлиқ хоналар.
Хоҳ кекса, хоҳи ёш – куйлайди ўйчан,
Фарзанд боши узра уйғоқ оналар.
Она ниятлари покдир баридан,
Пок ниятга жўрдир қисмат торлари.
Эрта бир кун замин ҳовлиларидан
Дув учар кўк сари Ер шунқорлари.
Она даҳо қўшиқ тўқиган онлар
Ва порлоқ тилаклар тилаган чоқда,
Билади: қанчалаб жасур ўғлонлар —
Қабри қолиб кетган қай бир жанггоҳда.
Жаҳон ҳам онадир ёши қарига,
Унинг фарзандлари – уч миллиард жон.
Омонлик тилаб қиз-ўғлонларига
Умид бешигини тебратар жаҳон.
* * *
Оҳулар қадами етган чўққилар
Чорлайди энг порлоқ юксаклик сари.
Фақат оҳуларга маскандай улар,
Оҳуларга аён юксаклик сири.
Оҳулар изидан тушар овчилар,
Мўъжизалар кашфи – шоирга армон,
Ўзгача рангларда олам очилар,
Гўдак завқи билан шоир боққан он.
Оламни шуълага кўмиб бус-бутун,
Сирли ва тиниқ бир ҳикоя сўйлаб.
Жаннат водийларга тушиб келар кун
Шўх оҳулар очган сўқмоқлар бўйлаб.
* * *
Тошлар бор: бағрида пинҳон кўп сирлар,
Кўрган-кечиргани бўлур минг достон.
Қат-қат из қолдирмиш кўҳна асрлар,
Айтар гаплари кўп, бироқ безабон…
Шундай одамлар бор, ҳа, аҳли башар,
Кўрган-кечирганин зарра нафи йўқ.
Ажаб, шундай зотлар дунёда яшар,
Тили – забони бор, айтар гапи йўқ.
* * *
Анов уйда қувонч – тўй бўлмоқда, тўй,
Соҳиби хонадон ёзмиш дастурхон.
Остона олдида сурмагин-да ўй,
Ичкарига кириб шод бўлгил, меҳмон.
Кимдир фарёд солиб йиғлайди юм-юм,
Ўзга бир ҳовлида аза ва мотам.
Ҳамдардлик билдиргил, халқимда удум,
Бирров кириб ўтгил у ҳовлига ҳам.
ҚИЗАЛОҚ ВА ҚЎҒИРЧОҚ
“Болалар дунёсин” гавжум бурчида
Каттакон ва кўркам қўғирчоқ турар:
Қақилдоқ бир қизча ҳаприқиб жуда
Дадасин, аясин у томон судрар.
Дада билан ая йўналди лоқайд,
Ҳангоманинг зўри шунда бошланди.
Сотувчи опанинг ёнида бу пайт
Эрка қизалоқнинг кўзи ёшланди.
Бола етаклаган оналар, айтинг,
Айтинг, бир вақт бола бўлган оталар,
Йиғлаб турган гўдак худди шу пайти
Етолмаган шодлик не деб аталар?
Ахир кўҳна олам болалари ҳам —
Ўзига яраша олам-ку, олам:
Эртаклари, бахти, хаёллари ҳам,
Бувилари, қўғирчоқлари билан.
Бу шундай оламки покиза, доғсиз,
Лоқайдликка уввос солиши мумкин.
Битта қўғирчоқсиз, бир қўғирчоқсиз
Бу олам ҳувиллаб қолиши мумкин.
* * *
Ҳоким бўлиб гоҳида жаҳл,
Давраларни бузар беомон.
Гурунг давом этади аҳил
Қўшиқ кириб келгани замон.
Таронада хислат кўп, сир кўп,
Муҳаббатга удир дугона.
Қай юракда риё кўп, сир кўп —
Яхшиликка чорлаб тарона,
Тош бағирлар қаърин эритиб,
Завқи билан сел қилгани пайт,
Ҳасадлардан буткул аритиб,
Ёт дилларни эл қилгани пайт,
Ким бўлмасин – жаҳлин тарк этар,
