скачать книгу бесплатно
У билан лаҳзада олам улғайди,
Яшаб камолининг олтин зумини.
Шунчаки… у мағрур оламга ейди
Россиянинг камтар табассумини.
* * *
Биз лаҳзалар каби шошамиз ҳар вақт,
Гоҳ ҳушёр, гоҳида ғафлатдамиз, оҳ.
Гоҳ тўй-томошага келамиз барвақт.
Дўстнинг кулфатига кечикамиз гоҳ.
БИР АВГУСТ ОҚШОМИ
Бир август оқшоми, кеч шамолида
Қизиган далалар елпинар чоғи.
Буғдойзор тебранар нон хаёлида,
Кўкда юлдуз ёнар – ноннинг увоғи.
Янги юлдуз излар бедор мунажжим,
Яхши тушлар кўриб тин олар деҳқон.
Тепада бир юлдуз милтирайди жим,
Олтин далаларда етилмоқда дон.
Порлоқ ниятлардан нурлидир мангу,
Толе манзилининг сўқмоқлари оқ.
Мангу пойидордир, сирлидир мангу
Милтираган юлдуз, тебранган бошоқ.
* * *
Янги кўйлак кийган синглим мисоли
Кўклам кўйлагида суюнар олам.
Қушлар қанотида келтирар толе,
Барчага етгулик: сенга, менга ҳам.
Вақт қуши учадир, учар беармон,
Бир онга тўхтатмай ўз парвозини.
Бизлармиз, дўстгинам, мутриби даврон,
Қўллардан қўймовчи ҳаёт созини.
Ёруғ тонг туғилар лаҳза ўтмайин,
Кечмиш бўлиб қолур ажиб шу он ҳам.
Умрдан лаҳзалар кечгани сайин
Тобора кексаяр кекса жаҳон ҳам.
Кечмиш давронлардан ўчмас хотирот
Бу кун отаётган оппоқ тонгимиз.
Олам ўзи кўҳна, кўп эски равот,
Уни янгиловчи бизлар янгимиз.
ЮКЛАР
Р.Қ.Исломбековга
Вазнига нисбатан неча бор вазмин
Юкни уясига судрар чумоли.
Шумикин ризқ-рўзи, яшашдан мазмун,
Чумоличасига шумикин толе?
Заҳматкаш қумурсқа, Инсон умри ҳам
Юклар ташимоқдан иборат, асли,
Бизда ўзга мезон ва ўзга кўлам;
Ахир, биз инсонмиз, одамзод насли.
Чумоли, сен учун англамоқ мушкул
Бизлар ташийдиган юклар кўламин,
Муқаддас юкимиз – кураш, ҳижрон, гул,
Тепадаги юлдуз, бахши ўлани…
Шоир ҳам маънолар ташиб юради,
Икки елкасида сўз тўла хуржун.
Бўшатади, яна сўзлар теради,
Қайта бошдан уни тўлдирмак учун.
Ризқ билан тўлсин деб, бўлсин деб пойдор, —
Инсоният отли буюк хонадон,
Вазнига нисбатан вазмин неча бор
Юк ташиб йўл босар тинмагур Инсон.
ЖАСОРАТ
Жасорат нимадан бошланур асли,
Мен ҳаётга қандай мардликка шайман.
Қандай мактаб ўтган Гастелло насли,
Гўдак чоғларимдан шуни ўйлайман.
Ўққа қалқон бўлган ёш Матросов
Умри афсонадир бу кун, афсона.
Бу кун менинг наслим шонга муносиб,
Истиқболи сари борар мардона…
Қаллоб бир қилмишга ким қадам қўяр —
Қийнайдир аввали гумонли хаёл.
У буни шунчаки гумонга йўяр,
Қўрқоқлик бошланур шундан, эҳтимол.
Бедардлик дардидан қолган асорат —
Бир лоқайд сатр бор, бироқ чиройлик,
Шоирга қўлингни бергил, жасорат.
Шу лоқайд сатрни кел, ўчирайлик.
* * *
Не тилайсан, сўйла, жаҳонгашта қалб,
Қайга учгунг хаёл арғумоғида?
Гуллар изладингми сайлаб-саралаб
Бехазон, безавол кўнгил боғида.
Майлига, йўллар бос билмай ҳорғинлик,
Дунёлар ораси сенга бир қадам.
Сен зарралаб топган шеърий ёрқинлик
Толе хизматида бўлсин дамба-дам.
Авжи гўзалликни куйламоқ даминг,
Бағрингда нашъа ва завқ бениҳоя.
Ғариб гўшаларга етсин қадаминг,
Эрталардан айтгил ёруғ ҳикоя.
Ҳажрингдан қай ошиқ кўзда қалқди нам
Ҳижрон изтироби бўлсин-да унут,
Абжир чавандозим, менинг қалбгинам,
Вақт тулпорининг жиловидан тут.
Сени олис йўллар, йўллар чорлайди,
Шеър сўқмоғи бўйлаб сўнгсиз чақирим.
Бир дам бағримга қайт, ўйлар чорлайди,
Бу чоқ сени ўзим, ўзим чақирдим.
Кўриб-ку, ҳис қилиб турибман ўзим
Сен ўтган сўқмоғу масофалар мўл…
Нега оғир бўлар, айт, нега узун
Бағрингдан то оппоқ қоғозгача йўл?
ВАҚТ
Йигирма тўрт сулув зулфини тараб,
Сарҳисоб сўрайди мендан кеч-кундуз.
Бири салом билан келса эрталаб,
Бошқаси пешинда кўргизади юз.
Шеър хаёли мени банд этган дами
Йўқлаб келар яна битта париваш.
Тунда остонамга етиб қадами,
Бошқа бири ёниб сўйлайди яккаш.
Умрлар кечади соатма-соат,
Шиддаткор асримда дамлар югурдик.
Жўралар омонми, борми саломат,
Ўзга кулфатига бўлдимми шерик…
Ножўя айтилган битта сўзимдан,
Чил-чил синмадим дўст кўнгли ногоҳ:
Совуқлик ёғдими баъзан кўзимдан —
Баридан одамлар огоҳдир, огоҳ…
Қизлар сиймосида кўринган менга
Йигирма тўрт сулув – кеча-кундузим.
Сарҳисоб бераман соатларимга,
Вақт қаршисида якка мен ўзим.
Вақт ғазнасида онларнинг зари
Ганжлар уммонининг қатра мисқоли.
Ҳар кичик ишимга тушиб назари
Вақт мендан ҳол сўрар дўстим мисоли.
Шундай улғаямиз бизлар кунма-кун
Умр дарёсида оқади сувлар.
Кечган ҳар соатнинг лаҳзаси учун
Ҳисоб сўрар ҳали қанча сулувлар…
Шу ярим кеча ҳам ишқий қасида,
Ғазалим байтига мавзу бўлган он,
Доно бир фаришта қиёфасида
Эшик қоқаётган вақтдир, бегумон.
* * *
Чиройсиз борлиқлар маъниси надир,
Чиройини кутар саҳролар сувсиз.
Кўнгил сайри – орзу диёригадир,
Ҳоли не кечарди унинг орзусиз.
Субҳи содиқ они гуллар энтикиб,
Офтобни кутадир нур илинжида.
Бир кун уйғонгали, камолни кутиб
Кўкламлар ухлайдир куртак ичида.
Ишқий куй туғилар, севгувчи мутриб
Соҳибидир унинг ёлғиз – ягона.
Шу оҳанг эмасми бир умр тирик
Чолғунинг бағрида ухлаган ёна.
Фазо кутар жасур фазогирини,
Қўрқмас ғаввосини – дурри-дурдона.
Ечмоқ истамайин азал сирини,
Бахтимга ошиқдим шўх, ошиқона.
Порлоқликлар – сўзда, сўзда ҳарорат,
