скачать книгу бесплатно
Сени юрак ўйлар бедор,
Жамолингни куйлар баҳор,
Шайдо қалбда қўшиғим бор,
Қўшиғимни тингла, дилбанд.
ЁР БЎЙИДАН ЎРГУЛАЙ
Гулбоғимда гул бўйи бор,
Ўргулайин гул бўйидан.
Дил тўрида ёр ўйи бор.
Ўргулайин ёр ўйидан.
Гул бўйидан, гул бўйидан
Ёр йўлига сочай дейман.
Дил куйидан, дил куйидан
Ёр кўнглини очай дейман.
Гул япроғи тоза – тоза,
Булбулдайин йўқ ғазалхон,
Гулга ғазал ёза – ёза
Булбул бўлмиш шўх ғазалхон.
ЮЛДУЗЛИ КЕЧАЛАР
Юлдузли кечалар, нурли кечалар,
Юлдуз кўзларингни солар ёдимга.
Шу нурли кечалар, сирли кечалар
Юлдуз бўлиб келгил, дилбар, ёнимга.
Ойнинг жилвасига маҳлиё кўнгил
Зумрад чаманлардан излар висолинг.
Дилбарим, кафтимга нур бўлиб қўнгил,
Нурга қиёс бўлсин сенинг мисолинг.
ЁР СОҒИНЧИ
Ипакчи қиз қўшиғи
Ипагимдай узундир, ёр, хаёлим,
Толеимдай соф, беғубор хаёлим.
Йўлларингга нигорондир кўзларим,
Севгим мисол авжи баҳор хаёлим.
Ипагим зар, мисли дилбар мулойим,
Ипагимдан висолга йўл улойин.
Қўшиқ айтиб чаманимга келсанг, ёр,
Муҳаббатинг чинлигини билойин.
Ипак пайванд юрагимнинг торига,
Бахтим монанд ипагимнинг зарига.
Сенга бўлган соғинчимни, шунқорим,
Ипак билан ёздим дил дафтарига.
ВИСОЛ ГУЛШАНИ
Қўлда пиёлам чинни,
Қўшиқ сўзимнинг чини.
Қўшиққа қўшиб айтдим
Қалбимнинг соғинчини.
Тоғ бошида қормикин,
Излаб келган ёрмикин.
Қарчиғай кўз ёргинам
Ишқига иқрормикин.
Шошаман ёр ёнига,
Ул висол гулшанига.
Дилдан қўшиқ айтаман
Дилдоримнинг шаънига
Ишда толмас билагим,
Ишқда толмас юрагим.
Ёр кўксига бош кўймоқ
Менинг орзу – тилагим.
ЗЕБО ЎЛКАМ
Зебо ўлкам, зеболикда танҳо беандоз,
Йўлларингга нур ва чечак ёзмиш поёндоз.
Гулшанингга минг боқдиму бир бор тўймадим,
Меҳнат – кўрку жамолингга сайқалу пардоз.
Йигитларнинг – лочин мижоз, шерюрак, ўктам,
Шўх қизларинг – вафодору, серишва, серноз,
Садоқатли шунқорларинг мардлик кўргазиб,
Кўк сирини очмоқ учун айлади парвоз.
Боғларингни тарк этгуси келмайди кўклам,
Бахт ҳавоси жаранглаган ҳаволаринг соз.
Гул ҳаётдан жило олиб, шайдо юрагим,
Дилбар Ватан васфин куйла боз устина боз.
СОЙ СОҲИЛИ СЎЛИМ-СЎЛИМ
Сой соҳили сўлим-сўлим,
Сой бўйига тушса йўлим,
Суйганимнинг висолини
Сўлим сойдан сўрар кўнглим.
Суйганимнинг сайроқ созин
Яйраб тинглай дил овозин.
Фақат унга очганим йўқ,
Очганим йўқ юрак розин.
Сулувгинам деган куйи
Менга айтган куйимикин,
Соҳил бўйлаб кўринган у
Севганимнинг бўйимикин.
Сой соҳили сўлим-сўлим,
Сой бўйига тушса йўлим,
Суйганимнинг висолини
Сўлим сойдан сўрар кўнглим.
ҚЎШИҒИМ – ҚЎШБУЛОҒИМ
Қўшиғимсан, Қўшбулоғим,
Қўшиғимдай жўш, булоғим.
Чечакларга кон бу боғим,
Қўшбулоғим – гул қишлоғим.
Сунбулини тарар қизлар
Ойина кўз булоғингда.
Ёр йўлига қарар қизлар
Чаманингда, гулбоғингда.
Гул саватсан тоғ тўшида,
Булоғимсан сен зилолим.
Қўшиғимсан дил тўрида,
Баҳоримсан – безаволим.
ДИЛРАБОДАН БУ ЧИРОЙ
Бу гулистон тўлди кўркка, гул, зиёдан бу чирой,
Тупроғи зар – кўзимизга тўтиёдан бу чирой.
Пойидан гул кулди боғда кулганида дилрабо,
Пойи сунбул, завқи булбул дилрабодан бу чирой.
Қўлда сози, гул ҳаётни мадҳ этарда хуш нафас,
Гул ҳавода ўйнаб учган шўх ҳаводан бу чирой.
Боғимизнинг гул жамоли бахтимиздай сержило,
Шод кўнгил бағридаги соф муддаодан бу чирой.
ҚАНОТЛИ ЁШЛИК
Мусаффо осмонинг, боғинг қуёшлик,
Порвоз қил, парвоз қил, қанотли ёшлик.
Олис сайёралар, юлдузлар билан
Фазоларда туздинг қутлуғ қардошлик.
Нақарот:
Мусаффо осмонинг, боғинг қуёшлик,
Парвоз қил, парвоз қил, қанотли ёшлик.
Саҳролар бағрига элтасан баҳор,
Толеинг оламга баҳордай боқар.
Куйла саодатни шўх, ошиқона,
Ашуланг ёйилсин жумла жаҳона.
Нақарот:
Ер юзи ёшлари бериб қўлга қўл
Жўровоз куйласин, куйга – ойдин йўл.
Куйласин жўр бўлиб сенга кенг жаҳон,
Куй билан яйрасин бу тиниқ осмон.
Нақарот:
ЮЛДУЗЛАР ҒАЗАЛИ китоби 1974 йил
* * *
Кимгадир боғлиқмиз, кимгадир интиқ,
Кимдандир оқибат кутиб яшаймиз.
Бу куннинг ҳуснига волалар бўлиб,
Ёруғ эртага кўз тутиб яшаймиз.
Бу кунимиз билан эртамиз аро
Ришталар мавжудки, илғанмас кўзга.
Худди шундай узоқ кўкда ўзаро
Юлдуздан йўл кетмиш олис юлдузга.
Ошиқ ёр васлига етишгани он
Шу ёғду юракда ўт бўлиб ёнган.
Орада офтоб бор, замину осмон
Нурнинг олтин ипларида уланган.
Сен ва мен… дилларни севги ўртади,
Қисматимга кирдинг фаришта бўлиб,
Муқаддас муҳаббат икки ўртада
Туйғуларни қўшди бир ришта бўлиб.
Сирли ришталарни офтоб тўқиган,
Узилмасин улар, бузилмасин асти.
Шу кўзга кўринмас иплар йўқ экан,
Дунё пароканда, дунё бўлмасди.
Умидларга пайваст ҳаёт яшарар,
Нафис ришталардан қисматлар бунёд.
Дунё меҳваридан ўтар ришталар,
Бири узилса ҳам зил кетар дунё.
