скачать книгу бесплатно
биткә чәчрәвенә сөенеп.
Бездән дә бай кеше булмагандыр:
икебезгә – ике чемодан…
Агач өйдән нәни бүлмә алгач,
шатлык ашкан иде чамадан.
Ашау өстәле дә шул чемодан,
язу өстәле дә – чемодан,
Гел шатлыгы истә.
Борчулары
сүзсез генә әллә йотылган.
Сыңар чиләк тотып, иртә таңнан
суга чират тору онтылган.
Гел шатлыгы калган. Язлар саен
мәктәп кичәләре хәтердә.
Ун ел элек унны бетергәннәр
унҗидедә кебек хәзер дә.
Минзәләдә юллар такыр, диләр…
Бәхетлеләр өчен такыр ул.
Минзәләдә ярлар матур, диләр…
Сөя белгән өчен матур ул.
Сикәлтәле сиртмә юлларыңнан
оча-оча килдем мин янә!
Бәхет кошым әллә бер каурыен
синдә калдырганмы, Минзәлә?
1964
«Көн эссе…»
Көн эссе.
Су өсте – нәкъ көзге.
Күктән нур коела.
Таң белән уянган күп төсләр
җуела, җуела.
Бик иртә чык кипкән.
Күзләрем
камаша яктыга.
Баш иеп, миләүшә берәүне
озаткан вахтага.
Ай күргән эзләрне, и кояш,
чык белән алдыңмы?
Таң белән уянган төсләрне
оталмый калдыммы?
1964
Җырчы дустыма
(Венера Шәриповага)
Ике күзең, ике күзең – утлы күмер,
бер карасаң, ничә күзләр кабына.
Күз сирпесәң, ничә йөрәк, ничә күңел
өметләнәп, канатланып кагына.
Җыр башласаң, болыннарга, тугайларга,
сахраларга әйди көмеш кыңгырау.
Китәсе лә бергә, борылып карамый да!
Ә күңелдә, ә күңелдә бер сорау:
Җырга ияреп, дулкыннарга төшеп чумсам,
гел янармы, йә сүнәрме бу дөрләү?
Сүнмәгән дә, күмер булып көймәгән дә,
яннарыңда нигә соң юк тик берәү?
Ике күзең, ике күзең – якты йолдыз,
сүндерәдер бик күпләрнең кайгысын.
Таң белән таң очрашалмый, кавышалмый…
әллә шуңа үзең һаман ялгыз син.
Китәсе лә иде бергә еракларга,
еракларга әйди көмеш кыңгырау…
Сагынырсың да, әйләнерсең дә карарсың:
өметләнеп калганнар күп,
син – берәү.
Шуны сөйләп чыңлый көмеш кыңгырау.
1964
Хәерле сәфәрләр
Урманнар, болыннар,
мәһабәт чыршылар…
Юлларда онтыла
мәшәкать-борчулар.
Бу җитез каеннар
кая гел йөгерә?
Кич була, ай чыга,
вагонга төн керә.
Шуышып төн керә,
моңая җырчылар.
Мәхәббәт турында
көй яз да җыр чыгар.
Тылсымлы аһәңнәр
җилкетте гомергә.
Сагышлы көй белән
кермә син күңелгә.
Йөрәкнең иң нечкә
кылына кагылма.
Һәй, гореф-гадәтләр
бик кырыс авылда.
Сездәге җыр-уен
чамасыз ярамый.
Бу төннәр алдаучан
томандай таралыр.
Җыр-уен – сезгә эш,
эшнең бер төрлесе.
Ә мине көтәдер
җир эше, тир эше.
Җырлыйлар җырчылар:
«Җилләрдә гөл сынар…»
Кем сынар, кем чыдар –
туасы көн сынар.
Паровоз ыргыла,
төтеннәр төтәтеп.
Ашыга вагоннар:
– Көтәдер, көтәдер…
И, туган якларның
ник якын җир-суы?!
Үрелгән пар толым –
шатлыгы, борчуы.
Иелә-бөгелә
каршылый арышлар.
Ә сез бит биредә
тик узып барышлый.
Хәерле сәфәрләр!
Бу минем тукталыш.
Ә йөрәк ник янмас:
көтәдер уттай эш.
Мәхәббәт турында
җырлыйлар җырчылар.
Юлларда онтыла
мәшәкать-борчулар…
1964
«Болыннарда – сихри бер ямь…»
Болыннарда – сихри бер ямь.
Такыялар үреп киям.
Чәчкә кадыйм чәчләремә –
бөтен дөнья чәчкә генә.
Йомшак кына җилләр исә.
Яфрагына җилләр тисә,
ак энҗеләр сибә шомырт.
Бу табигать нинди юмарт!
И былбылым, сандугачым,
бармы сайрап туяр чагың?
Гүзәллектән эри җаным,
бармы, башым, уяу сагың?
Ак күбәләк тибрәп оча,
чык суларын гөлдән эчә.
Дөнья аңа гөлгенәдәй,
гомере ләкин бер генә җәй.
Гөлләр сыйпап узыйм, дисәм,
кулларымны чәнчә билчән.
Былбыл тавышын тыңлап йөрсәм,
бәбкәләрне аулый тилгән.
Сөендерә язгы тамчы,
сискәндерә яшен-камчы.
Ә син сайра, сандугачым,
күңел – былбыл,
йөрәк – лачын.
1964
«Ак конвертта адрес…»
Ак конвертта адрес –
Казан.
Күк конвертта адрес –
Казан.
Казан, Казан,
сиңа язам.
Язам, бозам,
сызам-язам.
Язам –
килсә бәла-каза,
сиңа язам –
шатлык артса.
Эндәшмичә калсаң,
Казан,
шуннан авыр булмас
җәзаң.
Җырлар язам сиңа, Казан, –
түгел синдә җырлар аздан.
