скачать книгу бесплатно
1957
Сөюмени
Юл йөрүме, тузан кунмаса,
каршы җилләр битең кисмәсә?
Кайнарлыгын көннең тоймасаң,
татлылыгын суның сизмәсәң.
Йөзүмени, киңлек кичкәндә,
беләкләрең арып-талмаса?
Аргы якны кочып шатлыктан,
яшь үләнгә башың салмасаң.
Күз яшеңнең саф һәм ачысы
йөрәгеңне уеп төшмәсә,
сөюмени,
бәхет каршына,
канатланып, күңелең очмаса?
1958
Язгы җилдәй
Апрель җиле ярсына,
сулар боздан арчыла.
Яз җилләре килеп какса,
тәрәзәләр ачыла.
Тәрәзә юа кызый –
кояш уйный битендә.
Күзен сирпеп бер караса,
үтүләре читен лә.
Тәрәзәсе ялт иткән –
кыз күңледәй саф икән.
Яз кояшы нурын сипкән,
таң җиле үбеп киткән.
1958
«Колачлап иңләдем…»
Колачлап иңләдем
Агыйдел суларын.
Әллә син килмәдең,
әллә мин соңладым…
Дулкыннар кагалар
бер ярдан бер ярга.
Безнең дә аралар
охшаган шуларга.
Юлларда җилләрдән
җырларың ишеттем.
Әллә мин ашыктым,
әллә син кичектең…
1959
Су буенда шәфәкъ алы
Ике авыл уртасында
елга ага талгынга.
Ярдан ярга басма салдың,
килер өчен яныма.
Су буенда шәфәкъ алы
ялганды таң алына.
Безне күрде алсу таң да
ярда бөдрә тал гына.
Җәйләр үтте, көзләр җитте –
Басмабыз агып китте.
Басмалардан чыккач, юлың
кайларга алып китте?
Мин дә үттем күперләрнең
чуенын, тимерләрен;
нигәдер, инеш басмасын
юксынды күңелләрем.
1959
Туган җирем дә түгел
Туган җирем дә түгел,
үскән җирем да түгел,
Әлмәт, Әлмәт, ник сине
якын итте бу күңел?
Кулга көрәк алдык без,
җил, кояшта яндык без. –
Әлмәт дигән шәһәргә
башлап нигез салдык без.
Хезмәт белән зур даны,
ерак балкый утлары.
Бергә булды шатлыгы,
кайгылы минутлары.
Шулай үсте таш кала.
Шунда туды баш бала.
Аның тәүге адымы,
Әлмәт, синнән башлана.
Тәпи баскан туфрагы
җанга якын, яшь кала!
1959
Ач, шигърият, серләреңне
Үз энҗемне эзлим һаман,
көн туса, йөрим йөдәп…
Ач, шигърият, серләреңне,
тылсымлы сүзләр өйрәт.
Гөл серләрен тыңлар идем,
чәчәк атса бер гөлем.
Таңда торып, сандугачтан
өйрәнимме җыр телен?
Боз пәрдәсен умырзая
ничек ача? – Күрсәйдең.
Энҗе гөлдән мәңге шиңмәс
такыялар үрсәйдең.
Тау чишмәсе таш эретә,
әллә суы кайнармы –
шуның серен сорыйм әле
сездән, Урал таулары!
Кем уйламый бер очарга,
йолдызларга юл төбәп?
Уйларымны җырга салам –
яшендәй сүзләр кирәк.
Ташка тисә, таш эресен,
һич сүрелмәсен йөрәк!
Ач, шигърият, серләреңне,
тылсымлы сүзләр өйрәт!
1960
Кыр казлары
– Кыйгак-кыйгак, – казлар оча
ерак-ерак илләр аша,
канатларын кагып-кагып,
болытларда юллар ярып.
Кыр казлары, кыр казлары,
матур туган ил язлары!
Күктә уйнап, җырлар җырлап
кайтасыз сез:
– Кыйгак-кыйгак!
Очуыгыз бигрәк күркәм,
авыл өсте чыңлап тора.
Җырыгызны яше-карты
юлга чыгып тыңлап тора.
Илләр гизеп, мин дә шулай
исәр идем язгы моңдай –
бик йомшак шул канат кынам,
оча алмыйм, тик талпынам.
Уйларымны белгән сыман
каңгылдашып, баш очымнан
казлар очты:
– Кыйгак-кыйгак!
Идел өсте калды чыңлап:
– Зәңгәр күктә тумадык без,
бәбкә чакта җирдә тордык.
Бик яшь иде канатыбыз,
оча-оча чыныктырдык.
Кичтек без киң диңгезләрне,
күрер өчен бу язларны!
Мине уйга салып китте
кыр казлары, кыр казлары…
1960
Чишмә
Илһам Шакировка
Үтелмәгән нинди юллары бар, –
ургый-ургый чишмә ага…
Сагынып, сусап көткән ал иреннәр
еракларда, ерак ярда.
Ачылмаган нинди серләре бар, –
чылтыр-чылтыр чишмә ага…
Тау астыннан асылташлар җыйган, –
һәр ташыннан көмеш тама.
