скачать книгу бесплатно
Син генә, син генә,
Туган тел,
Нур булып туласың йөзләргә.
Чит телләр елатмый, көлдерми,
Гамь дә юк аларда, моң да юк.
Син үзең көймени,
Туган тел,
Мең еллар йотлыгып тыңларлык.
Син генә өйрәттең тоярга
Яшәүнең үз моңын, үз ямен.
Югалма, Туган тел,
Югалсаң —
Йомылыр шикелле күзләрем.
Тетрәнү
Тетрәндерде безне, Илһам абый,
Җырларың да синең, үлемең дә.
Син калырсың якты кояш булып
Һәм җыр булып халкың күңелендә.
Без тетрәндек синең моңнарыңнан,
Без тетрәндек синең көйләреңнән.
Син Иделдә, син күңелдә йөздең,
Ишкәк ишеп, ялгыз көймәң белән.
Син сагыну булып йөрдең читтә,
Һәр татарның сарылып җанында.
Барысы да кайтты туган җиргә,
Ак калфакның табылган чагында.
Таулар менеп, Әдрән диңгез кичеп,
Син барыбер кайттың Иделеңә.
Кояшлар да офыкларга китә,
Син дә киттең халкың күңеленә!
СПА
Кемне генә күрмәгән бу җирләр,
Кемнәр генә монда йөрмәгән.
Кемдер килгән монда ил үреннән,
Кемдер чыккан монда төрмәдән.
Кемдер килгән монда юынырга,
Кемдер килгән ләмгә чумарга.
Кемдер килгән тынлык эзләп монда,
Кемдер килгән монда җырларга.
Кемдер килгән мәҗлес корыр өчен,
Кемдер килгән ялгыз калырга.
Кемдер йөри монда ятлар белән,
Кемдер кайткан сөйгән ярына.
Кемдер килгән монда күрер өчен
Бу дөньяның яңа ләззәтен.
Кемдер килгән монда җанындагы
Юар өчен бөтен хәсрәтен.
Кемдер килгән суда йөзәр өчен,
Тирләр өчен парлы хаммамда.
…Килгәннәрнең булган әрнүләре
Юылмаган әле һаман да.
Ниләр генә күрмәгән бу җирләр,
Карасын да күргән, агын да.
Тәнен сафландырган чакта кеше
Юа алса иде җанын да.
Әллә шуңа
Күзләреңә дала җиле сеңгән,
Алма исе сеңгән киемеңә.
Бигрәк тыйнак үзең,
Артык тыйнак,
Әллә шуңа кердең күңелемә.
Күзләреңә төннәр сере иңгән,
Алма алсулыгы битләреңдә.
Бигрәк нурлы үзең,
Бигрәк җылы,
Әллә шуңа кердең йөрәгемә.
Күзләреңдә ниләр чагылса да —
Өләшәсең җанга нурлар гына.
Бигрәк моңлы үзең,
Бигрәк серле
Әллә шуңа күчтең җырларыма.
Китап
Ни кадәрле бөек фикерләр бар,
Күңелләрдә күпме сер ята.
Иң кадерле сүзләр җуеладыр,
Керми калса әгәр китапка.
Иң кадерле гыйлем югаладыр,
Теркәлмәсә әгәр бу белем.
Син дөньяның байлыгына ия,
Китапларга төшсә күңелең!
Син дөньяның серен беләчәксең,
Тоячаксың җаның асылын,
Җаһилият йолып алган чакта
Кешелекнең ничә гасырын!
Беләчәксең асыл киләчәкне,
Дөньядан соң ниләр буласын.
Кулларыңда – Китап,
Син гүяки
Бар галәмне тотып торасың.
Мин язларны сөймим
Мин язларны сөймим…
Ник яратыйм —
Сине алып киткән яз бит ул.
Әйтелмичә калган җылы сүзләр,
Бирелалмый калган наз бит ул.
Мин көзләрне күбрәк якын итәм,
Мин киталмыйм көзләр языннан.
Сине алып килгән, өмет биргән
Көзләр йөрәгемә язылган.
Мин язларны сөймим,
Тик көзләрдә
Килми мәңгелеккә каласым.
…Үзең генә мине өр-яңадан
Язга гашыйк итә аласың!
Үзем дә…
Шигырьләрем күктән сибелгәнме,
Җир тузаны микән таралган?
Мин үзем дә шигырь бугай, дуслар,
Йөрәк тибешеннән яралган.
Мин үзем дә шигырь генә җирдә,
Үтемле дә, аз да, кыска да.
Тулам кебек бөтен галәмгә дә,
Сыям кебек ике учка да.
Шәфәкъ сүнә
Шәфәкъ сүнә…
Төннең күзләренә
Кереп барыш якты хис белән.
Рәссам ялгыш
Серле зәңгәр күккә
Буяу түккән алсу төс белән.
Шәфәкъ сүнә…
Дөнья башка төрле,
Башка уйлар хәзер, башка моң.
Мин гүяки
Үткән көнем белән
Галәм үзәгенә ашамын.
Шәфәкъ сүнә…
Ә мин әйтерсең лә
Яңа гына шыткан бөремен.
Шәфәкъ сыман
Өр-яңа таң туар,
Мәңгелеккә киткәч бу төнем.
Алма ява
Көзге җилдә җиргә алма ява —
Җыр явамы шулай, кем белә?
Ни кадәр моң белән тулган җирем —
Алтын белән дөньям күмелә.
Никадәр моң белән тулган сөю,
Син кайтасың икән көзләргә.
Ә мин чыккан идем, сине сагынып,
Алтын алмаларны эзләргә.
Ә мин чыккан идем, бик юксынып,
Алма булып пешкән чагыңны.
Син бөтенләй үзгәрмәгән икән —
Кояш кебек һаман ягымлы.
Җилфер-җилфер сары күлмәкләрең
Бөдрә чәчләреңдә тирбәлә.
Әйтерсең лә көзге күбәләкләр
Очып уйный синең тирәдә… _
Әйтерсең лә сагыш булмаган да,
Әрнү булмаган да шикелле.
Син һаман да яз гүзәле икән —
Битләрең дә һаман сипкелле.
Син һаман да язгы, назлы икән,
Көзләр килмәгән дә диярсең.
Күзләреңдә шаян нурлар уйный —
Әллә син дә мине сөясең?
Көзге җилдә җиргә алма ява,
