скачать книгу бесплатно
ахыр бар…
«Мин җавапсыз калмам. Шау имәннәр…»
Мин табышмак чишәм нәселемә…
Мөдәррис Әгъләм
Мин җавапсыз калмам. Шау имәннәр
Кочагында изри изге көннәр.
Кылганнарны тарый вакыт җиле.
Кемнәр килә җиргә, китә кемнәр.
Мин җавабын эзлим бу гомернең.
Мин азагын эзлим юлларымның.
Чалгы чыңы сөйли болын өнен,
Чал кылганнар көйли кырлар моңын…
Яланаяк кына, сайлап кына
Өзә барам зәңгәр чәчкәләрне.
Арыш серкәләнә, көн уртасы,
Тургай моңы чәчри чәрдәкләнеп.
Адым саен, һәр сулышым саен,
Күк-Тәңредән миңа җавап иңә.
Табаннарга камыл кадалса да,
Тугарылып, бер чабасы килә.
Мин җавапсыз калмам. Бәгыремдә
Яңа мәңгелек җыр бөреләнә.
Үткәннәрнең кайтавазын җыя,
Чорлар чылбырына үрелә дә.
Мең яши, мең яшисе килә,
Сорау төеннәрен сүтәр өчен.
Бабалары нигезендә оныгымны,
Чыр китереп, мунча кертер өчен…
Фәрман
Без яшәргә хөкем ителгәнбез…
Айрат Суфиянов
Яшә!
Борынгыдан иңгән, канга сеңгән
Фәрман йөртә сөйрәп якалардан.
Якаң каралганмы, ару-акмы —
Карап тормый сөйри бирә заман.
Ни хәлең бар, дими, җанга тими,
Хәлләреңне үзең хәл кылырсың…
Тудың икән – яшә, сула, атла —
Фәрманнарның гади һәм корысы.
«Әйдә, малкай!..» – чыбыркылый дөнья,
Тәртәләргә тибеп карасаң да.
Чабулыйсы-карулыйсы килми,
Каруларга хәтта яраса да…
Шундый вакыт җитә: бер борылып
Карыйсы да килми үткәннәргә.
Җил дә кояш булсын, икмәк уңсын,
Рәхмәт яусын көтү көткәннәргә.
Баш күтәреп багасы да килми
Күкләр багалмасы – йолдызларга.
Зур буласы, хөр буласы килми.
Түгел дөнья тарга…
Түгел! Дөнья киңдер, гаҗәп иркендер ул.
Тәртәләрнең аръягында – ирек
Бардыр. Исен сизәм, рухын тоям кебек.
Юллар тора көлеп…
«Тудың икән – яшә!» – катгый фәрман
Чыбыркылап сөйри бирә һаман.
Ыңгырашып алга кузгалабыз,
Безгә шушы боерык бик таман…
«Салкын сулы вакыт чишмәсендә…»
Салкын сулы вакыт чишмәсендә
Йөрәгемнең сагышларын юдым.
Кудым!
Мин оныттым! Шакымагыз,
Ишек бикле. Тәрәзләрдә такта.
Бусагамны төн дә йолдыз сара,
Бусагама кунып таңнар ата.
Таң җилләре үрелеп һәр иртәдә
Йолдыз тузаннарын себереп үтә.
Вакыт чишмәсенең салкын суы
Пар чиләкле сылуларны көтә.
Һәр тамчысы – шифа, сагыш, сөю.
Һәр тамчысы җанны куырып ала.
Таң уңае белән атлый кызлар.
Эзләренә вакыт түгелеп кала…
Күләгәләр куна нигезенә,
Янартаулар тына офыкларда.
Бусагамда таңнар ата көн дә,
Таңнар әле мине онытмаган.
Уеп куйдым парлы чиләкләргә
Җуелмасын диеп сагыш төсе.
Вакыт чишмәсенең салкын суын
Таң җилләре чайпалдырып түксен.
Кайту
Кабат көзгә. Кыштыр-кыштыр көйгә.
Үзем Үлмәсбикә кортка гүя.
Җылы оек кирәк, җылы өйләр…
Калын киен, йөрәгеңне сакла,
Урамнарда инде җилле, диләр…
Һәрбер җиле таныш юкса җирнең.
Һәрбер җөе таныш яраларның.
Күргәнем бар тәннән җан киткәнен,
Җирдә яңа кеше яралганын.
Һәрбер исе таныш, һәрбер хисе.
Бар ымнары таныш, бар сыннары.
…Бер йорт аша сиртмә кое иде,
Күперләре иде асылмалы.
Салкыны да таныш, ялкыны да.
Янган чак та булды, ялган чак та.
Караңгыга качар мәлләрем дә,
Тәрәзләргә ут ягылган чакта.
Мең сукмакта адашканым булды,
Кайтыр юлны кабат бер эзләргә.
Инде күптән такта кагылса да
Җирдәге иң газиз тәрәзләргә.
Аклы-каралы бу дөнья йөзе
Мең төсләргә керде минем хакка.
Хак дигәнем нахак булды кайчак
Һәм хакыйкать булды иң зур хата.
Кайта-кайта кабат бу көзләргә,
Кыштыр-кыштыр, Үлмәсбикә кебек,
Мин үзем дә кара көзләр булып,
Йөргәләрмен төшегезгә кереп.
Кемдер җәза диеп кабул итәр,
Кем өзелеп көтәр – нәрсә әйтим,
Минсез көзләр ялгыз бу җиһанда.
Бу җиһанда мин көзләрсез ятим.
Бар сыннары таныш юкса җирнең,
Һәрбер ымы таныш, һәрбер тыны…
Кабат көзләр.
Кабат көзләр кайта.
Мин өзелеп көттем бу кайтуны.
«Кайсы ыру тирмәләрен…»
Кайсы ыру тирмәләрен
Җилләр булып йолкыйсың син, Вакыт?
Кайда сукмак башың?
Кайда туктыйсың син?
Кайсы көзге күләгәсе синең йөзең?
Кай төрбәләр тынлыгында йоклыйсың син?
Сулышыңнан корыч калкан тузан була,
Җарияләр карашына картлык куна.
Ишетәмсең – шаулый зират каеннары:
Читлегеңә яңа сабый туа —
Синең хәтереңә яңа тарих,
Тарихыңа яңа исем иңә.
Хозурыңа кабул кыл да озата бар —
Кулларыңа яңа курчак керә!
Ул, бичара, тәти күлмәк киеп,
Истәлеккә диеп, сурәт ясар…
Кай тирмәләр сине ымсындыра?
Кайсы сылу сиңа тәрәз ачар?
Далаларга дары исе сибеп,
Кайсы чаптар дагасына кундың?
Ябырылдың кайсы тарафлардан?
Кай языклы аналардан тудың?
Биләмәңә яу чабалар хатирәләр,
Сагынулар сөңге булып оча.
Бары да сына, бары да сындырыла,
Үкенүләр генә кочак-кочак…
Кайсы ыру атлый мәңгелеккә?
Синең сулыш кайсы тирмәләрдә?
…Тәти күлмәк кигән чая кызчык —
Кем сурәте?
Синең сурәтме әллә?..
«Карурманда ап-ак җилләр исә…»
