скачать книгу бесплатно
Savol nazari bilan.
Ta’zim ila izn olgach,
So‘z boshladi bosh vazir:
“O‘z Vatanin sotgan kas
Do‘st bo‘lmas bizga, axir.
Bundaylarning ko‘nglida
Ilon pusib yotadi.
Payti kelsa bizni ham
Boshqalarga sotadi”.
Lashkarboshi Ranosbat
Der: ”Balki bu josusdir.
Ikkilanmay boshini
Shartta uzmoq joizdir?”
Shiroq dedi: “Siz meni
Ayblamangiz beasos.
Tangrim haqqi, yurakda
Yonmoqdadir o‘ch, qasos.
Men o‘limdan qo‘rqmasman,
Ming afsus, ming nadomat,
O‘lsam, ko‘ra olmasman
Tiklanganin adolat”, –
Cho‘pon g‘am-alam bilan
Boshin quyi egadi.
Doro: “Xo‘sh, sening bizga
Qanday foydang tegadi?”
Shiroq der: “Tangrim guvoh,
Aldab nima qilaman?
Ular qayda zo‘r qo‘shin
To‘plaganin bilaman.
O‘ldirsalar, mana – bosh,
Yo‘q e’tiroz, yo‘q so‘zim.
Ishonsalar, u joyga
Boshlab borayin o‘zim”.
“Olib chiqing cho‘ponni, –
Dedi Doro betoqat, –
Uni ko‘z qorasidek
Ehtiyot qiling faqat.
Ul-bul yegulik bering
Bu badbaxt nobakorga.
Ertaga biz kengashib
Kelurmiz bir qarorga!”
Shohning qovog‘i soliq,
Ko‘zlari xunxor edi.
Lek bu ko‘zlar ostida
Bir mamnunlik bor edi.
O‘z xalqidan o‘ch-qasos
Qilayotir talab-a!
Shohim, yaqindir zafar,
Juda yaqin g‘alaba.
So‘rmoqchiydim Dorodan
Bir haqiqat, bir haqni:
Yaxshiroq bilasizmi,
Shohim, o‘zi bu xalqni?
Biroq ayshdan bosh karaxt,
Ko‘zlarida g‘ubordir.
Menga qarab turmasdan
Kengash boshlab yubordi…
DORO LASHKARINING
SHIROQ YETOVIDA YO‘LGA
TUSHISHI
Tongda Doro chodirga
To‘plab ashraf-a’yonni,
Amr ayladi: “Keltiring
O‘sha badbaxt cho‘ponni!”
Shiroq keldi. Doroning
Ko‘zlarida yonar shaxt:
“Men dushmanning ustiga
Yurish uchun qildim ahd.
Aldar bo‘lsang, bilib qo‘y,
Ko‘zlaringni yoshlayman.
Mana shu qilich bilan
Boshing uzib tashlayman!”
Shiroq dedi: “O‘ch olmoq
Bor ekan bu yoziqda.
G‘amlangiz yetti kunlik
Pichan, suv va ozuqa.
Yettinchi kun deganda
Bir ma’voga yetamiz.
Dushmanning lashkarini
Yer-la yakson etamiz!”
Hozir qilindi bir-bir
Shiroqning aytganlari.
Cho‘pon yo‘lboshchi bo‘ldi,
Ortda – Doro lashkari.
Doroga go‘yo cho‘pon
Zo‘r bir suyunchi edi.
Hammaning yuragida
Zafar ilinji edi.
Kimningdir ko‘z oldidan
O‘tar qiz-u xotinlar.
Kimdir sanar xayolan
Jaraq-jaraq oltinlar.
Kimlar yalar lablarin
Bol yegandek bemalol.
Kimdir, qancha qul qilsam,
Deya surardi xayol.
Telba ochko‘zlik bilan
Yonar Doroning ko‘zi.
Go‘yo yotar poyida
Butun dunyo, yer yuzi.
