скачать книгу бесплатно
Banda bilmas – qayda hayot
Va qayerda qazo bor.
Har jabrga bor javob,
Har zulmga jazo bor.
Qo‘ymasayding sen agar
Har bir nafsga bir qopqon,
Bu dunyoni yutardi
O‘sha nafs degan o‘pqon.
Go‘yo odam tomosha
Qilgandek chumolini,
Sen ham ko‘rib turarsan
Har bandaning holini.
Mana, buyuk shahanshoh
Hali jang qilmay turib,
Qo‘shinining yarmidan
Turibdi-ku ayrilib.
Yovga qarshi kurashar
Yurtingdagi sahro ham.
Nihoyat aldanganin
Anglab yetdi Doro ham…
Bitta boshda bir o‘lim,
Shohim, ne g‘am chekasan.
Faqat alam qiladi
O‘lib ketsang bekafan.
Oqsa-yu sarin suvlar
Qaydadir bu dunyoda,
Alam qilar sen tashna
O‘lib ketsang sahroda.
Qaylardadir bog‘-rog‘lar
Yotsa mevaga to‘lib,
Alam qilar o‘lganing
Qora nonga zor bo‘lib.
Kimdir chaman og‘ushida…
E-voh, dunyo, voh, olam.
Sen jasadlar orasida…
Alam qiladi, alam…
SHIROQNING G‘ALABASI
Ichin it tirnasa ham,
Sir boy bermasdan biroq,
Doro so‘rar: “Cho‘ponim,
Manzil yaqinmi, yiroq?”
Birdan bosdi sahroni
Bir qahqaha – telbavor:
“Yetib keldik, shahanshoh,
Shu yer – men aytgan diyor.
Qoq sahro o‘rtasiga
Men seni olib keldim.
Shundoq buyuk qo‘shindan
Bir o‘zim g‘olib keldim.
Bir o‘zim zo‘r lashkarni
Yengmoqqa bo‘ldim qodir.
Endi qayon yursang ham,
Yetti kunlik sahrodir!”
Ranosbat g‘azab bilan
Qilichini sug‘urdi.
Doro uni to‘xtatdi,
Doro oraga kirdi:
“Shiroq, mayli, Vataning
O‘zingga siylov, faqat,
Suv tomon boshla bizni,
Suvning yo‘lini ko‘rsat.
Tegmaymiz mo‘yingga ham,
Bizga yurting kerakmas.
Biror suvli quduqqa
Bizni boshlab borsang bas!
Hoy, keltiring Shiroqqa
Bo‘lsa qancha mol-dunyo!”
Bir lahzada tog‘ bo‘ldi
Dur-u marvarid, tillo.
Shiroq esa guldirab
Qahqaha urar hamon:
“Bir o‘zim g‘olib chiqdim!
Vatanim qoldi omon!..”
Sahro yomon kuydirar,
Hech bir imdod yo‘q edi.
Shiroq qahqaha urar,
Undan najot yo‘q edi.
Doro turardi karaxt,
“Bir oddiy cho‘pon!.. Nega?!”
Ranosbat kelib qilich
Soldi Shiroq bo‘yniga.
Go‘yo chaqmoqdan chinor
Ikkiga ajrab ketdi.
Tog‘dek quladi Shiroq,
Qonlari sachrab ketdi.
Doro boshin changallab
Qarg‘anar edi faqat:
“Yarmi jannat, yarmisi
Do‘zax bu yurtga la’nat.
Ming la’nat zaminiga,
Osmoniga ming la’nat.
Shundoq qo‘shinni yenggan
Cho‘poniga ming la’nat!..”
Shiroq qoni sahroni
Ol rangga qorar edi.
Lashkar esa muttasil
Qirilib borar edi.
Ufqqa cho‘kib borardi
G‘amdan qip-qizil quyosh.
Unga termulib turar