banner banner banner
Rivoyat va ertaklar
Rivoyat va ertaklar
Оценить:
Рейтинг: 0

Полная версия:

Rivoyat va ertaklar

скачать книгу бесплатно


Banda bilmas – qayda hayot

Va qayerda qazo bor.

Har jabrga bor javob,

Har zulmga jazo bor.

Qo‘ymasayding sen agar

Har bir nafsga bir qopqon,

Bu dunyoni yutardi

O‘sha nafs degan o‘pqon.

Go‘yo odam tomosha

Qilgandek chumolini,

Sen ham ko‘rib turarsan

Har bandaning holini.

Mana, buyuk shahanshoh

Hali jang qilmay turib,

Qo‘shinining yarmidan

Turibdi-ku ayrilib.

Yovga qarshi kurashar

Yurtingdagi sahro ham.

Nihoyat aldanganin

Anglab yetdi Doro ham…

Bitta boshda bir o‘lim,

Shohim, ne g‘am chekasan.

Faqat alam qiladi

O‘lib ketsang bekafan.

Oqsa-yu sarin suvlar

Qaydadir bu dunyoda,

Alam qilar sen tashna

O‘lib ketsang sahroda.

Qaylardadir bog‘-rog‘lar

Yotsa mevaga to‘lib,

Alam qilar o‘lganing

Qora nonga zor bo‘lib.

Kimdir chaman og‘ushida…

E-voh, dunyo, voh, olam.

Sen jasadlar orasida…

Alam qiladi, alam…

SHIROQNING G‘ALABASI

Ichin it tirnasa ham,

Sir boy bermasdan biroq,

Doro so‘rar: “Cho‘ponim,

Manzil yaqinmi, yiroq?”

Birdan bosdi sahroni

Bir qahqaha – telbavor:

“Yetib keldik, shahanshoh,

Shu yer – men aytgan diyor.

Qoq sahro o‘rtasiga

Men seni olib keldim.

Shundoq buyuk qo‘shindan

Bir o‘zim g‘olib keldim.

Bir o‘zim zo‘r lashkarni

Yengmoqqa bo‘ldim qodir.

Endi qayon yursang ham,

Yetti kunlik sahrodir!”

Ranosbat g‘azab bilan

Qilichini sug‘urdi.

Doro uni to‘xtatdi,

Doro oraga kirdi:

“Shiroq, mayli, Vataning

O‘zingga siylov, faqat,

Suv tomon boshla bizni,

Suvning yo‘lini ko‘rsat.

Tegmaymiz mo‘yingga ham,

Bizga yurting kerakmas.

Biror suvli quduqqa

Bizni boshlab borsang bas!

Hoy, keltiring Shiroqqa

Bo‘lsa qancha mol-dunyo!”

Bir lahzada tog‘ bo‘ldi

Dur-u marvarid, tillo.

Shiroq esa guldirab

Qahqaha urar hamon:

“Bir o‘zim g‘olib chiqdim!

Vatanim qoldi omon!..”

Sahro yomon kuydirar,

Hech bir imdod yo‘q edi.

Shiroq qahqaha urar,

Undan najot yo‘q edi.

Doro turardi karaxt,

“Bir oddiy cho‘pon!.. Nega?!”

Ranosbat kelib qilich

Soldi Shiroq bo‘yniga.

Go‘yo chaqmoqdan chinor

Ikkiga ajrab ketdi.

Tog‘dek quladi Shiroq,

Qonlari sachrab ketdi.

Doro boshin changallab

Qarg‘anar edi faqat:

“Yarmi jannat, yarmisi

Do‘zax bu yurtga la’nat.

Ming la’nat zaminiga,

Osmoniga ming la’nat.

Shundoq qo‘shinni yenggan

Cho‘poniga ming la’nat!..”

Shiroq qoni sahroni

Ol rangga qorar edi.

Lashkar esa muttasil

Qirilib borar edi.

Ufqqa cho‘kib borardi

G‘amdan qip-qizil quyosh.

Unga termulib turar