скачать книгу бесплатно
Ikki kun yo‘l bosishdi,
Oldinda – sarbon Shiroq.
Gullagan vodiy tugab,
Cho‘l boshlandi qovjiroq.
Bir taqir yerga boqib,
Bir ko‘z tashlab osmonga,
Gumon bilan shahanshoh
Tikildi-ku cho‘ponga.
“Parvo qilmang, – der Shiroq, –
Shohim, qilmang e’tibor.
Oraliqda besh kunlik
Kattagina sahro bor.
Shundan o‘tsak bir joy bor –
Jannatlarning jannati.
Ana shunda keladi
Qo‘shiningiz navbati”.
Xuddi Shiroq aytgandek
Sahro boshlandi lov-lov.
Qum sochar jazirama,
Osmon yog‘dirar olov.
Uyurmada chang-to‘zon
Raqqosadek o‘ynardi.
G‘ijirlar har tishlam non,
Meshlarda suv qaynardi.
Saksovuldan lol boqar
Echkiemar tasqara.
Yumronlar ta’zim ila
Qilar edi masxara.
Toshbaqa kosasiga
Tortib olgan boshini.
Ilonlar qochib qolar
Sudragancha loshini.
Ko‘kda to‘rg‘ay muallaq –
Izhor etar dilini.
Kim ham tushungay axir
Bu sahro bulbulini.
Qurib qolgan quduqdan
Par-r etib uchar ukki.
Cho‘lchumchuq chivirlaydi –
“Chikki-pukki, chik-pukki”…
“Qayt-qayt” deya havoni
Kesadi qirg‘iyaklar.
Unda-munda sochilib
Yotar oppoq suyaklar.
Borgan sari qo‘shinda
Mashaqqat ortar edi.
Go‘yo ulkan ajdaho
Domiga tortar edi.
Otlar tiziga qadar
Qumga cho‘kib boradi.
Hamma bundoq sahroni
Qarg‘ab, so‘kib boradi.
Ha, insonni mashaqqat
Goho jondan to‘ydirar.
Dubulg‘a-yu sovutlar
Tekkan joyin kuydirar.
Sabrning ham kosasi
Asta to‘la boshladi.
Oltinchi kun deganda
Otlar o‘la boshladi.
Tugarmikan bu azob,
O‘tarmikan bu kunlar?!
Bosib ketdi falakni
O‘laksaxo‘r quzg‘unlar.
Taskin beradi Doro
Toliqqan cherigiga.
Otdan ayrilgan jangchi
Mingashar sherigiga.
Faqat Shiroq ot uzra
Bardam borar iz olib.
Xuddi qoya ustida
Turgan burgut misoli.
Olti kun davom etdi
Inson va muhit jangi.
Nihoyat yetib keldi
Yettinchi kunning tongi.
Yana o‘sha jazira,
Yana o‘sha qum-to‘zon.
Doro so‘rar: “Sen aytgan
Ul vodiy qayda, cho‘pon?
Mana, o‘sha aytganing –
Olti kun ham o‘tdi-ku.
Muhlat tugadi, axir,
Yettinchi kun yetdi-ku?!”
“Shohim, qurol-aslaha
Og‘irlik qildi bizga.
Tez orada yetamiz
Shaksiz, manzilimizga”.
Dosh bermay bu azobga,
Hattoki to‘yib jondan,
Kimdir tashlar nayzasin,
Kim voz kechar qalqondan.
Pichanlar tugab bo‘lgan,
Qurib bitgan kuch-mador.
Na meshlarda suv bordir,
Kajavada na non bor.
Amringga shak yo‘q, Tangrim,
Tangrim, qoyil ishingga.
Qo‘shinga tegdi o‘lat
Borar-bormay peshinga.
