скачать книгу бесплатно
Кўнгилларга нурлар сочган.
Орзу билан тонг отади,
Умид билан кун ботади.
Одамзодни бу дунёда,
Орзулари уйғотади.
***
Яшашнинг ўзи бахт озод Ватанда,
Қувонч қўрғон қурган обод Ватанда.
Файзу баракаси доим зиёда,
Қўллар меҳнатдаю диллар навода.
Ҳар фарзанд чеҳраси – тинчликнинг ранги,
Тилларда, дилларда ҳурлик оҳанги.
Бошларда ҳуррият офтоби порлар,
Меҳру оқибатга, дўстликка чорлар.
Тенгликнинг муқаддас китоби бизда,
Ҳар миллат орзуси рўёби бизда.
Яратиб, яшнатиб халқнинг ўзи – шод,
Ўқиб уққанларнинг дил мулки – обод.
Шижоат аъмоли – Ўзбекистонда,
Матонат камоли Ўзбекистонда.
Аёлга бахт берган озод Ватан бу,
Аёлга тахт берган обод Ватан бу.
Дунё аҳли абад қилгайдир ҳавас,
Кўҳна Шарқда азал Аёл муқаддас.
Бунда кафтда тутмиш Она зотини,
Шоирлар бахш этмиш дил баётини.
Миллат комиллиги – Она камоли,
Она камолида – миллат иқболи.
Юртбоши дилида энг улуғ ният,
Аёлга эҳтиром, онага иззат.
Ҳам яна чексиздир аёл имкони,
Дунёни забт этмиш унинг ҳур шони.
Унинг меҳри билан олам озода,
Яхшилик зиёда, савоб зиёда.
***
Сиз кўҳна жаҳонда ўзга жаҳонсиз,
Ниятлари нурли тиниқ осмонсиз,
Сиз элнинг онаси – Ўзбекистонсиз,
Эй сиз миллат аҳлин дилу жонлари,
Озод, обод юртнинг онажонлари!
Бирларин – қўли гул, бирларин – дили,
Бирлари маърифат боғин булбули.
Иймон, ишонч билан чароғон йўли,
Шукру саодатда ўтар онлари,
Элнинг дуогўйи, онажонлари!
Оламу одамга ором улашган,
Ҳикмат хирмонидан калом улашган,
Неки эзгу бўлса, мудом улашган,
Улуғ момоларнинг ёруғ шонлари,
Эй Сиз, юртнинг мунис онажонлари!
Олима, шифокор, фермер ё чевар,
Муаллима, зардўз у, фидоий дилбар,
Аёл – у, Она – у, энг тоза гавҳар,
Юзидан ранг олган ширмой нонлари,
Миллатнинг муқаддас онажонлари!
Меҳнат шараф берган, ном берган сизга,
Ҳалоллик ризқ берган, нон берган сизга,
Ватанга муҳаббат, шон берган сизга,
Юртим аёлларин қаҳрамонлари,
Жафокаш, жонфидо онажонлари!
***
Ватаннинг тарихи – она тарихи,
Оналар вафонинг зўр муаррихи.
Оқибат ардоғин чироғи улар,
Дуо кавсарининг булоғи улар.
Ўзбек онасининг тилаги – оппоқ,
Ўзбек онасининг юраги – чақмоқ.
Яхшилик ёдида яшайди улар,
Яхшилик қилганда яшнайди улар.
Ўзбек онасидек болажони йўқ,
Унингдек фарзандга фидо жони йўқ.
Ўтмишга гар боқсанг оҳи кўп бўлган,
Йўлида оҳ тўла чоҳи кўп бўлган.
Паранжи – чачвонда боққан дунёга,
Гоҳида зор ўтган чимдим зиёга.
Очлик, очарчилик дардини кўрган,
Нон сўраб тегирмон гардини кўрган.
Бир-бирин талаган беклару хонлар,
Қирғин-баротларда кетган не жонлар.
Оналарни ўртаб фарзандлар доғи,
Қалбларида сўнган умид чироғи.
Миллат оқиллари увол кетдилар,
Дилда: «Нечун?» деган савол – кетдилар.
Мардикор туғмаган ўзбек онаси,
Мардикорда ўлган қанча боласи.
Хорлик, зорлик кўрган, адоқсиз дардлар,
Сибир ўрмонида сил бўлган мардлар.
Тарих – бу кечмишнинг қора қоғози,
Тарих – бу аслида азоб овози.
Ҳар она дилида минг армон бўлган,
Ҳар она оҳида бир достон бўлган.
***
Оналар – оламнинг ором чироғи,
Тириклик кўклами, бахтнинг япроғи.
Дуодан нур тутса, товланиб кетар,
Етти камалакнинг ёнига етар.
Озода хаёллар осмони – она,
Ҳар дилнинг, ҳар гулнинг посбони – она.
Оқибат ардоғин чироғи улар,
Дуо кавсарининг булоғи улар.
