Hüzur küçəsi

скачать книгу бесплатно


Artıq qəsəbənin bircə yaşlı qadınları başını örtür. Gənc xanımların və yeniyetmə gənc qızların ümumiyyətlə baş

örtülərini bir kənara tullayıb, başları, qolları, boyunları açıq və mini yubkalı bir müasir (!) insan olan bu xaricilərə qarşı özlərini daha müasir, daha məlumatlı göstərmək istəkləri bir-iki il içində bu qəsəbənin sadə və əxlaqlı çöhrəsini dəyişdirib onu da digər yerlərdə olduğu kimi özündən uzaqlaşdırıb həmin qəsəbəni yerlə bir etməyə kifayət edəcək bir səbəb idi. Və bu böyük məmləkət, bu dinə, mənəviyyata arxasını çevirən bir balaca təlxək qrupunun qarşısında duyulan "aşağılıq kompleksinin” oduna yanmışdı.

İndi küçələrində tikilən bu böyük bina Bilalın gözünə

bir vəba mikrobu kimi təhlükəli görünməkdə idi. İllərin sıradan çıxara bilmədiyi Hüzur küçəsi üçün bu binanın, irəlidə bir çox problemlərə yol açacağını düşünən imanlı gəncin kədəri hər an bir az da artmaqdadır. Dərhal qərara aldı. Müəzzin Sədi xoca ilə məsləhətləşdi. Və özünün fikir müəllimi tərəfindən də təsdiq və təqdirlə qarşılanandan sonra hərəkətə keçib, binaya hələ heç kimsə köçməmişdən bir gecə şam namazı sonrası bütün küçə sakinlərini məsciddə

bir yerə toplayaraq, bir neçə pilləkənlə çıxılan minbərə qalxıb oturdu.

73

Xanımlar və gənc qızlar qadınlar üçün pərdələrlə ayrılmış arxa hissədə dizləri üstə oturub Bilalın "mühüm bir mövzu" kimi bəhs etdiyi nitqini dinləmək üçün hazır dayanmışdılar. Kişilər də eyni maraq və həyəcan içində bir-birlərinə baxırdılar. Çünki, bu, Bilalın məsciddə oxuduğu ilk xütbə idi. Elə isə ortada ciddi nəsə mühüm bir məsələ var idi… Bilal:

– Allahın və Rəsulullahın salamı üstünüzə olsun. – deyərək sözünə başladı: – Küçəmizin könülləri zəngin olan sakinləri, möhtərəm qardaşlarım və bacılarım! … Bu gün sizləri fövqəladə bir şəkildə məscidimizə toplamağımız yəqin ki, istər-istəməz marağınıza səbəb olub. Bir an əvvəl mövzuya girməklə, narahatlığınızı ortadan qaldıracağam.

Əvvəla hamımızın bildiyi bir məsələdir ki içində illərdir köhnəlməyən bir rahatlıqla yaşadığımız, dərd, fəlakət, kədər və sevinclərimizi həmişə birlikdə paylaşdığımız bu küçə, əxlaqi cəhətdən hər gün bir az da pozulmaqda olan cəmiyyətin nəzərində köhnə dövrdən qalma qiymətsiz bir antikvar kimidir. Bizlər, Hüzur küçəsi sakinləri olaraq gən-cimizlə, yaşlımızla, qadınımızla, kişimizlə bu qiymətli antik-varı gözümüzün bəbəyi kimi sona qədər hər cür təhlükədən qorumağa, maddi və mənəvi təxribatdan mühafizə etməyə

borcluyuq.

Bilirsiniz ki, küçəmizə, təvazökar evlərimiz arasına yeni bir bina, böyük və müasir bir bina tikilib. Allah küçəmiz üçün xeyirli etsin. Dua edək ki bu binaya köçənlər bu küçə

sakinlərinin əxlaqına zidd düşüncəli və hərəkətli insanlar ol-masınlar. İmanlı, dininə bağlı, mühafizəkar insanlar kimi bizlərə qonşu olsunlar. Ancaq bu günkü cəmiyyət içində 8-10 mənzilli bir binanın bütün mənzillərinin imanlı və mü-74

hafizəkar insanlar tərəfindən alınması, təəssüf ki, az qala qeyri-mümkündür.

Bu baxımdan, bura köçənlərin əksəriyyətinin kosmo-polit, yəni mənəviyyatdan xəbərsiz, qərbin təqlidçisi, bununla da özünü əslli-nəcabətli hesab edəcəyini nəzərə alaraq, gözəl küçəmizin, nəcib çöhrəsinin zamanla dəyişə narahatlığı içində bəzi mövzulara təmas etmək yerində olacaq.

Görəcəksiniz, bir müddət sonra küçəmizə əşya dolu yük maşınlarının biri gəlib biri çıxacaq. Bu yük maşınlarının içindən şahanə kreslo komandaları, lüks yataq otağı və yemək komandaları, qiymətli xalçalar və çilçıraq və daha bir çox bahalı, dəbdəbəli, şatafatlı əşyalar enəcək. Gərək bu bir-birindən qiymətli və dəbdəbəli əşyalar, istərsə də geniş

pəncərələrə ilişən ağır ipək pərdələr, neylon tüllər, ola bilər ki, yeni yetişən gənc qızlarımızın və bəzi gənc xanımların ürəyini qabardıb içlərində bir növ həsəd duyğusuna yol aça bilər. Başlanğıcda olmasa belə gələcəkdə onlarda bəyən-mədiyimiz bir sıra şeylər bizə cazibədar görünüb öz həyat tərzimizə, onların həyat tərzlərinə, öz qiyafələrimizi onların qiyafələrin bənzətmək meyli ürəklərimizdə oyana bilər.

Buna indidən şübhəsiz gözüylə baxa bilərik ki, mənzillərə köçən insanların çoxu bizə yuxarıdan aşağı baxacaq, hətta geyim, hərəkət və düşüncələrimizə görə bizə lağ

edəcəklər…

Möhtərəm qardaşlarım, öz dinlərinin qaydalarına arxalarını çevirdikləri üçün özlərini mədəni və dinimizin əmrlərini, həqiqi müsəlmanlığa yaraşan formada yerinə gətir-diyimizdə görə bizi cahil, sadə, mədəniyyətsiz və mürtəce kimi qəbul etməyə alışmış bu insanlara qarşı lazım olan in-75

sani və İslami vəzifələrimizi yerinə yetirməklə birlikdə, son dərəcə ayıq olmağımız da vacibdir.

Gəlin, Hüzur küçəsinin sakinləri olaraq izzətimizdən zərrə qədər fədakarlıq etməyəcəyimizə, həmişə bir yerdə

olacağımıza, burada hamımız birlikdə and içək… Küçəmizin möhtərəm xanımları və dəyərli bacılarımız əsla onlara ah çəkib baxmasınlar. Onların solmuş basma pərdə-ləri arxasındakı hər biri nə qədər zəhmətlə, göz nuru ilə iş-lənmiş yastıqlar, divan örtükləri və müxtəlif naxışlı örtüklərlə bəzəmiş olduqları təvazökar evləri, digərlərinin yanında məna etibarilə daha çox qiymətli və məqbuldur.

İmanlı xanımlar və gənc qızlar hər zaman təvəkkül edən və qənaətcil olan xanımlar kimi tarixdə özləri üçün müstəsna yer işğal ediblər… Qənaət qadının zinətinin tacıdır… O, maddi olan hər əşyadan daha qiymətli və daha önəmlidir sözün həqiqi mənasında… Paltar məsələsinə gəldikdə isə, küçəmizin əxlaqlı insanları geyimli, imanlı və nəcib gənc qız və

xanımlarımızın,

Avropanın

küçə

fahişələrinin

ge-

yindiklərindən fərqi olmayan paltarlarda küçəyə çıxan, açıq-saçıq, mini yubkalı səfil qadın və qızlara qibtə nəzərləri ilə

baxaraq, bu əcaib paltarlı qadın və qızları özlərinə nümunə

götürəcək qədər kiçiləcəklərini qətiyyən düşünmürlər…

Qısacası, bu küçənin şərəfini, namusunu, iffətini, izzət və həyasını qorumaq və İslami yaşayış və prinsiplərimizə ən kiçik bir xələl qatmamaq yolunda, bu gündən etibarən bir-birimizlə yarışa girməli, ən kiçik səhv və ya birimizin o tərəfə meyil etdiyimizi görəndə, dərhal incitmədən xəbərdarlıq etməliyik, qardaşlarım …

Mənim deyəcəklərim bundan ibarətdir. Hamınıza ən böyük cihad olan nəfs mübarizəmizdə müvəffəqiyyətlər ar-76

zu edirəm. Bundan başqa mənə qulaq asdığınıza görə çox sağ olun, Allah razı olsun!…

Bilalı minbərdən kişilər öz çiyinləri üstündə düşürt-dülər. Məscidin içi qaynar qazana çevrilmişdi elə bil.

Hər kəs bir şey söyləyirdi:

– Allah razı olsun! …

– Küçəmizin iftixarı, var ol! …

– Allah səni vətənə və bizlərə çox görməsin!…

– Söz veririk və and içirik. Küçəmiz 40 il sonra da, eyni vəziyyətdə olacaq.

Kişilərdən sonra çölə çıxan qadınların gözləri də yaşarmışdı. Məsciddən çıxan hər kəs, Bilalın bu çıxışından nəsə

qazanaraq qayıdırdı evinə.

Bilal də ürəyinin bir tük kimi yüngülləşdiyini hiss edirdi. Sanki çiyinlərindən böyük və məsuliyyətli bir yük atılmış