скачать книгу бесплатно
Мин мондый коточкыч к?ренеш алдында к?чсезл?неп катып калдым. Мин н?рс? эшл?рг? кир?ген д? белми, белс?м д? берни д? эшли алмас идем. Айратны? ?нисе ?лг?н иде. Ул вампирга ?йл?нг?н иде.
– ?ни! ?нием! – дип ?кседе Айрат, —?нием, ?лм? инде…
Туган апа кин?т к?зл?рен ачты. Аны? к?зл?ре ниндидер с?ерлек бел?н балкый, ?анны ?шеткеч бер ялкын булып яна иде. Иренн?рен кыбырдатып алды. Елмайды. Юк, бу елмаю т?гел, бу гарипл?рне? тартышуы, ?зене? к?чсезлеген тойган явызларны? ыржаюы иде. Ул башын калкытып куйды ??м азау тешл?ре иренн?рен ертып б?реп чыкты. Айрат моны сизм?де.
– ?нием! – дип ?кседе ул, – ?нием, б?гърем…
Туган апа Айратны? муенына ?релде. Л?кин бу а?а бик авыр иде, ул тартышты, авызыннан ысылдауга охшаш аваз б?реп чыкты. Л?кин ул бирешм?де, калтыранган куллары бел?н Айратны кочаклап алды, ниндидер сукыр бер к?ч бел?н ?зен? тартты. Кин?т аны? й?зе ш?м кебек эри башлады, Айратны? ?и?ен?, аннан печ?н ?стен? агып т?ште, ахырда бит с?якл?ре бел?н, тамуг утыдай янган к?зл?ре ген? торып калды. ??м ул ялкынга уралды да шартлап тир?-якка ч?чр?де.
– ?нием! – дип ?кседе Айрат, сасыган ит лайласыннан юешл?нг?н печ?нне учлап йолка-йолка, – ?нием!..
Мин н?рс? эшл?рг? д? белм?дем. Г??д?м ген? т?гел, ? а?ым да, хисл?рем д? катып калган шикелле иде. Юк… алай да т?гел… Мин бу хал?тне берничек т?, бернинди с?зл?р, бернинди буяулар, бернинди тавыш бел?н д? а?лата алмыйм… А?латасым да килми… Вакыты ?итк?ч, ?зегез кичерерсез…
Кин?т с?ндр? т?бенд? печ?н кыштырдады да кеше ш??л?се ш?йл?неп китте. Мин аны? базлап янган к?зл?рен к?рдем. К?рдем д? карашымны читк? алдым. К?зл?ремне чатырдатып йомдым. Шул мизгелд? а?ым уяндымы, ?лл? б?тенл?й а?сыз р?вешт?ме, Айратны? ?стен? ташландым. Аны, куркудан котырынган х?р?к?тл?р бел?н тарткалап, ишек ягына с?йр?дем. Аны? моннан кит?се килми иде.
– ?ни! – дип илерде ул, – ?ник?ем…
– Айрат! ?ушы?а кил… Айрат, дим…
– Кит, дим… Китегез моннан! Шайтаныма олагыгыз! ?ниемне кайтарыгыз ми?а! ?ниемне!!!
Без ярсып к?рм?кл?штек. Айрат ми?а кызганыч иде. Аны монда калдырсам да, ?зем бел?н ?стер?с?м д? х?лен берничек т? ?и?ел?йт? алмыйм. ?тисе моннан ике ел элек кен? ферма малларын коткарам дип янып ?лде. Х?зер мен? – ?нисе… Аны? илереп кычкыруы ?анымны телг?ли, й?р?гемне ?рнет?.
– ?иб?р мине! ?нием янында калдыр! —дип ?кси ул,– Ми?а х?зер барыбер… Минем ?чен барсы да бетте…
Тик мин аны монда калдырырга тел?мим, дустымны югалтасым килми. Л?гън?тк? юлыккан шушы авылда ?земне? д? япа ялгыз каласым килми. Мин ?з-?земне белештерми ишекк? с?йрим. Ул карыша, с?ндр? кирт?л?рен? ябеш?, былтырдан бирле ятып басылган печ?нне йолка. Мин бирешмим…
Кин?т д?нья убылды, без ????нн?мг? очтык…
К?з алдында ут шарлары биешеп алды…
Авылны? кыйпылчыклары к?ренеп калды…
??м барсы да кин?т юкка чыкты…
Бушлык.
Бушлык.
Томан.
Куе томан акырын гына таралды да ма?гай уртасына куелган йомырка сарысыдай яктылык ш?йл?нде. Томан б?ртекл?рене? г?л?п ?ерел?ен ?ле тынлык алыштырды. Чыдап булмаслык каты тынлык. ??м шул тынлыкны ертып ягымлы да якты бер мо? сузылды:
– Ил?ам…
Мин сиск?неп киттем.
– Ил?ам, син ис?н бит… Син бит ис?н, Ил?ам!
“Мин ис?н… Ис?н…”
– Ил?ам, ?лм?! Ташлап китм? мине…
“Мин… ис?н… Мин Ил?ам…”
– Ми?а син шундый якынсы?… Мин сине… Ил?ам, мин бит сине… Эх…
“Н?фис??!.”
– Мин бу, Ил?ам. Минем синн?н аерыласым килми.
“Минем д?, Н?фис?…”
– Кил яныма, Ил?ам!
Мин к?зл?ремне ачарга тел?дем. Тик керфекл?рем бер-берсен? б?йл?нг?н кебек иде.
– Кил яныма.
“Кайда со? син? Кайда син, Н?фис??”
– Мин монда… Абзарга кер…
“Мин абзарга кер?м. Х?зер кер?м”
Торып басарга уйладым, тик калкыну бел?н кул-аякларымны? ч?нчелеп авыртуын тойдым. Тик Н?фис? янына бару тел?ге алдында болар кечкен? иде. Мин тешл?ремне кысып абзар капкасы ягына т?г?р?дем.
– Минем сине югалтасым килми, – дип пышылдады назлы тавыш,– Яныма мен, Ил?ам.
Шушында гына баскыч булырга тиеш иде. Мин кулларым бел?н капшанып аны? аратасын эзл?дем. Озак эзл?дем. Таптым. А?а чатырдап ябышып ?ск? шуышырга тырыштым. Тик х?лем ?итм?де, озак кына асылынып тордым да к?чсезлегем? р?н?еп т?б?нг? шуып т?штем.
–Ил?ам, мен яныма, ?аным!
“Мин мен?лмим, Н?фис?. ?зе? т?ш. Мин… мен?лмим…”
–Мин т?ш?лмим, Ил?ам…
“Т?ш!”
–Син шундый ?ебек егет мени?!
?лл? кайдан килг?н кодр?т бел?н керфекл?ремне аердым. К?н яктысы к?зне телеп ?тте. Тик Н?фис?не? с?зл?ре салган ?рн? янында ул ч?п кен? иде. Мин авыртудан ??м гарьлект?н ажгырып баскыч аратасына ябышып торып бастым, ?лл? нинди сихри кодр?т бел?н югарыга ?рм?л?дем.
–Яны?а мен?м,—дип ярсып елмайдым мин,– Тик бел, син минеке.
–Мин синеке, Ил?ам.
–Ил?ам!
Монсы ?лл? нинди с?ер тавыш иде. Бу д?ньяны? б?тен мо?ын р?н?ет?че тупас тавыш.
–Ил?ам! Т?ш, ана?ны!..
Инде кулым с?ндр? тактасына ?итте ген? диг?нд?, кемдер йолкып алды. ??м мин тагын ?ирг? т?г?р?дем. К??елд? ачы ?рн? д?, р?н?еш кен? иде. Тик бераздан бар да юкка чыкты…
* * *
–Егетл?р, уянырга вакыт…
Танавыма ниндидер з???р ис килеп б?релде д? б?тен д?ньямны айкады, мин ирексезд?н тартышып куйдым, керфекл?рем? атылып чыккан яшьне с?ртеп, к?зл?ремне ачтым. Саргылт т?ск? керг?н т?ш?мне к?р?г?, танавыма т?м?ке исе килеп б?релде.
–Мин кайда?
К?ршед?ге караватка иелеп нидер эшл?г?н ир ми?а борылганчы, аяк очымдагы китап шкафын, т?р?з? янындагы ярым ?ыештырылган ?ст?лне к?реп ?лгердем. Аны? бер як читенд? кечкен? мамык т?рг?ге бел?н ниндидер флакон тора иде.
–Сез минем ?йд?, – диде ир, кулындагы мамык кис?ген ?ст?лг? куеп, – Х?ле? ничек?
–К??ел болгана…
Минем б?тен ашаганым тамак т?бен? килеп тыгылган иде инде.
–Ишек т?бенд? чил?к бар.
Мин шунда атылдым. Бары тик ашказанымны бушатып, к?зл?ремн?н б?реп чыккан яшьне с?ртк?ч кен? ?земне? шыр ш?р? ик?немне абайладым.
–Киемн?рем кайда?
–Башта юынып ал, – Ир кулына комган тотып килеп ?итте, – ?йд?, верандага чыгабыз.
Бу ?идиятулла абзый иде. Верандага чыккач, мин зур таска менеп бастым да, ул комган бел?н баштан-аяк коендырды. Сабынлап юынып алгач, т?нем ?и?ел?еп калды. Бары тик аяк-куллардагы ?и?елч? авырту бел?н башымдагы г?л?? ген? бетм?де.
–Мен?, – диде ул, кайдандыр к?лм?к-ыштан алып чыгып, – Артык зур т?гел бугай. ?зе?не? киемн?ре?не ихатага ташладым. Пычранып, сасып бетк?нн?р.
–Айрат кайда?
–Аны х?зер уятабыз.
Каешны ныграк кысып, балагын сызганып куйгач, ?идиятны? чалбары таман диярлек булды, футболканы? и?с?се терс?кк? т?ш? язып калды.
–Яныгыздан ?теп бара идем, с?ндр?д?н егылып т?шк?негезне к?реп калдым, – диде ул, кулындагы нашатырлы мамыкны Айратны? борынына китереп,– Подъем! Килеп карасам, икегезне? д? к?зл?ре йомык, ?зегез кем бел?ндер с?йл?шеп ятасыз… Айрат, торырга вакыт!
–Без вампирны к?рдек…
–Мин д? аптырадым а?а… К?р?се?, та? алдыннан ояларына кайтырга ?лгермич?, якын тир?д?ге кара?гы урынга посарга м??б?р булганнардыр… Айрат, дим!
Айрат битен уа-уа торып утырды. Га??пл?н?д?н зур акайган к?зл?ре бел?н тир?-якка каранып алды.
–Н?рс? булды?
–?йд?, юынып кил?без.
Айрат аксый-аксый ?идият артыннан иярде. Мин ?й эчен? к?з й?герттем. Мо?а кад?р игътибарга алмаганмын ик?н, ?идият вампирлар барлыгын к?пт?н чамалаган ??м аларны каршыларга ?зерл?нг?н. З??г?рсулана барган т?р?з? т?бе саен тышка каратып к?чле пожекторлар куелган, алар янында береш?р ?ем очлы таяклар с?ялеп тора, прус я?агына динни язулар эленг?н. Х?тта газ болонын да ?йг? кертеп куйган. Мич авызында биш литрлы канистр утыра, бензиндыр, к?р?се?…
–Д?нья х?лен белеп булмый, бырат, – диде ул минем кайда караганымны тоеп, – Б?тен авылда к?п булса ун-унбиш кеше калгандыр. Ирт?ме-со?мы, безг? д? чират ?ит?ч?к. ? убырлар к?чле. Башта алар т?р?з?г? килеп ялыналар иде, х?зер ?зл?ре ????м ит? башладылар. Алар ?зг?р?л?р. К?нн?н к?нг?.
–Н?н?йне базда калдырмаска иде,– диде Айрат, безне? янга кереп, – Б?лки, ул ?лм?г?ндер…
–Х?зер со? инде… – ?идият т?м?ке кабызды, – Со?…
–Б?лки, милиция чакырыргадыр? – дидем мин бу фикерне? элегр?к башыма килм?вен? ?кенеп,– Яки анда, башка бер?р коткару хезм?тен…
?идият елмаеп куйды:
–Киноларда гына тиз килеп ?ит? алар. Бернич? ?ирг? шалтыратып караган идем, к?лдел?р ген?. ?зебезг? тырышырга кала.
Айрат иренн?рен кысып куйды:
–Моны? чынлап та ?нд? ик?нен? ышанасы килми…
–Ышанасы?мы-юкмы, ? сугышырга туры кил?ч?к, – диде ?идият, карават астыннан шланг т?рг?ген алып, – Тизд?н кара?гы т?ш?, юкка вакыт ?тк?рмик.
Ул бернич? метр шлангыны ?лч?п кисте д? газ болонына ялгарга кереште. Н?къ шул чакта ишекне н?рс?дер тырмап алды. Без катып калдык.
–Килдел?р! – дип пышылдады Айрат, – Беттек…
Аны? со?гы с?зенн?н аяк астымда ?ир убылгандай тоелды. Тик тырмашу тагы кабатланды да ишек артында песи тавышы ишетелде.
–Мурка!
?идият шланга киск?н пычагын да куярга онытып ишекк? атлады.
–Ачма! – дип кычкырдым мин, – Вампир булса…
Тик ?идият мине ишетм?де. Кел?не ычкындыру бел?н ишек ачылып китте ??м аннан атылып песи килеп керде. ?идият кел?не кабат эл?ктереп песиг? иелде:
–Мурка, кайтты?мы, б?л?к?ч…
Песине? к?зл?ренд? ниндидер с?ер нур уйнап китте. Моны ?идият та сизде шикелле, ул иелг?н ?иренн?н бер мизгелг? ген? тукталып калды да яшен тизлегенд? песине? башыннан эл?ктереп алды. Аны? х?р?к?тл?рен? к?з иярм?ле т?гел иде. ?идият тагы бер м?л ч?г?л?г?н килеш калды да акырын гына ?р? басты. Лампочка яктысында ?ентекл?бр?к карарга тел?г?нд?й сул кулын ?ск? к?т?рде. Аны? учында Мурканы? ?зелг?н башы иде.
–Ана?ны!.. – дип с?генде ул, башны безг? д? к?рс?теп, – Аны? бер тамчы да каны чыкмады…
Чынлап та песине? башында да, г??д? ?лешенд? д? кан ?с?ре юк иде. Х?тта пычак та элеккеч? ялтырап тора, ?йтерсе?, аны? бел?н берн?рс? д? кисм?г?нн?р.
–Ана?ны!..
?идият ?зен? ген? хас ?итезлек бел?н ишекне ачты да песине? ике ?лешен д? к?т?рм?г? ыргытып, кабат кел?л?п куйды. ??м т?р?з?г? т?б?лде. ?зе у? кулы бел?н ишек я?агындагы т?йм?г? басып, к?т?рм? утын кабызды.
Озак кына к?з?теп торды.
