скачать книгу бесплатно
Гайшә. Кичер, әни. (Еламсырап.) Нишлисең инде, дөнья шулай барадыр. Yзең таза-саумы соң?
Гөлсем. Аллага шөкер, килен. Менә соңгы вакытта гына йөрәк сыкрап тора.
Гайшә. Yзеңне бетермә. Елап берни эшләп булмый. Нишлисең бит… Уф, үзем дә тетрәнеп калдым. Язмыштан узмыш юктыр инде ул…
Ногман. Әни, әйдә, син бераз ятып тор, без үзебез монда карарбыз.
Гайшә. Әйе, әни, син ял итеп ал. Без монда үзебез… Минем Ногман уңган ул, өйдә дә ялт итеп өстәл әзерләп ата.
Гөлсем. Өстәл дип, әллә ни шауларга ярамас…
Гайшә. Әй, шул татар, татар, дия-дия, кешене юньләп (тамак төбенә чиертеп) искә алып та булмый. Әйдә, әни, икенче бүлмәгә. Әллә бездән башка беркем дә юк инде?
Гөлсем. Бар. Ирек килде, Чәчкә белән кухняда.
Гайшә. Ул каламы соң… Сугыш чукмары!
Гөлсем. Әйбер-мазар кирәксә, Чәчкәдән сорагыз.
Ногман. Яхшы, тик борчылма гына. (Әниләрен бүлмәгә кертеп, чыгалар.)
Гайшә. Боларның берәр рәтләре бар микән?! Әни бик шикле сөйләнде.
Ногман. Сиңа эчәргә ярамый, тагын кычкыра башлыйсың, тавышың тавыш булса иде, мацы куригы!
Гайшә. Мыскыллама, мишәр хәтле булырга кирәк әле. «Татарин со знаком качества» дип ничә тапкыр әйттем.
Ногман. Шуңа мине атланып изәсеңме, «со знаком качества» булганга?!
Гайшә. Издермә, ха-ха-ха!..
Ногман. Бар, төшереп кара өстеңнән синең кебек әвенне.
Гайшә. Үзең менә алмагач ятасың инде аста мышнап, яланып, хи-хи-хи!
Кыңгырау тавышы.
Әhә, бер ач күзе килеп җитте, бар ач әле.
Ногман. Менә нәрсә: болай теләсә нәрсә кычкырып утырасы булсаң, коры калачакбыз, сукыр тиен дә эләкмәс.
Гайшә. Ярар, ярар, ул кадәр ахмак мишәр дигәч тә… Дәшмәм. Ну, әгәр дә безне кыса башласалар…
Тагын кыңгырау тавышы.
Бар инде, ач, дәшмәм, дидем бит инде, май каптым. Гайшә акча кадерен белми, шпана Ирек түгел ич мин.
Ногманга ияреп, Рәшидә, Валера, Сәкинә, Хафиз керәләр. Валераның кулында авыр гына төргәк. Рәшидәдә кул сумкасы. Сәкинәнең күкрәгендә депутат значогы. Хафиз милиция лейтенанты формасыннан.
Гайшә (тыныч кына утыралмыйча). У-у-у, казанские сироты. Көтүегез белән генә йөрисез.
Валера. Общий привет! Асса-ла-муляйкум! Что в переводе означает – маленько салам.
Рәшидә. Бик җәелмә, нинди көн икәнен беләсең. Саумы, Гайшә! Гөлсем апа кайда?
Ногман (Гайшәгә төртеп). Гайшә, үзең күргәнчә, айгыр кебек таза. Ә әни теге бүлмәдә, хәле начарланыбрак тора.
Рәшидә. Ни булды?
Гайшә. Син минем башыма сукма. Ни булды? Башта әни дип әйтергә өйрәнегез. (Еламсырап.) Берәр нәрсә кирәк булса гына килеп җитәсез шул сез, хәл белергә калса – без!
Рәшидә сүз дәшми, сумкасын алып, күрше бүлмәгә кереп китә. Хафиз, тирә-якны күзәтеп, уртада кала.
Сәкинә. Исәнмесез, саумысыз, әнинең хәле ничек?
Гайшә. Менә яңа совет власте исәнләшә дә белә, әни дип тә әйтә hәм берни дә соранмый, шулаймы?
Сәкинә. Шулай, шулай. Әнигә ни булды?
Гайшә. Совет власте булсаң, кереп кара.
Сәкинә бүлмәгә кереп китә.
Хафиз. Ник совет властена берни дә кирәкмәсен? Ничек итеп ул шулкадәр аппаратны, мәсәлән, хотя бы мине асрасын?!
Гайшә. Анысы дөрес: синең кебек әзмәвердәй кешене асравы авырдыр. Минем кулда булсаң, малны жәлләмәс идем дә, борының гына ни тора, их! Хи-хи-хи! Эшләп аша!
Ногман. Гайшә, җитте диләр, сөйләштек бит.
Гайшә. Ой-ой-ой! Минем мужик җикеренә башлады, кая качып котылыйм. Курыкма, бирми карасыннар, бөтен козгын оясын туздырырмын, милиция белән советтан курыккан заманнар үткән инде. Әнә калхуз базары тирәсендә тәртип сакласыннар! Шулаймы, Хафиз кияү?! (Хафиз дәшми.)
Ногман (чәрелдәп). Гайшә, дим!
Валера. Ты, Гайша, кому угодно приставай, но Рашиду оставь в покое. Думаешь, она умолчит, а ты всё загребёшь. Как бы не так. Здесь ещё я есть, богатырская наша сила…
Гайшә. Ой, үләм, ха-ха-ха, урыс богатыре, ой, тотыгыз. Күшеккән чучка, хи-хи-хи.
Савыт-саба күтәреп, Чәчкә килеп чыга.
Чәчкә. Гайшә апа, у тебя часто заскоки бывают?..
Гайшә. Нәчтә?..
Чәчкә. Ну, вакыты җиттеме әллә, диюем?
Гайшә. Әй маңка тәре, нәрсә сөйли дип торам. (Кычкырып.) Әдәпсез, анаңнан да юк, атаңнан да, үзең ни урыс, ни татар, тфү! Хи-хи-хи!..
Чәчкә. Ты, әти белән әнине не трожь!
Хафиз. Ногман, тый хатыныңны! Урыны түгел, вакыты да, хихылдап утырырга.
Гайшә. Ярар, ярар, өйрәтмәсәгез дә беләм. Барыгыз да күзегезне алартып килгәнсез, үтәли күрәм бит мин сезне. Карагыз аны: мишәр – эцеңне тишәр!..
Ногман. Гайшә бәгърем, ну, пожалуйста!
Гайшә. Ай бәгырь кисәгем, нинди җөмләләр белә бит ул. Юкка гына чәче коелмаган. Бетте, май каптым. Кая соң болар? (Бүлмәгә кереп китә.)
Ногман (Хафизга). Син бүген эшләмисеңмени?
Хафиз. Төнгедән. Ә нәрсә, берәр эш бармы?
Ногман. Юк, болай гына. Ни, миңа права эшләп атарга иде бит инде. Буш итмәм.
Хафиз. Сөйләшербез әле. Байыйсыз, ә?! Машинасын алдыңмы әле?
Ногман. Юк пока. Yзең беләсең, безнең кооперативта машина юк. Ә базарда кыйбатрак. Менә әни булышса… берәр «мерс» ка…
Хафиз. Әни булышса? Акылың алтын икән! Белмим, бар кешегә булышып бетә алыр микән? Вообще, булышса әле…
Валера. А почему нет? Вот, я же помогаю. Всегда помогал. А сейчас на ихнюю «Волгу» карбюратор принёс.
Ногман. Нәрсә ул?
Валера. Ну батя три года назад говорил, что машина не тянет. Вот сменит.
Хафиз. Әти күптән түгел генә двигатель алмаштырган иде бит.
Валера. Ну я не знал, я думал…
Ногман. Кайгырма, «мерседес» ка яраса, миңа бирерсең.
Валера. Ещё чего. Фигу. Только бабке.
Хафиз. «Мерседес» аласыңмыни? Ни… ялгышма…
Ногман. Йә, йә… борчылма артык… Безнең егетләр рәтен беләләр, hәрберсендә машина.
Хафиз. Да, синең тормыш көйләнгән. Элитный йортта өчегезгә өч бүлмәле фатир, машина, шикарный дача…
Ногман. Юк шул, барысы да көйләнмәгән. Әйтәм бит, әни азрак булышса, хотя бы яртысын…
Хафиз. Ә безнең!.. Хатынга әйтеп караган идем дә, шабашкага китим дип, курыкты. Хәзер бөтенләй депутат булып китте. Шул, әни ни дияр.
Ногман. Юләр син, шабашка белән хәзер баеп буламы? Спекуляция, фарцовщиклар өчен иң кулай вакыт килде. Сине өйрәтәсе юк, үзең милициядә эшлисең, беләсеңдер. Бөтен дөньясында дефицит өстенә дефицит. Шул ук шикәр белән генә дә дөнья акча эшләргә була. Аракы белән әйткән дә юк. Йоклап ятма. Бөтен права үз кулыңда.
Валера. Да, умеют они наших водителей зажимать да баб разведённых. Я знаю участкового, регистрирует одиноких и симпатичных женщин отдельно и защищает их от одиночества, и якобы от другого. Тянет их потихоньку, сволочь. А шинкарям в винном достаёт ящиками вина. Да, что там говорить. И ты тоже…
Хафиз. Нәрсә син, күрдеңме? Yзең син запчасть сатып, бензин сатып…
Валера. Но, но, а ну вас. Все вы на одно лицо…
Ногман. Ярый, ярый, талашмагыз, әни чыгар. Нишләп сузалар инде, кая китеп беттеләр.
Валера. Мужики, пошли, пока покурим.
Чәчкә әйберләр белән чыга.
Ногман. Киттек. Чәчкә, без монда, тартабыз гына! Хафиз, әйдә.
Хафиз. Мин тартмыйм. (Диванга утыра. Сигарет алып каба.)
Чәчкә. Нәрсә, җизни, душа не спокойна? (Аның янына диванга утыра.)
Хафиз. Нигә алай дисең?
Чәчкә. Предчувствие тынгы бирмидер, дим.
Хафиз. Ниткән предчувствие?
Чәчкә. Ну ладно, ладно! (Пышылдап.) Неужели минем сине ничек якын итүне сизмисең? (Якынрак килеп утыра.) Ә?
Хафиз. Хе, ни, ничек диим, сизәм шикелле…
Чәчкә. Ну, сизгәч, азрак миңа внимание да кирәк бит инде. (Итәген күтәребрәк куя.) Мин бит тоже не железная, сине көттем.
Хафиз (каушап). Ни дип әйтим, мин курыктым.
Чәчкә. Нәрсәдән? Миннәнме?
Хафиз. Ну, ни диим… Син бит фырт кыз. Yзең чибәр, үзең шикарная. Сиңа якын килүе – утка кергән күбәләк язмышы күк. Рэкет малайларын да җыеп килсәң…
Чәчкә. Ха-ха-ха… Ну, сказанул, җизни! Ну и что фырт! Может миңа син күбрәк ошыйсыңдыр, чем мафия егетләре, ә? (Иягеннән сыйпап китә.) Ха-ха-ха!.. Ничек инде ты, милиция лейтенанты була торып, малайлардан куркасың.
Хафиз. Хе, курыкмый кара, алар сине хәзер милиция дип тормыйлар. Милиция тагын да ныграк качып йөрергә тиеш әле.
Чәчкә. Ну, ярар алайса, ладно, мин сине үзем алардан саклармын, яме? Ха-ха-ха!.. Ә син аның өчен миңа…
Хафиз. Ә юк, сиңа бүләк бирә алмыйм. Сиңа бүләк бирерлек минем валюта юк.
Чәчкә. Ты что уж, җизни, какая синнән валюта? Юк, юк, миңа синнән берни дә кирәкми.
Хафиз. Кәнишне, синдәге байлык…
Чәчкә. Җизни, неужели син не можешь, хотя бы государственный машина белән булса да, мине берәр пикникка чакырырга, ха-ха-ха…
Хафиз. Пикникка, дисеңме?.. А почему… мөмкин. Әйдә, болай итәбез: бер әйбәт дача бар… Шунда барабыз.
Чәчкә. Кайчан?
