скачать книгу бесплатно
Книжкегә акча җыйган.
Уйлап-уйлап утырдым да
Йортка кердем шул убырга.
Стиляга сүзләре
Нигә безгә, культуралы булгач,
Чабаталы иске исемнәр?!
Җәләй идем, хәзер Жорж булдым, –
Оригиналь исем, дисеннәр.
Гади кеше кебек булмас өчен,
Шаккатарлык киенә кешеләр;
Тар балаклы зәңгәр ыштан кидем, –
Оригиналь егет, дисеннәр!
Ат койрыгы чаклы чәч үстердем,
Тырнакларга кызыл буяп йөрдем;
Оригиналь булган, димәделәр, –
Орангутанг булган, диделәр…
Кем хатыны диеп беләсез?
Бик әйбәтләп чәчен тарап үргән,
Кара костюм кигән, күрәсез,
Күгәрчендәй утыра кабинетта,
Кем хатыны диеп беләсез?
Телефонын бора,
Телефонга кычкыра,
Бер минут та, җаным, тик тормый.
Ярый әле миңа кычкырмый.
Үткән-сүткән булып, йомыш табып
Килеп керәм шулай,
Мин әйтәм:
– Чәйгә кайтасыңмы, сиңайтәм?
Вак начальникларны тетә теге,
Минем якка борылып карамый.
Ну, мин әйтәм, болай ярамый…
Икенче көн йөгереп килеп җиттем.
– Нельзя! – диләр.
– Как, – мин әйтәм, – нельзя, кем хатыны!
Минем хатын бит ул директор,
Может, анда берәр егеттер…
Киттем… Киттем… Киттем…
Мине тотып өйгә озаттылар,
Милиция барды артымнан.
Ну эләкте миңа хатыннан!
Икенче кат килсәм ишегенә,
Көтеп торам әзрәк бер читтә.
Ишек сабын тоткач, нишлим менә,
Йөрәк жу-у-у итә.
Ну ничава,
Кайткач килешәбез.
Чөкердәшеп бергә чәй эчәбез,
Баласын да үзе имезә.
Но шулай да власть сизелә-ә-ә!
Бик әйбәтләп чәчен тарап үргән,
Пөхтә костюм кигән, күрәсез,
Күгәрчендәй утыра кабинетта…
Кем хатыны диеп беләсез?
Минем хатын!
Чын герой
Һәр заманның үз герое була,
Ил соклана карап аңарга.
Мин дә уйлыйм бер роман язарга,
Каян яхшы герой табарга!
Шәп-шәп кенә язып тутырырга
Блокнотлар алдым төрледән.
Җиң сызганып эшкә утырырга
Герой гына кирәк бер дигән.
Герой юк шул әле.
Дәфтәрләрне
Ачу белән бәрдем өстәлгә.
Бозау эзләп чыккан малай кебек,
Чыгып киттем герой эзләргә.
Миңа ике әйбәт герой кирәк:
Батыр егет белән матур кыз.
Новаторлар булсын икесе дә,
Аларны соң ничек табарбыз?
Егет кеше батыр, эшчән булсын,
Фараз кылыйк, егет булмасын,
Эчми-тартмый торган абзый булсын,
Йөз иллегә кусын нормасын.
Дулап кайтып хатынын тукмамасын,
Ярый, әйдә, әзрәк эчсен дә,
Тик канауга ятып йокламасын,
Аунамасын шоссе читендә.
Кәеф өчен салып чыккан булса,
Урамнарда җырлап йөрмәсен, –
Алны-артны карап җырласын да
Милиция-фәлән күрмәсен.
Өйдә хатыны, бала була торып,
Ят кызларга күзен кысмасын,
Ну аулакта әзрәк кысса-кыссын,
Тик хатыны күреп тотмасын.
Өйдә кулына китап, журнал алсын,
Тезенә куеп сөйсен баласын,
Өйдә ярар, китап укымасын,
Журналыннан сурәт карасын.
Баш авырткач, прогул ясамасын,
Күрәсез, мин ничек тикшерәм;
Ну, чирләгәч, бер көн калса калсын, —
Справка алсын фельдшердән.
Ә син аны әзрәк шомартасың,
Гөнаһларын кырып юасың,
Күкрәгенә «Идеальный герой –
