banner banner banner
Үз туксаным туксан / Моя правда
Үз туксаным туксан / Моя правда
Оценить:
Рейтинг: 0

Полная версия:

Үз туксаным туксан / Моя правда

скачать книгу бесплатно


Кычкыралар телефонга,

Мал табалар бик җиңел,

Мактанып әйтү түгел.

Базарга да левковуйда,

Абзарга да левковуйда,

Башкалага күчү уйда,

Мактанып әйтү түгел.

Бер министр кызын димли,

Кызы фәрештәгә тиң, ди,

Ләкин малай, кирәкми, ди,

Мактанып әйтү түгел.

Бер төрик әле, Сәйфулла,

Янчыгым юк минем монда,

Калган акча сандыгында,

Мактанып әйтү түгел.

Карчык белән без икәү

Өй каршында тупыл үскән,

Тәрәзәдән кояш төшкән.

Әнкәләре белән түрдә

Чәй эчәбез икәү бергә.

Чәй эчәбез шикәр кабып,

Үткәннәрне искә алып:

– Шөкер, – дибез бер-бер артлы, –

Кишер чәе бәрәкәтле!

Карчык минем уңган нәрсә,

Аш-су фәлән әзерләсә,

Бәлеш-мазар чамаласа,

Телең йотма, шәйләп аша!

Кырык еллап тату торып,

Хәлле генә тормыш корып,

Берсе-берсе баһадирдай

Үстердек без алты малай.

Тәмле уйлар, татлы уйлар

Кунак булды безнең өйдә:

«Яшь киленнәр, ямьле туйлар

Шатлык алып килер безгә.

Йортлар салып шыңгырдатып

Чыршы белән, нарат белән,

Тарантаслар зыңгырдатып,

Туйга китсәк пар ат белән…

Әнкәләре ефәк кигән,

Көмеш кашык балда-майда,

Йөрербез без карчык белән

Бер малайдан бер малайга…

Килеп керсәк, менә кемнәр,

Урын түрдә, аста мендәр.

– Сый бар иде бик бәләкәй,

Җитешегез, әткәй-әнкәй!

Безгә пачут, безгә хөрмәт,

Кызылымы, акмы кирәк!

– Эһем-эһем, әйдә, ярар,

Исәнлеккә, балакайлар!..»

Тәмле уйлар, татлы уйлар

Кунак булды безнең өйдә.

Яшь киленнәр, ямьле туйлар

Күренмәде әле безгә.

Хәстәрлисең югын-барын,

Һәркайсына кием-салым.

Укып чыккач, кеше булгач,

Кая синең малайларың?

Олактылар калаларга,

Җайлы эшкә, чиста эшкә.

Ятим калган ихатада

Кычыткан да әрем үсә.

Туганкай, инде нишләргә,

Үпкәлибез бу яшьләргә,

Калдык колхозда эшләргә

Карчык белән без икәү.

Шәрифулла күршем белән

Әмма ансат һөнәр таптым,

Баеп ятам җайлап кына.

Бура чаптым, бура саттым –

Файда калды байтак кына.

Караңгы төн, кара урман,

Атым белән барам юлдан.

Бу урманда күпме агач

Китте инде минем кулдан…

Кисәм чыршы, кисәм нарат,

Үзем карыйм уңга-сулга.

Мылтык асып, усал карап

Килеп чыкты Шәрифулла.

– Нигә боздың син законны?

Хәзер язам пыртакулны!

Рапорт бирәм начальникка,

Әзерләп куй биш йөз сумны!

– Абзыкаем, Шәрифулла,

Үзең күрше, үзең кода;

Каршы торма минем юлда,

Ярты литр менә кулда!

Үзең өчен караштыр җай,

Хөкүмәт ул болай да бай.

Адәм кулы кисә торыр,

Урман һаман үсә торыр.

Моның чаклы кем дә чиртә,

Харап икән ике киртә!

Татулыкка ниләр җитә,

Тотып җибәр исәнлеккә!

– Мөмкин түгел һич, знакум,

Каты, малай, монда закон;

Берне генә авыз итсәм…