скачать книгу бесплатно
Соңга калды синең ай-һаең!
Инде көләр, адәм хуры итәр,
Харап кына булды башкаем!
Каткан куллы шофёр башың белән
Агроном кыз сиңа пармыни!
Аңа хатлар килә бөтен илдән,
Ә соң сиңа почёт бармыни!
Дәртләнде бит күңел, җилкенде бит
Хат язарга шуңа дөньяда;
«Фәлән-фәлән егет гашыйк…» диеп,
Кесәсенә салдым, дивана!
Инде үлем, юлда очратсаң,
Читкә генә карап узарсың.
Ул галим кыз, ә син майга каткан
Кулларыңны кая куярсың?!
Кино бара. Гарьлек! Янып-пешеп,
Мин утырам посып иң артта.
Караңгыда учка кәгазь төртеп,
Пинжәк итәгемне кем тарта?..
Чыктым. Укыйм: «Дустым, йөрәк янгач…».
Канатланып китте өметләр.
Кайсы кызны шофёр караталмас? –
Булдыра ул шофёр, егетләр!
Кыяр-кыймас
Безнең очта яши Зөлхәбирәм,
Күзләрем һич шуны күреп туймас;
Җан калтырап, күрсәм, сәлам бирәм,
Кыяр-кыймас,
Кыяр-кыймас.
Нинди бәхет әгәр миңа барса,
Ничек сөяр идем хатын булгач;
Күргән саен янып сөю арта,
Кыяр-кыймас,
Кыяр-кыймас.
Ул клубта бии Гариф белән,
Көләч йөзле, матур, кашы кыйгач,
Мин елмаеп кына якын киләм,
Кыяр-кыймас,
Кыяр-кыймас.
Танцы бетте, алар бергә кайта,
Яхшы беләм: алар гади юлдаш.
Яхшы беләм: ул мине ярата,
Кыяр-кыймас,
Кыяр-кыймас.
Сөйгәнемне, малай, Салих алды.
Алар китте. Кайгым эчемә сыймас…
Йөрәкләрем өзелеп карап калдым,
Кыяр-кыймас,
Кыяр-кыймас.
Ак бәхетләр телим мин аларга,
Берсе – ярым, берсе дусым булгач.
Читен икән яшәү дөньяларда,
Кыяр-кыймас,
Кыяр-кыймас.
Тотып җибәр, апаем…
Баш төзәтеп ара-тирә,
Баш авырткач, ава-түнә,
Бригадага эшкә әйтергә,
Урам буйлап Ахун килә.
Капка бикле, тәрәз ачык:
– Харис агай, басуга чык!
Тәрәзәдән кул күренә,
Стаканы мул күренә;
– Фани дөнья эше бетмәс,
Күңел ачар чаккаем, – ди, –
Тәнгә сихәт – тәңкә сыйфат,
Тотып җибәр, апаем, – ди.
Авыз итеп ара-тирә,
Ахун килә ава-түнә.
Капка бикле, тәрәз ачык:
– Латыйп агай, басуга чык!
Тәрәзәдән кул күренә,
Стаканы мул күренә:
– Ахун, малай, сүгенмә, – ди, –
Чыгып булмый бүгенгә, – ди.
Авыз итеп ара-тирә,
Ахун китә ава-түнә.
Капка бикле, тәрәз ачык:
– Шакир агай, басуга чык!
– Кунак җыйдым өем тулы.
Бүген бездә бәби туе, –
Чыгып булмый бүген генә.
Тотып җибәр берне генә!
Авыз итеп ара-тирә,
Ахун килә ава-түнә.
Капка бикле, тәрәз ачык:
– Сара җиңги, басуга чык!
– Вакыт юк бит, апаем, – ди, –
Товарымны сатаем, – ди. –
Самогоным яхшы, диләр,
Бер стакан салып җибәр!
Миндә бетмәс, мичкә кипмәс,
Тагын берне кагып җибәр…
Авыз итеп ара-тирә,
Ахун китә ава-түнә.
Җире белән – урыны белән,
Җиргә ятып борыны белән,
Ахун йоклый, төшләр күреп,
Төрле мәзәк эшләр күреп:
Аңа, имеш, сөенә-сөенә,
