banner banner banner
Үз туксаным туксан / Моя правда
Үз туксаным туксан / Моя правда
Оценить:
Рейтинг: 0

Полная версия:

Үз туксаным туксан / Моя правда

скачать книгу бесплатно


Булмаса ни,

Өммеһани,

Сөеп барсаң – шул ярый.

Ир бала яхшымы, кыз баламы?

Аптырадым бу хатынга:

Кыз таба да кыз таба.

Син, димен, малай хакында

Духтырга барып кара.

Монда кызлар фермасы юк,

Өй тутырма кыз белән.

Кызга карап торасы юк,

Малай кирәк бер дигән!

Кызлар өчен гомер буе

Бирнә җый да бирнә җый!

Кемгә сыек, кемгә куе –

Миннән туй да миннән сый!

Тәмле-татлы – бары да җитсен

Аларга да аларга!

Үсеп җиткәч очсын-китсен

Бер селәгәй малайга!

Ярый әле, кияү кеше

Безнең кадерне белсә,

Ярый әле, бабайга, дип,

Ярты кыстырып килсә!

Шулай диеп гомер буе

Үпкәләдем хатынга.

Әйтеп килдем бер бәләкәй

Кара малай хакында.

Аптырагач, роддомына

Үзең барасыңмыни…

Хатын тапмаган малайны

Сатып аласыңмыни!

Һай, бу кызлар, һай, бу кызлар,

Планымны сүттеләр.

Үтте айлар, үтте еллар,

Тәгәрәшеп үстеләр.

Бар да уңган, бар да булган,

Бик сөйкемле һәм иркә.

Берсе врач, берсе завмаг,

Берсе комбайн йөртә.

Укырга да, үсәргә дә

Төрле план коралар.

Әткәй-әнкәй, әткәй-әнкәй,

Диеп кенә торалар.

Шулай беркөн абзагызны

Кияүләр алды урап.

Кызларым яшь, бирмибез, дип

Тарткалаштым бик озак.

Хатын әйтә, кыз бала, ди,

Юньле җиргә тап булсын,

Бездә үсәр, чыгар-китәр,

Аш булсын да таш булсын!

Үзем уйлыйм: кәнишне, дим,

Киләчәген кем белсен,

Җаны сөйгән – елан ашар,

Көлдә аунап көн күрсен…

Ну егетләр, молодецлар,

Бик уңганнары килде:

Агроном да, бригадир да –

Начальство инде.

Кияүләрем килеп чыкса

Кунакка дип кайсысы,

Тотасыңмы, тотмыйсыңмы –

Кесәсендә яртысы.

Без аларны яратабыз,

Мактап кына сөйлибез.

Бер кияүдән бер кияүгә

Бәлеш ашап йөрибез.

Малай юкта «малай юк» дип

Күңелләр тула икән.

Кыз булса да, белдем инде,

Ничава була икән.

Юкка-барга

Эштән кайтсам берзаманда,

Әзер түгел аш казанда.

Хатын йөри мич янында,

Ачу килде шул чагында.

Минем, дидем, тамак ачты,

Атып бәрдем табагачны.

Кыздырма, дип, минем канны,

Атып бәрдем стаканны.

Ягъни ирнең көчен күрсен…

Бәреп ваттым тагын берсен.

Шуннан хатын кызып китте,

Коймакларны көлгә сипте.

Аша! диеп, һай, чибәрем,

Тибеп екты май чүлмәген.

Сызганып мин беләкләрне,

Төртеп ектым чиләкләрне.

Инде, җаным, дустым, димәм, –

Башка бирде соскы белән.

Шуннан күңел тынычланды,

Бүлмә эче тынып калды.

Көлле коймакларны алып,

Идәндәге майга манып,

Татулашып бу кич белән,

Чәйне эчтек чүмеч белән.

Магазиннан савыт-саба

Өр-яңасын алыйк, иркәм,

Юкка-барга тавыш-гауга