ЯХШИЛИК ҲАММАГА ЯРАШАДИ 4-жилд

Буюк Соҳибқирон Амир Темур бобомиз дунё чамани адолат билан обод бўлади, деб бежиз таъкидлаб айтмаганлар. Бу ҳақда узоқ гапириш, фикр юритишга сира ҳам ҳожат йўқ, деб ўйлаймиз. Чунки бугунги ҳаётимизда ҳар қадамда йиллар давомида йиғилиб қолган муаммолар ҳал бўлиб, бу ҳақиқат ўзининг амалий тасдиғини топиб бораётганига бевосита ўзимиз гувоҳмиз.

Бугунги кунда халқаро миқёсда мамлакатимиз ҳақида гап кетса, «Янгиланаёган Ўзбекистон», «Демократлашиб бораётган Ўзбекистон» деган ибораларни қўллаш тобора кенг расм бўлмоқда. Шунинг ўзиёқ жонажон юртимизнинг жаҳон майдонида мутлақо янги имиджи шаклланиб бораётганини кўрсатади.

Бу ҳам муҳим, лекин бундан ҳам муҳими – оддий одамлар, халқнинг ҳаёти сифат жиҳатидан тубдан ўзгармоқда. Албатта, улар, худди эртаклардагидек, бир кўз очиб юмгунча ақл бовар қилмас катта бойликка, тоғдек хазинага эга бўлиб қолгани йўқ. Уларнинг кундалик ҳаётида ташвиш ва муаммолар, етишмовчиликлар кўп деганча бор ва етарли. Лекин улар ҳар қандай хазинадан ҳам азиз ва қадрли бўлган бойликка – «шу юртнинг эгаси – мен», «бизга суянч ва таянч бўладиган, ҳар қандай шароитда ҳам қўллаб-қувватлайдиган Президентимиз бор» деган ишонч билан яшаш имконига эга бўлди.

Бугунги юртдошларимиз бошқарув идораларининг турли бўғинларида илгари чуқур илдиз отган салбий ҳолат – ўз юртида «отангга бор, онангга бор», деб, эшикма-эшик сарсон қилиш иллатига, ўз шахсий манфаатидан бошқа нарсани ўйламайдиган бюрократларнинг зуғуми, алдов ва фирибларига жимгина чидаб кетадиган одамлар эмас. Улар Президентнинг Халқ қабулхоналарини билади, Виртуал қабулхонани билади. Энг муҳими, ўзининг ҳақ-ҳуқуқларини, ҳокимият – бу халқ эканини яхши билади ва шунинг ҳисобидан кучига – куч, ишончига – ишонч қўшилади.

Миллий қонунчилигимизда «ҳокимиятлар ўртасида ўзаро тийиб туриш ва манфаатлар мувозанати» деган қоида бор. Ҳар бир ҳокимият тармоғининг ўз қонуний ваколатлари доирасида, айни вақтда умуммиллий аҳамиятга молик энг зарур масалаларда ўзаро келишиб, уйғун ҳолда ҳаракат қилишини таъминлашда бундай принципнинг аҳамияти беқиёс каттадир. Олий Мажлис Сенати аъзоси бўлиб ишлаган пайтларимда бу ҳақда ҳуқуқшунос дўстларимиз, депутатлар билан кўп гаплашар эдик. Лекин, афсуски, жойларда аҳоли ва давлат ҳокимияти идоралари, ҳуқуқ-тартибот органлари, хўжалик бирлашмалари ўртасидаги муносабатларни тартибга солиб туришда ана шундай тийиб туриш ва мутаносибликни таъминлаш механизмлари йўқ эди. Дангалини айтадиган бўлсак, қонунда назарда тутилган қоидалар ҳам аниқ ҳуқуқий механизмларнинг йўқлиги туфайли деярли ишламас эди. Президентимиз Шавкат Мирзиёев 2017 йил 22 декабрда Олий Мажлисга Мурожаатномасида ўринли таъкидлаганидек, «ўлик қонунлар» жойларда таъбир жоиз бўлса, «ўлик вазият» – ҳеч қандай йўл билан ҳал қилиб бўлмайдиган муаммоларни юзага келтирар эди. Шунинг учун маҳаллий раҳбарлар «ўзи – хон, кўланкаси – майдон» деган

«принцип» асосида ишлар, уларнинг айтгани – айтган, дегани – деган эди. Халқ орасида ҳеч ким уларнинг мушугини «пишт» дея олмас эди.

Мамлакатимизнинг ҳар бир ҳудудида Халқ қабулхоналарининг ташкил этилиши ва улар тимсолида Президент вакилларининг иш олиб бориши аҳоли ва давлат идоралари, бошқа ташкилотлар манфаатлари ўртасида ўзига хос мувозанат бўлишига, айтиш мумкинки, «қизил чизиқ»ни кўр-кўрона кесиб ўтиш ҳолатларининг камайишига сабаб бўлмоқда. Президентимиз юқорида зикр этилган Мурожаатномада бу масалага алоҳида тўхталиб, қуйидагиларни таъкидлади: «Қисқа муддатда ана шу қабулхоналарга бир ярим миллиондан зиёд фуқаро мурожаат қилгани ва қанчадан-қанча одамнинг йиллар давомида ҳал этилмаган муаммолари ижобий ечилгани Ўзбекистонда халқ ҳокимияти номига эмас, амалда жорий этилаётганини кўрсатмоқда. Жойларда раҳбарларнинг йўл қўйилган хато ва камчиликларни тезлик билан бартараф этиш юзасидан шахсий жавобгарлиги кучайгани мазкур тизимнинг муҳим натижаси бўлди».

Дарҳақиқат, энди раҳбарлар ҳам Халқ қабулхоналари, Виртуал қабулхоналар борлигини билади ва ҳушёр тортади, ҳаддидан ошмайди. Юқорида таъкидланган «қизил чизиқ»ни босиб ўтишга ҳеч кимнинг ҳаққи йўқ экани, уларни фақат қонун асосида, ваколат доирасида фаолият кўрсатишга ундайди.

Ўтган бир йиллик ҳаёт тажрибасидан бугунги кунда барчамиз яна бир ҳақиқатни яхши биламиз: мамлакатда тинчлик ва тараққиётга эришиш учун аввало халқни рози қилиш керак. Эл-юртга эса кўп нарса керак эмас, ҳар бир ишда адолат бўлса бас. Шунинг учун давлатимиз раҳбари «Менга баландпарвоз гаплар, қуруқ ҳисоботлар эмас, одамларнинг розилиги керак» деб айтмоқда, барчамизни ана шу мезон асосида ишлаш ва яшашга даъват этмоқда.

Орқага йўл йўқ

Бугунги тобора ўзгариб, янгиланиб бораётган ҳаётимиз, унинг қадр-қиммати, кечаги кунимиздан осмон билан ерча фарқи борлиги ҳақида ўйлаганда, кўпчилик юртдошларимиз қалбида ҳақли бир савол туғилиши табиий. Албатта, барчамиз хом сут эмган бандамиз. Оддий одамларнинг арзу доди Президентгача, давлат раҳбарларигача етиб борадиган, ҳар қандай юқори лавозимдаги мансабдор шахс халқ билан ҳисоблашадиган, унинг дардига қулоқ тутадиган шундай ёруғ кунларга етдик, лекин фалак гардиши айланиб, яна кечаги кунга қайтиб қолмаймизми, шунча ишларимиз зое кетмайдими, деган хаёллар баъзан ҳаммамизнинг кўнглимизга ғулғула солади.

Прездентимиз бундай кайфиятларни бамисоли олдиндан ҳис этгандек, кейинги пайтдаги чиқишларида, хусусан, Конституциямизнинг 25 йиллигига бағишланган тантанали маросимдаги маърузасида, Олий Мажлисга Мурожаатномасида бу ҳақда қатъий ва аниқ фикрларни баён қилдилар: орқага йўл йўқ, кечаги кунга олиб борадиган кўприклар аллақачон ёниб кетган. Сув келса симириб, тош келса кемириб бўлса ҳам фақат олдинга боришимиз шарт. Бугун гап халқимиз, Ватанимизнинг тақдири ва келажаги, жондан азиз болаларимизнинг бахти ва камоли ҳақида бормоқда.

Энг муҳими, кечаги ҳаётга, «нореал рақамлар ортидан қувиш, амалга ошмайдиган хомхаёлларни ҳақиқат сифатида тақдим этишдек номаъқул иш услуби» ҳукмронлик қиладиган муҳитга қайтишни халқнинг ўзи истамайди. Чунки ёлғон ваъдалар, баландпарвоз ҳисоботлар билан ҳеч кимнинг қорни тўймайди. Ўзини ўзи алдаб, шунга маҳлиё бўлиб ўтирадиган жамиятга бошқалар ҳам ёрдам бермайди. Аксинча, бу кунингдан баттар бўл, дейди. Президентимиз ўз Мурожаатномасида айнан шундан огоҳлантирди. «Ўзимиз ўзимизга хиёнат қилмасак, ўзимиз ўзимизни алдамасак, ҳалол-пок бўлиб меҳнат қилсак, мен аминман, кўзлаган барча марраларимизга албатта, етамиз», деди давлатимиз раҳбари.

Ҳаммамиз шу халқнинг фарзандимиз. Эл-юртимизнинг кўзига, юзига қараб, очиқ тан олишимиз керак: афсуски, жойларда алдам-қалдам ишлар ҳали ҳам давом этмоқда. Қуйи бўғиндаги баъзи раҳбарлар «Юзимнинг қалини – жонимнинг роҳати» деган кайфият билан, пинагини ҳам бузмасдан, бемалол эскича ишлаб юрибди. Президентимиз яқинда Тошкент вилоятида бўлиб, халқ билан мулоқот қилганларида, ислоҳотларнинг бориши билан танишганларида ана шундай ҳолатларни кўриб, жуда ачиниб гапирдилар. Айниқса, соғлиқни сақлаш тизимида мавжуд аҳволни тубдан ўзгартириш бўйича шунча ишлар қилинаётганига қарамасдан, Янгийўл шаҳридаги шифохоналарда, шундоқ пойтахтимизнинг биқинида вазият ҳамон эски ҳаммом – эски тос бўлиб қолаётгани ҳақиқатан ҳам бизга ярашмайдиган ҳолдир. Давлатимиз раҳбари Халқ депутатлари Тошкент вилояти кенгаши сессиясида жойларда ишни ташкил этишда йўл қўйилаётган камчиликларни чуқур таҳлил қилиб, уларнинг сабабларини, аҳволни ижобий томонга ўзгартириш йўлларини аниқ кўрсатиб бердилар. Мамлакатимизнинг бошқа жойларида муваффақиятли қўлланаётган, яхши натижа бераётган тўрт сектор фаолияти жиддий танқид қилинди. «Олдимизда жуда катта вазифалар турибди. Алдов, ёлғон ваъда одамларнинг жонига тегиб бўлган. Олдимизда катта кураш турибди, курашга тайёр одамдан натижа кутса бўлади?» деди Президентимиз.

Биз курашга тайёрмизми? Жонимизни озгина койитишга, орому ҳаловатдан жиндак бўлса ҳам воз кечиб, ўзимизни қийнашга тайёрмизми? «Тоққа чиқмасанг, дўлона қайда?» дейди халқимиз. Ўз олдимизга улуғ мақсадлар қўйдикми, шунга яраша ҳаракат қилишимиз, бутун борлиғимизни шу йўлда сафарбар этишимиз керак. Бу борада Президентимиз барчамизга ўрнак бўлмоқда.

Ҳамма ҳавас қиладиган янги давлат, янги жамият қуриш, бугунги ривожланган дунё билан тенг рақобат қилиш учун ҳар биримиздан ҳаракат, масъулият ва яна бир бор масъулият талаб этилмоқда. Ҳеч нарсадан чўчимай, масъулиятни дадил зиммага олиш – бу олижанобликдир. Уни амалий ишлар билан оқлаш эса – мардлик ва фидоийликдир. Бу ишлар биз учун янгилик эмас. Ота-боболаримиз бундай синовлардан неча бор ўтганлар. Халқимиз – катта кураш тажрибасига эга бўлган халқ. Шунинг учун ҳам давлатимиз раҳбари ўз чиқишларида тарих ва бугунги ҳаёт муаммоларини, буюк аждодларимиз ибрати ва бугунги авлодларнинг улар олдидаги бурчи ҳақида гапириб, турли даврларни қиёслаб, бу борадаги муштарак нуқталарни алоҳида таъкидлайдилар. Тарихдан, аждодлар анъанасидан ибрат олиб яшашга даъват этадилар.

Инновация – бу келажак дегани

Олдимиздаги йўл – янги тараққиёт босқичи, бир-биридан залворли, долзарб ва мураккаб вазифалар ечими қанчалик қийин бўлмасин, халқимизнинг бугун бир нарсадан кўнгли тўқ: Яратганнинг ўзи бизга шундай жасур ва шижоаткор, ҳиммати ва қудрати баланд, юртпарвар ва элпарвар инсонни раҳбар қилиб берди, у билан бирга ҳар қандай синовдан ўтишга тайёрмиз, демоқда бугун одамларимиз.

Нафақат мамлакатимиз аҳли, айни вақтда жаҳон жамоатчилиги, кўзга кўринган сиёсатчилар, эксперт ва таҳлилчилар ҳам Президентимизнинг ўз фаолиятининг биринчи кунларидан бошлаб ҳар бир масалага янгича асосда ёндашганини эътироф этишмоқда. Айнан янгича, инновацион асосда ривожланиш бугунги тараққиётимизнинг бош хусусиятига айланмоқда.

Айнан янгича ва дадил ёндашувларнинг йўқлиги узоқ вақт мобайнида жамиятимизда турли хил муаммоларнинг тўпланиб қолишига, умумий димиқишга сабаб бўлди. Қисқа муддатда бутун Марказий Осиё минтақасидаги вазият, ўзаро муносабатлар иқлими қанчалик ўзгариб кетди. Ўзаро ишонч ва дўстона руҳ, прагматик сиёсат бунга сабаб бўлди.

Давлатимиз раҳбарининг ташаббуси билан 2018 йил мамлакатимизда «Фаол тадбиркорлик, инновацион ғоялар ва технологияларни қўллаб-қувватлаш йили» деб эълон қилинди. Бу дегани янги йилда фаоллик, шижоат, дадил ташаббуслар янада рағбатлантирилади, инновацион фикрлаш, инновацион ёндашув ва фаолият ҳаётимиз асосига айланади, деганидир.

Албатта, биз барчамиз Шавкат Мирзиёев ўз Президентлик фаолиятини бошлаган биринчи кунларданоқ «Ўзбекистон тараққиётини янги босқичда давом эттирамиз», деб айтган сўзларини эшитиб, уларнинг замиридаги маъноларни, яъни, мамлакатимизнинг ривожланиш суръатлари тезлашиши, халқимиз учун янги-янги имкониятлар очилишини ўзимизча тасаввур қилган эдик. Лекин очиқ эътироф этишимиз лозим, тараққиётимизниг янги босқичидаги ўзгаришлар кўлами ва миқёси бу қадар кенг, бу қадар улкан бўлиши, жамиятимизнинг ҳаёт манзараси қисқа муддатда шунчалик ўзгариб кетишини ҳаёлимизга ҳам келтирмаган эдик.

Шу нуқтаи назардан қараганда, 2018 йилда – «Фаол тадбиркорлик, инновацион ғоялар ва технологияларни қўллаб-қувватлаш йили»да бизни янада улкан ўзгаришлар, янада мураккаб вазифалар кутмоқда. Бу албатта, осон синов бўлмайди. Умуман, ўзимиз кўряпмиз, бугунги дунёда осон вазифанинг ўзи йўқ ва бўлмайди ҳам. Турли иллюзия ва хомхаёлларга берилиш, содда бўлиб юриш даври ўтди. Замон ҳамма соҳаларда аниқ ҳисоб-китоблар, аниқ режалар асосида яшашни талаб этмоқда. Шунинг учун Президентимиз ҳар бир соҳадан, ҳар бир раҳбардан ўз иш режаси – «йўл харитаси»га эга бўлишни талаб этмоқда.

Табиийки, «Фаол тадбиркорлик, инновацион ғоялар ва технологияларни қўллаб-қувватлаш йили»даги долзарб вазифалар биз – ижод аҳлидан алоҳида фаоллик ва сафарбарликни талаб этади. Инновацион ғоялар, инновацион ривожланиш ҳаммадан ҳам кўра ижодкорлар учун яқин ва тушунарли қадриятлардир. Чунки, тарихдан маълум, мумтоз шоир ва ёзувчилар неча ўн йиллик ривожланиш истиқболларини олдиндан кўриб, ўзлари яшаган даврдаги эскича қарашларга қониқмасдан, юрак қони билан ёзган асарларида янги ғояларни илгари сурганлар, илм аҳлини янги кашфиётларга руҳлантирганлар, жамиятни маърифий асосда яшашга чақирганлар. Масалан, буюк Алишер Навоий бобомизнинг ҳар бир асари ўз даври учун инновацион хусусиятга эга бўлган янгилик ва кашфиёт эди.

Ўйлаймизки, бизнинг бугунги шоир ва ёзувчиларимиз ҳам буюк мутафаккир боболаримизнинг ана шундай эзгу анъаналарини давом эттириб, жамиятимиз тараққиёти тобора инновацион асосга ўтиб бораётганидан руҳланиб, халқимизнинг ана шундай буюк ўзгаришлар давридаги юксак бадиий-эстетик дидига мос асарлар яратадилар.

Шу ўринда бугунги ҳаётимизнинг ажралмас қисмига айланиб бораётган яна бир жиҳатни алоҳида миннатдорлик билан таъкидлашни ўз бурчим деб биламан. Президентимизнинг маданият, адабиёт ва санъат соҳасига, жамиятимизда китобхонлик маданиятини ривожлантиришга қаратаётган доимий эътибори – бу, чуқур ўйланган сиёсат натижасидир. Чунки маданият ва маънавиятни ривожлантирмасдан туриб, замонавий инновацион жамият қуриб бўлмайди. Инновация – ақл-заковат, илм-маърифат асосида яшаш, уларнинг натижаларини оқилона ишлата билиш деганидир.

Айниқса, шоир ва ёзувчиларнинг неча йиллик орзуси ушалаётгани – улар учун пойтахтимизнинг қоқ марказида муҳташам замонавий бино қуриб берилгани, Адиблар хиёбони ташкил этилиб, миллий адабиётимизнинг атоқли намояндаларининг ҳайкаллари бу ерда барпо этилгани, умуман, жамиятимизда адабиётга, санъатга, китоб мутолаасига муносабат ўзгараётгани бизнинг ишончимизга ишонч қўшаётган яна бир ўта муҳим омилдир. Чунки китоб ўқиб, шеър ёдлаб, қўшиқ айтиб, эзгуликни қалбига жо этган халқ ва миллатнинг руҳий-маънавий қудрати чексиз бўлади. Бундай қудратли халқ эса ҳар қандай улуғ ишларга қодир бўлади.

БАРКАМОЛЛИК БЕРГАН БАХТ

Андижонни айланиш – ором

Биз Андижон заминидамиз, водийнинг шарқий дарвозасида. Тан олиш керак, файзли хонадоннинг дарвозаси кўркам бўлади, ободлик остонадан бошланади. Илк қадамданоқ «Андижонни айланиш ором, деган ўй кечди дилимдан. Кўп ўтмай бу ўй ҳақиқатга айланди. Чиндан ҳам Андижонни айланиш, кўзга қувонч, дилга сурур, кўксингни кўтаргувчи ғурур бахш этади, кишига.

Темир йўл вокзалидан, марказий автобекатдан Андижон тупроғига тушганларни Темурийлар сулоласининг буюк давомчиси, Андижон аҳлининг ғурур ва ифтихори, улуғ шоир, забардаст саркарда Бобур шоҳ ҳазратлари қўлларини кўксига қўйиб, от устида ўзгача салобат ва самимият ила «Андижонга хуш кўрдик», дея кутиб оладилар. Бу ўткинчи дунёда 48 йил умргузаронлик қилиб, одамзот чекиши мумкин бўлган жамики кулфату аламларни кўриб улгурган, аммо матонати, қудрати, илму ҳикмати, гўзал шеърияти билан бутун дунё аҳлини лол қолдирган улуғ бобомизнинг қошига келган ҳар бир ватандошимиз шубҳасиз, бу буюк сиймо пойида қалбан тиз чўкади. Руҳига осойишталик тилайди. Бобур бобомиз мана бу сатрларни битаётганда йиллар ўтиб, замонлар ўзгариб жисман бўлмаса ҳам руҳан она диёрга қайтишини, қолдирган эзгу ишлари боис халқининг эъзозу эътирофида бўлишини билгандек:

Васлинга еткурди даврон оқибат Бобурни, шукр,

Эмди даврондан манга асло шикоят қолмади.

Мустақиллигимиз боис даврондан шикоят қилмаслик бахти, шукурким, Ўзбекистон халқига насиб этди. Шу боис Андижонга ташриф буюрган «Универсиада–2010» спорт ўйинлари иштирокчилари – Ўзбекистон ёшлари улуғ бобокалонлари Заҳириддин Муҳаммад Бобур номидаги муҳташам майдонни, том маънода истиқлол куйчиси, фидоийси Чўлпон ҳазратларининг қадамжолари, музейларини зиёрат қилганларида, Нодираи даврон момолари руҳи покларини ёдлаб, эҳтиром кўрсатганларида ўзлари ҳам қалбан тозариб, руҳан юксалганлари, дилларида буюк аждодлари руҳи поклари олдидаги масъулият қайта юз очгани аниқ. Шубҳасиз, улуғ аждодларимизни ёд этиш авлодларни яхшиликка, эзгуликка чорлайди. Ғалабага бўлган ишончини орттиради.

Биз ижодкорлар турли маданий, маърифий тадбирлар, ижодий сафарлар билан йилда республикамизнинг бир неча вилоятларида бўламиз. Комил ишонч билан айтамизки, нафақат Тошкент шаҳрида, балки барча вилоятлар марказларида, туман ва шаҳарларида истиқлолимиз ато этган имконият туфайли, қолаверса, топганимиз ўзимизга буюргани боис улкан бунёдкорлик ишлари амалга оширилмоқда. Ўғил-қизларимиз учун қурилаётган кўркам ва муҳташам лицей ва коллежлар, минглаб замонавий мактаблар, маданият ва спорт иншоотлари, олий ўқув юртларининг янги бинолари улуғ мақсадларимиз ҳамда мустақил давлатимиз қудратининг ёрқин тимсоли бўлиб қад ростламоқда.

Аммо Андижондаги улуғворлик, кўркамлик, файзу барака ўзига хос. «Универсиада–2010» спорт ўйинлари иштирокчилари учун Андижон шаҳридаги бешта олий ўқув юрти ва Андижон Давлат университети қошидаги академик лицейда, яъни, олтита ётоқхонада яратилган шарт-шароит, қулайликлар учун фақат тасанно дейиш мумкин. Универсиадага таклиф этилган меҳмонлар ҳам шу ётоқхоналарда истиқомат қилишди ва бағоят мамнун бўлдилар.

Андижон давлат университети ётоқхонасида бизни кутиб олганлар сафида бўлган эл ардоғидаги тарихчи олим, ўзининг доно маслаҳатлари, хуш дуолари билан Андижон аҳлининг ардоқли отахонига айланган, университетнинг фахрий профессори, 85 ёшни қаршилаган бўлишларига қарамай ғайрату шиддати ўзига ярашган, мафтункор нуроний чеҳрасидан нур ёғилиб турадиган Сайфиддин ота Жалилов дуога қўл очар эканлар: «Юртимиздаги тинчлик, омонликка кўз тегмасин. Улуғлик, тўкинлик барчамизга муборак бўлсин. Болажонларим, бу кунларнинг қадрига етмоқ ва уни жон қадар асрамоқ керак», дедилар. Мезбоннинг илк меҳри меҳмонни кутиб олишда билинади. Андижонликлар меҳри дарё эканликларини ҳар бир ётоқхонадаги юзлаб меҳмонларга бирдек намоён қилишди.

Одатда Наманганни гуллар шаҳри, дея эътироф этишади. Аммо Андижон гулзорлари ҳам кишининг суқи тушгудек. Нафақат шаҳар кўчалари, талабалар ётоқхоналари ҳудудларидаги турфа гуллар, соя-салқин масканлар, барчасида бирдек маданий-маърифий тадбирлар учун қурилган саҳналар, ошхоналардаги қулайлик, ётоқхоналардаги озодалик, ахборот олишдаги имтиёзлар, кўрсатилаётган хуш муомала, хушовоз хонандаларнинг чиқишлари назаримизда ҳар бир иштирокчи учун фақат ҳузур бағишлади.

Ўзбекистоннинг умумий ер майдонини атиги 1 фоизини ташкил этадиган, 2 миллион 549 минг аҳолиси бор, 100 дан зиёд миллат ва элат вакиллари истиқомат қиладиган бугунги Андижон – фидоий халқининг чеҳрасидай ёруғ, ҳаддан зиёд гўзал, айни пайтда сало-

батли.

Андижон шаҳрининг «Ўзбекистон» ва «Бобур» шоҳ кўчаларини айланиб, бир-бирига елка тутган, бир-биридан гўзал, икки-уч қаватли ўнлаб кўркам биноларни кўриб, беихтиёр «офарин» дейсиз. Ўзингизни гўё чет эллардаги ривож топган шаҳарлар кўчаларида юргандек ҳис қиласиз. Чунки ўзида шарқона меъморлик ва ғарбона қулайликни уйғунлаштирган, гўзал ва пурвиқор бу бинолар Андижон аҳли ўзлари учун қураётган уйлар. Бу биноларнинг ўзига хослиги барчасининг биринчи қавати савдо дўконларига, зардўзлик ва гилам тўқиш цехларига, кондитер маҳсулотлари ишлаб чиқаришга, бир сўз билан айтганда, нимадир яратишга, иш ўрнига мўлжалланган, иккинчи, учинчи қаватлари эса турар жойлар учун қурилган.

Биз ҳеч кимдан кам эмасмиз

Муҳтарам Президентимиз ҳамиша Ўзбекистон ёшларини дунёда ҳеч кимдан кам бўлмаслигини истайдилар. Айни пайтда уларни соғлом ва баркамол бўлиб вояга етишлари учун ҳеч нарсани аямаётганлари бугун бутун дунё аҳлига аён. Шу боис ҳам «Универсиада–2010» спорт ўйинларидан олдинроқ Андижонга ташриф буюрдилар. Мусобақалар ўтадиган иншоотларда бўлиб, ўзларининг маслаҳатларини бердилар. Ушбу сафар тафсилотларини телеэкран орқали кузатиб, Юртбошимизнинг келажак авлодларга бўлган эътиборини нақадар юксак эканлигини исботловчи ҳолатларнинг гувоҳи бўлдик.

Андижон вилоятининг Шаҳрихон, Асака, Олтинкўл туманларида аҳолига имтиёзли кредитлар ҳисобидан қурилиб топширилган янги уйларнинг ҳолатини кўрар экан, Президентимиз хонадон эгалари билан бўлган суҳбатда шундай фикр билдирдилар: «Инсон шунчаки яшаш учун эмас, яхши яшаш учун меҳнат қилади. Инсон фақат ўзи учун, эртанги боласи учун эмас, етти пуштини кунига ярайдиган қилиб, пишиқ-пухта уйлар қуриши керак». Телевидение орқали бу суҳбатларни кўриб, эшитиб гувоҳи бўлган миллионлаб ҳамюртларимиз муҳтарам Юртбошимизнинг халқимиз бахту саодати, ёшларимизнинг фаровон келажагини ўйлаб олиб бораётган оқилона сиёсати нақадар тўғри эканлигига минг карра ишонч ҳосил қилдилар.

Қувончлиси шундаки, Андижон қишлоқларида фойдаланишга топширилган замонавий бундай уйлар шу кунгача 60 тага етган бўлса, йил поёнига бориб 600 тани ташкил этади.

Ўқиб-ўрганаётган, касб танлаётган, йўл излаётган ёшларимиз ҳамиша ёрдамга, тўғри маслаҳатга муҳтож. «Баркамол авлод йили» Давлат дастурида кўзда тутилган эзгу режаларни ҳаётга татбиқ этишда Андижонда нафақат ҳокимликлар, балки қатор жамоат ташкилотлари, ишбилармонлар, тадбиркорлар ҳам фаол иштирок этишмоқда. Аслида ҳам Ватани билан фахрланган, халқининг корига яраган, давлат сиёсатини тўғри тушунган, оқибатли ва сахий андижонликлар ўз фарзандларинининг порлоқ истиқболи учун ҳеч нарсани аямайдилар.

Андижон шаҳрида фаолият юритаётган ўнлаб янги-янги ижтимоий, маданий, спорт иншоотлари ҳақида гапирар эканмиз, тадбиркор Муродилла Раҳматилаев ҳомийлигида ишга туширилиб, шаҳарда ўғил-қизларнинг энг серқатнов масканига айланган «Ёшлар маркази» ҳақида алоҳида таъкидлашни истардик. Бу қутлуғ масканда оналар ва болалар учун соғломлаштириш комплексларидан бошлаб, тантаналар, тўйлар заллари, ФҲДЁ бўлими, энг муҳими юзлаб ёшлар учун бир вақтда фаолият юритадиган ўқув марказлари, турли тўгараклар, хуллас, Андижон ёшлари қобилият ва истеъдодини рўёбга чиқариш, маданий ҳордиқ олишлари учун барча имкониятлар мавжуд. Айниқса, иморатнинг том қисмида очиқ осмон остидаги болалар шаҳарчаси кишига ўзгача завқ бағишлайди.

Сўзимиз аввалида айтганимиздек, Юртбошимиз мустақиллигимизнинг дастлабки йилидаёқ «Ҳамма яхши нарсалар болаларга», дея ташаббус билан чиққан бўлсалар, орадан 19 йил ўтиб, яна ўзларининг ибораси билан айтганда «Фарзандларимиз биздан кўра кучли, билимли, доно ва албатта, бахтли бўлишлари» учун нимаики зарур бўлса, давлатимиз томонидан ҳаммаси муҳайё қилиб берилди.

Буни биргина Андижон вилояти мисолида кўриб, гувоҳи бўлдик. «Универсиада–2010» мусобақаларини худди халқаро турнирлардагидек тайёргарлик билан, байрамона руҳда, юқори савияда ўтиши фикримизнинг ёрқин исботидир. Қолаверса, «Умид ниҳоллар», «Баркамол авлод» спорт ўйинларини ҳам йилдан-йилга аъло даражада ўтаётганлиги, давлатимиз томонидан ёшларимизга кўрсатилаётган ғамхўрликнинг ифодасидир.

Албатта, бу ғамхўрликка жавобан Ўзбекистон ёшлари барча жабҳаларда, айниқса, спортда мислсиз ютуқларни қўлга киритиб, давлатимиз байроғини баланд тутиб, мадҳиясини янгратиб Ўзбекистоннинг халқаро майдондаги обрўсини янада ошириш учун астойдил интилмоқдалар. Шу боис ҳам Юртбошимиз «Универсиада–2010» спорт ўйинлари иштирокчиларига йўллаган табрикларида фахру ифтихор билан: «Универсиада ҳаракатининг ана шундай эзгу анъаналарини бошлаб берган Аббос Атоев, Абдулла Тангриев, Рустам Саидов, Ришод Собиров, Оқгул Омонмуродова, Светлана Радзивил, Севара Қодирова, Саида Искандарова, Вадим Меньков, Дилшод Мансуров, Элмурод Холиқов каби истеъдодли спортчиларимиз бугунги кунда Ўзбекистон шуҳратини бутун дунёга тараннум этиб келаётгани билан ҳар қанча фахрлансак арзийди», дедилар. Дарҳақиқат, булар каби яна юзлаб ёш спортчиларимизнинг фидоийликлари, ғалабалари боис Универсиадани дунёни кичик олимпиадасига қиёслашади.

Яна шуни алоҳида таъкидлашни истардикки, юртимиз ёшлари олимпиада ўйинлари, жаҳон ва Осиё беллашувларида, кўплаб нуфузли халқаро турнирларда, илм-фан олимпиадалари, санъат кўрик-танловларида ғолиблик шоҳсупаларига чиқар эканлар, дилларининг туб-тубидан «Биз ҳеч кимдан кам эмасмиз» деган садо отилиб чиқади. Аслида ҳам шундай эканлигини бугун бутун дунё аҳли эътироф этаётганини, ҳавас қилаётгани барчамиз учун завқли.

Андижонда ой тўлган оқшом

Юртимиз ёшларининг бу нуфузли анжуманда иштирок этиб, беихтиёр ўқувчилик йилларим ёдимга тушди. Биз 1960-1970 йиллар болалари лойқа ҳовузларда, ариқларда чўмилар, тўпни чанг, тупроқ кўчаларда тепар эдик. Бир кун у қўшнининг, бир кун бу қўшнининг дераза ойналарини синдириб қўйиб, маломатга қолардик. Айрим баджаҳллари девор оша ҳовлисига тушган коптогимизни пичоқ билан тилиб ташлаган пайтлари ҳам бўлган.

Одатий кунларнинг бирида кўча эшигимиз олдида тўп сурар эканмиз, мен тепган тўп маҳалламизда истиқомат қиладиган, масжидга намозга келаётган Тўйчи бобонинг юзларига тегди. Афсуски, тўп отахоннинг тишларини синдирган экан. Лабларидан қон сизиб чиқди. Мен қўрққанимдан йиғлаб юбордим. Аммо Тўйчи бобо сўкинмади, қарғанмади: