скачать книгу бесплатно
Мин үземдә күрсәтермен
Бу тормышның бөтен ямен.
Күңел байлыгым
Йөрәк түремнән сәламнәр юллыйм
Сиңа, татарым.
Аллага шөкер, көнем ал да гөл,
Юк сөйләр зарым.
Миңа җитәрлек матурлыгы бар,
Рәхмәт язмышка.
Тормыш юлында дучар булмадым
Рәнҗү-каргышка.
Башкорт җирендә туган татар мин,
Тамырым тирән.
Шушы җир миңа бәхетем булып
Өлешкә тигән.
Горурлыгым шул: Тукайлымын мин,
Татар булганга.
Күкрәк кагамын, Мостай яшәгән
Җирдә туганга.
Тальяным исән, кураем исән,
Җырсыз түгелмен.
Менә шушылар иң зур байлыгы
Минем күңелнең.
«Күп шигырьләр язасым бар…»
Күп шигырьләр язасым бар,
Язасым бар нәсерләр.
Ак кәгазьгә төшерергә
Барысы да әзерләр.
Үзем каләм тота алмыйм,
Көчсезләнде кулларым.
Шулай уфтанулар белән
Үтәр гомер юлларым.
Әле шөкер, ярдәмчем бар,
Арыплар бетә, түзә.
Язабыз: мин әйткәннәрне
Энҗеләр итеп тезә.
Рәхмәт, шәфкать туташына,
Авырлыклар җиңелә.
Беләм: давыллары кубар,
Монысы бит – җил генә.
Авыруым бар хәлемне
Алды инде, гел алсын.
Юк, мин эшсез яши алмыйм,
Раббым, алма, минем җанда
Иҗат ялкыным калсын.
Гүзәл зат
Матур булсам да, чәчәк түгел мин,
Батыр түгелмен, утлар кичсәм дә.
Юк-юк, бирешмим гомерем буе,
Кайгы-чишмәнең суын эчсәм дә.
Сүземне сөйлим, көемне көйлим,
Җырымны җырлыйм, сөям, сөеләм.
Өметем исән, хыялым якты,
Юкка гына да көям, сөенәм.
Җанымда наз бар, бар сабырлыгым,
Горурлыгымны сындырмый саклыйм.
Көчем җитәрлек, хөкемем гадел,
Тапсыз сафлыкны берсүзсез яклыйм.
Урынлы булса – көнләшә беләм,
Хыянәтне дә кичергәнем бар.
Бар минем хәсрәт яше түккәнем,
Бәхеттән шашып исергәнем бар.
Мин бу – хатын-кыз, ачы һәм татлы
Җимеш агачы булып туганмын.
Кадерле хатын, әни, Дәү әни –
Җирнең иң гүзәл заты булганмын!
Сагынам
Үткән елларны сагынам,
Әткәй-әнкәйле елларны.
Тынгы бирми хәтер, чиртә
Күңелдәге моң-кылларны.
Ах, кызганыч, узган гомер
Мәңгелеккә китә бара.
Иң бәхетле чагың белән
Шулай ераклаша ара.
Әле дә бит читләп үтми
Шатлыгым да, бәхетем дә.
Юк шул, кабат яшәп булмый
Бала чагым рәхәтендә.
Анда капкан җимешләрнең
Ачылары булмый иде.
Җан әрнүне белми идем,
Күзләргә яшь тулмый иде.
Үткән елларны сагынам…
Уйнат минем гармунымны
Тавышын да тыңлаган юк,
Гармунымны уйнат әле.
Күңелемнең сагыш сарган
Моң-кылларын уят әле.
Әткәемнең матур тавышын
Ишетермен кебек тагын.
Әйләнепләр кайтыр миңа
Гармун тарткан үсмер чагым.
Әй, гармуным басмакларын
Баса идем ничек кенә!
Бармакларым хәрәкәтсез
Калдылар шул инде менә.
Гармунымнан аерылу
Авыр булды, күп еладым.
Үксеп-үксеп еладым да
