скачать книгу бесплатно
Nigarın dilindən Zaur üçün
Zaman dönür, il dolanır, yaş keçir,
A sevdiyim sənsiz yayım qış keçir.
Uyma yada, yadnan ömür boş keçir,
Rəhmin gəlsin səni sevən dilbərə.
Zülflərini xəzan yeli darayır.
Ayrılanlar ayrılıqdan qarıyır.
Umu, küsü məhəbbətmi qoruyur?
Rəhmin gəlsin səni sevən dilbərə.
Zülm eləmə aşiqinə bu qədər,
Ahı dağı, qayaları tərpədər
Unudarsan itər gedər dərbədər,
Rəhmin gəlsin səni sevən dilbərə.
BİXƏBƏR
Ayrılmazdıq, sevə-sevə ayrıldıq,
Nədənindən, niyəsindən bixəbər.
Körpə idi, böyümədi bu sevgi,
Anasından, dayəsindən bixəbər.
Mənim kimi heç çəkmədi səfasın,
Öldürdülər, qurmadılar bir yasın,
Perik düşdü, uçurdular yuvasın,
Ürək adlı sayəsindən bixəbər.
Körpü deyil, bu yol bircə qarışdı,
Bir qarışda həsrət-vüsal yarışdı,
Görünmədən kölgələrə qarışdı,
Cığatelin qayəsindən bixəbər.
SEVMƏSƏN HARDAN BİLƏSƏN
Ağlamaq nə, gülmək nədi,
Gözlə könül dəlmək nədi.
Diri-diri ölmək nədi,
Sevməsən hardan biləsən.
Gəncləşib – yaşa dolmağı,
Sən yoxikən var olmağı,
Kəbəyə zəvvar olmağı,
Sevməsən hardan biləsən.
Sərsəri yatıb-oyanmaq,
Sevinib, qəmə boyanmaq,
Ayda donub, gündə yanmaq
Sevməsən hardan biləsən.
SÖZ BİŞİRMİŞƏM
Sevgimin yasına gəlin dostlarım,
Hərəniz bir damla göz yaşı verin,
Ürəyimdə basdırmışam eşqimi,
Qəlbimə yerləşən baş daşı verin.
Ona rəhmət, mənə səbr diləyin,
Tutun əllərimdən aparın məni.
Uşaq kimi yayındırın fikrimi,
Bacarsaz özümdən qoparın məni.
Danışın Əslidən-Kərəmdən deyin,
Atın eşq oduna yandırın məni,
Deyin belə olur əbədi sevgi,
Yalandan, gərçəkdən qandırın məni.
Sevgimin yasına gəlin dostlarım,
Ehsan paylayıram söz bişirmişəm.
Soyumur, hər zaman yeyiləsidir,
Bağrımın başında köz bişirmişəm.
DEYİRSƏN
Deyirsən:– oxuyuram,
Ürəyindən keçəni,
Bircə kəlmə bəs edər,
Sənə söyləyim səni.
Hər şeydən danışırıq
Gözüm üzündə yenə,
Eşitmək istədiyim,
Sözü demirsən mənə.
Dərdim sənə dərd olur,
Xəbərin yox dərdimdən,
Deyirsən ölsən-ölləm,
– Mən ölürəm dərdindən.
GÜNAH
Göz başa bəladır, görəcəkləri,
Görməmək bir günah, görmək bir günah,
Çıxarıb könlünü könlün sevənə,
Verməmək bir günah, vermək bir günah.
Gəzib dolandıqca çəməni, çölü,
Oxuyan görəndə sarı bülbülü.
Çiçəkli bağçadan ətirli gülü,
Dərməmək bir günah, dərmək bir günah.
Cığatel çox çəkib yar cəfasını,
Amma itirməyib öz vəfasını,
Beşgünlük, dünyada eşq səfasını,
Sürməmək bir günah, sürmək bir günah.
İLAHİ SÖZ
Surətini xəyalımda qurduğum
Pünhan eşqim indi çıxıb qarşıma.
İllər ötüb, yaşlanmışam, gec gəlib,
Boylanmayıb, baxmayıbdı yaşıma.
Başıma qar, könlümə köz ələyib,
Yandırıb köz ürəyimə söz salıb.
Deyə bilmədiyim bu ilahi söz,
Dilimin ucundan asılı qalıb.
MƏNİM ÜRƏYİMDƏSƏN
Deyirlər deyirmişsən, “itirmişəm özümü,
Qarışıb xəyallarım, yanılmışam sözümü,
Gəzə-gəzə yollardan çəkəmmirəm gözümü”,
– Deməzsən ki, heç kimə yerini sənə desəm,
Axtarma ömrüm-günüm, mənim ürəyimdəsən.
Əlçatmaz zirvələrə çıxmaq olmayır asan.
Allah səni qorusun zirvədə gəzən insan,
Təbiətdə bahardı, bir gözəl yaylaqdasan,
Bürüyüb ətrafını lalə, nərgiz, yasəmən,
Axtarma ömrüm-günüm, mənim ürəyimdəsən.
Çıxmısan dağ başına, udduğun dağ havası,
Sığın, üşütməz səni, dağda qartal yuvası,
Sənin bir günahın yox, sevda şair sevdası,
Acıyıram halına, əcəb işə düşmüsən,
Axtarma ömrüm-günüm, mənim ürəyimdəsən.
Elə baxdım gözünə, gözlərimə süzüldün,
Elə baxdım üzünə, istəmədən üzüldün.
Cığatel qələmindən misralara düzüldün,
Daha sənə ölüm yox, bəh, bəh, bəh, cənnətdəsən,
Axtarma ömrüm-günüm, mənim ürəyimdəsən.
SEVMİRƏM DEYƏ-DEYƏ
Necə şirin olurmuş insana sevdiyi yar,
Mən sənə yar deyirəm, sən mənə dost, vəfadar,
Araşdıra bilmirəm, bildiyim bircə şey var,
Ağlımı, ürəyimi, bir baxışla alırsan,
Sevmirəm deyə-deyə, qeydimə çox qalırsan.
Cığateləm, adıma könülduyan deyirsən,
Yanından ayrılanda getmə, dayan deyirsən,
Ağzımı açar-açmaz sən mənə can deyirsən,
Alıb küskün könlümü göylərə ucalırsan,
Sevmirəm deyə-deyə, qeydimə çox qalırsan.
BU QARA QIZLA NECƏSƏN?…
Səhər-səhər sevgili yar,
Bir gözəl sözlə necəsən?…
Almayanaq, büllur buxaq,
Bir qara qızla necəsən?!
Xub qəmzəsi, nazı ola,
Bu qızdan Haqq razı ola,
Sinəsində sazı ola,
Bir telli sazla, necəsən?
Sevgidən çələng toxuya,
Ətrini gültək qoxuya,
Saz danışa, qız oxuya,
Bir xoş avazla necəsən?
Təbiətdə fəsil haça,
Durna iki səmtə uça,
Qar üstündə çiçək aça,
Qış günü yazla necəsən?…
Dəli təbi daşanda sel,
Bir qayadı tərpətməz yel,
Odla oynayır Cığatel,
Atəşlə, közlə necəsən?…
Bu qara qızla, necəsən?…
QARA QIZ
Bu qara qızla necəsən? – şeirinin cavabı
Səhər-səhər şirin sözlə,
Başa bəlasan qara qız.
Kim ixtiyar verib məni,
Oda salasan, qara qız?
Çəkmək olmayır nazını,
Kim dinləməz avazını?
Olmazmı telli sazını,
Sonra çalasan qara qız.
