скачать книгу бесплатно
Миннән күпкә акыллырак әйбәтем,
Түземлерәгем – нәкъ көткән парым – син!
Куркам: үзең, дим, беркөнне ташласаң,
Кирәксез санасаң мине, җаным, син?!
Әле без бербөтен: бергә тоташкан,
Мактый Гаташ та җанының яртысын;
Тәмам юләр түгел, аңлый шагыйрең:
Синсез мин – җирдә нәрсәгә ярыйм соң?!
«Тау ярылсын, таш ватылсын – ташламам…» —
Газәлдә дә шулай җырла, ярым, син!
«Әй, йолдызчы! Сиңа минем…»
Әй, йолдызчы! Сиңа минем
бар зур үпкәм. «Ник» димсең?
Пар түгел, имеш, Кучкарга —
миңа – ярның билгесе…
Йолдызнамәң нигә безгә,
кавышуны кызганса?
Күкләрме безне аңламый,
санламый ялкын-хисне?
Ялгыша барсы да, беләм!
без күптән ул яр белән
Аерылгысыз – бәйли җирдә
игезәктәй җан көче…
Моңсу бер уй яр йөзеннән
узды, син юраганга.
Ул вакытлы: аяз көндә
күләгә төшкән төсле.
…Әй, йолдызчы! Безгә дип син
махсус йолдызнамә яз,
