скачать книгу бесплатно
Эл қувончи аламларга эврилганда,
Бу дунёси яшаш учун берилганда,
Ҳикматида камолотга етган жонни,
Ўтиб қолди, деди Анвар Обиджонни.
Бола учун ёзса ногоҳ, бола бўлган,
Эл дардида қалам олса, нола бўлган,
Ошиқларнинг қалбида хуш вола бўлган,
Шеъриятда камлар топган бундай шонни,
Ўтиб қолди, деди Анвар Обиджонни.
Фарғона бу – аҳли қалам кошонаси,
Ўзбекистон ижод аҳлин гулхонаси,
Укам дерди, Эркин Воҳид парвонасин,
Соғиндими, ой ўтмайин Охунжонни,
Ўтиб қолди, деди Анвар Обиджонни.
Дарди бор дил кўнгилларга дард солади,
Эл оқил-да, оқилларин тан олади,
Бу дунёда оқил айтган сўз қолади,
Тангри унга берган эди бу имконни,
Ўтиб қолди, деди Анвар Обиджонни.
Ҳақ ҳукмига бандасида йўқдир гина,
Шеър ёздиму, кўнглим кетди чил-чил сина,
Оҳ, эди-да Фарғонада биттагина,
Эл тан олган қалблардаги қаҳрамонни,
Ўтиб қолди, деди Анвар Обиджонни,
Кетиб қолди, деди Анвар Обиджонни…
ФАРЗАНД
Асли ота-онанинг,
Умрин ниҳоли –фарзанд.
Муҳаббатин меваси,
Қалбин камоли – фарзанд.
Боболар дуосининг,
Момолар нидосининг,
Худойим атосининг,
Муборак боли – фарзанд.
Икки дилнинг шонаси,
Шонада ишқ донаси,
Қувончнинг парвонаси,
Поклик тимсоли – фарзанд.
Кутган ёмғир кўз бахти,
Хуш дуолар сўз бахти,
Ҳар кимда бор ўз бахти,
Бахтнинг тимсоли – фарзанд.
Қиз дилбар – дил эгаси,
Ўғлонлар эл эгаси,
Ёр бўлсин мартабаси,
Миллат иқболи – фарзанд.
Ушалган умид ўзи,
Умримиз янги изи,
У отган тонгнинг юзи,
Ҳаёт жамоли – фарзанд.
РАМАЗОН ҚУВОНЧИ
Энг гўзал иймоннинг дилдоши бўлиб,
Ҳам қалбнинг, ҳам нафснинг бардоши бўлиб,
Покланиш ойининг қуёши бўлиб,
Хуш келдинг, хуш кўрдик, моҳи Рамазон!
Аллоҳнинг раҳмати сочилган кунлар,
Қуръоннинг ҳикмати очилган тунлар,
Тилдан шукур бўлиб ёғилган унлар,
Хуш келдинг, хуш кўрдик, моҳи Рамазон!
Биз сени орзиқиб кутгаймиз мудом,
Меҳримиз кўз ёшда тутгаймиз мудом,
Бу дийдор бизларга Тангридан инъом,
Хуш келдинг, хуш кўрдик, моҳи Рамазон!
Шайтонлар боғланган муҳтарам ойсан,
Гуноҳлар тўхтаган мукаррам ойсан,
Муборак, муқаддас, мусаллам ойсан,
Хуш келдинг, хуш кўрдик, моҳи Рамазон!
Лайлатул Қадрнинг нурлари – сенда,
Дуонинг ижобат дурлари – сенда,
Аллоҳнинг не юксак сирлари – сенда,
Хуш келдинг, хуш кўрдик, моҳи Рамазон!
Қуръон нури билан шарафланган ой,
Сен ўн икки ойга бергувчи чирой,
Мўминлар бахтисан, баракага бой,
Хуш келдинг, хуш кўрдик, моҳи Рамазон!
Жаҳоннинг эзгулик айёмида сен,
Мўминнинг Ҳақ деган, каломида сен,
Ҳазрати Пайғамбар саломида сен,
Хуш келдинг, хуш кўрдик, моҳи Рамазон!
ХУШЛАГИМ КЕЛДИ
Меҳр – меҳрибон зот кўнгил чашмаси,
Бу олам, бор одам унинг ташнаси,
Уни топган-топмай кетган қанчаси,
Билмам, нечун кўзим ёшлагим келди.
Меҳр кўрганларнинг юзлари моҳтоб,
Меҳр кўргузганнинг қалбида офтоб,
Уларга эргашиб яшайди савоб,
Мен ҳам изларидан эшлагим келди.
Яхшилар бир умр дилхонасида,
Меҳр шамин тутар остонасида,
Деманг, у – Аллоҳнинг девонаси-да,
Шу девона барин ушлагим келди.
Ризқ сўраб яшайди инсон Худодан,
Ризқ олиб кетмайди вале дунёдан,
Умидвор кетади меҳру дуодан,
Хуш дуо обидан нўшлагим келди.
Одамзод дил мулкин аълоси – Меҳр,
Одамзод дил дардин давоси – Меҳр,
Бу дунёдан топган дунёси – Меҳр,
Меҳр топганларни хушлагим келди.
