скачать книгу бесплатно
язмаган чагы.
Кем бәхетле дөньяда?
Кем бәхетле дөньяда? —
Игенче иген иксә,
Олаучы атын җиксә,
Юлаучы барган җиреннән
Исән-сау кайтып җитсә —
Шул бәхетле дөньяда.
Балыкчы балык тотса,
Балтасын тотса оста,
Мәңгелек сүз әйтсә шагыйрь,
Булса да җыры
кыска…
Кем бәхетле дөньяда? —
Җырчы җырлап туймаса,
Рәссам төсен җуймаса,
Көзе җитмәс борын адәм
Яфракларын коймаса…
Шул бәхетле дөньяда —
Кем Кешегә елмая,
Кайгы килсә, җиргә түгел,
Айга карап моңая…
Шул бәхетле дөньяда —
Кемгә газиз Ил-ана,
Кем тормышның кадерен белә
Һәм үзенә инана!..
«Ышанам йөрәгемә» китабыннан
Юлга чыктым
Юлга чыктым.
Йөгем нинди авыр,
Юкса
Җыймадым да вагын-төяген…
Хәер,
Кайчак дуслар күтәреште,
Тик күбесен үзем төядем.
Юлга чыктым…
Барыр җирем ерак.
Беләм:
Ак күперләр көтми алдымда.
Иңнәремә салдым бар йөгемне,
Ышанычым салдым —
Адымга…
җавап
– Син шигырьдә янасың да
Өзелеп-өзелеп сөясең.
Ә чынлыкта ничек менә? —
Арттырмыйча сөйлә син…
Гамьсезне дә уятырлык
Сүзләр сайлый беләсең.
Әллә инде болай гына
Оста сайрый беләсең…
– Шигыремә ни салынган,
Шул – серемнең изгесе.
Яшәвемнең рәвеше ул,
Тормышымның көзгесе!..
«Сез, шагыйрьләр, – дисең, – хыял капчыклары…»
«Сез, шагыйрьләр, – дисең, – хыял капчыклары,
Бер уйласаң, сездән нинди файда инде…»
Тик онытма: һәр җиңүне алгы сафта
Әйдәп барды җыр-пионер, җыр – иң башта,
Җырлар белән күптән үк бит айда идек…
Үзем белән үзем сөйләшәм мин
Үзем белән үзем сөйләшәм мин,
Әңгәмәдәшләрем юктан түгел.
Кайчагында шулай үз-үзенә
Сорау бирә, җавап эзли күңел.
Үзем белән үзем киңәшәм мин,
Теләктәшләр юктан түгел һич тә.
Кеше акыл бирә тора, ә син
Гел үзеңчә ниятлисең эчтән…
Сөйләшеп тә, киңәшеп тә була,
Тик серләшеп булмый үзең белән…
Кылган эшләреңне күрә бел син
Намус дигән шаһит күзе белән.
Шунда гына замандашларыңның
Туры карау мөмкин йөзләренә.
Һәм иркенләп гәпләшергә мөмкин,
Кушылырга дөнья сүзләренә…
Шагыйрь кызлар
Шагыйрь кызлар, дисез, нинди була? —
Шагыйрь кызлар алар төрле була.
Карашлары тирән, серле була —
Җидесендә җитмеш төрле уй…
Кошлар телен белеп сөйләшәләр,
Җилләр белән калып серләшәләр,
Йолдызларга җырлар өләшәләр —
Җидесендә җитмеш төрле көй…
Салават күперләрен кичәләр, ди,
Әкият иленә дә күчәләр, ди;
Сусаганда… шигырь эчәләр, ди, —
Җидесендә җитмеш төрле сер…
Эч серләрен җырга салалар да
Эчкерсез саф булып калалар, ди;
Мәхәббәттән илһам алалар, ди, —
Җидесендә җитмеш төрле җыр…
«Мин – ирексез…»
Мин – ирексез,
Язган чакта һәр сүз
Бәйләп тота мине газаплап.
Мин – хаким дә —
Буйсындырам әле
Шул сүзләрне үземә аз-азлап…
Тылсымлы кое
Сыйламага сыең булмаса,
Сыйпамага телең булсын.
Әйтем
Сыйпамага – телем түгел,
Сыйламага сыем бар.
Күңелемнең иң түрендә
Гаҗәеп бер коем бар…
Бер сәбәпсез көлдерә ул,
Бер шәрабсыз исертә.
Сусауларын җанның баса,
Алҗыганга – көч кертә.
Ул коеның хикмәте бар,
Могҗизалы бер көче:
Туганлашып аерылыша
Суын эчкән һәр кеше.
Көе юкны – көйле итә,
Моңы юкны – елата.
Моңы тулып, сагыш баскан
Күңелләрне юата…
Хуш киләсез, өем ачык,
Йөзем ачык, мул сыем.
Илһам бирсен әле дуска
Шул коемның тылсымы.
Бу табынга килеп чыккан
Һәр кешегә урын бар:
Берләштергән, серләштергән
Изге сыем – җырым бар.
Сәер «чир»
Төзәлмәслек бер «чир» йоккан миңа,
Мин авыру… Ләкин сызланмыйм.
Шул михнәттән бары ләззәт табам,
Дәваланулардан узган мин…
Мин авыру, ләкин хаста түгел,
Бу «чир» миндә – җирем-суымнан.
Кешеләргә сихәт бирсә сүзем,
Бик тиз генә әле суынмам…
Чирен сиздермәгән үлә, диләр.
Шуңа күрә тормыйм яшереп.
Ул – саулыгым минем, ул – сафлыгым,
Ул – давылым минем, яшенем.
Бу «чир» миңа кемнән кагылгандыр?
Ихтимал, ул йоккан халкымнан.
Шул авыру мине утка сала,
Тартып ала үзе ялкыннан.
Чир түгел ул, үзе дәрман-дәва,
Газаплы да, әмма зыянсыз.
Савыга да алмыйм, терелә дә,
Һәм яши дә алмыйм мин ансыз!
«Шыбыр-шыбыр ява яңгыр…»
Шыбыр-шыбыр ява яңгыр,
Ялтыр-йолтыр бии яшен.
Шашып-шашып көлә күкләр,
Шатлыгыннан коеп яшен…
Яз җиңде, яз, ярсу язлар!
Бу тавышлар гына аз ла…
