Безнең Туфан / Наш Туфан (на татарском языке)

Вәсимә. Үле гәүдәләре дә күренмиме?

Хәтимә. Ю-ук, күренмәве яхшы да әле аның. Күмеп мәшәкатьләнер идек.

Көлешәләр. Сәлимә керә.

Экранда язу:

«Мохтаҗ түгел ир-атка,

Сезнеке булган чакта».

Сәлимә. Карале, кызлар, ирләр юкка чыккан, диләр, дөрес микән? Карагыз әле, законный ирләр генә бетте микән, законный булмаганнар калды микән?

Хәтимә. Өметләнмә, Сәлимә, бетте килгән-киткән мужикларың.

Сәлимә. Ир бетсә дә, сөяркә бетми ул, җаным.

Вәсимә. Вәсимгә дә өметең сузма, югалды.

Сәлимә. Юкка шикләнәсең, Вәсимә, синекенең кунганы булмады.

Хәтимә. Синдә кунмаган ир булды микән?

Сәлимә. Аллага шөкер анысы. Тагын да кунарлар әле. Болай гына, юри генә әйтәләрдер әле, бетмәгәндер ирләр. Ирләр бетсә, дөнья бетә ич.

Шулвакыт «Тыңлагыз! Тыңлагыз!» дигән тавыш яңгырый.

1 тавыш. Тыңлагыз! Тыңлагыз! Казан сөйли. Мәскәү вакыты белән сигез сәгать кырык минут.

2 тавыш. Говорит Москва. Московское время восемь часов тридцать минут.

Сәлимә. Карале боларны. Икесе ике төрле сөйли. Казан «кырык минут» ди, Мәскәү «утыз» ди. Әллә Мәскәү безгә вакытны бераз арттырганмы?

Хәтимә. Тукта, тырылдама, тыңлыйк.

1 тавыш. Казан сөйли. Бүген иртәнге сәгать алтыда бөтен Җир шарында ир җенесеннән булган затлар юкка чыкты. Бары тик хатын-кыз җенесеннән булган затлар гына калды.

2 тавыш. Сегодня в шесть часов утра на всей территории Земного шара ликвидирован мужской род. Остались только особы женского рода.

Сәлимә. Мәскәү әйткәч, дөрес булып чыкты, алайса. Мәскәү белми сөйләмәс. Аның ялганы да дөрескә охшаган. Этлек ишетәсең килсә, Мәскәү радиосын тыңла. Ходаем, нишләрбез икән ирләрсез?

Вәсимә. Нишләрбез икән димә, нишләрмен икән диген.

Сәлимә. Аллага шөкер, мин, ичмасам, күрәсен күреп калдым. Бетсәләр дә, үкенечкә калмады. Үкенечкә калмады. Китим әле, берәрсе берәр җирдә посып калмады микән. (Чыгып китә.)

Вәсимә. Сөйрәлчек.

Хәтимә. Шулар аркасында бозылды да инде дөньясы. Алар булмаса, син дә теләк теләмәгән булыр идең. Карале, күрше, кемнәр ул тегендә? Әллә бүген берәр бәйрәмме?

Экранда язу:

Үзебез үзебезгә –

Кирәкми ирләр безгә.

Ал төстәге флаглар, лозунглар күтәргән бер төркем хатын-кызлар керә. Лозунгларда «Бетсен ирләр, яшәсен хатыннар!», «Яшәсен хатын-кыз белән хатын-кыз мәхәббәте!», «Ал төс – затлы төс!» дигән язулар. Төркем Вәсимә каршына килеп җиткәч, сафларга тезелеп җыр суза.

Без котылдык безне басып торган,

Безне изгән ирләр затыннан.

Без әйткән сүз – безнең девизыбыз:

Бетсен ирләр, яшәсен хатыннар!

Безнең байрагыбыз ал төстә —

Ал төс балкып торсын һәр төштә.

Җыр тәмамлангач, төркемдәгеләр Вәсимә алдына чәчәкләр сибәләр.

Хөллия (алга чыгып). Хөрмәтле Вәсимә! Сез җир йөзеннән ирләр дип аталган котсыз, шыксыз, кыяфәтсез, шөкәтсез, килбәтсез, мәнсез, рәтсез, нурсыз, йогышсыз, кошбәтсез, мөрәвәтсез затларны кырып-себереп ташлап, бөек эш эшләдегез. Бу гамәлегез безне чиксез шатландырды, куандырды, сөендерде. Төрле төбәкләрдә яшәүче, төрле телләрдә сөйләшүче аллар исеменнән сезгә зур рәхмәт. (Вәсимәне үбеп ала.)

Наташа (Хөллияне алыштырып алга чыгып). Дорогая наша подруга Васима! Уничтожив безобразный род человечества – мужчин, вы сделали огромное дело. От имени всех розовых вам огромное спасибо! (Вәсимәне үбеп ала.) А вы очень сладкая, Васима.

Вәсимә. Туктагыз әле, сез кемнәр?

Шарлотта. Мадам Васима…

Хөллия белән Наташа әйткәннәрне французча кабатлый һәм Вәсимәне караватка егып салып үбә. Башкалар кул чабып котлап торалар.

Вәсимә (Шарлотта кочагыннан котылып). Нишлисең син? Сез кемнәр?

Хөллия. Әйткәнемчә, без – «аллар». Әллә ишеткәнегез юкмы? Икенче төрле итеп әйткәндә, лесбиянкалар. Без – дөньяның рәхәтен ирләрдән башка гына татый белүчеләр. Без    – нәфислек символлары. Ирләр дип аталган тупас җаннардан җир өстен арындыруыгыз өчен, без сезгә роза чәчәкләре алып килдек. Ә   болары ал төстәге мәк чәчәкләре. (Җырга күчә.)

Мәк чәчәге, мәк чәчәге,

Мәк чәчәге ал була;

Күзең сирпеп бер карасаң,

Йөрәгемә ял була.

Белегез, кадерле Вәсимәкәй, без мәк чәчәген чүп үләне белән бутаучылар түгел.

Мәк чәчәге бәйләмен Вәсимәгә тапшыра. Хатыннар төрле телләрдә Вәсимәгә рәхмәт әйтәләр. «Огромное женское спасибо!», «Данке шон!», «Мерси!», «Сенкью веремеч» дигән авазлар яңгырый.

Хөллия (Хәтимә янына килеп). Ә сез кем буласыз?

Хәтимә. Мин Вәсимәнең күршесе – Хәтимә булам.

Хөллия. Сез дә чибәр хатын.

Наташа (Хәтимә янына килеп). Аппетитная, правда?

Хәтимә. Сез әллә кыз-тәкәләрме? Ирдәүкәләрме?

Хөллия. Анысы да түгел, монысы да түгел. Без – нәфислек фәрештәләре. Килегез әле бирегәрәк, кочаклагыз әле мине.

Хәтимә. Хатын-кыз кочакларга мине кем дип белдең?

Хөллия. Ә син кочаклап кара. (Хәтимәне кочаклый, үбә.)

Хәтимә. Нишлисең, җибәр! (Хөллиядән ычкынып, Наташа кочагына керә. Аңардан ычкынып чыгып чаба.)

«Аллар» төркеме көлешә, кул чаба.

Хөллия (Вәсимә каршына килеп). Без китәбез, Вәсимәкәй. Без әле очрашырбыз. Безне эзләп табарга теләсәң, безнең адрес: бөтен Җир шары.

Наташа. Наш адрес: весь Земной шар.

«Безнең байрагыбыз ал төстә.

Ал төс балкып торсын һәр төштә», –

дип җырлап чыгып китәләр.

Хәтимә керә.

Хәтимә. Киттеләрме? Шулар бу, Вәсимә, шулар – кыз-тәкәләр. (Көлеп.) Кочаклый, үбә… Кытыкны китерделәр. Начар түгел икән үзе.

Вәсимә. Ни сөйлисең син?

Хәтимә. Ни сөйлисең дип… Дөньяда булмаган эшме? […] Иркәләнәсе дә килә бит. Кил әле, кочаклыйм әле үзеңне, Вәсимәкәй.

Вәсимә. Якын киләсе булма!

Хәтимә. Курыкма, шаярам гына. Әй дөньялар, дөньялар. Кая таба бара бу дөньялар? Нишләтәсең, Вәсимә, ирләр исемен йөртеп, ир булмаганнар дөнья тулы. Алар бар дип алданып яшәгәнче… Аптыраганнан инде болар барысы да. Үгез теләп тә үгез булмаса, сыер өстенә сыер да атлана шул. (Караватка чалкан ава да җыр суза.)

Наз күралмыйча үтте гомерләр,

Чәчәк атмыйча сулдылар гөлләр.

Яфрак ярмыйча корды каеннар,

Корган каеннар – безнең кайгылар.

Синең, ичмасам, ирең, азгын булса да, ир иде. Рәхәтен күрә идең.

Вәсимә. Каян беләсең?

Хәтимә. Үзең зарлана идең ләбаса. Йокларга ирек бирми, дия идең. Бүтән хатыннар янына йөргәнгә тузына идең. Йөрерлек ирең булсын иде лә ул. Миңа да булмады, бүтәннәргә дә тәтемәде. (Вәсимәне кысып кочаклый да чыгып китә.)

Экранда язу:

«Ир-атлар да кешеләр,

Почти хатын-кыз ишеләр».

Портфельләр тоткан, ирләрчә киенгән күзлекле өч-дүрт хатын керә.

Ләлия. Керергә рөхсәттер дип беләбез. Исәнмесез! Здравствуйте, бонжур, гутен таг! Гражданка Вәсимә Бариева биредә яшиме?

Вәсимә. Әйе.

Ләлия. Безгә аны күрергә мөмкинме?

Вәсимә. Мөмкин. Мин ул Вәсимә Бариева.

Ләлия. Бик яхшы. Без Халыкара кеше хокукын яклау оешмасыннан.

Маша. Мы правозащитники человеческих прав. Из Всемирной организации правозащитников.

Элизабет. (Маша әйткәнне инглизчә кабатлый).

Тезелешеп басып, үз оешмаларының гимнын җырлыйлар.

Һәр җирдә һәм күктә, һәр төштә

Бертигез хокукта кешеләр:

Ирләр һәм хатыннар барысы

Һәм безнең, һәм сезнең ишеләр.

На земле, на небе, повсюду

Равные права у людей.

Женщины, мужчины всех мастей

Все равны, нет рабов, нет судей.

Гимнны инглиз телендә җырлыйлар.

Ләлия. Безнең оешмада ирләр дә бар иде, ләкин алар кинәт кенә юкка чыктылар. Ишетүебезчә, аларны юкка чыгаручы – сез.

Вәсимә. Мин түгел, сихерчеләр.

Ләлия. Ләкин сезнең үтенечегез буенча.

Вәсимә. Мин үтенмәдем, теләдем генә.

Ләлия. Димәк, сезнең теләкне искә алып, сихерчеләр җир өстендәге ирләрнең тамырын корытты?

Вәсимә. Тамырлары ук корымагандыр, юкка чыгулары хак бугай.

Ләлия. Сез, ханым, үзегезнең җинаятьче икәнлегегезне таныйсызмы?

Вәсимә. Ниткән җинаятьче?

Ләлия. Сез аңлыйсызмы, бер кешене үтерүчене гомерлеккә төрмәгә ябалар, ә сез миллиард кешенең башына җиткәнсез.

Вәсимә. Нәрсә сөйлисең син, ниткән кеше?

Ләлия. Сезнеңчә, ирләр кеше түгелмени?

Вәсимә. Минем кешедә эшем юк, үз ирем белән теләсә нишлим. Телим икән үтерәм, телим икән яшәтәм.

Элизабет. Сезнең ирегез дә кеше бит.

Вәсимә. Ул сезнең өчен кешедер, минем өчен ир генә.

Маша. Вообще-то она права.

Вәсимә. Сез нәрсә, мадам Мария? Сез җинаятьчене якларга җыенасызмы?

Маша. Я в том смысле, что не все мужья мужчины.

Элизабет. Ах, бу Россия! Бөтен милләтләрнең дә хатыннары бертөсле. Европада, мадам Мария, бөтен ирләр дә кеше.

Маша. И вашу Европу я знаю. Кочаклап йокларлык ир юк.

Элизабет. Ләкин алар кешеләр. Сез безне гаҗәпләндерәсез, мадам Мария. Үзегез кеше хокукларын яклау үзәгенең әгъзасы, үзегез кешелек дөньясын юкка чыгарган авыл хатынын яклыйсыз.

Вәсимә. Нәрсә һаман миңа бәйләнәсез, мин иремне генә беләм, калганын сихерчедән сорагыз.

Элизабет. Юк, без сине хөкемгә тартабыз.

Ләлия. Кеше хокукларын яклаучы оешма исеменнән халыкара трибуналга мөрәҗәгать итәчәкбез.

Вәсимә. Итмәгәегез. Минем иремдә берәүнең дә эше юк.

Элизабет. Әгәр дә сез үз ирегез кебек ирләрне генә бетерсәгез бер хәл. Ләкин сез ир-атлар исеме йөртеп тә ирлек вазифаларын үти алмаганнарны да юкка чыгаргансыз.

Вәсимә. Аларында минем эшем юк. Сез нәрсә әле хатын-кыз башыгыз белән алкашларны яклап йөрисез?

Ләлия. Алкогольнең монда катнашы юк.

Вәсимә. Ничек булмасын! Әнә Сания әйтә, эчә дә йоклый, эчә дә йоклый, ир рәхәтен күрми изаланам, ди. Нәрсәгә кирәк андый ир?

Маша. Браво! Браво! Дөрес! Нечего их кормить.

Элизабет. Мадам Мария, әгәр дә сез безгә каршы фикер йөртсәгез, без сезне халыкара оешмадан чыгарырга мәҗбүр булабыз. Сез кеше хокукларын яклый белмисез.

Маша. Извините, кешеләрне яклыйм мин, ир була белмәгән ирләрне генә якламыйм.

Ләлия. Алар да кеше, аңлагыз.

Маша. Булмагайлары. Мин – марҗа, миңа мине төнлә йоклатмыйча кочаклаучы мужик кирәк. (Вәсимәгә.) Синең ирең төнлә сине йоклата идеме?

Вәсимә. Мине генәме?! Ярты районның ирсез хатыннарына җитешә иде.

Маша. Һәм син шундый ирне юкка чыгардыңмы, дура?

Вәсимә. Бүтәннәргә дә булмасын, миңа да булмасын.

Элизабет. Сез кыргый халыклар, мадам Мария һәм мадам…

Вәсимә. Вәсимә.

Маша. Ә сез кем? Ир-ат белән йоклаган гомоларны яклап йөрисез.

Элизабет. Без кеше яклыйбыз. Кемнең кем белән йоклавында безнең эшебез юк. Кешенең теләсә кем белән йокларга хакы бар.

Вәсимә. Алтын икән акылыгыз. Йокламый торсыннар әле. Сөйрәлчекләр белән йокларга яраткач өйләнмәскә иде. Мин көчләп өйләндермәдем. Яратам, диде, артымнан ялынып йөрде. Синнән бүтәнгә карамыйм, диде.

Маша. Да, жаль мужика. Я бы его простила, пусть бегает. Хороший бык на всё стадо успевает.

Ләлия. Җитте! Туктатыгыз эротиканы!

Элизабет. Бу эротика гына да түгел, бу – порнография. Кыскасы, мадам Вәсимәне халыкара трибунал хөкем итәчәк. Сез безнең белән китәсезме, мадам Мария? Әллә бу хатынның адвокаты булып каласызмы?

Маша. Юк, мин бу хатынны яклый алмыйм, шундый ирне юк иткәне өчен җәзаның иң катысын сораячакмын.

Вәсимә. Нинди була инде ул иң катысы? Асасызмы, атасызмы?

Маша. Юк, җиңел генә котылырга уйлама, дорогая. Без сине менә бу хатыннар ише хатыннар белән гомер буе яшәргә мәҗбүр итәчәкбез.

Элизабет. Безгә һөҗүм итмәвегезне үтенәбез.

Ләлия. Китәбез, коллегалар. (Вәсимәгә.) Ә сез халыкара трибуналда җавап тотарга әзерләнегез.

Китәргә борылалар.

Маша (китеп барган җиреннән туктап). Әгәр дә мужигыгыз табылса, миңа хәбәр итәрсез. Дура ты, дура. Такого мужика потеряла. (Частушка җырлый.)

Помидоры, помидоры,

Помидоры – овощи:

Баба едет в карете,

Муж на скорой помощи.

Мой милёнок в армии –

Атлар эчерәм, дигән;

Пока гуляй – время шулай,

Кайткач кичерәм, дигән.

И-и-их! (Чыгып китә.)

Экранда язу:

«Алдың булса, арт кирәк –

Карчыкка да карт кирәк».

Галиябану керә.

Галиябану (каранып). Монда берәр кеше бармы?

Вәсимә. Бар, Галиябану әбекәй, бар.

Галиябану. Күзем күреп бетерми, кай тирәдә син?

Вәсимә. Менә ич. Каршыңда басып торам.

Галиябану. Шулайдыр. Шулай икән шул.

Вәсимә. Уз, утыр, Галиябану әби.

Галиябану. Узам, утырмыйм. Утырсам тора алмыйм. Мин ята алам да басып тора алам. Кайда, кайда минеке? Тизрәк чыгар да кайтып китик.

Вәсимә. Нәрсә сорыйсың, Галиябану әбекәй?

Галиябану. Нәрсә түгел, кем.

Вәсимә. Кемне сорыйсың?

Галиябану. Кемне дип… Үземнекен сорыйм. Хәлилемне. Юкка чыкты. Янымда яткан килеш юкка чыкты. Арканы аркага куеп рәхәтләнеп җылынып ята идек. Нигә аркам туңа дисәм, Хәлилем юк. Кая киткән бу бер сүз дә әйтмичә дип, урамга чыксам, әйтәләр – бөтен ирләрне дә түбән оч Вәсимәсе җыештырып-төештереп абзарына ябып куйган, диләр. Ышанмадым ышануын, шулай да килдем менә. Дөресме шул, дөрес түгелме?

Вәсимә. Дөрес түгел, Галиябану әби. Үземнең дә Вәсимем югалды.

Галиябану. Ни булды икән, алайса? Җитмеш ел буе янымнан китмәгән иде. Дүрт елга сугышка гына барып кайтты да гел янымда булды. Кеше әйткәч тә шикләндем үзе. Япь-яшь хатын нишләсен туксан яшьлек картым белән, дим. Болай ул мутын мут та инде. Әле беркөн кибеткә барган идек, шунда Гайниҗамал итәгенә ышкылып-ышкылып үтә. Тегесе дә бит аның, ни хәлләрдә, Хәлил абзый, җир җимертеп йөрисеңме, дигән булып чытлыклана.

Вәсимә. Ирләр барысы да бер. Туксан яшьтәгесе дә, унтугыз яшьтәгесе дә. Синеке дә шул, минеке дә шул.

Галиябану. Синекен белмим, минеке Аллага шөкер. Үзем сайлап алдым бит. Бер театр караган идем, шунда җырладылар. Берәү гармун тотып чыкты да җырлый. (Җырлый.)

Таң әтәчләре кычкыра —

Әллә таң ата микән:

Тәрәзә ачып карап калды,

Галиябану, сылуым-иркәм,

Әллә ярата микән?

Миңа атап җырлый дип торам. Галиябану дип җырлаучысы Хәлил исемле икән. Шунда мин үземә Хәлилне эзләргә керештем. Күршедә генә булган икән. Кая китте икән соң? Берәр җирдә егылып ятмаса ярый инде.

Вәсимә. Юк, Галиябану әби, Хәлилең егылып ятмый. Сихерче карчыклар алып китте аны.

Галиябану. Кит әле, миннән дә сихерчерәк карчык бар микәнни? Хәлилем дә миңа «сихерче» дия иде, «сихерләдең» дия иде. Дөрес сүз түгелдер. Туксан яшьлек картны кем сихерләсен.

Вәсимә. Картына-яшенә карамаганнар, барысын да җыеп алганнар.

Галиябану. Шундый закон чыкканмыни?

Вәсимә. Законсыз гына җыеп алганнар.

Галиябану. Юк-юк, законсыз бирер хәлем юк. Ул минем законлы картым. Сугыш вакытында закон чыкты – биреп тордым.

Вәсимә. Юк икән юк инде, йөрмә аптырап туксан яшьлек карт өчен.

Галиябану. Нәрсәме дисең?

Вәсимә. Туксан яшьлек карт нәрсәмә кирәк инде дим.

Галиябану. И-и-и, кара моны. Хәлил бит ул. Минем Хәлилем бит. Унике баламның атасы ич ул. Хәзер генә ул атасыз балалар туа. Без ирләрсез бала таба белми идек.

Вәсимә. Надан булгансыз, шуңа ул. Хәзер баланы элеккечә тапмый башлаячаклар. Ирләрнең кирәге калмаячак.

Галиябану. Кит аннан!.. Шундый закон чыкканмы?

Вәсимә. Әлегә чыкмаган. Чыгачак…

Галиябану. Кит аннан!.. Булмас!

Вәсимә. Син колхозда эшләдеңме?

Галиябану. Эшләмәскә. Гомерем сыер астында фермада үтте.

Вәсимә. Ясалма орлыкландыруны беләсеңме?

Галиябану. Белмәскә. Әстәгъфирулла, әллә кыз-хатыннарны да шулай итәчәкләрме?

Вәсимә. Итәчәкләр. Ирләр кирәк булмаячак.

Галиябану. Кит аннан! Без генә җүләр булып ирдән бала тапканбыз, алайса?

Вәсимә. Шулай. Бар, җүләрләнеп йөрмә. Эзләмә картыңны.

Галиябану. Соң, аңгыра бәрән, Хәлилем миңа бала табар өчен кирәкмени?! Арка җылытырга кирәк ул.

Вәсимә. Мичкә терәп ят аркаңны.

Галиябану. И Алла! Пич белән ирләр аркасы бер буламыни?! Ирләр аркасының җылысы шифалы аның.

Экранда язу:

«Ирләрсез бала булмый,

Аны бала да аңлый».

Сигез-тугыз яшьтәге кыз балалар төркеме керә. Аларны тәрбиячеләре Варвара иярткән. Балалар, әлбәттә инде, җырлап керәләр.

Балалар. Безгә бирде әниләр

Бәхетле балачак:

Әтиләр булганда, без

Бәхетле булачак.

Нам подарили мамы

Наше будущее,

Папули подарят

Нам грядущее.

Варвара. Дети, становитесь в ряд! Гузелька, начинай!

Галиябану. Сөбханалла! Кем балалары бу?

Варвара. Бабуля, не мешай. Тебя нет в сценарии. Гузелька, начинай!

Гузелька. Вәсимә апа, без сездән

Бик сорыйбыз үтенеп,

Зинһар өчен, син безгә

Кайтар әтине.

Галиябану. Сөбханалла!

Варвара. Бабуля, замолчи! Наташенька, продолжай.

Наташенька. Мне нужна мама,

Мне нужен папа.

Да здравствует СНГ,

Пусть подохнет НАТО.

Галиябану. Сөбханалла!

Варвара. Бабуля, заткнись! Гузелька, давай.

Гузелька. Энекәш кирәк миңа,

Бик бәләкәй булса да,

Колга хәтле булса да,

Башкортстанда туса да,

Татарстанда торса да.

Энекәш кирәк миңа.

Галиябану. Машалла, машалла!

Варвара. Бабуля, заткнись! Наташенька, давай.

Наташенька. Братик мне нужен,

Я хочу братика.

Да здраствуй дружба,

Не нужна критика!

Галиябану. Здорово!

Варвара. Бабуля, подавись! Гузелька!

Гузелька. Безгә абый да кирәк,

Тормыш ямьсез абыйсыз.

Татарстан абыйлары

Хоккей яхшы уйныйлар.

Варвара. Наташенька, не спи!

Наташенька. Наши дяди молодцы,

Всем другим народам

Они старшие братья.

Да здравствует великая держава!

Галиябану. Ләхәүлә вәлә куате.

Варвара. Бабуля, убью. (Вәсимәгә.) Дорогая Васима апа, верните нашим девочкам любимых отцов, старших и младших братьев. Наши девочки – цветочки счастливого, светлого капиталистического будущего. Заодно верните мне моего любимого Маратика Мухаметсултанбековича.

Экранда язу:

«Телим икән – сатам,

Теләмәсәм – эткә атам».

Сәлимә керә. Аңа «Бомба» ияргән.

Сәлимә (Вәсимәгә күрсәтеп). Әнә ул – үзе.

«Бомба» (артта калганнарга кычкырып). Шалава!

Бер төркем кәттә кызлар керәләр.

«Попка» (бәләкәй кызларга). Что за пионеры? Вон отсюда!

Кызлар чыр-чу килеп чыгып чабалар. Тәрбияче дә аларга иярә.

«Бомба» (Вәсимәгә күрсәтеп). Әнә ул.

Вәсимә. Сезгә кем кирәк?

«Бомба». Син Вәсимәме? Ирләрне юкка чыгарган хатынмы? Кулымнан килсә, бөтен ирләрне кырып бетерер идем дидеңме? Шулмы?

Вәсимә. Мин юкка чыгармадым. Сихерче карчык.

«Бомба» (Галиябануга). Синме ул сихерче карчык?

Галиябану. Әстәгъфирулла, нишләп мин сихерче булыйм? Мин…

«Попка». Молчать!

Галиябану. Әстәгъфирулла… Нигә кычкырасың, кем булдың ул кадәрле?

«Попка». Ты, колдунья, верни.

Галиябану. Әстәгъфирулла… Нәрсә вирни? Кемне вирни?

Вәсимә. Бәйләнмәгез аңа, ул сихерче түгел. Аның гаебе юк.

«Бомба». Алайса, ычкын моннан, җен карчыгы.

Галиябану. Әстәгъфирулла… Кемнәр булды соң бу? (Чыгып китә.)

«Попка» (Вәсимәгә). А ты, падла, верни наших клиентов.

Вәсимә. Туктагыз әле, сез кемнәр?

«Бомба». Нәрсә, танымыйсыңмы?

Вәсимә. Каян таныйм күрмәгәч.

«Бомба». Әй, «Попка», таныт әле үзенә.

«Королевна». Иди-ка сюда, кому говорят!

Вәсимә. Кеше өенә бәреп керергә ни хакыгыз бар? Чыгып китегез!

«Мисс Пипис». Плиз! Плиз!

«Попка» белән икәүләп Вәсимәне эләктереп алалар. Кулларын каерып тоталар.

«Бомба». Кайтар хәзер үк ирләрне. Кайтар клиентларны.

«Попка». Или плати, падла. Башляй.

«Бомба». Түлә.

Вәсимә. Нәрсә түлим?

«Мисс Пипис». Баксы. Бабло.

«Попка». Рубль, падла. Плати.

Вәсимә. Ни өчен?

«Бомба». Әле һаман да безне танымыйсыңмыни? Казанны ишеткәнең бармы?

Вәсимә. Булмаска.

«Попка». Южную трассу знаешь?

«Мис Пипис». Монако… Мон лартр… Куртизанки беләсең?

«Попка». Про досуг слышала?

«Бомба». Шалаваны беләсеңме?

Вәсимә. Каян белим ди. Сәлимә, син ияртеп кердең, кемнәр алар?

Сәлимә. Телевизор карыйсың бит, әллә танымыйсыңмы?

Вәсимә. Каян таныйм?

Сәлимә. Болар үзләре.

Вәсимә. Кемнәр?

Сәлимә. Аңгыра баш. (Вәсимәнең колагына пышылдый.) Шулар.

Вәсимә. Синең ишеләрме?

Сәлимә. Авызыңа сугып, тешеңне сындырырмын. Кайчан минем акча алганым бар?

Вәсимә. Фуражлата аласың.

Сәлимә. Алырсың синең сараныңнан.

«Бомба». Аңладыңмы инде безнең кем икәнлекне? Аңладыңмы кем булып эшләгәнебезне?

Вәсимә. Сез эшлисезмени?

«Бомба». Кем әйтте эшләми дип?

Вәсимә. Шулай дип әйттеләр.

«Попка». Какой тёмный народ. Час – тысяча рублей, поняла?

«Мисс Пипис». Йөз баксы. Доллар. Илле евро.

Вәсимә. Каян килсен миңа андый акча?

«Бомба». Алайса, клиентларны кайтар.

Вәсимә. Ничек кайтарыйм? Мин сихерче түгел. Үз иремне дә югалттым.

«Бомба». Сихерчене ничек чакырдың, хәзер дә шулай чакыр.

«Попка». Иначе мы тебя… Зови, падла!

Вәсимәне тезләндерәләр.

Вәсимә. Мин аны чакырмадым, теләдем генә.

«Мисс Пипис». Хәзер дә телә.

Вәсимә. Әй, сихерчеләр! Мин ирләр кире кайтсыннар дигән теләк телим.

«Попка». Не так. Җылый-җылый телә. Иначе мы тебя…

Вәсимә. Әй, сихерчеләр! Мин җылый-җылый теләк телим.

Аңа кәттә кызлар да кушыла.

Кәттә кызлар. Әй, сихерчеләр! Кызганыгыз безләрне. Өстебез ялангач булса да, тамагыбызны ач итмәгез. Безне эшсез калдырмагыз. Без бит иң борынгы профессия кешеләре. Без ирләр булганда эшсез тормадык. Безгә ирләр кирәк. Акчалы ирләр кирәк. (Җырга күчәләр.)

Кәрлә буйлы булса да,

Тәртә буйлы булса да,

Бик матур булмаса да,

Чын батыр булмаса да,

Калын кесәсе булса,

Түләр акчасы булса,

Ир заты кирәк безгә.

Көчкә басып торса да,

Чалкан ятып торса да,

Үз өендә булса да,

Безгә килеп кунса да,

Калын кесәсе булса,

Түләр акчасы булса,

Ир заты кирәк безгә.

Хәленнән килмәсә дә,

Нишлисен белмәсә дә,

Яткач йоклап китсә дә,

Эчеп эче күпсә дә,

Калын кесәсе булса,

Түләр акчасы булса,

Ир заты кирәк безгә.

«Бомба». Күренмиме берәрсе?

«Попка». Нет.

«Мисс Пипис». Ноу.

«Бомба» (Вәсимәгә). Харап иттең безне, кабахәт хатын.

«Попка». Мы сейчас уходим. Завтра опять придём. Если денег не будет – убьём.

«Бомба». Сыерың булса, сыерың сат…

«Мисс Пипис». Сарыгыңны, казыңны сат…

«Бомба». Өстәвенә өеңне сат. Безнең минималь хезмәт хакыбызны әзерләп куй.

Китәләр.

Вәсимә (Сәлимәгә). Син алып килдеңме аларны?

Сәлимә. Менә кызык. Нишләп мин алып килим?

Вәсимә. Син дә бит шулар ишеннән.

Сәлимә. Мыскыл итмә, ярыймы. Ир табылмаганга әллә мин гаеплеме?

Вәсимә. Эшлибез дигән булалар. Шундый эш буламы?

Сәлимә. Дөрес әйтәләр инде анысы. Эшне кем үзе теләп эшли? Акча кирәккә эшлиләр. Боларга да акча кирәк. Менә эшлиләр.

Вәсимә. Акча кирәк дип инде.

Сәлимә. Нәрсәгә исең китте? Кул эшли бит, аяк белән йөреп эшлисең бит. Башы эшли бит башлы кешеләрнең. Эшләп акча табалар. Нигә ул гына эшләмәскә тиеш ди. Бүтән нәрсәләр эшләгәнгә рәхәтләнеп ятмасын.

Вәсимә. Бар, чыгып кит!

Сәлимә. Кумасаң да чыгам. Мин бәйләнмәгәнгә рәхмәт әйт. Күрше Каенлык авылыннан Кылый Баһау «өй башыңны төзәтеп китәм дигән» иде. Менә хәзер син төзәтеп бирерсең. Бер ирең аркасында млиард кешене бетердең. Ярамаган ир. Синең белән торганына рәхмәт.

Вәсимә. Миңа нәрсә булган, ә, миңа нәрсә булган? Сөйрәлчек.

Сәлимә. Нәрсә дидең, ә, нәрсә дидең?!

Вәсимә. Нәрсә ишеттең – шуны әйттем.

Сәлимә. Күрсәтермен мин сиңа сөйрәлчекне. (Вәсимәгә килеп ябыша.)

Тарткалашалар. Хәтимә керә.

Хәтимә. Нишлисез сез, тилеләр?! (Хатыннарны аера.)

Сәлимә. Күрсәтермен сөйрәлчекне. Вәсимең генә кайтсын, тартам да алам үземә. Әлегә хәтле тими йөрдем. Күрсәтермен. (Чыгып китә.)

Хәтимә. Нәрсә бүлешә алмадыгыз?

Вәсимә. Әллә ниләр сөйләнә.

Хәтимә. Син дә инде. Киңәшми-нитми… Алкаш булса да ярап тора иде әле. Айныган арада ни дә булса эшләп ала иде. Без җыелышып калып нишләрбез икән?

Вәсимә. Аптырама, әтиләр сугышка киткәч, әниләр җыелып калганнар әле, үлмәгәннәр.

Хәтимә. Бала-чагага тимәсәләр дә ярар иде. Саниянең дүрт малаеның дүртесе дә юк.

Вәсимә. Үскәч ир була инде алары да.

Хәтимә. Харап итеп ташламасаң ярый инде дөньяны.

Экранда язу:

«Күпме эремәгән бозлар кала,

Күпме сөелмәгән кызлар кала».

Елап, Айсылу керә.

Хәтимә. Ни булды, Айсылу?

Айсылу. Бүген килеп алып китәм дигән иде.

Хәтимә. Кем?

Айсылу. Хәбиб… Хәбибулла. Ничә ел килеп алганын көттем. Башта Зәмирә артыннан чапты, аннан Хәбирәгә тагылды, аннары Асия үзенә каратты. Миңа чираты җиткән иде. Синнән әйбәтен очрата алмадым, дигән иде. Бер генә атна йөреп калган идек. Кочаклаттырмаган да идем. Башта өйлән, аннары кочакларсың, дигән идем. Бүген килеп алам, дигән иде. Кыз килеш картаям бит инде болай булгач. Вәсимә апа, җаныкаем, кайтар әле Хәбибулламны. Ирләр кулы тимәгән тәнем салкыная барганда сөенгән идем. Кайтар Хәбибулланы, Вәсимә апа.