скачать книгу бесплатно
Учаркан, безамину безамон бўл.
Ки унда юз йилинг бир дам эмишдир,
Улар нисбатда тенг, ҳамдам эмишдир.
470 Кечар ул юз йилинг бир дам мисоли,
Чу истиқболу мозийдан-да холи.
Ва унда ҳол эмишдир ҳар замони,
Ўшал ҳол ичра маъни, осмоний.
Туганмас унда асло давру даврон
Ва бўлмас инқилоби чархи гардон.
У ерда кўзга нурдир осмонлар
Ва бўлмас чун, чунон узра чунонлар.
На нуқсон бўлгай унда, на камоле,
На мозию на мустақбал, на ҳоле.
475 Йироқдир Ҳазратинг икки жаҳондин,
Йироқдир ул замондин ҳам макондин.
Бўлур бир лаҳзада Маҳдий ва Одам,
Бул андин ортиқ эрмас, ул эмас кам.
Агар ер ҳолига топсанг бадални,
Кўрарсен бир абад бирлан азални.
Не бўлмас унда буткул, неча бўлмас,
Азал бирлан абад бўлгуси пайваст.
Ул икки битта бунда, бошқа сон йўқ,
Муҳаққақдирки, ҳеч шубҳа гумон йўқ.
480 Ало, эй мўҳрабозу ҳуққапардоз
,
Ниқоб оч маънидин, этгил сарафроз.
Чўзиб қўл, чобуку чапдастлик айла,
Шароб қуйгил-да, ич, бадмастлик айла.
Арит ойинайи жонингни хок-ла,
Бўшатгил ҳуққани, кўнгилни покла.
Замона ташвишига кўп ботибсен,
Уйингда ўз-ўзинг маҳбус этибсен.
Очиб пардангни, кўрсатсанг жамолни,
Ёқарсен етти афлок, кекса чолни.
485 Ўзинг ганжи ниҳонсен, кутма ортиқ,
Замоннинг тўрт биқиқ деворидин чиқ.
Шу тилсим, банди асрорингни синдир,
Шу даҳлиз ичра сен борингни синдир.
Ўзинг ганжсен, вале кон ичра маҳбус,
Ўзинг жонсен, вале тан ичра маҳбус.
Жаҳон зиндони жонинг этмасин банд,
Бу дунёдин кўнгилни уз тамоман.
Палидлик, гушналик бирлан адосен,
Вале билгаймусен, кимдин жудосен?
490 Узрлисен, агар огоҳлигинг йўқ,
Ва ҳар не бунда истарсен, дағи йўқ.
Агарда топмасанг Ҳақни, ажабмас,
Топилмас сенга риндлар нони ҳам, бас.
Аё ҳикматсевар қуш, бу замонда
Не истарсен бу янглиғ ошиёнда?
Қанот ёз, маънилар осмонига уч,
Фалакнинг етти юксак қопқасин қуч.
Ошиб ўт тўрту тўққиздин баҳарҳол,
Кечиб ўздин, Худойингга назар сол.
495 Нечун сен дев ила ҳамхонадирсен,
Бўлиб девона, чун ҳайронадирсен?
Биларсен, кетмагинг ғоятда маъқул
Ва лекин кетамгингни истамас ул.
Не ҳожат сенга жойи макру талбис,
Кечиб дунёданам, тарк айла Иблис.
Билиб қўй, мулки иблисдир бу дунё,
Саройи макру талбисдир бу дунё.
Бериб иблисга мулкин, кечгил ондин,
Кўзинг осмонга тик, кечгил жаҳондин.
500 Сенинг жойингда ул иблисга не кор?
Унинг жойини ҳам тарк айла зинҳор.
Қўйиб гулханни, гулшанга етарсен,
Ҳамон гулханлигин инкор этарсен.
Оёқ бос аввало қудсий жаҳонга,
Кейин қўйгил қадам унсий жаҳонга.
Яшил шоҳи либосда ўлтирурсен,
Ўзингсен жумлаву лек бехабарсен.
Кечаркан сўнгра неча пардаву дом,
Неча бирларга пешвосен шу айём.
505 Кўриб қаршингда хуршиди жаҳонни,
Кўрарсен сўнгра ул дарёйи жонни.
Ўзингга пешводирсен, нигоҳ қил,
Кейин ул азму жазми боргоҳ қил.
Ўзингни билганингда Ҳақни билдинг,
Амин бўлким, етиб манзилга келдинг.
Магар борлиқ ҳижоб эрди кўзингга,
Ўшал ҳолат даме хуш эрди сенга.
Сени қўймас эди бормоққа борлиқ,
Чу Ҳақ эшигида тургайсен ортиқ.
510 Бўлур қаршингда пайдо ўзга парда,
Келур бир ўзга ҳолат ҳам ўшанда.
Хабар топдингми, бас, бир ўзга лаззат
Тушар кўнгилга, қучгай жонни албат.
Урар парвона ўзни ўтга ҳар дам,
Дегай: шу борлиғимдин мен қутилсам…
Ўшал борлиқ ҳижобин ташлаган он
Бўлур мастлик унинг дардига дармон.
Йиқилгай гоҳ ўшанда, гоҳи тургай,
Гаҳи бежон, гаҳи жон бирла бўлгай.
515 Гаҳи лаззат аро, гоҳи фанода,
Гаҳи фурқат аро, гоҳи бақода.
Дегаймен сенга шу сўзимни, сарбоз,
Гаҳи ғамлар чекиб, гоҳ айлабон ноз.
Қадамнинг ҳад ила ҳамдамлиги йўқ,
Анга ҳамдам эмас, маҳрамлиги йўқ.
