скачать книгу бесплатно
Каеннарга үзем охшар идем,
Каеннарның ап-ак күлмәге…
Беренче кар
Беренче кар…
Кыймый гына басам.
Яп-яңа кар
Бик таныш та,
Ләкин
Онытылган,
Сагынылган…
Санап кына салам эзләремне
Саклыгымнан.
Салкыныннан түгел,
Оялып аклыгыннан…
Яп-яңа кар, ап-ак, назлы,
Ипләп кенә
Учларыма алам.
Алларыма
Тамчы-тамчы
Көмеш тама…
Кышкы этюд
Әй шук та соң җил, кар кызын
Эләктереп ала да,
Кочып нечкә билләреннән,
Вальс бии һавада.
Арып беткәч урамнарда
Парлап биеп көнозын,
Тирбәтеп ак тирәкләрдә,
Йоклата ул кар кызын.
Соңарган яз
Быел язга әллә нәрсә булды:
Апрель бетә – әле җирдә кар.
Таң калдырып, ләкин тәрәзәмә
Рәсем ясап үтте торналар…
Яз җиткән ич, сизмичә дә торам,
Һавалардан хәбәр алмасам.
Яз килгәндә җиргә, ярар иде
Торналардан соңга калмасам…
«Тирә-як тын, саф һава…»
Тирә-як тын, саф һава,
Яфрак-яфрак кар ява.
Әнә инеш… Күпердә,
Мамыктай кар өстендә,
Тылсымлы эзләр кала…
Инеш каралып тора,
Ак энҗе тама суга,
Эри дә юкка чыга…
Юк, әйләнеп тамчыга,
Ул олы юлга чыга…
Күпер ап-ак, ак таллар,
Юлларда бәхетле пар…
Ап-ак кардан да аграк,
Тамчы судан да сафрак
Иң тәүге мәхәббәт бар…
Сине көтәм
Алларымда ике кәсә
Мөлдерәмә-мөлдерәмә,
Бәхет тамчыларын саныйм,
Йөздер әллә, меңдер әллә…
Сине көтәм…
Ике күзем тәрәзәдә,
Мөлдерәмә, мөлдерәмә…
Дүрт күз белән көтәм сине.
Чын бәхетем синдер әллә,
синме әллә,
синме әллә?..
Синең күңел
Җилләр төсле җитез була алам,
Ләкин сине куып җитә алмам, —
Җилдән җитез синең күңелең…
Аккош төсле оста йөзә беләм,
Әмма куркам,
Синең күңел тирән
Һәммә күлдән…
Хисләреңнән мәрҗән тезәр идем,
Түшләремне бизәр идем —
Мөмкин түгел…
Ефәк җептән нечкә синең күңел…
Синең күңел гөлләр бакчасы шул,
Әллә яшереп гөлләр өзимме?..
Юк, шул бакчада шытып
бөреләнсәм,
Чәчәк атсам иде үзем мин…
Ялгыш кына
Ялгышып бер, күзләреңә күзем салдым —
Төнсез калдык шуннан бирле, көнсез калдык…
Иңнәреңә ялгыш кына башым салдым —
Ниләр эшлик, башсыз калдык, ашсыз калдык…
Ялгыш кына колагыңа бер сүз салдым —
Икебез дә телсез калдык, өнсез калдык…
Күпме сөю кулларыңда
Син озаттың мине
Ерак юлга.
Куллар кулда.
Аерылышу…
Гаҗәп,
Ул да
Учка сыя икән,
Кулга
Сыена икән.
Күпме сагыш,
Күпме сөю
Кулларыңда…
Бетмәс төсле сыеп
Барыр юлларыма,
Ташып чыгар кебек
Хәтта җырларымнан.
Күпме бәхет,
Күпме сөю
Кулларыңда…
Кайнар чишмә кебек
Син гейзерларга —
Кайнар чишмәләргә гашыйк.
Минем хисләрем дә шулар кебек,
Вакыт-вакыт
Ургылалар тышка,
Кайнап, ташып…
Син бит кайнар чишмәләргә гашыйк…
Икеле-микеле
Болыннарга чыксам – ромашкалар:
Ап-ак ромашкалар
Күзне камаштыра,
Күзне алмаштыра:
Сөя-сөйми, диеп,
Килә-килми, диеп,
Һаман саташтыра…
Их, сез, икеле-микеле
Шаян ромашкалар…
Кояш кәләше
Туташ!
Котлы булсын бу яз!
Ике күзең – йолдыз,
Йөзең – кояш.
Дөнья сиңа гашыйк,
Әнә җилләре
Иркәләнеп куеныңа
Сыенган.
Кулыңдагы сирень гөлләре
Бәхетеңә гүя сөенгән…
Лепер-лепер килеп, яфраклар
Синең белән генә серләшә.
Ахры, дөнья бөтен шатлыгын
Гашыйкларга гына өләшә…
Кызыгам, кызыгам,
Хәтта көнләшәм,
Бу яз сиңа
Шундый килешә.
Кояш таҗы балкый башыңда, —
Әйтерсең син —
Кояш кәләше…
Нинди көчләр?.
Әле кайтып төшәм, сагынып, сиңа,
Әле китеп барам яныңнан.
Язын сулар тулып ташкан сымак,
Ерагаеп көзен ярыннан.
Әле ераклардан тыңлыйм сине,
Әле колагыма җырлыйсың.
Бер ерактан, бер якыннан мине
Сагышларга нигә чорныйсың?..
Әле юллар төшә арабызга,
Әле бер сукмактан янәшә
Тып-тын гына икәү барабыз без,
Тик йөрәкләр нидер сөйләшә…
Аерылып таңда офыгыннан,
Кич кавышкан кояш шикелле
Китәмен дә кабат кайтам сиңа,
Нинди көчләр мине сихерли?..
