Palenia nie można rzucić. Haker-book, dla pragnącego być niepalącym i wolnym

Niektórzy uczestnicy fokus-grupy nawet mówili do mnie: «Nelli, wszystko co piszesz my i tak wiemy. Nie ma sensu czytać, niczego nowego tutaj nie widzę. Nie uda mi się rzucić. Ja rzucałem wiele razy. Jest to niemożliwe».

Ja także kiedyś czytałam różne książki o tym, jak rzucić palenie, ale one mi także nie pomogły. Przez następne parę rozdziałów nic do mnie nie dochodziło, ponieważ cierpiałam na chorobę Nostradamusa i zapalenia Wangi. Jak jasnowidząca, w pełnej powadze, nie zapoznając się z tematem, już decydowałam co tam będzie. Po co tracić czas? Moje trzecie oko powiedziało, że nie pomoże. Ja namiętnie wierzyłam w swoje kłamstwo samej sobie.

Tylko zauważ, ja sama siebie poprzez swoje myśli blokowałam – «nie czytać». Nie wiem, co będzie po przeczytaniu i nie wiem, czy będą nieznane rzeczy. Wcześniej postanowiłam przewidzieć, że wszystko wiem i nie dawałam sobie nawet szansy. Na pewno jest to ci znane?

Możliwe, że nawet czytałeś książki o paleniu do końca i próbowałeś różnych sposobów, by rzucić palenie, no nie wychodziło i z beznadzieją rozumiałeś, że rzucenie palenia na zawsze i żyć bez stresu już nie jest możliwe.

I ja także mam za sobą – 20 lat palenia. Ile by nie było prób, cały czas przekonywałam się, że nie jest to możliwe. Tak, rzucałam wiele razy. Nawet były roczne przerwy. Lecz w rezultacie znowu wracałam do papierosów. I ty z pewnością, im więcej razy rzucałeś palenie, tym bardziej przekonywałeś się w niemożliwości tego. Wszystkie próby były nieudane.

Miałam ogromne poczucie winy, że nie mogę z tym skończyć. A skoro nie mogę, oznacza – że z jakiegoś powodu chcę. A skoro chcę, trzeba dojść po co i dlaczego. Przecież nie jestem idiotką. Takie właśnie myśli nachodziły mnie cały czas.

A propos, abyś się zainspirował, obecnie jestem niepalącym człowiekiem. I ja nie rzucałam palenia. Od słowa – «rzucać», pozbawiać siebie czegoś. Nie przyszło mi się męczyć i używać siły woli. Uświadomiłam cały sens palenia: po co to robimy, jak mózg reaguje na nikotynę. Wtedy właśnie wystarczyła mi minuta na decyzję aby więcej nie palić. I od tego czasu ja nigdy nie odczuwałam pociągu. Ludzie wokół mnie mogą palić ile tylko chcą. Nie ma ani jednej szansy, aby znowu wejść w pętlę tego uzależnienia. Nie ma żadnego żalu i myśli o paleniu.

Ale, jeśli rzucałabym siłą woli, jak wcześniej, to byłabym w ciągłym stresie. Cały czas bym myślała, jak by tu zapalić. Lub: Oj, nie palę, a tak się chce».

Uświadomiłam sobie swoje szablony myślenia, rozwiałam wszystkie mity. W sekundę zrozumiałam, że ja – jestem niepalącym i wolnym człowiekiem. Z łatwością wyszłam z pułapki, z której i ty możesz wyjść spokojnie. Dosłownie dzisiaj. Bez odkładania na jutro. Nawet w tej chwili lub za godzinę czy dwie, jak zakończy się ta książka. Jest to na tyle proste, że nawet sobie nie wyobrażasz.

Połączenia neuronowe i i myślenie

Pomówmy o tym, jak zbudowany jest nasz mózg. I o szablonach myślenia i przekonaniach.

Odejdę od tematu tej książki w celu głębszego zrozumienia jak urządzony jest nasz świat i mózg. Nawet, jeśli nie zrozumiesz tego rozdziału, to nic strasznego. On w żaden sposób nie wpłynie na to, czy staniesz się osobą niepalącą czy dalej będziesz palić. Jeśli wytnie się tę część książki, ona nie straci na swojej aktualności. Ale ja lubię «robić burzę mózgów», dlatego też napiszę o tym.

Jeśli chodzi o pisanie książek pod kątem stylu, prawidłowości, według wszelkich zasad, praw gatunku – to całkiem nie mój konik. Lubię rozrywać szablony i robić wrażenie, że my po prostu sobie rozmawiamy od serca. Jeśli tobie nie podejdzie ta część, po prostu przepuść ją. Ale proszę cię, nie porzucaj czytania. Dalej będzie bardziej zrozumiale. Z tym rozdziałem bardziej dogłębnie uświadomisz sobie wszystko, co ja będę opisywać później. Ja spróbuję maksymalnie zrozumiale opisać ten nieprosty temat.

I tak, nasz mózg cały czas chytrze splata połączenia neuronowe (nasze myśli) w węzły przekonań. W pewne „ solitony». To są, umownie, mocne konstrukcje, po których biegają impulsy nerwowe, elektryczność. Dla zachowania energii, zdolności do życia te połączenia neuronowe powinny podkarmiać siebie energią. System powinien być mocny i zamknięty, aby nie można było go zniszczyć. I on będzie potrzebował naszej uwagi, abyśmy karmili go swoją energią.

Soliton, lub połączenia neuronowe – to jakieś nasze przekonanie, wiara w coś. To jakiś szablon i obraz, za którym podążamy.

Wyobraź sobie nieprzerwany bieg elektryczności wkoło, po okręgu tej łączności. Łańcuch neuronowy staje się silniejszy, kiedy przekonujemy się w trwałości swojej myśli. Soliton nie może pozwolić sobie zniszczyć siebie i cały czas podrzuca myśl, abyśmy w nią wierzyli. Każda próba, by w nią wierzyć wzmacnia to połączenie, czyniąc z niego jeszcze bardziej trwałe, bardziej nienaruszalne. Nasza uwaga i wiara w to przekonanie czyni z solitonu jeszcze bardziej żywotnego, jak nigdy wcześniej.

Jeśli nasze przekonanie zaczyna słabnąć, przestajemy dawać impuls, energię dla życia temu przekonaniu. Zaczyna się opór tego odcinka. On strzeże siebie przed zniszczeniem. Wtedy on znowu podrzuca myśli, abyśmy zwracali uwagę i przekonywali się w swojej stałej opinii, wzmacniając to połączenie. W realiach życia zaczynają się dokładnie takie same opory. Podrzucamy sobie zdarzenia, aby przekonywać siebie dalej w to wierzyć.

Nasz mózg rozwija się z niebywałą prędkością – czterysta miliardów procesów (odnóg) na sekundę. Każda odnoga – to myśl i każda odnoga daje energię, projektując, wyświetlając falę elektromagnetyczną. Ona dosłownie zbiera za pomocą fotonów (cząsteczki światła) wyobrażenie wokół nas. Inaczej mówiąc, tworzy świat. Wszystko, co obserwujemy wokół siebie, cały ten świat – to projekcja naszego mózgu.

W coś takiego trudno uwierzyć. Wszystko to jest wzięte z mechaniki kwantowej i jest naukowo potwierdzone. Fakty te – główne potwierdzenie pracy naukowców, wśród których jest A. Einstein, D. Bell, E. Schrödinger, W. Pauli i wiele innych. I nawet ja nie wątpię w to, ponieważ jestem fanem mechaniki kwantowej.

W czym rzecz: myśl projektuje w naszym mózgu jakieś uczucie. Ono składa się w obraz. Mózg podejmuje decyzję i rzeczywistość zewnętrzna potwierdza ją.

Za każdym razem solitony, mocne połączenia neuronowe utworzonego przekonania, po to by żyć, podkarmiają nas za pomocą myśli i obrazów. Zwracamy uwagę na te obrazy i potwierdzamy je w rzeczywistości, dając tym samym energię dla przedłużenia życia temu solitonowi.

Jeśli napotykamy nową informację, odróżniającą się od naszego przekonania, to powstaje wewnętrzny sprzeciw, zaczynamy kipieć ze złości. Wzrasta adrenalina, puls, ciśnienie krwi. To stałe połączenie neuronowe zaczyna z nami wojnę, z dużym wyrzutem energii w swojej obronie. Jest to potrzebne, abyśmy w żadnym wypadku nie zniszczyli swego przekonania. Gdy dojdę do przykładu z papierosami, stanie się bardziej zrozumiałe.

Teraz w tobie już na pewno jest silny sprzeciw wobec nowej informacji. Przecież nasze przekonania są takie: «Co? Mózg? Buduje? Świat wokół nas? No, fajnie. Nie może być».

W danym momencie te odcinki mózgu, które są przekonane w czymś odwrotnym, zaczynają atak i budują świat tak, aby skłonić nas, byśmy nie degradowali przekonania, abyśmy mogli znowu potwierdzić swoją starą prawdę. Dlatego zawsze mamy do czynienia z ogromnym sprzeciwem w stosunku do nowego, do zmian.

Będziemy trzymać się starej prawdy do końca, nawet rozumiejąc, że ona jest całkiem już nielogiczna, nie zadowala. Prawda ta nie podoba się, ale jestem przecież przekonany. Ale pamiętasz, to – mózg, to twoje szablony myślenia. Te idee, które utworzyły mocne połączenia neuronowe, buntują się. Dla ich zniszczenia przyjdzie złamać siebie, ale nie jest to wygodne i często niefunkcjonalne. Ponieważ trzeba będzie przeżyć dużo stresu, któremu będzie trudno się sprzeciwić. W końcu walka z samym sobą zawsze rodzi nieskończoną walkę, co może zakończyć się niczym.

Ale jest wyjście – możemy miękko przestrajać w nowe połączenia swoje szablony myślenia i przekonania. I zapamiętaj: jakie by przekonanie nie było w naszej głowie, ono projektuje obraz świata, aby potwierdzić to przekonanie. Im więcej przekonujemy się w tej prawdzie, tym silniejsze staje się połączenie.

Na tej zasadzie działają wszystkie moje kursy, związane z finansami, pracą, zdrowiem, spełnianiem pragnień, rozwiązaniem każdego problemu, ponieważ wszystko, co widzimy wkoło – to projekcja naszego myślenia. Projekcja rzeczywistości potwierdza rację naszych przekonań, abyśmy wzmacniali nasz mózg i aby on żył.

Każda prawda potwierdza się sama (samospełniająca się przepowiednia). Na pewno słyszałeś wiele razy: w co wierzysz, to i otrzymujesz. Widzimy świat w określony sposób, reagujemy na niego, przekonując się w tej prawdzie, którą zobaczyliśmy. Dla solitonu jest to potrzebne – podkarmić siebie energią dla życia. Połączenie staje silniejsze, bardziej stabilne i znowu nam podrzuca obrazy myśli, abyśmy przekonali się do nich. Powinniśmy przecież cały czas podkarmiać swoja uwagą swoje przekonania. Stąd wynika: widzimy świat wokół takim, jakie przekonania są w naszej głowie, jaka jest prawda w naszej głowie.

Mogłam ciebie w końcu zakręcić, pomieszać w głowie, znużyć, ponieważ nie jestem zwykła opowiadać formalnie i mój język podobny jest do języka z innej planety. Mimo wszystko, próbowałam to ci powiedzieć, a tam jest, jak wiesz. Będę bardzo rada, jeśli kiedyś to zrozumiesz. Ale wraz z tym niezgrabnym rozdziałem możesz bardziej, głębiej zrozumieć przekonania związane z papierosami. Pomówmy już o nich.

Rezygnacja z palenia lub «Nigdy nie rzucaj palenia»

To nie jest żart. Rezygnacja z palenia jest ryzykowna, gdyż nie będziesz mógł rzucić palenia. W dodatku palenie – to tylko skutek, który ma swoje przyczyny. I im bardziej próbujesz rzucić palenie, im więcej prób robiłeś, tym mniej jest szans, by zostać niepalącym. Dlaczego?

Ponieważ po każdej próbie, zaczynając popalać, znowu się przekonujesz, znowu i znowu, że nie jest to możliwe.

Wiele prób rzucenia niczym się się nie zakończyło, znowu zacząłeś. Tak sieć neuronowa po prostu zaczyna być na tyle kamiennie trwałą, że ona nie pozwoli tobie zniszczyć siebie. Przekonałeś się mnóstwo razy, że to nie jest możliwe.

Nawet, jeśli zaczniesz teraz mówić mantrę: «to jest możliwe, to jest możliwe», wypowiesz ją tysiąc razy – to nie zadziała. Ty masz bardzo trwałe przekonanie, oparte na wiedzy i doświadczeniu, potwierdzone w rzeczywistości. Przekonywać siebie wkuwaniem słów nie jest efektywne, to połączenie w twoim mózgu nie da siebie zniszczyć. Ono zrobi wszystko co możliwe, aby was ciągle przekonywać w niemożliwości.

Jeszcze raz pomyśl. Za każdym razem, kiedy po wstrzymaniu się od palenia, zaczniesz znowu palić, rozumiesz, że jest to «niemożliwe» to przekonanie staje się jeszcze mocniejsze. Lub masz przekonanie, że jest to «trudne» i ono staje się mocniejsze.

Jeszcze masz przekonania, że tobie podoba się palenie, że palenie usuwa stres, że ono pomaga cieszyć się z życia, dosłownie palisz i śmiejesz się, i cieszysz się. Aha, masz wiele takich przekonań. I nasz mózg cały czas będzie projektować realność tego, abyśmy bez żadnych

wątpliwości w to wierzyli i przekonywali się co do tej absolutnej prawdy.

Zapamiętaj taką rzecz, to jest bardzo ważne:

Nie realność przekonuje nas w prawdzie, kiedy «zobaczyłeś i uwierzyłeś», nie. Na początku «postanawiamy» wierzyć w jakąś myśl. Tylko potem mózg buduje potwierdzenie w realnym świecie, abyśmy przekonali się w tym i nasza myśl się wzmocniła. To – jedna z potwierdzonych przez badania naukowe funkcji mózgu ludzkiego.

I teraz masz możliwość, lekko i bez walki uświadomić swoje przekonania. A dalej płynnie podejść do nowego myślenia, o drugiej projekcji rzeczywistości, gdzie jesteś już niepalącym

człowiekiem.

Żadnej walki z paleniem, nie musimy niczego rzucać, niczego nie będziemy siebie pozbywać. Przecież palenie – to skutek. No, bez sensu przecież jest rozwiązywać problemy z paleniem. Palenie ma swoje przyczyny. I rozpracujemy przyczyny tego, co wywołuje palenie.

Najsilniejszy strach – to «pozbawienie siebie czegoś»

Główne przyczyny, wywołujące w nas chęć palenia – to strach. Tak, właśnie strach pobudza w nas palenie. I teraz rozpracujemy go, rozprawimy się z nim, jak wiewiórka obiera orzeszki, na raz dwa. Uwierz, nie będziesz musiał pozbawiać siebie niczego. Ja już wiele razy powtarzałam to nie bez powodu. Powinieneś uspokoić swój mózg.

Główny strach – to «pozbycie się». Zawsze boimy się coś stracić, czegoś pozbyć się, nawet wtedy, gdy jest to nam niepotrzebne, ani tutaj się nie przyda, ani tam, jest także niebezpieczne. Strach coś stracić – to w pełni logiczny, uzasadniony temat.

Tak jak każde przywiązanie – to zależność. Ona jest realna, praktycznie fizyczna, my ją czujemy. Ona nie jest tylko po prostu emocjonalna. To jak pępowina, wiążąca nas z obiektem posiadania. Jesteśmy energetycznie połączeni ze wszystkim w tym świecie – to wszystko jest częścią nas. Nawet w domu gromadzimy niepotrzebne graty, rupiecie, mówiąc «a nuż się przyda». Strasznie jest nam pozbyć się nawet zepsutej, wyświechtanej przez czas rzeczy. Coś oczywiście z łatwością wyrzucasz, ale w większości, przechowujesz dużo wszystkiego, do czego jesteś emocjonalnie przywiązany, to co połączone jest z jakimiś wspomnieniami, ma swoją jakąś pamięć. Im silniejsza jest emocjonalna więź, tym bardziej bolesne jest rozstawanie.

Конец ознакомительного фрагмента.

Текст предоставлен ООО «Литрес».

Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.

Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.