скачать книгу бесплатно
Sərdar – Ramizə: mənə bax Aylının kefini pozma biraz anlayışlı olmağa çalış, – Sərdara: sənmi danışırsan anlayışdan? sən onun başına açmayan oyunlar qoymadın, az qala öləcəkdi sizin üzünüzdən. Sərdar əsəbləşdi – Ramizə: sənin ananın üzündən oldu mənim deyil, bunu unutma. Atana olan borcunu ödəməsini sənin anan tələb etmişdi o zamanlar Aylından. Mən Aylını tanımırdım o vaxtdı, istərsən indi günahkar axtarma, bilirisənmi niyə? çünki bu işdə sizində az zibilləriniz olmayıb. Mən Aylını sevirəm bunu sox beyninə, heç kim onu məndən ala bilməz. Ramiz – Sərdara: sevirmiş oğlan, desənə özünüz getməyə qorxan yerlərə göndərməkçün istifadə etdərək sevgili rolunu oynayıram. Sən göyə çıxıb yerə düşsəndə, buna mən icazə verməyəcəm. Sən ya öz istəyinlə ayrılacaqsan Aylından yada, Sərdar – Ramizə: yada nə?
Aylın gəldi Dilqəmlə, Dilqəm Sərdarı tanıyırdı, Ramizi birinci görürüdü, Ramizlə Sərdar Dilqəmə baxdılar. Dilqəm biraz pərt oldu, Aylına tərəf əyilib pıçıltılı səslə – Aylına: buda rəyisin oğludurmu? Aylın gülümsəyib, – Dilqəmə: xeyir deyil. İkisidə eyni sözü eyni vaxtda dedilər – Dilqəmə: yüksəkdən de bizdə eşiidək. Aylın bilirdi Ramizlə Sərdar dartışmışdılar özü olmayan qısa vaxtda. Dilqəmə tərəf əyilib pıçıltıyla Ramizi göstərib, – Dilqəmə: o mənim dayım oğludur səhər gəlib. Dilqəm dayısı oğlu dediyində kefi açıldı, – Aylına: bu sənin dediyin dayın oğlu Ramizdirmi? – Dilqəmə: hə özüdür. Dilqəm – Aylına: artıq pıçıltıyla danışmayaq, baxışlarından hiss edirəm vurulmama az sanyələr qalıb. Aylın Dilqəmin sözünə gülümsədi,
Dilqəm Ramizə yaxınlaşdığında, Ramiz ayağa qalxıb baxdı ona. Dilqəm əlini uzadıb – Ramizə: xoş gəldin buralara qonşumun birdənəsi. Ramiz anladı qonşu dediyində, həmdə Aylının özü haqda qonşusuna danışmasından xoşlandı. Ramiz Sərdara kinlə acıq verən baxışlarla baxıb, Dilqəmin əlini sıxıb qucaqlayıb görüşdü. Ramizdə – Dilqəmə: xoş günün olsun qardaşım, necəsən? Dilqəmində Ramizin mehribanlığından xoşu gəldi. Ramizlə qucaqlaşıb görüşdülər, – Dilqəmə: gəl əyləş yanında otuzdurdu. Ramizdə əyləşdi – Dilqəmə: demək canımın qonşususan. Dilqəm xanım dediyində biraz anlamadı, ancaq tez düşünüb canım sözünü Aylına dediyini bildi. Dilqəm gülümsəyərək, – Ramizə: hə canının qonşusuyam birdənsi. Sərdarın özünə tərs – tərs baxdığını görüb – Aylıana: mənə su versənə zəhmət olmasa, boğazı qovuşdu.
Aylın mətbəxtdəxtdən gedib su gətirdi verdi, Diləqəm təşəkkür edib suyu içdi. Ramizlə Sərdarın Aylına görə bir – birinə qarşı olan nifrət dolu hisslərini anlamışdı. Dilqəm boş bakalı masaya qoyub Sərdara baxdı. Sərdarda Dilqəmə baxırdı, – Sərdara: anam səni bizə çağırıdı, Sərdarın kinli baxışlarından biraz sözünü düz demədi, – Sərdara: yəni sizi bizə yeməyə dəvət etdi. Dilqəm – Ramizə: qardaşım səndə gəl. Ramiz – Dilqəmə: sən apar Sərdarı qardaşım, mən burda onun kimi müvəqqəti qonaq deyiləm. Artıq məndə sizin qonşunuz sayılıram, biz daha sonra oturarıq rahat səninlə. Sərdara baxdı acıq verən baxışlarla. Aylın ayaq üstə dayanıb baxırdı olara. Sərdar – Aylına: gəl əyləş canım, Aylın keçib Sərdarın yanında əyləşdi. Dilqəm olara altdan – altdan baxırdı. Sərdar gülümsəyərək, – Aylına: canım yadındadırmı məni əlinlə yedirdiyin günlərin? – Sərdara: yadımdadır canım. Sərdar – Aylına: yadındadırmı biz istirahətə getdik birdənəndə vardı bizimlə, orda o sərxoş oldu Tahirlə Nərgiz apardılar onu evinə, – Sərdara: yadımdadır canım. Sərdar dərindən nəfəs alıb – Aylına: sənidə mən evinə gətirdim, səhərə qədər keşiyində dayandım yanında yataraq. Gözəl keçirmişdik birlikdə o günümüzü, elə deyilmi canım? – Sərdara: ayıldığımda Tahir dedi ki mən səni çox pis söymüşəm sərxoş olub. Ramiz səsli yüksəkdən güldü, Aylın anlamırdı Sərdarla Ramiz nəyə görə davalaşırdılar bir – biri ilə. Sərdar əlini tutub öpdü – Aylına: artıq sənindi varım yoxum, söyədə bilərsən sevədə canım. Aylın gülümsəyib, – Sərdara: sevərəm canım söymərəm çalışıb. Sərdar əlini öpüb ürəyinin üstə tutdu, – Aylına: sənə syurprizim var canım. Dilqəm bakalın dibində qalan suyuda içdi. Ramiz Sərdara elə baxırdı ki, imkanı olsa boğardı bəlkədə onu.
Diləqm anlamışdı artıq. Aylın – Sərdara: nə syurprizidi canım? Sərdar gülümsəyib, – Aylına: mən işimdən tam çıxıb bura yerləşəcəm atam ilə. Aylın qulaqlarına inanmadı – Sərdara: buramı? zarafat edirsən canım. Ramizin qalan kefidə qaçdı üzünün ifadəsi dəyişdı. Dilqəm bakalın dibinə baxdı, su qalmamışdı içməyə. Aylın – Sərdara: bəs işiniz? atan işini buraxmaz inanmıram. Sərdar – Aylına: biz bu haqda danışmışıq canım sənin ilə, bilirsən atam mənsiz qala bilməz ayrı. Dediyimdə o da razılaşdı, və ordakı hər şeyimizi satıb burda iş quracağıq səninlə birlikdə.
Aylın çox sevindi bu xəbərə, – Sərdara: canım əgər dediklərin doğrudursa çox sevindim. Ramiz dərindən nəfəs alıb – Dilqəmə: içməyə bir şeyin varmı qardaşım? Dilqəm anladı – Ramizə: əlbətdə qardaşım var gedək. Anamlada tanış olarsan, artıq qonşumuz olacaqsan. Ramiz əsəblə qalxdı masadan, Dilqəmdə qalxdı.
Aylın – olara: hara gedirsiniz? yemək yeyəcəyik oturun. Ramiz – Aylına: iştahım yoxdu canım nuş olsun sizə, getdi. Dilqəm – Aylına: mənimlədi narahat olma, yalandan gülümsəyib, tez Ramizin ardınca getdi. Aylın Ramizin niyə incidiyini anlamadı – Sərdara: indi buna nə oldu ki? mən olmayan o anda davamı etdiniz? – Aylına: boş ver canım, o məni istəmir əvəldən bilirsən. Nərgizlə Tahirin başına açdıqları oyundan sonra Kamili vurmuşdum, dostuna görə mənimlə kin saxlayır hələdə. Aylın dərindən nəfəs alıb – Sərdara: sən ondan incimə canım tamammı? onun ürəyi çox yumşaqdır bilirsən. Onunda başına gəlməyənlər qalmadı son zamanlar. Sərdar gülümsəyib, – Aylına: sən məni yedirməyəcəksənmi? – Sərdara: yedirərəm canım. Yaxın əyləşib yeməkdən çəngələ götürüb verdi yesin, Sərdar çəngəli əlindən masaya qoyub – Aylına: əlinlə ver canım. Aylın – Sərdara: uşaqdan betərsən olursan bəzən, yeməkdən əliylə götürüb verdi ağzına yedizdirdi. Sərdar yeməyi yeyərək – Aylına: mmm çox dadlıdır canım, dur indi mənim növbəmdir, yeməkdən əliylə götürüb Aylını yedirdi. Aylın Sərdarın verdiyi yeməyi yeyərək, – Sərdara: əllərimə sağlıq canım doğurdan dadlı olub. Sərdar Aylının sözünə zarafatına gülümsədi, – Aylına: qıymadın mənim əlimdən yediyinçün dadlı oldu dəməyə. Aylın üzülmüşdü Ramizin getməsinə, Sərdarda anlayırdı bunu. Aylının zarafat edib başını qatmağa çalışırdı.
Dilqəm Ramizi özlərinə gətirmişdi, anasıylada tanışdırmışdı. Bahar – Ramizə: oğlum gərçəkdən çox sevindim gəldiyinə, inan Aylın mənə qızım sayılır. Ona görə çox narahat oluram, sən burda olsan rahat olaram artıq. Ramizin kefi o qədərdə yox idi, zorla gülümsəməyə çalışırdı yalandan, Dilqəm anlayırdı halından. Ramiz – Bahara: məndə çox sevindim sizin kimi qonşusu var canımın. Bahar anlamadı Ramiz canım dedikd. Dilqəm – anasına: Aylını deyir ana, anası gülümsəyərək, – Ramizə: düz deyirənsən oğlum candı o cann. Ramizə yemək çəkdi təşəkkür etdi arvada. Dilqəm qalxıb mətbəxtdə getdi. Az vaxtdan əlində içki şüşəsiylə, balaca rumkalarla qayıtdı. Ramiz – Bahara: Bahar xala mənə biraz bibim haqda danışarsanmı? çox peşmanam sağlıqlarında bura gəlmədiyimçün. Bahar dərindən nəfəs alıb üzgün baxışlarla baxdı Ramizə. Dilqəmdə iki rumkaya içki süzdü əyləşdi. Bahar Ramizə danışmağa başladı qonşularının nə qədər yaxşı insanlar olduqları haqda. Ramiz qulaq asırdı diqqətlə, danışdıqca gözləri dolurdu yaşla.
Artıq gec idi Ramiz hələ gəlməmişdi evə – Sərdara: bu nə çox qaldı Dilqəm gildə? – Aylına: bir – birini sevdilər canım, yəqin söhbət edirlər gələr. Aylının Ramizə görə narahat olmasınıda qısqanırdı, ancaq bildirməməyə çalışırdı. Bilirdi Aylınçün Ramiz çox dəyərli idi, istəmirdi Aylın ona görə özündən incisin.
Qapı açıldı, Aylın tez qapıya tərəf getdi gələn Ramiz idi. Çox iÇmişdi ayaq üstə zorla dayanırdı, Aylın Ramizin qolundan tutub gətirdi, divana otuzdurdu. Sərdar xoşlamadı Ramizin içib gəlməsini, Aylın Ramizi yanında əyləşdi. Ramiz – Aylına: canım Bahar xala danışdı bibim haqda hər şeyi, mən çox üzgünəm sağlıqlarında bura gəlmədiyimçün, gərçəkdən çox üzgünəm, gözləri yaşardı. Aylın Ramizin kürəyini əli ilə sığallayaraq, mehribanlıqla – Ramizə: səhər gedərik birdənəm oları ziyarət edərik. Anamın ürəyi çox kövrəkdi səndən inciməmişdir üzülmə, qismət deyilmiş nə edək. Ramiz heç Sərdara baxmadı, elə bil Sərdar yox idi onunçün bu evdə. Aylının çiyninə başını qoyub gözlərini yumub dayandı. Sərdar Ramizə olan əsəbini çarəsiz içinə atıb sakit qalırdı yerində.
Sabah olmuşdu, üçü birlikdə məzarlarına gəlmişdilər Aylının valideyinlərinin. Ramiz sakit oturmuşdu bibisinin məzarı yanında, çox üzgün görünürdün. Aylın məzarların üstündəki gülləri səliqə ilə qoydu. Ramiz fikirə dalmışdı, Aylın Ramizin nə düşündüyünü anlamasada, onu fikirindən ayıltmaq istəmirdi. Sərdar qollarını bir – birinə dolayıb baxdırdı Ramizə. Aylın – Sərdara: yazıq gəlmədiyiçün xəcalət çəkir indi, Sərdar – Aylıana: canım boşa deməmişlər, etdiyin hörməti insana sağlığında et, sonrakı peşmançılıq fayda verməz. Aylın – Sərdara: Ramiz çox dəyişdi anasının açdığı oyunlardan sonra. Sanki elə bil o vaxta kimi hələdə balaca uşaq idi, artıq o günərindən iz qalmamış. Sərdar Ramizə baxıb nə isə başqa şey düşünürdü.
Beləcə bir ay ötdü keçdi, Sərdar atasıyla Aylına yaxın yerdə ev a alıb köçmüşdülər öz şəhərlərindən. Ramizdə Aylınla yaşayırdı, Sərdarın bütün qısqanmaları ancaq ürəyində qalmışdı. Aylını Sərdar yeni almış evlərinə gətirmişdi, atası söhbət edirdi olarla. Rəyis – Aylına: qızım sən razısan bizimlə iş qurmağa çox sevindim. Aylın – rəyisə: mən bankda olan pulumu çıxardım bu gün və sizinlə ortaq şirkət açmağa razıyıq. Sərdar şüphəli baxaraq – Aylına: razıyıq deyərkən, anlamadım canım, – Sərdara: Ramizlə ikimiz razıyıq. Sərdarın elə bil başından aşağı qaynar su tökdülər, nəə? Ramizləmi? özünü zor tutdu. Aylın – Sərdara: hə Ramizlə, nə var ki? atası Sərdara işarə etdi ki, sussun səhv danışmasın. Sərdar zorla özünü ələ aldı, bildirməməyə çalışsada Aylın hiss etdi. Aylın – Sərdara: sənin Ramizlə probleminmi var mən bilməyən başqa? rəyis tez söhbəti dəyişdi. Rəyis – Aylına: çox gözəl qızım Ramizdə özümüzküdür yad deyil, elədir demi oğlum? Sərdara baxaraq işarə etdi ki, işə başdan davayla başlamasınlar. Sərdar anladı, çarəsiz – atasına: elədir ata elədir. Aylın – rəyisə: Ramiz məndən gizlin öz evini satıb, Rəyislə Sərdar təcüblə baxdılar.
Sərdar – Aylına: evinimi satıb? o ev ona xatirədir deyirdiniz necə sata bildi? Aylın dərindən nəfəs alaraq – Sərdara: artıq qalmamış xatirə filan. Aylın – olara: sizə demək istədiyim budur, Ramizlə mən bir şirkətə pul qoyacağıq, başqa çürə düşünməyin, Ramiz pulsuz girmir şirkətə. Aylının biraz acığına gəlmişdi Sərdarın Ramizi istəməməsi. Sərdar anladı bunu – Aylına: canım sadəcə olaraq təcübləndim onunda işə qatılmasına, bu qədər. Aylın – Sərdara: şirkətə böyüklüyü atan edəcək və o qərar verəcək hər işin gedişatına. Rəyisin hər zaman Aylının özünə qarşı olan hörmətindən çox xoşu gəlirdi, dərindən nəfəs alıb baxdı oğluna gülümsəyərək, Aylın ayağa qalxdı. Sərdar – Aylına: nə oldu canım? – Sərdara: o qədər görüləcək işlərimiz var ki, əlimizi – qolumuzu sallayıb boş oturmayacağıq hər halda. Sərdar əlini dizinə çırpqaraq öz – özünə: ay daaa işə düşdükdə, desənə günümüz qara olar indən belə. Atası güldü oğlunun mızıldanmağına, Sərdar – Aylına: otursaydın axşam yeməyinə bizimlə. Aylın – Sərdara: başqa vaxta qalsın, mənim çataçaq yerim var, icazənizlə yoldaş rəyis. Rəyis gülümsəyərək, – Aylına: icazə sənindir qızım, Aylın getdi. Sərdarda qalxıb getdi ardınca, atası başını narazılıqla sirkələyərək, güldü oğlunun hərəkətinə.
Sərdar Aylının dalınca yetişib qolundan tutub saxladı, – Aylına: hara belə tələsirsən sən? – Sərdara: dedim axı çataçaq yerim var. Sərdar – Aylına: bilmirəm haradır çatacaq yerin, bunu bil mənimlə gedəcəksən, danışdıqmı? Aylın dayanıb baxdı Sərdara. Sərdar maşınına tərəf gedirdi, Aylının özünə baxdığını görüb dayandı. Sərda – Aylına: nə oldu? Aylın yaxınlaşdı, – Sərdara: bax canım indi gedəcəyim yer sənin xoşuna gəlməyə bilər. Sərdar – Aylına: mən artıq alışdım canım, tufanda islanmışın yağışdan nə qorxusu? bu söz Aylına ayit idi. Gəl gedək mənimlə, məni qırma xayiş edirəm. Aylın razılaşdı, gəlib əyləşdi maşına. Sərdarda keçdi sükan arxasına, maşını işə salıb – Aylına: ünvanı desən doğru istiqamətə gedərdik canım. Aylın – Sərdara: Vəfaya gedirik, Sərdar Vəfa dediyində xoşlamadı, sevmirdi o qadını. Çarəsiz dərindən nəfəs alıb – Aylına: baş üstə canım, ünvanımız Vəfa xanımadır, maşının qazına basdı getdilər.
Gəlib catdılar, Vəfa yaşayan evin qarşısında maşını saxladı. Aylın – Sərdara: mən onunla danışıb gəlirəm, istəsən səndə gəl mənimlə. Sərdar etibar etmirdi Vəfaya, Aylını tək qoymaq istəmədi, gəlirəm canım. Maşından düşdülər, Aylınla gəlib qapının zəngini basıb gözlədilər. Sərdar öz – özünə: Allah bilir hansı küncdədir, Vəfa xanım evdəmi dayanar? Sərdar Vəfanı sonuncu dəfə içəridən çıxanda görmüşdü. Qaqapı açıldı, Sərdar kənara baxırdı, birdən qapıda dayanıb gülümsəyərək, baxan Vəfanı gördükdə gözlərinə inanmadı. Aylına qollarını açıb, canım mənim gəll, Aylınla qucaqlaşıb görüşdülər.
Vəfa – Sərdara: xoş gəldin Sərdar bəy, necəsiz? Sərdar hələdə yerində donub qalmışdı. Sərda – Vəfaya: sağolun Vəfa xanım, yaxşıyam siz necəsiz? Vəfa gülümsəyərək, – Sərdara: Aylının sayəsində gördüyün kimiyəm, buyurun içəri. Sərdar yavaş səslə öz – özünə: heç pis görünmürsünüz. Aylında eşitdi Sərdarın dediyini, gülümsəyərək, geçdilər içəri.
Gəlib əyləşdilər, Sərdar evə nəzər saldı, ev səliqəli idi. Vəfa – Sərdara: mənə təkrar insan olmağa sevgilin öyrətdi. Aylının sayəsində bu evdə yaşayıram, bir illik əvəzimə kirayə haqqımı ödəmiş, Sərdar nə deyəcəyini bilmədi. Vəfanı çirkin geyimdə başqa çürə görmüşdü, Vəfa doğürdanda gözəl qadın idı. Sərdar Aylının əlindən tutub – Aylına: sən möcüzələr edə bilirsən canım, təbrik edirəm bunuda başardın. Vəfanın gözləri yaşardı, – olara: mən sizə qəhvə hazırlayım, mətbəxtdə getdi.
Aylın – Sərdara: canım insanlığı olmasaydı bunu etmək mümkün olmazdı. Vəfa xanımın xarici görkəmi başqa çürə olsada, onun necə gözəl ürəyə sahib olduğunu anlamışdım gördüyümdə. Ona bu şansı verməkdə məni peşman etmədi, sağolsun. Sərdar gülümsəyib, baxdı Aylınla fəxr edirdi.
Vəfa səliqəli balaca sinidə qəhvələr gətirdi, birinci Sərdara verdi qəhvə fincanını, Sərdar götürüb təşəkkür etdi. Aylınında qəhvəsini verib keçib əyləşdi özüdə. Vəfa – Sərdara: Sərdar bəy sizə təşəkkür etməyə imkan tapmadım. Sərdar anlamadı, – Vəfaya: nə təşəkkürü? Vəfa dərindən nəfəs alıb – Sərdara: xatırlamaq istəmirəm, ancaq o günləri xatırladıqca bu günümə dəyər verməyə çalışıram. Siz məni qurtardınız o şərəfsizin şərindən, Sərdar anladı Vəfa özünü içəridən çıxarmağa yardımçı olduğunu deyirdi. Sərda – Vəfaya: maşallah siz güclü qadınsınızmış, nə gözəl sevindim, artıq həyatınıza belə gözəlliklə davam edin, sizə yaraşanıda budur. Vəfa – Sərdara: söz verdim, o günü Aylının mənə deyib getdiyi bir kəlmə sözünü çox düşündüm.
Aylın qəhvəsini içərək – Vəfaya: sən demişdin unversetini bitirə bilməmişdin, imtahandan kəsilmişdin. Vəfa – Aylına: hə imtahandan kəsildim, avara oldum ondan sonra. Aylın – Vəfaya: sabahdan imtahana hazırlaşacaqsan, Vəfa anlamadı Sərdara baxdı, Sərdarda Aylını anlamadı. Aylın qəhvə fincanını masaya qoyub – Vəfaya: Ramiz kömək edəcək sənə hazırlaşmağa. Məndə yardım edəcəm və sən o imtahandan keçib diplomunu alacaqsan, necə demişlər? oxumaq və evlənmək heç vaxtı gec deyil. Vəfa pərt qalmışdı – Aylına: mən bu başla – yaşla necə oxuyaram? indi hər şey kampyuterlə həll olunur, bacarmaram mən buna hə deyə bilmərəm. Aylın – Vəfaya: bacaracaqsan və insanları təcübləndirəçəksən yenidən. Sən gücünlə – məharətinlə inanıram bacaracaqsan və yeni işimdə mənimlə çalışcaqsan. Sərdar anladı, Aylının Vəfanı şirkətə işə götürmək fikrində olduğunu, qəhvəsini içərək baxdı Vəfaya. Vəfa – Aylına: nə işidir? mən sənə hər çürə yardım edərəm bacım, ancaq diplom işi imtahan işi alınmaz. Aylın – Vəfaya: alınacaq, mənə sənin yanımda çalışman lazımdır və sən imtahandan keçərək, diplomunuda alacaqsan mənim xətrimə. Vəfa Sərdara baxdı çarəsiz baxışlarla. Sərdar – Vəfaya: Aylın xanım hər adamla xətir söhbəti etmir, məncədə bütün gücünlə çalışıb alacaqsan diplomunu. Aylın – Vəfaya: biz şirkət açırıq Sərdarla birlikdə, istəyirəm səndə yanıımızda çalışasan və başqa heçnə duymaq istəmirəm.
Aylın ayağa qalxıb – Vəfaya: sabah Ramiz gələcək, burda sənə yardım edəcək. Mənimdə bəzi həll edəcək işlərim var, məndə oları bitirib gələcəm, tamammı? Sərdarda qalxdı ayağa. Vəfa Aylına yox deyə bilməzdi, bunu Aylında bilirdi. Vəfada ayağa qalxıb Aylına yaxınlaşdı, biraz baxıb – Aylına: əlimdən gələni bilirsən əsirgəmərəm bacım, sənin üçün canımdan belə keçərəm bil. Aylını qucaqlayıb öpdü üzündən, -Aylına: sən mənimçün əlindən gələni əsirğəmədinsə, mən necə sənə yox deyə bilərəm ki? sabah gözləyəcəm Ramizi. Aylın gülümsəyib, – Vəfaya: o zaman sabaha qədər Vəfa xanım. Sərdarda sağollaşıb Aylınla getdilər, Vəfa həyəcanlı idi çox.
Sərdarla Aylın gəlib maşına əyləşdilər, – Aylına: hələdə gözlərimə inana bilmirə vallahi, insan necə dəyişərmiş? – Sərdara: deyəsən Vəfaya vuruldun sən. Sərdar maşını işə salaraq – Aylına: canım mənim gözüm səndən başqasını görmür bilirsən. Deyim bil məni qısqanman xoşuma gəldi, gərçəkdən gözəl qadın imiş. Aylın – Sərdara: mən sənimi qısqandım? Sərdar qaza basaraq, maşını idarə edərək – Aylına: qısqandın canım qısqandın, gördüm mən gözlərindən. Aylın boynuna almaq istəmədi, – Sərdara: heçdə yox. Səni nə səbəbdən qısqanacam? Sərdar gülümsədi, – Sərdara: nəyə gülürsən? öpücük göndərdi dodaqları ilə. Sərdar – Aylına: sevgilin olduğumçün qısqanman məni normaldır canım. Aylın üzünü turşudaraq yola baxdı yan aynadan, Sərdarın xoşuna gəlirdi Aylının bu halları.
Sərdar Aylını evə gətirdi, evə tərəf baxdı maşından. Aylın – Sərdara: sən yeni iş yerimizə get bax, nə lazımdır yaz sonra birlikdə həll edərik. Məndə bir neçə işləri həll edəcəm, sabah Vəfaya gedəçəm. Sərdar Aylını Ramizə qısqanırdı, evə tərəf baxıb nə isə fikirləşirdi. Aylının dediyini duymadı, Aylın Sərdarın fikirli olduğunu görüb – Sərdara: Sərdar bəy. Sərdar – Aylına: hay cann canım buyur, – Sərdara: əgər xəyallarından ayıldınsa, deyirəm sabah şirkətə gedib baxarsan eksik bir şey varmı. Sərdar fikrini toplaya bilmirdi – Aylına: nəyə baxacam? Aylın əsəbləşdi – Sərdara: sənə nə olub? – Aylına: heçnə canım səni dinləyirəm. Aylın qapını açıb – Sərdara: sən məni dinləmirsən canım, sonra zəng edib deyərəm sənə lazım olanları,.
Sərdar gördü Dilqəmlə Ramiz gəlirlər. Tez özünə tərəf qolundan çəkib Aylını öpdü dodaqlarından. Dilqəmlə Ramiz gördülər Sərdarın Aylını öpdüyünü. Dilqəm görməməzliyinə vursada, Ramizin olara necə əsəblə baxdığını görürdü. Dilqəm başını qatmaqçün – Ramizə: qardaşım mən zəng edib həll etdim o işi, Ramizin gözü olarda idi. Aylın Sərdarı özündən qırağa çəkib dodaqlarını sildi qoluyla, – Sərdara: nə edirsən sən? Sərdar özünü elə apardı ki, güya Ramizi görməyib. Sərdar – Aylına: canım öpməyə olmazmı sevgililmi? Aylın əsəbləşdi – Sərdara: olmaz, səninlə heç nişanlıda deyilik. Burda məni tanıyan bilən var, görən olsa nəfikirləşərlər. Sərdar – Aylına: yaxında nişanda olacaq canım, kimə nə? biz sevgili deyilikmi? Aylın maşından düşərkən özünə baxan Ramizlə, Dilqəmi gördü.
Qapını örtüb Sərdara baxdı əsəblə, Sərdar öpücük göndərib gülümsəyərək, maşının qazına basaraq, əl yelləyərək getdi. Aylın Dilqəmin qarşısında utandı. Ramizi özünə çox yaxın hesab edirdi, ondan gizlin söhbəti sirri yox idi. Dilqəm əli ilə Aylına salam işarəsi etdi, Ramiz Aylına tərəf gəldi. Aylın – Ramizə: bir neçə işim vardı oları həll etdim. Ramiz – Aylına: görürəm canım deməyə gərək yoxdur, həll edirsiniz o tiplə birgə işinizi. Aylın bilirdi Ramizin Sərdarı sevmədiyini, dərindən nəfəs alıb – Ramizə: bax birdənəm bilirəm sən. Ramiz Aylının sözünü bitirməyə imkan vermədi – Aylına: sən heçnəyi bilmirsən canım, heçnəyi bilmirsən, anladınmı? getdi əsəbləşib. Aylın anlamadı Ramizin nə dediyini, Dilqəmə baxdı. Dilqəm Ramizin ardınca getdi evə tərəf. Aylının axlına başqa heçnə gəlmirdi, əlinin üstüylə burnunu silib getdi evə tərəf.
Ramiz Dilqəmlə öz otağına gəldi, əynindən gödəkçəsini çıxarıb atdı kənara əsəblə. Dilqəm – Ramizə: qardaşım bu halınla hər şeyi aydın edəcəksən Aylına. Ramiz keçib əyləşib – Dilqəmə: gördünmü? mən görüm deyə öpdü o… Aylını. Mənə acığa qəstdən bilərəkdən öpdü, qapı döyüldü içəri Aylın girdi. Ramiz əllərinin barmaqlarını bir – bir sıxarq çıqqıldatdı, baxdı içəri girən Aylına. Aylın – Dilqəmə: nə olub Ramizə? bu gün axşama kimi onunla sən olmusan, nədir onu belə əsəbləşdirən? Dilqəm qaldı bir söz deyə bilməyib ortalıqda. Ramiz – Aylına: canım mən o tipi gördüyümdə əsəbləşirəm, anlayırsanmı? – Ramizə: anlayıram birdənəm, ancaq bilmirəm sizinlə nə edim mən. Bir – birinizi görən gözünüz yoxdur, düşmən kimi baxırsınız qarşılaşdığınızda. Sabah birlikdə çalışacaqsınız, nə olacaq sizin halınız? imkan olsa bir – birinizi yeyərsiniz vallahi. Ramiz – Aylına: bir – birini yeyənlər görünür kimlərdir, maşında yeməsənizdə bir şey qalmamadı. Aylın xəcalət çəkdi Diləqmin qarşısında utandı, Dilqəm başını qaşıyaraq kənara baxdı. Aylın yavaş səslə öz – özünə: axx Səradar sənin mən, sözünün axırını demədən çıxdı otaqdan.
Dilqəm gəlib əyləşdi Ramizin yanında – Ramizə: qızı mənim qardaşım utandırmasaydın. Sən özündə gördün o bilərəkdən çəkdi öpdü Aylını zorla. Ramiz əsəbləşdi, onun öpən mən … … … söydü Sərdarı. Anlamıram bu tip hardan peyda oldu bizim həyatımıza? – Ramizə: qardaşım Aylınında ona könlü var, görmüsənmi? niyə vaxtında ürəyini açmamısan qıza? İndi günahsız yerdə danlayırsan yazığı. Ramiz cibindən siqaret qutusunu çıxardı, siqaret götürüb qoydu dodaqlarına. Alışqanı axtardı ciblərindən tapmadı, əsəbləşdi ağzındakı siqareti atdı kənara. Dilqəm dərindən nəfəs alıb Ramizin halına üzülürdü. Qalxıb yerə atdığı pencəyinin cibindən alışqanı tapıb gətirib uzatdı, – Ramizə: qardaşım bir qərara gəl belə olmaz. Axlımda bir fikir var, bununla onu Aylından ayıra bilərik çətində olsa. Ramiz alışqanı götürüb – Dilqəmə: mənə uyar qardaşım sən fikrini de, razıyam mən hər şeyə, nəyin bahasınada olsa o tipi Aylından ayırmalıyam.
Bir ay keçdi birlikdə şirkət açmışdılar artıq çalışırdılar. Ramizlə Aylın eyni otaqda çalışırdılar, atasıyla Sərdar başqa bir otaqda çalışırdılar, Dilqəmdə menidjer kimi çalışırdı şirkətdə. Vəfada katibə kimi çalışırdı, Vəfaya yardım edirdilər bilmədiyi işlərdə, 10 – na yaxında işçilərdə vardı çalışan. Aylın otaqdan çıxıb gəldi Sərdar gilin yanına, qapını döyüb içəri keçdi – olara: uğurlu çalışmalar yoldaş rəyis. Rəyis gülümsəyib, – Aylına: sənədə qızım, Sərdar çox əsəbi idi Ramizlə Aylının bir otaqda çalışmalarına. Bunu atasıda bilirdi, ancaq işdə söz – söhbət etməməsini xayiş etmişdi oğlundan.
Sərdar baxmadı Aylına kampyuterdə nə isə işlə məşğul idi, – Aylına: əyləşsənə qızım. Aylında bilirdi Sərdarın Ramizi sevmədiyini, ancaq susmağı üstün tuturdu, keçib əyləşdi, – rəyisə: yoldaş rəyis sizdən bir xayişim olacaq. Rəyis gözündəki eynəyi çıxarıb baxdı, – Aylına: buyur qızım, – rəyisə: bilirəm yeni açdıq şirkətimizi, hələki tanınmadıq başqa şirkətlər qədər. Rəyis anladı ki Aylın sözünü deməyə çətinlik çəkir, – Aylına: qızım əsas məsələyə keç çəkinmə. Aylın boynunu qaşıyıb, o zaman deyim sözümü, fikirləşirəm işçilərimizdə səhərdən axşama qədər masa arxasında çalışırlar, olarçündə oturmağa normal kreslolar alsaq pis olmazdı. Sərdarın gözü kampyuterdə olsada, qulağı Aylında idi, Aylına baxıb başını narazılıqla sirkələdi, bütün pullarını şirkətə qoymuşdular iş yerini acmaqçün. Rəyis dərindən nəfəs alıb – Aylına: qızım bilirəm sənin ürəyini mən, hər kəsə acıyan – üzülənsən. Ancaq inidi buna imkanımız yoxdur bilirsən, daha sonra söz verirəm heç bir işçi qalmayacaq kreslosuz. Aylın – rəyisə: anladım sizi, düzdür indi vardır biraz çətinliklərimiz, ümid edirəm bütün çətinliklərimiz aradan qaldırılacaqlar tezliklə.
Sözünü Sərdara tərəf baxıb dedi ki, Sərdar anlasın özünün nə mənada dediyini. Ramizlə aralarındakı dava – şavalarına son qoysunlar deyə qandırırdı, rəyisdə anladı Aylının nə demək istədiyini. Rəyis – Aylına: inşallah qızım, inşallah dediyin kimi olar – oğluna: elə diyilmi oğlum? amin deməyəcəksənmi? Sərdar cavab vermədi. Aylın ayağa qalxıb – rəyisə: görüləsi çox işimiz var sizidə işinizdən etməyim, otaqdan çıxdı.
Atası – Sərdara: oğlum bu nə hərəkət idi etdiyin? niyə qızın ürəyini qırırsınız siz? Uşaqlıq etməyin yetər. Sərdar – atasına: siz deyərkən ata? mən işimlə məşğulam burda icazə versəniz. Vallahidə mən çox yoruldum artıq, qalxıb əsəblə otaqdan çıxdı. Aatası gözünə eynəyini taxıb oğlunun – ardınca: baxacam o qapı çırpıb getməklə qalan işinidə həll edə biləcəksənmi oğlum.
Aylın Diləqəmə yaxınlaşdı, Dilqəm öz masasında işiylə məşğul idi. Aylın əllərini Dilqəmin çiyinlərinə qoyub arxadan qulağına pıçıldadı, – Dilqəmə: mən biraz vaxtlığa çıxıram idarə et. Diləqəm dönüb soruşmaq istəyidi hara gedirsən? Aylın getdi gözləmədi cavab verəcəyini. Dilqəm tez Ramizə mesaj atdı ki, Aylın getdi.
Aylının valideyinlərindən qalmış bankda pulları var idi. Aylın banka gəlib işçi qızla söhbət edirdi, qız – Aylına: sizi anladım xanım bir dəqiqə mən öyrənim gəlirəm, qalxıb getdi. Aylın əyləşib gözləyirdi qızı, telefonuna mesaj gəldi Ramizdən – Aylına: (hardasan sən?) Aylın cavab yazdı – Ramizə: (bankdayam birazdan gələcəm mesajı yolladı Ramizə) cavab gəldi az vaxtda (demədən getmisən) Aylın cavab yazdı (imkan olmadı anlataram döndüyümdə). Ramizdən cavab gəlmədi, Aylın telefonu cibinə qoydu. Qızda qayıdıb əyləşdi yerinə – Aylına: Aylın xanım sizə xoş xəbərim var, valideyinlərinizdən qalan pulu ancaq siz ala bilərsiniz. Bilirsiniz biraz gözləməli olacaqsınız lazım olan kağızları hazırlayınca, – qıza: nə qədər vaxt çəkər? saatına baxdı. Qız Aylının tələsdiyini anladı – Aylına: dəqiq bilmirəm, o zaman belə edəyin, işiniz varsa siz telefon nömrənizi qoyun mənə, hazır olduğunda mən sizə bildirərəm gələrsiniz. Aylın – qıza: bu dahada yaxşı oldu, çox sağolun tələsirdim gərçəkdəndə, telefon nömrəsini yazıb verdi qıza. Aylın ayağa qalxıb təşəkkür edib getdi, bankdan çıxdığında qapıda adamlarla rastlaşdı. Qapını açan orta yaşlı kişi Aylına əliylə işarə etdi ki gözəsin, Aylın arxadan gələn 50 – 60 yaş arası bir kişini gördü, dayandı. Görünür varlı biri idi və gözətçiləridə vardı ətrafında. Aylın biraz geri çəkilib dayandı ki keçsinlər, gəlib keçib getdilər yanından. Aylın qapıdan çıxarkən nədənsə dönüb baxmaq istədi, ancaq baxmadı çıxdı qapıdan getdi.
Axşam olurdu işdən çıxası vaxta az qalırdı, Aylın oturmşdu fikirli idi. Ramiz gəldi otağa, Aylının fikirli olduğunu görüb – Aylına: nə olub canım? – Ramizə: işdən çıxmağımıza nə qədər qalıb? Ramiz saatına baxıb, 17 dəqiqəmiz var canım. Sənin canını sıxan bilmədiyim bir şeymi var? Aylına zəng gəldi tez telefona cavab verdi alo, biraz qulaq asıb, çox yaxşı mən indi gəlirəm. Ayağa qalxıb – Ramizə: mən çıxmalıyam sən evə get Dilqəmlə, bu dokumentləridə apar evdə çalışacam. Ramizin yanından keçib getmək istədikdə, qolundan tutub saxladı, – Aylına: sən nə iş çevirirsən yenə? – Ramizə: sonra deyəcəm indi getməliyəm, dokumentləri unutma getdi.
Ramiz dayanıb fikirləşdi, nə olub buna? axlına min fikir gəldi, dözmədi tez otaqdan çıxıb yaxınlaşdı – Dilqəmə: qardaşım getməliyəm tələsik, masada dokument pafkasını unutma evə getdiyində götürməyə. Hə birdə mənə maşının açarlarını ver, Dilqəm Ramizə açarları verdi, ancaq soruşmağa imkan tapmadı. Ramiz Dilqəmin çiyninə vurub, idarə et qardaşım evdə görüşərik, tez getdi Aylının ardınca. Dilqəm öz – özünə: hansınızı idarə edim mən? nələr qarışdırırsınız siz? qalxıb getdi otaqdan pafkanı götürməyə.
Hamı işdən çıxmaqçün hazırlaşırdılar, bir – biriləriləriylə işçilər sağollaşıb gedirdilər. Sərdar Aylın otağı tərəf gəlirdi, otaqdan Dilqəm çıxdı əlində pafkayla, Sərdarı görüb üzləşməməkçün tez getdi. Sərdar gəlib qapını açıb baxdı, Ramizlə Aylın yox idilər. Dərdindən nəfəs alıb şüphəli baxışlarla baxaraq qapını örtüb getdi.
Şirkətdən çıxarkən Dilqəmi səslədi arxadan, Dilqəm dayan. Dilqəm Sərdarın səsəindən tanıyıb üzünü turşudub dayandı, yaxınlaşıb – Dilqəmə: qardaşın hardadı? iş vaxtı bitmədən çıxmışlar, əsəblə dedi sözünü. Dilqəm – Sərdara: mən hardan bilim? məndən niyə soruşursan? mən buranın gözətçisi filan deyiləm ki, Sərdar ətrafa baxdı. Maşınında yoxdur qardaşına vermişsən demək ki, Dilqəm nə isə demək istəyirdi, Sərdar imkan vermədi. Sərdar – Dilqəmə: bax nə deyəcəm diqqətlə qulaq as mənə peşman olmassan, böyük sözü dinləsən hələ sənə + bonusuyla peşman olmassan deiyirəm, inan mənə. O qardaşınada tapşır iş vaxtı bitməmiş heçkim işdən çıxmayacaq bu bir, ikincisidə mənim həyat işlərimə qarışmayın, yoxsa yaxşı olmaz sizinçün. Dilqəm – Sərdara: başqa əmrin? Sərdar əsəblə -Dilqəmə: hələki yoxdur, dediklərimi edin əl – ayağıma dolaşmayın. Dilqəmin üzünə yavaşdan şillə vuraraq, bax belə axıllı ol və qardaşınada de axıllı olsun, göz vurub getdi. Diqləm əsəbindən özünü zorla saxladı, öz – özünə: Ramiz haqlıymış, sən elə – belə tip deyilsən, göstərəcəm sənə təhtid necə olur gerdi.
Aylın taxsidən düşüb banka tərəf getdi, qapıdan girdi içəri. Ramizdə maşını saxlayıb baxırdı Aylın hara gedirdi, banka girdiyini görüb öz – özünə: nə işin var sənin bankda? maşından düşüb getdi banka tərəf.
Qız Aylını görüb gülümsəyərək, – Aylına: bağışlayın, bu qədər vaxt çəkdi dokumentlərin hazırlanmasıçün. Aylın – qıza: axşamınız xeyir, keçib əyləşdi – Aylına: axşamınız xeyir. Qızda yerinə əyləşdi, – qıza: çox sağolun yardımınız çün, qız gülümsəyərək, – Aylına: borcumuzdur Aylın xanım, kağızları Aylının önünə qoydu. Qız – Aylına: işarə olunan yerlərə imzanızı atın, pulunuzu həmən ala bilərsiniz. Aylın qələmi götürüb imzasını atdı deyilən yerlərə, kağızları qız götürüb baxdı, – Aylına: tamamdır, buyurun bunlar sizdə qlaçaqlar. İndi gedib pulunuzu ala bilərsiniz 2 – ci qapıdan, Aylın ayağa qalxdı, qıza təşəkkür edib pulu almağa getdi qızın göstərdiyi tərəfə.
Ramiz Aylının başqa kabinetə girdiyini görüb qıza yaxınlaşdı. Qız – Ramizə: salam, nəcə yardım edə bilərəm sizə? – qıza: o gələn xanımdan xoşum gəldi çox, onunla məni tanış edə bilərsinizmi? qıza baxıb gülümsədi, zarafatla. Qız gülümsəyərək, – Ramizə: bankımızla əlaqəli bütün suallarınızı cavablandıra bilərəm, təssüflər olsun ki başqa çürə yardım edə bilmərəm. Az vaxtdan Aylın çıxdı kabinetdən, Ramiz arxasını çevirib dayandı ki, Aylın özünü görməsin. Qız – Ramizə: qızı qaçırma əlindən getdi, Ramiz dönüb ehtiyatla baxdı ardınca Aylının.
Aylın qapıya çatıb dayandı, nə fikirləşdisə dönüb gəlirdi qıza tərəf. Ramiz dodağını dişləyib öz – özünə: gəlmə, gəlmə, yavaş səslə pıçıldadı. Aylın gəlib – qıza: az qala gedəçəkdim nə isə demək istəyirdi, birdən yanında dayanan Ramizə gözü sataşdı, – Ramizə: sən nə edirsən burda? Ramiz başını qaşıyaraq qıza baxdı. Ramiz – Aylına: mən bu xanımla tanış olmaqçün gəlmişdim bura, – qıza: xanım siz çox gözəlsiniz, qız anladı Ramizin tutulduğunu. Qız gülümsəyərək, – Ramizə: baxın qismətiniz özü gəlib qarşınıza, fürsəti əldən qaçırmayın sevginizi etiraf edin. Ramizin canından üşütmə bir soyuq keçdi ki, Aylın fikirli idi anlamadı heçnə – qıza: siz tanışsınızmı? Ramiz qıza işarə etdi ki, hə desin. Qız anladı Ramizin çətində vəziyyətdə qalmış halından, yenədə tərslikdən kömək etmək niyyəti ilə – Aylına: sizə vurulub cavan oğlan. Görünür deməyə çəsarət etmir üzünüzə, sevənlərə yardım etmək savabdır demişlər, məndə bir savab işləmiş oldum sizə bunu deyib, yaraşıqlı oğlandır xöşbəxt olun.
Ramiz əli ilə üzünü tutub baxdı qıza, Aylın – qıza: təşəkkür etməyə qayıtmışdım sizə. Cibindən biraz məbləğdə pul çıxarıb masaya qoydu – qıza: əğər tanıdığın yetim və ya xəstə birisi varsa, bu pulu o insana ver. Mənim rəhmətlik valideyinlərimində işləri elələrinə yardım etmək idi, bu pul olarındır halal xoşu olsun alanın. Qız baxa qaldı, söz deməyədə imkan tapmadı, Aylın dönüb getdi. Ramiz – qıza: salamat qalın, qız ayaq üstə qalmışdı yerində baxa, gözləri yaşardı pula baxıb.
Aylın bankdan çıxdı, Ramizdə sakitcə yanınca adımlayırdı, – Aylına: canım bu tərəfə gəl maşınlayam. Aylın Ramizə əsəbi idi arxasınca izlədiyiçün, ançaq nə qədər əsəbi olsada, Ramizin gözlərinə baxdısa onu acılaya bilmirdi heç vaxtdı. Kənara baxıb bir anlıq özünü toparladı, – Ramizə: hanı maşın? Ramiz gülümsəyib, – Ayına: canım mənim qıymassan məni acılamağa bilirəm, gəl qolunu göstərdi yapış deyə. Aylın narazılıqla başını sirkələyərək – Ramizə: birdə sən çıxdın başıma izləmələrinlə filan, Ramizin qolundan tutub maşına tərəf getdilər. Ramiz maşının qapısını açıb – Aylına: buyur canım, Aylın keçib əyləşdi. Ramiz qapını örtüb keçib sükan arxasına əyləşdi. Ramiz – Aylına: bax canım məni qınama bu etdiyimə görə, sən mənim həyatımda qalan tək bir yadigarsan. Aylın gülümsəməyə çalışdı, o anda da gözləri doldu yaşla – Ramizə: anam gildən qalan pulu aldım bankdan, işcilərimizə kreslolar almaqçün. Olarda səhərdən axşama kimi masa arxasındadırlar, yazıqdırlar rahat otursunlar. Ramizin ürəyi göynədi duyduğunda, Aylının nə qədər insaflı biri olduğunu bilirdi. Əliylə Aylının göz yaşlarını sillib – Aylına: sənə yaraşanda bu idi canım, sən bir mələksən, səninlə fəxr edirəm mən, ruhlarını şad etdin oların. Aylın elə yorgun idi ki, – Ramizə: gedək evə yatmaq istəyirəm mən. Ramiz Aylına tərəfə əyilib ehtiyat kəmərini taxdı, indi gedək canım, maşını işə salıb qaza basdı getdilər.
Sərdar atasıyla evə gəldi. əsəbindən nə edəcəyini bilmirdi, telefonunu açarlarını masanın üstünə atıb getdi vannaya. Atası oğlunun halına üzülürdü, bir tərəfdəndə hər şeyə reaksiya verdiyiçün əsəbləşirdi.
Sərdar vanna otağına gəlib soyunub duşa girdi, suyu buraxdı altında dayanıb üzünü suya tutub dayandı. Birdən əsəbləşib yumuruğunu vurdu divara, əlləriylə üzünün suyunu silib baxdı kinli baxışlarla.
Aylında evə çatmışdı Ramizlə, elə yorğun idi ki, pulu telefonunu masaya qoyub – Ramizə: mən bir saat yatacam birdənəm. Ramiz pençəyini çıxarıb atdı divanın üstünə – Aylına: sən yat canım, mən biraz dokumentləri gözdən keçirəcəm. Aylın getdi otağına, Ramiz keçib əyləşdi divana, arxaya söykənib nə isə düşündü. Telefonuna zəng gəldi, baxdı Kamil idi tez cavab vedi, – Kamilə: alo dostum, biraz quaq asıb üzünün ifadəsi dəyişdi, nəə? yerindən ayağa qalxdı. Sən zarafatmı edirsən? dayan bir sakit ol bu ola bilməz, telefonda Kamilin coşduğu – əsəbləşdiyi aydın eşiidilirdi. Ramiz əliylə başını tutub – Kamilə: sakit ol dediyin doğrudursa, səsə Aylın gəldi. Ramizin həyəcanlı olduğunu görüb baxdı narahat baxışlarla.
Ramiz ardında dayanmış Aylını görüb – Aylına: bax sənin o tip dostunun etdiyi işə. Aylın heçnə anlamadı – Ramizə: nə olub? kimi deyirsən? Ramiz – Kamilə: dostum sən sakitləşməyə çalış, harda olsalar tapılacaqlar sonunda. Telefonu söndürüb – Aylına: de canım mənə indi nə edək ki, aslana dönmüş dostumu sakitləşdirə bilək? – Ramizə: anlatsana adam kimi nə olub. Ramiz oturub başını tutdu əlləriylə, öz – özünə: bu yuxudur vallah inanmağım gəlmir. Ramiz – Aylına: bu iki tip özlərini nə hesab edirlər? Aylının səbri çatmadı – Ramizə: desənə nə olub, nə deyinirsən öz – özünə kənt qarıları kimi? anlamıram mən heçnə. Ramiz – Aylına: sənin dostun Tahir iti Nəgizi qaçırmış.
Aylın qulaqlarına inanmadı, nəə? Tahir Nərgizimi qaçırmış? ola bilməz, bu yenə Kamilin oyunudu, bilirəm ki dostuma şər atır. Tahir etməz elə iş, Nərgizlə bir – birilərini sevirlər, niyə qaçırsın ki? yox olmaz elə şey inanmıram. Sadəcə Kamilin dostuma allergiyası var, qaşınır dinc dura bilmir. Ramiz ciddi baxışlarla baxaraq – Aylına: dostunu savununca düşün, onu Kamildən bu dəfə necə qoruyaçaqsan?
Aylın inanmadı, götürüb telefonunu Ramizə baxdı, mən indi Tahirə zəng edərəm soruşaram. Dostum mənə yalan danışmaz, Tahirin nömrəsinə zəng etdi, Tahirin telefonu söndürülmüşdü. Aylın narahat olamağa başladı, təkrar zəng etdi, yenədə telefonun söndürüldüyünü dedi operator. Ramiz – Aylına: ee nə oldu, dostuna zəng çatırmı? Aylın tez Sərdara zəng etdi. Sərdarda vannada oldugundugundan, eşitmirdi zəngin səsini. Aylın nə edəcəyini bilmədi, tez evdən çıxdı getdi.
Ramiz Nəgizə zəng etdi, onunda telefonu sönülü idi, Ramiz əsəbləşib telefonu atdı masaya, çarəsiz qalmışdı nə edəcəyini bilmirdi, öz – özünə: Allah cəzanızı verməsin.
Sərdar vannadan çıxıb gəldi mətbəxtdə, telefonunada baxmadı heç, özünə qəhvə hazırladı. Atasını səslədi, ata ordasanmı? atasından səs çıxmadı, öz – özünə: yatdınmı belə tez, qəhvəsini götürüb əyləşdi, qəhvəsini içməyə istəyirdi qapının zəngi basıldı. Əlindəki fincanı masaya qoyub qapıya getdi.
Gəlib qapını açdı, Aylın dayanmışdı həyəcanlı idi üzündən bilinirdi, – Aylına: canım bu nə gözəl syurprizdir? həmdə tək gəlmisən birdənənsiz. Aylın – Sərdara: niyə bu zibil telefona cavab vermirsən? içəri keçdi dəvətsiz əsəblə. Sərdara nə isə olduğunu anladı, qapını örtüb ardınca gəldi.
Aylın Sərdarın telefonunu götürüb – Sərdara: Tahirin başqa bildiyin nömrəsi varsa zəng et ona. Sərdar narahat oldu qorxdu! – Aylına: nə olub Tahirə? Aylın əsəblə – Sərdara: hələ olmayıb, onu tapmasaq olacaq əmin ol. Sərdar tez Tahirə zəng etdi, telefonu sönülü idi, – Sərdara: sən bilirdinmi bunu? Sərdar Tahirin başqa nömrəsini axtarırdı telefondan. Sərdar – Aylına: nəyi bunu? nədən danışırsan sən? telefonu qulağına tutub gözlədi, Tahir telefonu açmadı. Sərdar – Aylına: nə olub Tahirə tez de ürəyimi partlatma. Aylının gözü Sərdarın əlindəki telefondaydı – Sərdara: nə oldu açmırmı? Sərdar telefonu qulağından kənar tutub – Aylına: nə olub Tahirə? Aylın əsəblə – Sərdra: Nərgizi qaçırıb. Sərdar pərt oldu, nəə? sənin dediyini qulağın duyurmu? Tahir nəyə görə qaçırsın Nərgizi, olar bir – birilərini sevirlər, olmaz səhv duymusan. Aylın – Sərdara: tez tap onu, Kamil zəng etmişdi Ramizə, telefonda çox pis eşedilirdi səsi. Sərdar gərçəkdən narahat olmağa başladı – Aylına: sən nə danışırsan? Aylının telefonuna zəng gəldi Tahirdən. Aylın tez cavab vedi, dostum deyilənlər doğrudurmu? biraz qulaq asıb – Tahirə: off, sən nə etdin dostum. Üzgün baxışlarla baxdı Sərdara, – Tahirə: hardasınız siz? Kamil hər yerdə sizi axtarır indi. Sərdar tez telefonu götürdü Alından, alo Tahir doğrudurmu bu? sən qaçırmısanmı qızı? de zarafatdı qardaşım, biraz qulaq asıb gözlərini yumub dayandı. Off Tahir offf nə etdin sən, hardasan de səni gəlib alsınlar uşaqlar, hardasan? burdamı? Sərdar tez Aylına işarə etdi ki, gedirik. Maşının üstündən açarlarını götürüb – Tahirə: mən indi gəlirəm qal orda gözlə, tələsərək Aylınla evdən çıxdılar.
Aylın Sərdarın yanınca maşına tərəf qaçdı, – Sərdara: nə olub, hardadırlar? Sərdar maşına əyləşdi. Aylında tez əyləşdi, – Aylına: burda hava limanındadırlar, yeni enmişlər. Sərdar tez maşını işə salıb qaza basdı. Aylın – Sərdara: indi mən buna sevinimi, yoxsa kədərlənimi? nədir bunun etdiyi iş bizdən gizlin, adam dostuna xəbər verməzmi. Sərdar maşını sürəətlə idarə edirdi hava limanına doğru, – Aylına: bilmirəm canım bilmirəm, mənə demişmi ki sənə desin. Aylın – Sərdara: sən ayrı – mən ayrı, sən qardaşı sayılırsan, mən isə can bir dostu. Aylın həyəcanlı idi, – Sərdara: bassana qaza nəyə tısbağa kimi gedirik? Sərdar maşının sürəətinə baxıb – Aylına: 160 – la gedən tısbağa harda gördün sən? Aylın susdu yan şüşədən yola baxdı. Sərdar anladı Aylın həyacanlıdır olana görə, artıq bir söz demədən önünə baxıb maşını idarə edirdi. Yol boyunca Aylın susaraq, Sərdara baxmadan yola baxırdı. Sərdar üzülürdü Aylının bu halına, dərindən nəfəs alıb ara – sıra Aylına baxaraq maşını idarə edirdi.
Ramiz Dilqəmin yanına gəlmişdi, özünə yer tapa bilmirdi, əl – qolla danışırdı. Diqləm baxa qalmışdı, Ramiz oyana – buyana gedirdi boynunu əliylə ovub, əlinidə tez – tez açıb yumurdu. Telefonuna zəng gəldi Kamil idi, Ramiz Dilqəmə baxdı. Diləqəm anladı dostudur zəng edən Ramizin baxışlarından, əllərni belinə qoyub kənara baxdı. Ramiz telefona cavab verdi, Kamil necə əsəbdən qışqıraraq danışırdısa, telefonu qualğından kənara tutdu. Diqləmlə Ramiz bir – birinə baxaraq çarəsiz qalmışdılar, bilirdilər Kamil sakitləşməyəcəkdi.
Sərdarla Aylın Tahirin dediyi yerdə maşından endilər, Aylın ətrafa göz gəzdirib baxdı dostunu axtarırdı. Sərdara Tahir hava limanının çıxışındayıq demişdi. Aylın adamların içindən Tahirlə Nərgizi axtarırıdı, tapmırdı. Birdən arxadan səs eşitdi dostum, Aylın Tahirin səsindən tanıdı, bir anlıq sevindi duyduğunda, dönüb baxdı arxsında dayanmış Tahirlə. Aylında çox darıxmışdı olarçün, bir anlıq ürəyindəki həyəcanı unutdu, qaçıb ikisinizdə qucaqlayıb öpdü. Nərgizlə Tahir Aylına sarılıb qucaqlaşıb görüşdülər, Aylın ikisinidə sinəsinə sıxaraq – olara: ay sizi dəlilərim mənim xoş gəldiniz, təkrar öpdü qucaqladı. Tahirlə Nərgiz Aylını təkrar – təkrar qucaqlayıb, üzündən öpdülər. Tahir – Aylına: sənsiz bacarmadıq orda, bağışla bizi belə etdiyimizə görə. Aylının ürəyindən sevinc dolu qurur havası keçdi, – olara: canlarım mənim inanın məndə sizinçün çox – çox darıxmışdım. Nərgizin saçlarından öpüb, oxx canım bacım mənim, ürəyim tək varlığım. Tahir boynuna təkrar sarılıb – Aylına: dostum inan sizsiz oralar bizə dar oldu, başqa çarəmiz qalmadı, bağışlayın bizi.
Aylının gözü qollarını bir – birinə dolayıb olara baxan Sərdara sataşdı, Sərdar ciddi dayanmışdı. Aylın bir anlıq unutmuşdu dərdini və olaçcaqları, Sərdarı elə gördüyündə anladı ki, olacaqlar hələ qarşıdadır ifadəsi vardı Sərdarın baxışlarında. Tahirdə hiss etdi Aylın kiməsə baxır, dönüb baxdı, Sərdarı görüb çiyinlərini çəkib, başqa çarəm yoxdu işarəsini etdi. Nərgizdə baxdı Tahirin baxdığı tərəfə, Sərdarı görüb utandı, başını aşağı salıb dayandı. Sərdar olara baxırdı, heç kim yaxınına getmirdi. Nəgiz utancaq baxışlarıa ona baxdığında Sərdar gülümsədi, qollarını açdı ki gəlsin, darıxmışdı özündə olarçün.
Nərgiz uşaq kimi o anı gözləyirmiş, qaçaraq Sərdara tərəf gedib sarıldı ağladı. Sərdar Nərgizi qucaqlayıb öpüb özünə sıxdı, – Nərgizə: xoş gəldin gözəl bacım mənim, ağlama hər şey yaxşı olacaq. O bir qolunuda açıb Tahirə işarə etdi ki gəlsin, Tahir gülümsəyib, getdi Sərdara sarıldı qucaqlaşıb görüşdülər. Sərdar – Tahirə: xoş gəldin qardaşım. Tahir yavaş səslə – Sərdara: sizsiz alımadı qardaşım çətin oldu ikimizədə, bağışlayın bizi.
Nərgiz göz yaşlarını əlləriylə silib, Tahirə qısıldı uşaq kimi, Sərdar anlayırdı Nərgiz qorxurdu! Tahir Nərgizin alnından öpüb, özünə sıxıb tutdu. Sərdarın gözü özlərinə baxan Aylına sataşdı, Aylın dərindən nəfəs alıb baxdı olara, gülümsədi. Sərdar – Tahirə: gedəyin canlarım mənim, cantalarını götürüb gətirib maşının baqjına qoydular. Tahirlə Nərgiz arxada əyləşdilər, Aylın keçib Sərdarın yanında əyləşdi. Aylın – Sərdara: bizə gedirik, Sərdar təcüblə baxdı – Aylına: zarafat edirsən? – Sərdara: yox nə zarafatı? bizdə qalacaqlar. Sərdar maşını işə salıb qaza basdı.
Sizdə niyə qalırlar ki? sizdə birdənən qalır bəsdi, bizdə ev böyükdür rahat yaşayarlar qardaşının yanında. Aylın – Sərdara: pardon Sərdar bəy, sizin kimi imkanı olamamış atamın böyük ev almağa. Sərdar – Aylına: aydaa, mən eləmi dedim canım? sadəcə bizdə yemək hazırlayan kimsə yoxdur, bilirsən iki kişiyik. Bacım yeməyimizi hazırlayar, həmdə ev darıxdırıcıdır çox. Allah insaf versin səndə, gələndə 5 dəqiqədən qaçırsan qalmırsan, bundan sonra artıq qardaşım və gəlinimiz bizimlə qalsacaqlar bu qədər. Tahir – Aylına: dostum biz həm orda, həmdə səndə qalacağıq üzülmə sən, bundan sonra birlikdəyik vaxtımız olacaq. Tahir Nərgizi qucaqlayıb özünə tərəf çəkdi. Aylın -Tahirə: sağol dostum birdənəsən, Sərdar maşını idarə edərək – Aylına: mən elə bilirdim sənin birdənən başqadır. Tahirlə Nərgizdə bilirdilər, Sərdarla Ramizin bir – birini sevmədiklərini. Aylın yorulurdu Sərdarın bu atmacalı sözlərindən, özünü zorla saxladı ki Sərdarı acılamasın. Arxaya baxıb gülümsəyərək, – Nərgizə: canım bacım doymadım səni öpüb – qucaqlayıb.
Ramiz Aylına zəng edirdi, Aylın Sərdar gilə gəlmişdi Nərgizlə Tahiri gətirib, rəyisdə çox şad olmuşdu Tahirilə Nərgizi görüb. Aylın mətbəxtdə gəldi, telefona cavab verdi alo, az vaxtda gəlirəm evə. Anladım səni danışarıq hər şeyi səbir et, tamam birdənəm əsəbləşmə az vaxtda evdə olacam, nə olar səbir et məndə yorgunam. Telefonu söndürüb dərindən nəfəs alıb baxdı, hamının başı qarışıq idi.
Sərdarın gözü Aylını axtardı, Aylın mətbəxtdən gəldi. Gülümsəyib, zarafatla – rəyisə: yoldaş rəyis artıq evinizdə gəlin var, Nərgiz bundan sonra sizin qızınız sayılır. Bacımda sizin qulluğunuzda bilirəm hörmətlə duracaq. Rəyis gülümsəyərək, – Aylına: sənin bacında sənin kimi hörmətli olacaq qızım, bunu yaxşı bilirəm. Nərgiz mənimdə qızımdır bundan sonra, kimsə qızımı üzə bilməz əmin ol sən. Aylın – olara: mən getməliyəm indi Ramiz gözləyir məni, onada anlatım burda olduğunuzu sakitləşsin.
Sərdarın kefi qaçdı Ramizin adını eşitdikdə, – Aylına: ona nə anladacağıq ki? o kimdir? Nərgiz artıq mənim qardaşımın həyat yoldaşıdır. Gedib anlatarkən dediklərimi yeri – yerində anlat ki birdənənə, sonra lazımsız yerlərə burunu soxub problem yaratmasın özünə. Aylın – Sərdara: o qanacaqlı oğlandır narahat olma anlayar, Nərgizədə qardaş sayılır Ramiz. Sərdar – Aylına: onun artıq bir qardaşı var burda, o da mənəm, anladınmı canım? Sərdarın kobut danışığından hər kəs kefsiz oldu. Aylın – Sərdara: anladım Sərdar bəy, məndə o qədər anlayışsız deyiləm. Yəqin ki bundan sonra mənimədə bacılıq haqqım yoxdur, burda sən varsan artıq, qalanını nəzərə almasanda olar. Sərdar anladı yenə Aylını üzdüyünü, ancaq Aylının ona bacılıq haqqım yoxdur dediyi sözdən əsəbləşdi, – Aylına: son sözünə diqqət et. Aylın – Sərdara: çalışaram diqqət edim.
Gəlib Tahirlə Nərgizə qucaqlaşıb – olara: dincəlin siz, sabah görüşərik Sərdar bəy icazə verərsə, Sərdara söz atdı. Ehtiyatlı olun, mən çalışıb danışacam Kamilnən. Sərdar – Aylına: mən səni çatdırım evə, Aylın qoymadı əliylə işarə etdi ki, dayansın gəlməsin. Aylın – Sərdara: taxsi çağırdım gərək yoxdur. Hər kəs anladı ki, Aylının Sərdar xətrinə dəymişdi, Tahir narazılıqla başını sirkələyib baxdı Sərdara. Nərgizdə üzüldü Aylına görə.
Aylın getdi, Sərdar baxa qaldı ardınca, atası – Sərdara: bravo oğlum bravo, qızın işdə ürəyini qırdığın yetmir, evdədə sakit dura bilmirsən. Sərdar əsəbləşib keçib əyləşdi Tahirin yanında, Tahir Sərdarın dizinə əlini vurub, baxdı ona narazı baxışıarla. Sərdar – Tahirə: mən nə dedim qardaşım? Tahir dərindən nəfəs alıb susdu. Sərdar – olara: anlayın məni istəmirəm o tiplə yaşasın Aylın. Nərgiz Ramizin xətrini çox istəyirdi, ancaq Sərdarın sözünün üstünə söz demədi susdu, kövrək baxışlarla baxdı.
Aylın taxsidə evə gedirdi, çox əsəbi idi Sərdarada, birdən şofer maşını kənara çəkdi. Yanınca gedən maşına baxıb, heyvan oğlu heyvan nə edirsən? Aylın fikirli olduğundan nə olduğunu anlamadı. Şoferin maşınının qarşısına keçib saxlamasını işarə edirdilər, şofer çətinliklədə olsa maşını sağa çəkib saxladı. Şofer maşından düşdü, çavan oğlanlar tez yaxınlaşıb – şofetə: sakit ol yoxsa yeyərsən kurşunu, əllərində tapanca vardı. Şofer qorxub sakit dayandı,
Aylın qapını açıb düşmək istəyirdi, qapını kimsə açdı Aylın baxdı, tanıdı rəyisin barmağını qırdığı oğlu idi. Oğlan – Aylına: salam Aylın xanım, çox gəzdirdin ardınca məni yordun, en maşından tez, əlindəki tapanca ilə işarə etdi. Aylın maşından enib ona baxdı əsəblə, – oğlana: bir sən əksikdin indi. Oğlan əlindəki silahı kimsə görməsin deyə, gizlincə Aylının böyrünə tutaraq işarə etdi ki, özü deyəni etsin. Oğlan – Aylına: keç maşına az danış, Aylın getdi oların maşınına tərəf.
Başqa oğlan qapını açdı Aylın əyləşdi, hamısı tez maşınlarına oturdular, qaza basaraq ordan uzaqlaşdılar. Şofer qorxmuşdu! tez öz maşınına əyləşdi getdi ordan.
Aylının böyrünə silahı dayayayıb oturmuşdu başqa oğlan, rəyisin oğlu qabaqda oturmuşdu. Yol gedərək arxaya çevrilib – Aylına: səni indi elə bir yerə aparacam ki, ürəyincə olacaq inan. Aylın böyrünə silah dayamış oğlana baxdı, oğlan işarə etdi ki sakit dayan. Aylın rəyisin – oğluna: sən baş bəlasısan, bilirdim geci – tezi görüşəcəyik. Ancaq bu gün heç uyğun deyildim, bəlkə başqa günə qalsın? adınıda bilmirəm, neçəncidi qarşılaşırıq səninlə maraqlanmadım. Aylına silah dayayan oğlan – Aylına: adı Əmirdi, sənin ağzını skoçlayaqmı az danışasan? Aylın rəyisin oğlunun adının Əmir olduğunu anladı. Gülməyi tutdu adını duyunca – oğlana: adın Əmirmiş? mən birinci günü şövbəyə aparıldığımda düşündüm, hətta təklifdə etdim polislərə ki, sənə soska alım. Gör ürəyimə necə damıbmış sənin Əmir olduğun. Əmir – Aylına: az qaldı gül sən, necə demişlər? çox gülən və özünə güvənən sonunda ağlayar. Aylın – Əmirə: elə məsəl eşitmədim mən, mən məsələn beləsini duydum. Birdən yanında silah dayanan oğlanın böyründən dirsəyi ilə necə vurdusa, oğlan zarıdı. Aylın məsəlini çəkdi, su çanağı suda sınar demişlər, duydunuzmu? oğlanın əlindən silahı almağa çalışdı, dartışdılar. Əmir şofer – oğlana: maşını saxla tez, oğlan maşını qırağa çəkib saxlayınca, Aylınla arxada oturan oğlan əllərində silah davalaşırdılar. Aylın silahı ondan almaq istəyirdi, birdən silahdan atəş açıldı. Əmirlə şofer oğlan qorxdular! Aylın oğlana güc gələ bilmirdi, silah ikisinin ortasında qalmışdı, əllərindən tutmuşdular bir – birinin. Maşını saxlayıb tez qapıları açıb Aylını tutmağa çalışdılar, Aylının əli oğlanın əlindəki silahın üstündə idi, buraxmırdı. Zorla Aylının əlini tutub, arxaya burdular. Oğlan maşından düşüb böyrünü tutub, – Əmirə: icazə ver vurum öldürüm onu mən indi burdaca. Aylın vuran udar yaxşıca tutmuşdu oğlanı, … səni mən, söydü Aylını. Oğlanı sakitləşdirdilər çətinliklədə olsa. Arxadan gələn maşında dayandı, gəlib Aylının əllərini bağlayıb baqaja atdılar, baqajı bağlayıb tez maşınlarına oturub getdilər.
Gecə saat 11 olurdu, Ramiz Aylına zəng edirdi telefonu sönülü idi, Dilqəmdə Ramizlə idi. Ramiz elə əsəbləşmişdi ki – Dilqəmə: bu nə edir axı? mənə gəlirəm dediyi neçə saat olu? – Ramizə: sakit ol gələr. Ramiz – Dilqəmə: necə sakit olum axı, necə? əlini masaya vurdu. Dilqəm telefonunu çıxarıb – Ramizə: məndə Sərdarın nömrəsi var işlə əlaqəli götürmüşdüm, zəng edib soruşum istərsən Aylını. Ramiz susudu heçnə demədi, Dilqəm zəng etdi Sərdara. Biraz gözləyib – Sərdara: alo Dilqəmdi zəng edən, Aylın Ramizə evə gələcəyini demiş hələ gəlməmiş, onu soruşaçaqdım. Anlamadım necə yəni çoxdan çıxıb sizdən, gəlməyib evə telefonunada zəng çatmır.
Ramiz Diqləmə baxdı narahat baxışlarla, – Ramizə: Aylın çoxdan çıxıb deyir özlərindən. Dilqəm telefonu söndürüb baxdı şüphəli baxışlarala. Dilqəm – Ramizə: hara getmiş olar bu? Ramiz narahat oldu, bəlkə Vəfaya getmişdir? mən indi zəng edib soruşaram Vəfadan. Dilqəm Vəfaya zəng etdi, alo Vəfa xanım axşamın xeyir, bağışla geç zəng etdiyimçün. Aylın səninlə deyil ki? biraz qulaq asıb, gəlmədimi? anladım gevən xeyirə. Yox – yox narahat olma, olan bir şey yoxdur sağol, telefonu söndürüb başını yoxdur deyə sirkələdi. Ramiz narahat oldu – Dilqəmə: bu tip həmişə evə gətirirdi Aylını. Sən inandınmı onun yoxdur deməsinə? Dilqəm çiyinlərini çəkib baxdı. Ramiz əsəbləşdi – Dilqəmə: gedək olara, Aylın ordadırsa mən o tipin ağzını – burnuna qatmasam adam deyiləm. Diqləmlə çıxdılar evdən Sərdar gilə getməyə.
Sərdarda narahat idi, hara getdi bu? atası – Sərdara: qızın xətrinə dəydin acıladın, tək qalmaq istəmiş yazıq. Tahirlə Nərgizdə üzüldülər Aylının evə getmədiyinə. Tahir – Sərdara: qardaşım sən söz vermişdin onu bir daha qırmayacaqsan. Nə olar dilini şirin etsən? – Tahirə: qardaşım mənim danışığım belədir, nə edim? anlasın məni artıq. Uşaq kimi dəqiqə başı küsmələr yaraşırmı sevdiyinə? Nərgizin gözləri yaşardı. Sərdarın gözü qorxub Tahirə qısılıb oturan Nərgizə sataşdı, – Nərgizə: ayy canım mənim qorxma, qardaşın arada əsəblərimə tabe ola bilmirəm, üzülmə sən. Q alxıb Nərgizin yanında oturub, qucaqlayıb alnından öpdü. Sərdar – Nərgizə: sən qorxma, danışdıqmı? Aylınla ara – sıra olur atışmalarımız bilirsən. Ançaq biz bir – birimizi çox sevirik küsülü qala bilmərik, birazdan özü zəng edəcək bilirəm. Nərgiz gözünün yaşını silib, Sərdara qısıldı uşaq kimi.
Atası – Sərdara: uşaqlar yol gəlmişlər yorğunlar, otaqlarını göstər dincəlsinlər. Bu vaxtdı qapının zəngi basıldı. Tahir ayağa qalxıb, mən baxaram getdi, rəyis Tahirə deməyə istəyirdi getmə qapıya sən, gec oldu.
Tahir gəlib qapını açdı, Ramizlə üzləşdi qapıda, Ramiz Tahiri görüb pərt oldu. Ramiz – Tahirə: sən? sən burdasanmı? Tahir söz deməyə imkan tapmadı. Ramiz düşündü ki, Aylında burdadır aldadıblar özünü, əsəbindən Tahirə necə yumuruq vurdusa ağzından, Tahir ağzını tutdu. Səsə tez Sərdarla atası gəldilər. Ramiz Tahirə hücüm çəkdib – Tahirə: alçaq səni bura gəl, qız qaçırmağın bədəlini necə ödəyirlər sənə öyrədim. Rəyis Ramizin qarşısına keçdi, – Ramizə: bəsdir, Ramiz sakit ol. Ramiz – rəyisə: şərəfsizsinizmi siz hamınız? sizin şərəfiniz – mərəfətiniz yoxdurmu heç?
Sərdar irəli keçib Ramizi vurdu bir neçə dəfə, Tahirlə atası tutusalarda alınmadı. Sərdar əllərindən çıxıb Ramizi vurmağa başladı, Sərdar – Ramizə: mən sənə indi şərəfli olmağı öyrədərəm, bura gəl. Ramizi pis – pis vururdu bütün gücü ilə. Nərgiz gəlib bağırdı! ağladı – Sərdara: vurma Ramiz qardaşımı, vurma nə olar. Sərdar Nərgizin bağırıb ağlayan səsinə dönüb baxdı, Nərgiz ikki əlləriylə qulaqlarını tutub hönkürüb ağladı. Tahir tez Nərgizi tutdu qucaqlayıb, qorxma ömrüm qorxma, vurmayacaq qorxma sakit ol.
Ramiz qapının yanında yıxılmışdı yerə, ayağa qalxmağa çalışdı bacarmadı, qarnını tutub dayandı. Nərgiz Tahirdən qaçıb Ramizi qucaqladı ağladı, – Ramizə: bağışıla qardaşım məni nə olar. Ramiz Nərgizə baxdı, Nərgiz Ramizin qanamış ağzını – burnunu sildi əli ilə, elə qorxmuşdu ki Nərgiz, ürəyi az qalırdı həyacandan partlasın. Bunu Ramizdə hiss etdi, ağlayaraq – Ramizə: mən Tahirlə özüm gəldim bura, onun günahı yoxdur qardaşım nə olar bağışla məni. Ramiz zorla qalxıb dizi üstə dayandı. İkki əliylə Nərgizin üzündən tutub baxdı, bi ixtiyar özünündə gözləri yaşardı. Ramiz – Nərgizə: sən nə etdin bacım, bilirsən Kamil sizi yaşatmaz, sən ki bunu bilirsən canım bacım. Səni görməyimə çox şadam, gözlərindən yaş süzüldü Ramizin üzünə – Nərgizə: bacardığım qədər səni qoruyacam Kamildən, söz verirəm. Anxaq nə qədər vaxtı qoruya biləcəm bunu heç axlım kəsmir, Nərgizi qucaqlayıb özünə sıxdı. Nərgiz ağladı hönkürüb başını sinəsinə qoyub. Ramiz – Nərgizə: sənə bir şey olsa ölərəm, bilirsən səni necə çox istəyirəm bacım. Nərgiz – Ramizə: məndə səni çox istəyirəm qardaşım, Ramiz Nərgizi qucaqlayıb ayağa qalxmağa çalışdı. Nərgiz kömək etdi ayağa qalxmağına, gəl qardaşım qanın axır. Ramiz – Nərgizə: Aylın hanı? mənə o lazımdır, – Ramizə: Aylın çoxdan çıxdı taxsi çağırdı getdi, dedi ki sənə olanları anlatacaq. Ramiz narahat idi – Nərgizə: gəlmədi evə o. Vəfadanda soruşduq onada getməmiş, mən bilməyən bir şeymi oldu burda? nədən gəlmədi Aylın evə? Nərgiz Tahirə baxdı. Ancaq heç kim demədi Sərdarla dalaşdığını. Ramiz tez cibindən telefonu çıxarıb zəng etdi taxsi sifariş edən operatora, alo bu ünvana sizdən taxsı çağırılıbmı tez baxın, əlaqə saxlayın hara aparılıb burdan götürülən adam ünvanına çatmayıb. Ramiz əsəbləşdi – operatora: bura baxın adam ünvanına çatmayıb deyirəm necə saat keçib, sizin kantorunuzu başınıza yıxmadan deyin mənə.
Biraz gözlədi ağzının qanını silib Sərdara tərs – tərs baxdı. Nərgizi özünə sıxıb tutmuşdu qucaqlayıb. Tahirədə baxdı kinli baxışlarla, öperatorun cavab verəyəcəyini gözləyirdi qulağında telefonla. Eşidirəm sizi, biraz qulaq asıb, nəə? siz nə danışırsınız? kim, kim, qaçırmış? Ramizin dili dolaşdı danışa bilmədi. Anlamadım, necə – nəə? – necə yəni hüçum olub qaçırılıb, hamı bir – birinə baxdılar. Ramizin halı qurtardı yıxılacaqdı ki, Nərgiz tutudu ağladı.
Tez Tahirlə rəyis tutub gətirdilər içəri, divan uzandırdılar Ramizi. Rəyis Ramizin üzünü şillələyərək – Ramizə: oğlum nə olub anlat? Ramiz yavaş səslə – rəyisə: Aylını qaçırıblar silahlı adamlar. Sərdar analdı kimin işi olduğunu, öz – özünə: mən səni yer üzündən silmərəmmi? tez qaçıb getdi evdən çıxıb. Tahir – Nərgizə: sən burda qal çıxma heç yerə, getdi Sərdarın ardınca qaçaraq. Nərgiz tez Ramizə su gətirdi iç qardaşım, nə olar özünə gəl, sudan Ramizin sinəsinə vurdu. Rəyis qalmışdı baxa, necə yəni qaçırıblar? kim qaçırıb? Nərgiz ağlayırdı. Rəyis – Nərgizə: qızım ağlama qorxma, biraz vaxtda tapacağıq Aylını. Sən Ramizin yanında qal, qapını kimsəyə açma, getdi tez evdən çıxıb.
Nərgiz Ramizin yanında əyləşdi – Ramizə: nə olar qorxuzma məni, Ramizin ağzının – burnun qanını sildi yavaş – yavaş dəsmalla. Ramiz gözlərini açıb baxdı Nərgizə, ayağa qalxmağa istədi qoymadı. Nərgiz – Ramizə: Murad dayı dedi indi tapacaqlar Aylını, Ramiz zorla oturdu yerində – Nərgizə: mən tapmalıyım Aylını. Ayağa qalxmağa istəsədə bacarmadı başı döndü, başını tutub oturdu geri yerinə. Nərgiz yanında oturub qısıldı uşaq kimi – Ramizə: məni tək qoyma nə olar, qorxuram. Ramizin yazığı gıldi Nərgizə, qorxduğunuda hiss edirdi, Nərgiz titrəyirdi həyəcandan. Ramiz Nərgizin saçından öpüb sakitləşdirməyə çalışdı, şş sakit ol hər şey yaxşı olacaq, yanındayam qorxma. Mənim telefonum hara düşüb bax canım. Nərgiz ayağa qalxıb qapıya tərəf getdi, tez qayıtdı əlində telefonla, gəlib qısılıb oturdu Ramizin sinəsinə. Ramiz Dilqəmə zəng etdi, alo Dilqəm Aylını qaçırmışlar yoxdur burda, şüphələndiyim birisi var. Məncə sənin o tip dostunun işi olmalıdır, qoruya bilmədim Allah bəlamı versin mənim. Zəng et o tipi tap, tez ol mənə bildir gözləyirəm, telefonu yanına qoyub Nərgizin kürəyini sığallayaraq sakitləşdirməyə çalışdı.
Sərdar Tahirlə rəyisin evinə gəldilər, qapının zəngini basmadı Sərdar yumuruğu ilə vurmağa başladı. Qapını xadimə açdı – Sərdara: kim lazımdır, Sərdarı görüb tanıdı. Rəyis gəldi, nə olur burda kimdi? qapıda Sərdarı görüb pərt oldu, Sərdar? nə olub nə xəbərdi?
Sərdar – rəyisə: küçüyünə tez zəng et Aylını gətirsin. Rəyis anlamadı – Sərdara: nə küçük? Sərdar bağırdı! oğlun Əmirdi nə itdi Aylını qaçırmış, onun bir telinə belə zərər gələrsə yaşatmaram onu, tez tap zəng et bağırdı!
Rəyis – xadiməyə: tez telefonumu gətir, xadimə qaçaraq getdi, rəyis həyəcanlı idi – Sərdara: Sərdar bəy səhv anlayış olmasın sonra. Sərdar kinlə baxdı rəyisə gözləri qızarmışdı əsəbdən, dişlərini bir – birinə sıxıb – rəyisə: bu şəhərdə ondan başqa düşməni yoxdur Aylının. Oğlun demişdi ondan heyif çıxacam, sonunçu dəfədə kağız yollamışdı təhtit edərək. Ama mən oğluna tapşırdım qıraq olsun anlamadı, əsəbdən bağırdı! Tahirdə dayanmışdı arxasında, nifrətli baxışlarla baxırdı rəyisə, xadimə telefonunu gətirdi rəyisin verdi. Rəyis tez oğluna zəng etdi, oğlu telefonu açmadı, öz – özünə: aç bu zəhrimarı Əmir, açç bağırdı! Başqa yerə zəng etdi, tez mənə Əmirin nömrəsinə baxaraq harda olduğunu tap de. Soruşma tap dedim, bağırdı! biraz gözlədi telefonda, hardadır? tamam anladım. Sərdarla – Tahirə ardımca gəlin bilirəm hardadırlar, qaçaraq getdilər maşınlarına oturub sürəətlə.
Aylını yaxşıca döymüşdü böyründən vurulan oğlan, altı nəfə idilər. Əmir gəlidi, Aylını qan içində görüb baxdı dostlarına, kim bu günə qoydu qızı? böyründən vurulan oğlan – Əmirə: mən vurdum. Əmir oğlana yaxınlaşıb, sənə dedimmi mən onu vur? oğlan – Əmirə: demədin, ancaq mən vurdum. Unutdunmu sənində barmağını qırmışdı, nə oldu yazığınmı gəldi? Əmir oğlana alnı ilə vurdu burnundan. Oğlan burnunu tutub baxdı – Əmirə: ona görə mənimi vurdun sən?
Əmir əsəblə – yanındakılara: ona lazım olan cəzanı özüm verəcəm, anladınızmı? mən demədən telinə belə zərər gəlməməli idi, ama görürəm gəlmiş. Obirlər başlarını aşağı salıb dayandılar, Əmir gəlib Aylının üzünü şillələdi – Aylına: ey sən möhkəm birisən bilirəm, aç gözlərini mənə bax. Aylın açmadı gözlərini, Əmir – oğlana: səni eşşək heyvan, oğlanın burnu qanamışdı Əmirin vurduğu zərbədən. Əmir Aylını yerdən qucağına alıb divana uzandırdı, su gətirin mal kimi baxmayın üzümə, gedib su gətirdilər bakalda. Əmir sudan əlinə töküb Aylının sinəsinə üzünə – vurdu, uzünə sığal çəkib – Ayılına: əsəb oluram aç gözlərini. Aylının üzünü sığalladı əlinin arxası ilə, baxdı gözlərini açmasını gözlədi. Aylının dodağı qanamışdı, Əmir barmağı ilə Aylının dodağının qanına toxunub, ehtiyatla əyilib dodağının qanamış yerindən öpdü.
Bu vaxtdı qapıya təpik vurub açdılar, içəri birinci girən Sərdar idi, Sərdar gördü Əmirin Aylının dodoğından öpdüyünü, dəliyə döndü. Ardınca Əmirin atası girdi gördü, oğluna bağırdı! Əmir sən dəlimi olmusan? Tahirdə girdi içəri. Sərdarın üzünün ifadəsi dəyişdi, kəssələr qan çıxmazdı canından, birdən Əmirə bağırdı! eyyy. Sərdar hucum çəkdi Əmirə tərəf, qabaqda dayanan dostları Sərdarı tutub saxlamağa calışdılar, Tahir gəldi köməyə, oları vurmağa başladılar. Arxadan Sərdarın atasıda gəldi, atası Əmirin qaçmasına imkan yaratmağa çalışırdı ki, arxadan silahını dayadı böyrünə Sərdarın atası. Sərdarın atası – ona: tərpənmə sənidə, oğlunuda vuraram gözümü qırpmadan. Bizdə namus üstə vurmaqda var, öldürməkdə bil.
Əmiri tutdu Sərdar, vurmağa başladı təpiklə yumuruqla, Sərdar Əmiri elə vurudu ki, atası bağırdı! – Sərdara: vurma öldürəcəksən oğlumu. Sərdar fikir vermədi, təpklə yumuruqla vururdu, Əmirin üstünə oturudu yaxasından tutdu – Əmirə: sən nə cürəətlə onu öpdün? sənə demişdimmi ondan uzaq dur? Əmirin dodağına yumuruqla vurmağa başladı. O qədər vurdu ki, sonunda ağzından qan gəldi, Tahir silahla o birilərinin yerə yatmalarını tələb etdi. Tahir- olara: yatın əlləriniz başınızın arxasına tez olun, yatmadıqlarını görüb silahdan yuxarı atəş açıb bağırdı! – olara: yatın şərəfsizlər. Qorxub tez hammısı uzanıb, əllərini başlarının arxasına tutdular.
Tahir – Sərdara: öldür şərəfsizi vur, Əmirin atası – Sərdara: öldürmə oğlumu bəsdi yalvarırdı. Sərdar vurduqca atası pis olurdu, yalvardı təkrar – təkrar ağlayırdı. Sərdar bəy nə olar öldürmə oğlumu, Sərdar vurmaqdan yorulmuşdu. Əmirdən səs gəlmirdi, ya özündən keçinmişdi, yada ölmüşdü vurulmaqdan. Atası üzünü tutub ağlayırdı, oğlunu öldüyünü düşünürdü. Sərdarın atası gəlib, Sərdarı Əmirin üstündən zorla qıraq etdib – Sərdara: bəsdi oğlum aldı cəzasını şərəsiz. Əmirin atası tez gəlib oğlunun yanında dizləri üstə dayanıb oğlunu səslədi, Əmir oğlum aç gözlərini, nə olar oğlum ölmə, ağladı oğlunu qucaqlayıb.
Sərdar tez gedib Aylını qucağına alıb apardı, Tahirdə silahı yerdə uzananlara tuşlayıb dayanmışdı, rəyisədə işarə etdi ki çıxsın, rəyis nifrətlə olara baxıb, Sərdarın ardınca çıxdı. Tahirdə silahı olara turşlayaraq dala – dala gedərək çıxdı getdi ordan. Atası oğlunun cansız bədənini qucaqlayıb ağlayırdı, tez ayağa qalxıb tibbi yardım çağırın. Hansısa oğlan tez qalxıb yanına gəlib yardım etməyə çalışdı, Əmirin atası hanmısını qovdu kənara, – olara: rədd olun dəyməyin oğluma. Sizin hamınızı salacam içəri oğluma bir şey olsa, hammısı baxa qalmışdılar peşman çarəsiz.
Aylını xəstəxanaya gətirmişdilər, həkim Aylını yoxlayıb çıxdı. Sərdar özünə yer tapa bilmirdi əsəbdən, gözünün önündən getmirdi Əmirin Aylının dodağından öpdüyü o an. Atasıyla Tahir həkimə yaxınlaşdılar, Sərdar – həkimə: görə bilərəmmi? həkim bir söz deyincə, Sərdar içəri girdi. Həkim – olara: əzikləri var xəstəmizin, başqa narahat olunacaq bir şeyi yoxdur. Artıq ayılıb, özündən getməsinə səbəb başında keçmişdən qalan travmanın səbəbidir, eyni yerdən vurulmuş təkrar. Mən lazım olan ilacları yazıb bir azdan sizə verəcəm, bir daha keçmiş olsun, həkim getdi. Tahirlə rəyis olanlardan və gördüklərindən şokda idilər hələdə. Tahir qapını açıb içəri girmək istəyirdi, rəyis qolundan tutub qoymadı. Tahirə başıyla işarə etdi ki, Sərdala biraz vaxt tək qoysunlar. Tahir anladı, keç ib divara söykənib dayandı, rəyis dərindən nəfəs alıb getdi ordan. Tahir yumuruğunu bir neçə dəfə divara vurdu.
Sərdar Aylıana baxırdı qapının yanında dayanıb, gözü önündə idi hələdə gördüyü. Aylına bildirməməkçün özünü topladı yaxınlaşdı, Aylın uzanmışdı Sərdara baxdı. Sərdar gəlib yanında əyləşdi, heç bilmrdi nə deyəcəyini, sanki dili tutulmuşdu. Özünü günühkar sanırdı, tək qoymuşdu Aylını evə getməyə. Aylın başını tutub baxdı, Sərdar əlini tutub – Aylına: bağışla məni. Aylın əlini Sərdarın əlindən çəkdi – Sərdara: sən kimsən? niyə tutursan mənim əlimi? Sərdar Aylının özünə küskün olduğunu düşündü. Haqlısan canım səni qırdım yenə, baxmayaraq söz vermişdim. Aylın yerində əyləşməyə çalışdı, Sərdar yardım etmək istəyirdi qoymadı. Aylın -Sərdara: toxunma mənə, kimsən sən? nə lazımdır sənə? Sərdar Aylına baxdı. Sərdar – Aylına: canım üzür istədim, bax olanlardan o qədər əsəbiyəm ki, o şərəfsiz ölmədisə gedib öldürəcəm indi. Aylın biraz dala oturdu – Sərdara: mən səni tanımıram kimsən sən, məni kiminləsə səhv salmışsan hər halda. Ətrafa baxdı, mən hardayam? bura xəstəxanadırmı?
Sərdar qorxdu! Aylının belə danışığından, tez ayağa qalxıb otaqdan çıxdı, dərindən – dərindən nəfəs alıb baxdı Tahirə. Tahir Sərdarı elə halda görüb qorxdu! nə oldu? Sərdar udqunub həyəcanla – Tahirə: hanı həkim? həkimi çağır. Tahir tez qaçaraq getdi həkimi çağırmağa, Sərdar əlləriylə dizlərindən tutub gözlərini yumub dayandı. Atası gəlib – Sərdara: oğlum nə oldu? Səradar ikki əliylə başını tutub kövrəldi, – atasına: o məni tanımır ata. Atası – Sərdara: kim tanımır oğlum, sən nə danışırsan? Sərdar çarəsiz idi, – atasına: Aylın məni tanımır. Atası inanmadı Sərdarın dediyinə, tez qapını açıb içəri girdi.
Aylın yerində oturmuşdu, rəyiisi görüb ayağa qalxmağa çalışdı, – Aylına: qalxma qızım otur, tez yaxınlaşıb qolundan tutub otuzdurdu. Aylının başında ağrı vardı, başını rəyisin sinəsinə dayayıb dayandı. Rəyis yanında oturub – Aylına: qızım necəsən? – rəyisə: başımda ağrı var, rəyis Aylını özünə sıxıb qucaqladı, – Aylına: keçəcək qızım, keçəcək.
Bu vaxtı içəri həkimlə Tahirlə və Sərdar girdilər. Həkim gəlib – Aylına: Aylın xanım özünüzü necə hiss edirsiniz? varmı narahat edən bilmədiyim birşəylər? Aylın rəyisin sinəsindən başını qaldırıb – həkimə: başımda küt ağrı var. Həkim – Aylına: onu bilərəm, burdakı insanlar sənin kimlərindir? Aylın baxdı, bular mənim, biraz dayanıb fikirləşdi – həkimə: bu rəyisdir. Sərdarla Tahirə baxıb – həkimə: olarda mənim, deyə bilmədi kiləridir. Aylın – rəyisə: olar kimim olurlar? rəyis pərt halda dönüb Tahirlə Sərdara baxdı. Rəyis – Aylına: qızım ikisidə mənim oğullarımdır, biri Tahir yaxın dostun, o biridə sevgilin Sərdar. Aylın Sərdara baxdı, sevgilimmi?
Həkim Aylının gözlərini işıq salıb yoxladı, mən indi sənin başının tamaqrafyasını etmələrini tapşırım, otaqdan çıxdı getdi. Aylın başında pis ağrı hiss etdi, uşaq kimi rəyisin sinəsinə qısılıb dayandı. Rəyis elə pis odu ki, gözləri yaşardı. Sərdar baxa qalmışdı Aylına, Tahirin canından – can aldılar elə bil, gözlərini yumub yavaş səslə öz – özünə: Allahım nə olur gerçək olmasın. Sərdar yaxınlaşdı baxdı, birdən Aylının qolundan tutub sirkələdi, – Aylına: canım bax məni incidirsən bilirəm. Aylın məndən heyif almaqçün belə edirsən, etmə yetdik çəkdim mən, Allah verdi cəzamı. Aylının qolu acıdı, qolunu dartıb Sərdarın əılindən çıxarmağa çalışdı – Sərdara: sən kimsən, nə istəyirsən məndən? rəyisə qısıldı. Yoldaş rəyis baxsana qolumu acıtır, atası Sərdara baxdı üzgün baxışlarla, gözlərindən yaş süzüldü yanaqlarına, Aylını qucaqlayıb tutudu. Sərdar anladı hər şeyin gərçək olduğunu, öz – özünə: ola bilməz yox – yox, bu ola bilməz.
Həkimvə yanında tibb bacısı gəldilər. Yaxınlaşdı tibb bacısı – Aylına: gəlin bizimlə, qolundan tutub qaldırdı ayağa. Aylın rəyisə baxdı, sanki hər kəsdən qorxurdu, rəyis işarə etdi ki getsin qorxmasın, artıq Aylının yaddaşında problem vardı. Aylını apardılar aparata salmağa.
Sərdar gözlərini yumub dayandı, gözünün axan yaşı sel kimi üzünə süzüldü. Atası ayağa qalxıb, oğlunun çiyninə əlini vuraraq otaqdan çıxıb getdi. Tahir şokda idi olanlardan, Sərdarın halınada acıyırdı, bir tərəfdən ən yaxın dostu yaddaşını itirmişdi. Ən yaxın sandığı can bir dostunu tanımırdı Aylın artıq. Bir yandada çarəsiz gözü yaşlı qalan qardaşı Sərdar idi, Tahirdə çarəsiz üzgün çıxdı otaqdan. Qapını örtmüşdü ki, içəridən Sərdarın ağlayan səsini eşitdi. Tahir qapıya söykənib dayandı, çox pis olmuşdu nə edəcəyini bilmirdi. Sərdar içini çəkə – çəkə elə ağlayırdı ki, adamın ürəyinə toxunurdu səsi və bi çarə ağlaşı.
Aylının aparatdan keçirmişdilər başını, həkim cavablara baxıb başınnı narazılıqla sirkələdi. Həkim – olara: bu yeni travma deyil dediyim kimi, vaxtında müalicə edilməmiş və indi isə özünü biruzə verməyə başlayır, yaddaşında problemlər olaçaq. Bundan sonra tanımaya, unuda bilər tanıdıqlarını. Siz ona yardımcı olmalısınız, xatırlatmağa çalışın çox ehtiyatla yormadan, müalicəsini davam edəcək, bu dəfədə etməssə dahada qorxulusu ola bilər. İstirahətə ehtiyacı var, beynini yormamalıdır. Burda qalıb müalicə olmasını çox istəyərdim, ancaq deyirsiniz xəstəxanada hövsələ etmir, o üzdən evdə keçəcək müalicəsini və mənimlədə tez – tez əlaqə saxlayıb bildirəcəksiniz halını. Rəyis başı ilə yaxşı deyə işarə etdi, heç kimin danışmağa nə halı, nədə sözü vardı.
Sərdarla Tahir çıxdılar həkimin otağından üzgün, Aylında otaqdan çıxıb gedirdi, arxadan Sərdar səslədi, Aylın. Aylın dönüb baxdı, Sərdarı görüb ondan qaçmaq istədi, tez – tez addımlamağa başladı. Sərdar arxasınca qaçıb yetişib qolundan tutudu, – Aylına: canım dursana. Aylın Sərdarı xatırlaya bilmirdi – Sərdara: buraxsana qolumu, Tahirdə gəlib atdı. Aylın qolunu Sərdarın əlindən çıxarmağa dartındı, burax qolumu acıtırsan. Tahir Sərdarın əlindən çıxardı qolunu, Aylın Tahirə yaxın dayandı. Aylın – Sərdara: sən kimsən, mənim canımı niyə acıtırsan? sənə nə pislikmi etmişəm mən? Sərdar pis olurdu. Canım mən sənin, Tahir tez ortaya girdi, Sərdara işarə etdi ki Aylını yormasın. Tahir – Aylına: gedək evə biraz dincəl dostum, Nərgizdə səni gözləyir. Tahir Aylının qolundan tutub apardı, Aylın gedə – gedə dönüb yerində ardınca baxan Sərdara baxdı. Sərdar Aylına elə peşman baxışlarla baxırdı ki, arxadan atası gəlib oğlunun qolundan tutub apardı.
Aylını evə gətirdilər, Ramizlə Nərgizdə çox narahat idilər. Nərgiz Aylını görüb tez qaçıb qucaqladı, canım bacım yaxşısanmı? Ramizinlə Nərgizin xəbəri yox idi olanlardan. Aylın Nərgizi xatırlya bilmədi, anacaq Ramizi xatırladı tək. Aylın – Ramizə: birdənəm dedikdə Sərdar Aylına elə baxdı ki, qalan umududa itdi, ürəyi titrədi həyəcandan. Ramizin agzını yaralı görüb Nərgizdən ayrılıb yaxınlaşdı, əliylə Ramzin dodağına toxunub baxdı üzünə. Nə oldu dodağına? Ramiz demədi Sərdar vurub. Aylının əlindən öpüb, sən yaxşısanmı canım? harda idin? Aylın xatırlamadı nə olduğunu, deməyə çətinlik çəkdi.
Mən sənə gələcəkdim birdənəm, bilmirəm niyə xəstəxanaya getdim. Arxaya çevrilib rəyisə baxdı, yoldaş rəyis biz nəyə görə xəstəxanadaydıq?
