скачать книгу бесплатно
Ашыгам күрешергә:
Серләшергә, киңәшергә,
Хәлеңне белешергә.
Аз гына шатлыгымны да
Тиз(е)рәк җиткерергә.
Күзләремдәге яшьләрне
Тиз(е)рәк киптерергә…
Минем дә авыр чакларым
И булмыймы соң инде?!
Вакыт-вакыт күңелләрем
И тулмыймы соң инде?!
Хәсрәтеңне үзең белән
Сөйрәп кенә йөрмисең,
Аны бит урамга чыгып
Сөйләп кенә йөрмисең…
Шушы яшемдә дә, Әнкәй,
Киңәшең кирәк әле.
Синең җылы карашың да –
Миңа бер терәк әле…
Кайтып керсәм, бер сабыйга
Әйләнәм дә куям мин.
Үземне нәкъ алты яшьлек
Малай итеп тоям мин.
Туңам мин, туңам нигәдер
Малай чактагы кебек.
Бу тормышның салкыннары
Җаннарны ала телеп…
Башкаемны синең җылы
Иңнәреңә салыйммы?..
И Әнкәем, җылыт мине –
Алтмыш яшьлек сабыйны.
22.01.10
Кочакка сыеп бетәсең…
И Әнкәем, гомергә дә
Картаймас төсле идең:
Син шундый егәрле идең,
Син шундый көчле идең…
Карап торам да, син, Әнкәй,
Бигрәк кечкенә инде.
Бигрәк кечкенә инде син,
Бигрәк төш кенә инде.
Очып кына йөрисең син –
Күбәләк кенә инде!
Дала буйлап тәгәрәгән
Дүңгәләк кенә инде!
И бигрәк юка инде син,
И бигрәк ябык инде.
Шәлләрең дә мамык синең,
Үзең дә мамык инде…
Кочакка сыеп бетәсең,
Син бит – бер кочак кына.
Үзең бер кочак кына да,
Безгә бер учак кына.
Чәчләрең дә ап-ак кына,
Тузганак кебек кенә.
Яшисең син дөньябызны
Аклыкка күмеп кенә…
Күзләрең гел моңлы булды,
Әле дә моңлы инде.
Кайтканда да, киткәндә дә,
Күзләрең дымлы инде.
17.01.10
Картлык
Кайттым да менә утырам,
Әнкәемне кызганып…
Картайса да, җиңнәрен ул
Куйган әле сызганып.
Әнкәемә бу картлыклар
Бер дә килешми әле.
Ул үзе дә картлык дигән
Чиргә бирешми әле.
Бирешми дә, ул картлыкны
Тыеп булмый шул инде,
Ишегеңне бикләп кенә
Куеп булмый шул инде…
Күзләремә яшьләр килә,
Елыйм менә эчемнән…
Күпме кайгы кичелгән бит,
Күпме хәсрәт эчелгән.
Туры килде шул гомере
Бигрәк авыр чакларга:
Бер ялгызы… беркем дә юк
Кайгылардан якларга.
Күңеле тулы моң-сагыш,
Кочагы тулы бала.
Шуларны искә алам да,
Күңелем тулып ала…
Күңелләрем тулып ала,
Яшьләрем тулып ага.
Гомерләр яшь булып түгел,
Сагыну булып ага…
Сагынулар булып ага,
Күңелем кылын кага.
Гомерләр тын гына ага
Бакый дөньяга таба…
Нинди бәхет – гомерләрем
Әнкәй белән узыла!
Тик Әнкәйгә карыймын да,
Күңел сыза, сызыла…
Ә Әнкәем үзе мине
