скачать книгу бесплатно
И покрај тоа што беше висока, се посегна нагоре за да го бакне на образот
со остри црти. Тој ја стави раката околу нејзиното рамо и ја стисна.
„Подобро да одам да патролирам, госпоѓице“, рече тој, пуштајќи ја и
заминувајќи. Таа беше единствената жена со која немал секс, а која му
значеше нешто, освен неговата мачка, за која зажали што ја нарече ’Пуси‘, секој пат кога требаше да ја викне дома.
4 ДЕЈЗИ СТЕКНУВА САМОДОВЕРБА
Во месеците што следеа, Дејзи уживаше да се запознава со менаџерите
на легитимните бизниси на татко ѝ и успеа да собере многу податоци, кои
потоа ги анализираше и ги претвораше во предлози за нивно усовршување
и подобрување.
Сите тие компании се наоѓаа помеѓу Марбеља и Лос Боличес, што е
кратко растојание за возење по крајбрежјето. Затоа таа беше многу
изненадена кога дозна дека повеќето од нив не знаеја оти постојат другите.
Таа имаше предлози за секој засебен бизнис, но имаше идеи и за сите
нив заедно. Сакаше професионално да пристапи, па закажа состанок со
нејзините родители за да може да им ги образложи плановите.
„Тато, треба да го повикам и Тони?“
„Не, тој мора да дознае што сме одлучиле, но ова ќе го решиме прво
како семејство, па ќе ги исправаме кривите Дрини. Потоа, кога ќе бидеме
апсолутно сигурни во нашиот став, може да разговараме со други.
Не дозволувај луѓе од страна да видат како се расправаат внатрешните
лице за детали. Параванот кој го креваме пред светот, дури и пред Тони, мора да го кренеме обединети. Макар и приватно да не се согласуваме за
сѐ.“
Дејзи веќе го имаше слушнато тоа, но сериозно кимна. „Ќе го запомнам
ова, тато.“
„Како ти оди со курсот за шпанскиот закон за сметководство? Сѐ уште го
слушаш?“
„Секако дека да. Зошто не би го слушала? Ти кажав дека сум сериозна
дека сакам да помогнам и ќе ти го докажам тоа со мојата презентација.
Впрочем, уживам во курсот, иако многумина не би уживале. Сувопарен е, ако ме разбираш.“
„Можам да замислам, но некој мора да го работи тоа, а засега тој некој
си ти. Жалам, пиле.“
„Нема потреба од извинување. Побарав работа со одговорност, а сега ја
имам. Среќна сум, навистина.“
„Добро...“
„Вечер ќе излезам со неколку другарки, тато, така што не ме чекај. Ќе се
видиме изутрина, во десет, за презентацијата. Чао, тато. Те сакам.“ Таа ги
стави рацете околу неговите рамена, го бакна во образ и замина со среќен
израз на лицето.
Тој се насмеа во себе; ужасно многу се гордееше со неа, што помисли
дека некогаш би можел да експлодира.
∞
Утрината таа му рече на готвачот за единаесет часот да спреми кафе и
кремаста чоколадна торта, за во нејзината канцеларија, бидејќи тоа беше
една од омилените комбинации на нејзините родители.
Нешто по единаесет часот, таа уште ги дефинираше поединечните
измени за петнаесетте бизниси, но продолжи со тоа и додека мајка ѝ ја
сечеше тортата и тураше кафе.
„...со тоа доаѓам до темата ’Интеграција‘. Сметам дека не ги
поттикнуваме бизнисите да си ги користат меѓусебните особености. На
пример ниту еден од хотелите, баровите и рестораните не се препорачуваат
едни со други.
„Тоа мене ми е многу чудно и безобразно неекономично. На пример еден
од хотелите и три од баровите не нудат друга храна, освен тостови... а еден
служи помфрит.
„Предлагам да ги поттикнеме баровите и тој хотел да нарачуваат храна
за носење од нашите ресторани ако се на разумна меѓусебна оддалеченост.
Моите предлози за поврзување се во параграф број седумнаесет. Петте
групи коишто ги гледате, со по еден хотел и четири барови, се на растојание
до пет километри од рестораните во нивната група. Онаму кафе што два
или три ресторана може да се поврзат со еден локал, може да се направат
специјални комбинирани менија. Нема потреба да се објаснува дека
храната не се готви на самото место, освен ако некој не го праша
менаџерот, така?“
Прашањето беше реторичко, но татко ѝ одмавна со главата во знак на
согласување.
„Барот којшто е малку изолиран, може да се поврзе со други ресторани, за процент од профитот.“ Таа го крена погледот и виде како татко ѝ кима со
главата пред страницата којашто му беше отворена. Тоа ја охрабри, па
продолжи одважено.
„Следната етапа може да ја наречеме ’Глобализација‘. Не како
глобализацијата на Мекдоналдс, туку наша сопствена верзија. Само еден од
нашите барови има пристоен вебсајт, а три од другите локали имаат
никакви. Предлагам да направиме првокласна застапеност на интернет за
сите наши бизниси и да вклучиме линкови до другите што би можеле да
бидат корисни. Може да најмиме некој да го направи тоа за нас, а јас ќе
бидам надзор.
„Конечно, доаѓаме до ’Запознавање‘. Што е тоа? Тоа е мој збор за
креирање семејна атмосфера на заемна соработка во вашата групација.
Може сите да седнеме на разговор, пијачки и оброк еднаш во тромесечје
или двапати годишно... дури и еднаш годишно. Како што мислите дека е
најдобро. Можете дури и да одредите бонус од еден или два отсто од нето
профитот на сите бизниси, но сепак, вие би одлучиле за тоа.
„Ви благодарам за вниманието; тука е крајот на мојот извештај.“
Таа седна, а доби аплауз од двајцата родители.
„Браво, Дејзи!“ рече мајка ѝ. „Зар не беше прекрасна ќерка ни, Џон?“
„Секако дека беше, Тери. Знаев дека си посебна, пиле, но овде има
многу повеќе работи“, рече тој, мавтајќи со извештајот во рака, „одошто
очекував, од кои со над деведесет и кусур веднаш се согласувам. Како што
рече мајка ти, браво. Ќе ни оставиш неколку дена да размислиме за сето
ова, а потоа ќе ти се обратиме со евентуалните прашања. Дали одговара
така?“
„Секако, тато, како ќе кажеш.“ Таа беше на седмо небо.
„Да слеземе долу на ручек,“ предложи тој, погледнувајќи на златниот
рачен часовник од Патек Филип.
∞
Татко ѝ на Дејзи беше воодушевен од сите предлози на Дејзи и ѝ го кажа
тоа.
„Единствено не сум сигурен за тоа да воведеме банкарски трансфер на
пари во бизнисот на Пако. Јас го разгледував тоа, па може пред десет или
дванаесет години, но не ми излегуваше математиката. Можеш ти одново да
