скачать книгу бесплатно
Агарда сўрсалар сендин, не дейсан?
Йўқотмай, бунда сен не излагайсен?
Топилгай аввалин ул, гар тополсанг,
Шитоб айлаб қидирсанг, излайолсанг.
Бу ҳайрат бирла учди не фиғонлар,
Бу ҳасрат бирла чиқди қанча жонлар.
95 Чекарлар аҳли содиқ бўйлаким хун,
Биров билгайму лек Ҳақ сирридир чун?
Назар сол, неча минг йилларки Иблис,
Иши тоат эди, тасбиҳ ва тақдис
.
Ҳама тоатлари беҳуда кетди,
Чу истиғно этиб, шул ерга етди.
Дили андуҳ бўлиб, меҳнатга қолди,
Тани макруҳ бўлиб, лаънатга қолди…
Чу истиғонойи Ҳақни ёд этармиз,
Бу водий ичра биз фарёд этармиз.
100 Жигарлар қон бўлур ул ёдимиздин,
Ул истиғно сабаб фарёдимиздин.
Гар истиғно билан фармон етишгай,
Умидлар соврилиб, армон етишгай.
Чун эрта ул баланд, айвони олий,
Қошида бонг урилгай, лоязолий
.
Жаҳонда борми бир журъатли, дилсўз,
Ки очгай сохта бу нақдинадин сўз?
Худойимнинг ишидир бениёзлик,
Сенинг коринг ўйиндир, ҳийлабозлик.
105 Тиларсен чун адо айлаб намозинг,
Муқаррар хушнуд этсанг биниёзинг…
Намозинг – тўшайи роҳи
дароздир,
Вале андин Худойинг бениёздир.
Жавонмардо, яқин англа батаҳқиқ,
Келур таклиф ила жонингга тавфиқ.
Ўшал тавфиқ Худодан етмаса гар,
Жаҳонда бир киши бўлмас муяссар.
Бу не рутбатки
, унга бору буткул
Балиқдин ойгача борлиқ – қаро қил.
110 Бу не қудратки, чун қудрат намоён,
Ки бир қил ичра юз санъат намоён.
Бу не иззатки, андоқ бениёз ул,
Ки бунда ақлу жонларга ўйиндир.
Бу не ҳашматки, гар ул жонга киргай,
Юриб, ҳар зарра юз тўфонга киргай.
Бу не сабқатки
, жумла аввалият,
Чу бўлмас унда мавжуди маъият.
Бу не ваҳдатки, сиғмас унга қил ҳам,
Ва ҳар қил ичра бир олам жамулжам.
115 Бу не нисбатки, келса субҳи айём,
Тутар илкида ул ҳам дона, ҳам дом.
Бу не раҳматки, зарра етса, Иблис
Тутар ўзни жаҳонда мисли Идрис.
Бу не ғайратки, гар оламга тушгай,
Ики оламга ўт бир дамда тушгай.
Бу не ҳайбатки, зарра етса, хуршид
Қутилгай соялар остида жовид.
Бу не ҳужжатки, рўзи этса они,
Бировнинг етмагай сенга зиёни.
120 Бу не ҳурматки, кимса истабон ул,
Боролмас ул тарафга, топмагай йўл.
Бу не мулкатки, вожиб бўлди, лобид,
На бир нуқсон етишгай, на тазоюд
.
Бу не қудратки, хоҳиш этса бир дам,
Замин мум бўлгуси, қолмас фалак ҳам.
Бу не шарбатки, қонга бўктириб нон,
Тановул этсалар, таскин топар жон.
Бу не оятки, тушса жон нигоҳи,
Кўрингай сенга хуршиди илоҳий.
125 Бу не фурсатки, оҳлар урганинг дам,
Ёнар ул оташингдин мулки олам.
Бу не шафқатки, андоқ жовидонлик,
Берибдир оналарга меҳрибонлик.
Бу не муҳлатки, фурсат етса, ҳангом,
Шу олам қасдига қил ҳам бўлур дом.
Бу не диққатки, нақд айлаб самарни,
Тутарлар сочидин насли башарни.
Бу не неъматки, мунисдир, мулойим,
Ўқирлар шаънига шукрона доим.
130 Бу не шиддатки, ҳужжат берсалар, бас,
Сукут ҳам бўлмагай, сўз ҳам дейилмас.
Бу не рухсатки, андин йўқса рағбат,
Киши этгайму оҳ чекмоққа журъат?
Бу не фурқатки, қанча елди кўплар,
Ва лекин бўлмади кўрмоқ муяссар.
Бу не роҳатки, қудсий, аҳли олий
Сурарлар нозланиб завқи тажаллий.
Бу не лаззатки, аҳли пок ҳар гал
Ичарлар сипқориб жоми муаттар.
135 Ҳама бечорадирмиз ҳорғину зор,
Шу мискин ҳолимизга бир назар сол.
Кириб гўр ичра, боз бешикда қолдик,
У дунёда яна бир бор туғилдик.
Қабр бешик бўлур бизларга бешак,
Кафанлар бўлгуси танларга йўргак.
Кириб сўнг икки занжий, девпайкар,
Қабр-гавҳораимизни тебратурлар.
