ОЛИГАРХНИНГ МЕРОСХЎРИ

скачать книгу бесплатно


Қўриқчи ночор кийинган бу ҳовлиқмаларга очиқдан-очиқ нафрат билан тикилиб турар, уларнинг миниб келган машинасига кўзи тушмаганди. Ҳозирги кўринишлари эса бир мирилик ҳурматга ҳам арзимасди. Бунинг устига юз доллар, дегани бундай масканлар учун кулгили бўлиб, эшик оғаларига бериладиган чой-чақага тенг эди. Шу боис у бериладиган садақани менсинмасдан йигитлардан қутилишга уринди.

–Кетинглар бу ердан, – буюрди у. – Борадиганг манзилларингдан адашипсизлар.

Ренат бу масканда нарх-наво бошқача эканини дарров фаҳмлади. Боя Петровскийдаги савдо растасидаги матоҳларнинг баҳосини, марҳум қариндошининг хонадонидаги дабдадабани кўргани туфайли, “ишкал”лар ҳаёт тарзининг кўламини дарров англади.

–Минг доллар,– деди у жойидан қимирламай.

Айни дамда қўриқчиларнинг юзи ҳайратдан ўзгариб кетганини кўриб турарди. Уларнинг бир-бирига қараб олгани кўнглида хуш ёққанидан яйраб кетганини ҳис этди. Қўриқчилар чеҳрасида ҳайрат билан манманлик, сурбетлик билан хушомадгўйлик қоришмаси мужассам эди. Энди бунга ҳам кўникишга тўғри келади. Унга ҳалитданоқ таклиф қилаётган пулининг миқдорини эшитган кимсаларнинг қай тарзда ўзгаришини кўриш лаззат бағишлай бошлаганди. Шунинг учун аниқ-таниқ қилиб қўшимча қилди:

–Ҳар бирингизга минг доллардан бераман.

Қўриқчилар яна бир бор бир бирларига қараб олишди. Тўғри, бу даргоҳга машҳур шахслар, айниқса, уларнинг актрисаларни, мода юлдузларини, жазманларини, ҳатто оддий фоҳишаларни бошлаб келадиган фаозандлари кўплаб келиб туришарди. Лекин, икки минг доллар-а! Ҳалигача ичкарига кириш учун бунақа пул тўлайдиган валломат учрамаганди. Шунақа кимса бўлиши мумкинлигин, ҳатто, хаёлларига ҳам келтиришмаганди.

–Икки минг доллар, деяпсизми? – пичирлаб қайта сўради биринчи қўриқчи. Букчайганидан бўйи ҳам кичрайиб кетди.

Ринат чўнтагини кавлади-да, айтган пулини узатди. Қўриқча ола олиб, чўнтагига тиқди:

–Киринглар, – деди у, – Фақат, тезроқ бўлинглар.

Кенг-мўл даҳлизда меҳмонларга юзларида табассум порлаб турган икки нафар қиз пешвоз чиқди. Дима ўзининг устки кийимга бир қараб олди-да, ечинмасликка қарор қилди. Ринат эса калта ёмғирпўшини ечиб, қизларга узатди. Жўралар клубга киришди. Катта зални эгаллаган меҳмонлар унчалик кўп эмас, элликтача бор эди. Саҳнада машҳур қўшиқчи аёл ўз машшоқларининг жўрлигида қўшиқ куйлар, меҳмонларнинг айримлари рақсга тушса, кўпчилиги столлари атрофида ўтиришарди. Ёшгина қизлар ва йигитларда иборат официантлар меҳмонларга хизмат қилиш билан банд эди. Дима билан Ринат бўш столлардан бирини эгаллашлари билан, мовий костюмдаги ёқимтой қиз уларнинг олдига етиб келди-да, таомномани узатди:

– Бирор тансиқ нарса буюрадиларми? – сўради у жилмайиб.

Ринат таомномага кўз ташлади. Бирортасининг нархи кўрсатилмаганди. Афтидан, клуб аъзоларини егулик-ичгуликларнинг баҳоси қизиқтирмас, улар учун пул масаласи умуман муаммо саналмасди.

–Бизга ўзларингнинг хос коктейлларинг билан бирга бирорта салат берсангиз,– деди Ринат, – кейин бу ерда тансиқ ҳисобланган бирорта егулик ҳам келтиринг. Дўстим эса машина ҳайдайди, унга алкоголсиз ичимлик берасиз.

–Хўп бўлади, –қиз жилмайган куйи таомномани қайтариб олиб кетди.

Бир дақиқа ўтар-ўтмасдан узунчоқ қадаҳлар ва мўл-кўл қилиб салат солинган улкан лаганларни келтирди. Ринат мамнун бўлиб бош ирғади. Атрофига синчиковлик билан назар солиб, айрим кишиларни таниди. Қўшни столда бир қиз билан таниқли артистнинг ўғли ўтирарди. Наригисида эса сиёсат оламида шуҳрат қозонган бир арбобни эслатадиган йигит ўтирар, ўша зотнинг қариндоши бўлса ҳам ажаб эмасди. У мода юлдузларини эслатадиган қора танли қиз билан улфатчилик қилаётганди. Бу масканда кишини ҳайратга соладиган бирорта ғайритабиийлик сезилмас, худди Англия ва Германиядаги қадимий клублардаги сингари осойишта вазият ҳукмрон эди. Ринат кириш учун беҳуда катта харажат қилишганини ўйлади. Салатлар, гарчи, хуштаъм бўлса-да, бошқа жойлардагидан унчалик фарқ қилмас, коктейл ҳам ўша-ўша, кўнгил очаётган хушбичим қиз-йигитларнинг ҳам, кунда кўриб юрадиганларидан ортиқ жойи йўқ. Таниқли қўшиқчи аёлга жўровоз чолғучилар ҳам оддий одамлар. Кўпчиликнинг бу ерга нега шу даражада ишқибозлигини тушунарсиз ҳол эди. Коктейл манзур бўлганидан, яна бир бор буюрди-да, зарб билан сипқорди.

Ринатнинг кўзи пойтахтда жиноий можораларга иштиёқмандлиги билан шуҳрат қозонган йигитнинг кирганига кўзи тушди. Таржима ҳоли доғ-дуғ бўлиб кетган бу кимса Давлат Думаси депутатлигига сайланишнинг ҳам уддасидан чиқипти. Уни бир нечта дўстлари кузатиб келишарди. Залнинг тўрида аллақачон тузаб қўйилган дастурхон ёш депутат ва унинг меҳмонларини бу ердагилар яхши билишини сездириб турарди.

–Менга маъқул келдими бу ер? – сўради Дима.

–Ёмонмас, – елкасини қисди Ринат, –бу клуб атрофида нега шунча шов-шув кўтаришларига тушунмадим, холос.

–Лондондаги “Голливуд сайёраси” ресторанида бўлганмисан? –тўсатдан сўраб қолди Дима.– Сенга ўхшаб, мен ҳам бормаганман. Айтишларича, ҳожатхонада аёллар ва эркаклар атир- упасининг ҳамма туридан бепул фойдаланилармиш.

–Нима бўпти?

–Ҳожатхонага кирсанг, тушунасан. Фақат, анқайиб қолма, чўчиб ҳам ўтирма.

Ринат ўрнидан туриб, ҳожатхонага йўл олди. Зинапоядан тушиб, эшик олдида сочлари ёғдан ялтираган йигитга дучор келди. Бу нусха уни жилмайиб қаршилади-да, сўради:

–Бир ўзингизмисиз?

–Ҳа, – ҳайрон бўлди Ринат. У қачондан бери ҳожатхонага жуфт-жуфт бўлиб кириш русумга кирганини сўрмоқчи бўлди-ю, савол бермасликка қарор қилди.

–Кўнгил очмоқчимисиз

ёки ҳожатга к

и

рмоқчими

си

з

?– суриштирди ҳалиги

ялто

қ

и

йигит.

–Кўнгил очмоқчиман.

–Ундай бўлса, йўлакнинг охирига боринг, – йўл кўрстади маҳаллий “Вергилий”.

Ринат йўлкнинг поёнига етди-да, дуч келган эшикни очди. Бу ерда ҳеч ким йўқ эди. Шинамгина хонага кат қўйилган, кичик стол билан кўзгу бор, холос. У атрофига аланглади. Эшик очилиб қирқ ёшлардаги ёқимтой аёл кирди. Бежирим тикилган тим қора кўйлагига қараб, уни шоҳона рақс базмидан чиқиб келаяпти, деб ўйлаш мумкин эди.

–Бир ўзингизми?– ҳайрон бўлди буниси ҳам. Афтидан, бу ерга, фақат, жуфт-жуфт бўлиб киришадиганга ўхшарди.

Ринат жавоб бериб ўтирмасдан, бош ирғаб қўяқолди.

–Бирортасини киритайми? – аёл Ринатга тикилиб турарди,– мен сизни илгари ҳеч кўрмагандим. Клубимизга аъзомисиз? Чиптангиз борми?

–Албатта, бор-да, – кулди Ринат, –бўлмаса мени қўйишармиди? Энг зўр чипта бизда-да.

–Нечанчи рақамли? –суриштирди аёл.

Ринат бир даста юз долларликни чиқариб, аёлга чўзди. Унинг юзига табассум ёйилди, пулни олди.

–Ҳақиқатан, ҳам энг зўр рақам экан, –деди аёл, –кимни киргизай?

–Танласам бўладими?

–Сиз имтиёзли чиптага эгасиз, – тушунтирди аёл заррача хижолат чекмасдан, – бемалол танлайверинг. Огоҳлантириб қўяй, “чипта”нгизни бизнинг ходимларга, балки, ходималаримизга ҳам кўрсатишингизга тўғри келади. Буёғи сизнинг ихтиёрингизда.

–Тушундим, – бош ирғади Ринат, – хўш, кимни таклиф қилай?

– Йигитлардан бўлсинми ёки қизлар керакми? Кимни ҳоҳласангиз, ўша киради. Биттами, иккитами, учтами, истаганингизни айтишингиз мумкин.

–Майли, қизлардан бўлақолсин, – деди Ринат, –битта, йўқ, иккитасини киритинг.– Кейин ҳеч қачон бирданига икки нафар аёл билан муомала қилмаганини эслаб қолди. Бир синаб кўриш керак. Ёки бояги коктейл миясига урдимикин?

Аёл унинг иккиланаётганини сезди, чунки, бу борада кўзи пишиб кетганди. Шу боис юзига ёйилаётган кулгуни базўр яширди.

–Кута туринг, –дея хонадан чиқди.

У катга ўтириб, атрофга кўз ташлади. Қаердадир суратга оладиган махфий камера бўлиши мумкин. Ёш ”ишкал”ларнинг бутун қилиқлари суратга олинса, кейин ота-оналарини тилини қисишда фойдаланиш мумкин-да. Майли, уни ҳам суратга олишсин. Ўзиям зўр беҳаё фильм чиқади-да.

Эшикни таққилатмасдан икки нафар аёл кириб келди. Ринат уларга қараб туриб, умрида биринчи марта шу қадар соҳибжамол аёлларга дуч келганини ўтказди. Улардан бири ёнига келди.

–Учта нол, – тушунтирди у, – англагандирсан?

–Олдида бири биланми? –аниқлик киритишга уринди Ринат.

–Икки ёки уч бўлса ҳам бўлаверади. Бу сенинг биздан нима талаб қилишингга ва саховатингга боғлиқ. Қолганини эса ўзимизга қўйиб беравер.

–Келишдик, -розилик берди Ринат. Катта бойлик анвойи лаззатлар бахш этиши мумкинлигига у яна бир бор амин бўлди. Афсуски, Оксана билан оралари тўғри келмади. Қиз унинг гапини эшитиб ҳам ўтирмади-я.

У танасига икки жуфт қўл ёпишаётганин сезиб, кўзини очди. Наҳотки, бу ўзи бўлса? Куни кеча бунақа вазиятга тушиши мумкинлигини тасаввур ҳам қилаолмасди. Битта хонада уч кишининг шунақа иш билан шуғулланиши, йўқ, тўғри келмаскан. У шимини ечишаётганини пайқаб, шиддат билан ўрнидан турди-да, катга ўтириб олди.

–Керакмас,– деди у. – Бунақаси менга тўғри келмайди. Кечирсизлар-у, лекин, биттангиз чиқиб кетинг бу ердан. Акс ҳолда бу аёл киши билан мулоқат эмас, нақ отбозорнинг ўзи бўларкан.

Аёллар бир бирларига қараб кулишди.

–Иккаламизга пул тўлаш малол келаяптими?– сўради биринчиси, –Ёки бошқа муаммонг борми?

–Йўқ, бунақасини истамайман, – тушунтирди Ринат –ҳеч қачон иккита аёл билан бирданига алоқа қилмаганман. Менимча, бу унчалик тўғри эмас. Аниқроғи, умуман нотўғри қилиқ. Жуда хунук кўринаяпти. Бирингиз чиқиб туринг… Сизларни шу иш билан шуғулланишга мажбурлаш менга жуда ноқулай....

Бу сафар иккала аёл ҳам хохолаб юборди

–Тентаквой, -деди иккинчи аёл уни катга чўзилишга мажбур қиларкан, -Бунинг ҳеч қўрқинчли жойи йўқ. Биринчи марта ҳамма ҳам уялади. Кўзингни юмиб, мазза қилавермайсанми? Айримлар шунақа роҳат қиладики…

–Жин урсин барини,– кўнглидан ўтказди Ринат алам билан, – ҳаётда ҳамма нарсани татиб кўриш керакка ўхшайди. Қандай шармандалик! Наҳотки, бу хонимчалар бир-бирларидан ҳам уялишмаса? Шуям ёшлар клуби бўлди-ю? Энди бу ҳақда ўйлашнинг нима ҳожати бор…?”

Бир сониядан сўнг у ҳамма нарсани унутди. Ниҳоят, бир соатлар ўтиб, ўрнидан турди. Уйчанинг ёнида ваннахона ҳам бор экан, аммо, Ринат бу “номсиз қаватда” ҳаддан ташқари узоқ қолиб кетганини эслаб, чўмилиб ўтирмади. Уни кутавериб Диманинг ҳам тоқати тоқ бўлгандир? Ялтоқи йигитчанинг ёнидан ўта туриб, терс қаради.