XIX əsrin ikinci yarısından başlayaraq ermənilər bəzi rus yazıçılarını ələ alıb öz məqsədləri üçün istifadə edirlər. Bu cür yazıçılara rus ədəbiyyatında “наемные писатели” (muzdlu yazıçılar) adı verilib; onların tipik nümayəndəsi Senkovski sayılır. O adamlar aldıqları böyük qonorar müqabilində erməni tarixçilərinə züytutanlıq edirlər, – bu, yazıçı adına ləkə gətirən şərəfsizlikdi. Sovet dövlətinin yeritdiyi manqurtlaşma siyasəti bu xəstəliyin yayılması üçün şərait yaratmışdı deyə, onun yoluxucu mikrobu Azərbaycana da keçdi. Nə qədər acınacaqlı olsa da, Azərbaycanın humanitar sahədə çalışan bəzi “ziyalıları”, əsasən də tarixçi və yazıçıları erməni mafiyasının təsiri altına düşərək Azərbaycan xalqına şər atmağa, qara yaxmağa başladılar. Rusiyadan fərqli olaraq, Azərbaycanda onlara “muzdlu yazıçı” yox, vətən xaini, xalq düşməni adı verilib. Vətəndaşın satqın çıxıb öz vətəninə, xalqına xəyanət etməsi yenilik deyil, bu cür hadisələr olub və olacaq. Düşmən tərəf belələrinin xidmətindən çox məmnuniyyətlə istifadə edir. Əvvəllər qayda beləydi ki, təhlükəli virus daşıyıcıları olduqları üçün onları məhv edirdilər. İndiki zamanda bu, qadağandır. Ona görə də vətən xainləri yaşayır, təhlükəli virusun yayılmasına şərait yaradırlar. Yazıçı Ramiz Abbaslının “Ximera” romanında bu məsələdən söz açılır.
все жанры