скачать книгу бесплатно
– Nee, Hij zal niet boos zijn. Maar je moet eerst zijn toestemming vragen en dan een verzoek doen.
Afruz vroeg toestemming en ging naar de keizer. Hij ging naar binnen, boog voor de grond, kuste de drempel. En de keizer was die dag in een goed humeur. Twee mensen die hij beschouwde als doornen op zijn pad, slaagde hij erin om te elimineren door sluwheid, twee of drie goed nieuws over dergelijke gevallen kwam uit verschillende delen van het land, en bovendien, een mooie slaaf werd gebracht uit Kashmir, uit India. En hij was niet vies van praten met iemand of het vervullen van iemands verzoek.
Toen de prins zag dat de keizer vrolijk was, dacht hij: «het lot is gunstig voor de vervulling van mijn wens!»
Voordat hij sprak, boog hij nog een keer naar de grond en vroeg opnieuw om toestemming. De keizer vroeg hem:
Waarom vertelde je me niet op de dag dat je bij ons kwam dat je nog twee broers bij je had en vroeg je me niet om ze in mijn plaats te zetten? Immers, deze broeders wilden je niet alleen laten, ze kwamen met je mee van het andere einde van de wereld, ze zouden in een moeilijk moment bij je zijn geweest. Waarom heb je ze verlaten als je geluk had? Het beviel me niet wat je deed!
