Bay Düşünür

скачать книгу бесплатно

Bay D?s?n?r
Андрей Тихомиров

Mizah-fantastik t?r?nde hikayeler. Bize ?nce fantezi seklinde, sonra ger?ekte gelen gelecegin d?nyasi.

Андрей Тихомиров

Bay D?s?n?r

Sonunda duvarlari yere kadar uzanan, bir tarafinda giris, diger tarafinda pencere bulunan kul?besine ulastim. Girisi kaplayan oluklu teneke levhaya vurdum. Konuklar genellikle gelislerini bu sekilde duyururlar, ancak kapi yerine bir delik vardi.

– Bu kim? – Birinin sesi duyuldu.

–Bir dakikaligina seni g?rmeye gelebilir miyim?

– Ne oldu? – kabindeki adama sordu.

– Seni muayene etmek istiyorum. Nasil hissediyorsun?

– Sikayet etmiyorum. Hersey yolunda. O saglikli.

"Ama en azindan dikkatli ol ki seni dinleyeyim." Ya da i?eri girmeme izin ver.

– Kendi yoluna git ve beni rahat birak!

– bundan hi?bir sey ?ikmayacak. G?revim beni buraya getirdi. Seni muayene etmem gerekiyor.

– Ve siddeti protesto ediyorum! O ?v?len ifade ve eylem ?zg?rl?g?n?z nerede? Bir de herkesin onu hava gibi kullandigini mi iddia ediyorsunuz?

– Evet ama b?yle bir ?zg?rl?k anlayisi belli bir bilin? d?zeyini gerektirir.

“Atalarimiz cezaevlerinde a?lik grevi yaparak siddeti protesto etti. Simdi farkli bir zaman ve protesto amaciyla sessizlik grevi ilan ediyorum!

– Dinleyin efendim! Toplum dogaya d?n?s kararimiza saygi duyuyor. Medeniyetin t?m faydalarindan yararlanabilirsiniz, ancak silte ?zerinde uyumak istiyorsaniz bu sizin isiniz! L?tfen k?lt?r?n topluma sagladigi her seyden, hem manevi hem de maddi faydalardan vazge?in. Ancak yine de sosyal olmasa da en azindan insan dogasinda var olan belirli yasalara saygi duymamiz gerekiyor. Sonu?ta bunda da insan kalmaniz gerekiyor. Beni duyabiliyor musun?

Sessizlik. Kabinden ses gelmiyor. Kabindeki beyefendi greve gitti.

"Sizi temin ederim ki, antik filozoflar gibi yoksulluk i?inde yasama ve d?s?nceye dalmak i?in toplumdan saklanma karariniza saygi duyuyorum." Ama b?lgenizdeki yeni hijyenist benim ve herkes gibi sizinle ilgilenmem gerekiyor. Beni duyabiliyor musun?

Tekrar sessizlik.

"Peki, tamam," diye d?s?nd?m, "eger bunu iyi yoldan yapmak istemiyorsan, o zaman biz k?t? yoldan yapariz."

"Artik zamanim yok efendim," dedim y?ksek sesle, "gidiyorum ama yarin d?necegim." Umarim o zamana kadar daha akilli olursun.

Olabildigince fazla ses ?ikarmaya ?alisarak uzaklastim ama en yakin ?aliligin arkasina oturdum ve kabini dikkatle izlemeye basladim.

Yaklasik yirmi dakika sonra bu beyefendinin kafasi pencereden disari ?ikti. Bas dikkatlice etrafina bakti ve ?ok ge?meden beyefendi kabinden ?ikti. Bir zamanlar beyaz olmasi gereken bir pantolon ve ?evredeki t?m kirleri toplamis siyah bir kazak giyiyordu. Beyefendi pantolonunu tutarak ayaga kalkti. Egilerek yokustan birka? adim asagi kostu ve yogun ?aliliklara daldi. Kimse onu g?rmedi ama o da kimseyi g?rmedi. Ben de bundan yararlanarak kabine girdim. Yerde yirtik bir battaniyeyle ?rt?l? saman vardi.

Birka? dakika sonra beyefendi geri d?nd?. Beni g?r?nce y?ksek sesle k?fretti. Orada ayaga kalkmak imkansizdi, bu y?zden yanima diz ??kt?:

– Neden evime giriyorsun? Seni buraya kim davet etti?

Etrafa bakindim. Egimli duvarlarda ?ivi bile yoktu. K?sede yalnizca sapi kirik bir k?rek vardi.

– M?cevherlerini ?alacagimdan mi korkuyorsun? Burada ne yapiyorsun? B?t?n d?nyadan nefret mi ettin? Birisi seni kirdi mi?

– Senden biktim! ?ikmak! Yalniz kalmak istiyorum!

"Yalniz kalabilirsin," diye basladim anlamli bir sekilde, "ama hosnutsuzluk yaratmamalisin." Size tavsiyem, insanlara d?nmeniz, yeniden insan olmanizdir. Bana ayaklarini g?ster; ayak parmaklarinin arasina bezelye ekmenin zamani geldi!

Her iki bacagini da altina aldi ve hi?bir sey s?ylemedi. Sesimi yumusattim:

– K???k villalardan birine tasinmani ?neririm. Orasi kar altindaki bir ormandaki gibi sessiz. Mobilyalardan nefret ediyorsaniz, onu atabilir veya uygun g?rd?g?n?z sekilde par?alayabilirsiniz. Evden birka? adim ?tede gevezelik eden bir dere var – banyo veya dusun yerini alabilir. Iyi bir yikama i?in sabun, sert bir bez ve elbette bir dis fir?aniz olacak! Ve otlar gibi kokan makarna. Seni farkli bir insan yapacagim!

"Evet, bana g?l?yorsun" dedi beyefendi. “Uzun s?redir burada yasiyorum, haklarim ve sorumluluklarim var, neden beni rahat birakmiyorsunuz?” Sonu?ta kimseyi rahatsiz etmiyorum, g?nlerimi ?aliskan bir b?cek gibi ge?iriyorum. G?zel degilim ama faydaliyim. Dislerimi lekelemekten baska ne i?in dis macununa ihtiyacim var? Eger sana bir ?g?t verebilseydim s?yle derdim: “B?t?n bu yaygarayi birak ve bana gel. Benimkinin yanina g?zel bir stand insa et ve her seyi umursama.

Bu beyefendi beni onu takip etmeye ikna etmeye basladi! Hayatimi, yalnizca ilkel bir varolusu degil ayni zamanda sonsuz insan bilgeligi ve kurnazliginin elementlerle olan yogun m?cadelesini temsil eden bir Robinsonade i?in degistirmem gerekiyor. Bu son zamanlarin Diogenes'i ve onun felsefesi beni propaganda etmeye ?alisti! Bana g?r?nd?g? gibi, inan?larini bir solucan gibi ikiye b?lmek, bu iki yariyi ikiye b?lmek i?in sadece birka? tez yeterliydi, ama hepsi bosunaydi. Her par?a kendi hayatini yasadi, kivrandi, ilkelligini ?ne s?rd?, uygarlikla alay etti.

"Siz artik insan irkini degil, igren? her seyi bilenlerden olusan bir kabileyi temsil ediyorsunuz." Gezegeninizde bir t?r canavarca otomatik cennet yarattiniz. Dogadan uzaklastirdiniz, onu boyunduruk altina aldiniz, onu yok edinceye kadar ?alismaya zorladiniz, kirdiniz, kesiflerinizle ona tecav?z ettiniz. Bu size yetmeyince laboratuvarlarinizda doganin ama? ve iradesine aykiri, yapay, kimyasal ve makineli yeni bir doga icat ettiniz. Gizemle ?evrelenmis olmali, ??nk? uzak gelecek y?zyillar, beyni ve elleri daha da korkun? seyler yaratacak, her seye g?c? yeten bir adam tarafindan tehdit ediliyor ??nk? bu eller artik insana ait olmayacak.

Bay D?s?n?r'e kendisinin insan formunu kaybettigini ve s?zlerinin hi?bir anlam ifade etmedigini s?yledim. Gelecekteki kisi uyumlu bir sekilde gelisecektir. ?stelik uzay u?uslari sirasinda kesfettigimiz ve uzay gemilerimizin indigi yeni gezegenleri, diger d?nyalari da unuttu. Insanligin basinin ?zerinde hep tek bir g?nes parlasaydi ve baska bir yildiz hi? dogmasaydi ?ok ?z?c? olurdu. Insanlar her zaman yalnizca D?nyalarini tamir etmeye, yeniden yaratmaya, gelistirmeye mahkum olsaydi – yalnizca onu! Ama ne mutlu ki insan ruhu, elleri ve d?s?nceleri uzak gezegenlerde yeni, kesfedilmemis uygulama alanlari buldu. Mutlulugu karsilastiginizda anlarsiniz ama kederi ?nceden bilmeniz gerekir, hayatiniza girmeden ?nce, kendinizi ondan korumanin tek yolu budur.

Bu d?s?ncemi a?ikliga kavusturmak istedim ama beyefendi sanki beni duymuyormus gibi kendi mirildanmaya devam etti:

“Bug?n hepiniz bu duygularin ne oldugunu bile hatirlamiyorsunuz – agirlik, yorgunluk, aci, fiziksel ?alismanin ne kadar keyifli oldugunu bilmiyorsunuz. En b?y?k zevkler sizin i?in mevcut degil – uzun bir a?lik grevinden sonra siyah ekmegi tatmak, uzun bir yolculuktan sonra bir yudum su tatmak, siki ?alismaktan bitkin bir sekilde uykuya dalmak. Siz kendinizi tanrilara esitleyen hanim evlatlarsiniz! Hen?z dogmadik ama sizin i?in her sey zaten hazirlandi. Okullar, yeni ?grencilerin yetisebileceginden daha hizli insa ediliyor, hastaneleriniz var ama i?lerinde ?ok az hasta var. Spor salonlariniz, oyun alanlariniz, stadyumlariniz o kadar b?y?k ki asla dolmayacak, o kadar ?ok sanat galeriniz, o kadar ?ok konser salonunuz, o kadar ?ok tiyatronuz var ki, yoruldunuz, biktiniz, beyin zehirlenmesi basladi. Ve hi? kimse nerede duracagini bilemez.

Buna ne s?yleyebilirdim? Bir kisinin bir kisi olarak kalacagi ve insanlarin, insani olan her seyi kaybedene kadar insan olarak kalacagi. Onun s?zleri, ne derse desin, ?agimiza bir ?vg? niteligindedir. Asiriliklari ve refahi reddediyor, ancak su anda t?m mallari reddetmesinin ve g?n?ll? a?ligin d?nk? toklugun sonucu olmadigini kim bilebilir?

Artik d?nyadaki her sey m?kemmel bir sekilde organize edilmis ve i?inde uyum h?k?m s?r?yor. Her insan, D?nya'daki yasamla ilgili bir senfoni ?alan dev bir orgun borusuna benziyor. Ve eger bu performans sirasinda yanlis bir nota duyulursa ki bu sasirtici degil, ??nk? milyarlarca boru var, o zaman o da o ?atlak borulardan biri.

Su anda t?m d?nya kisir. ?rnegin sokaklar k?p?kle sulaniyor ve bu k?p?k daha sonra yapay yagmurla yikaniyor. Evler parlak renklerle parliyor, ancak safligin ve sagligin sembol? olan beyaz agirlikta! Temizligi kirletenlere karsi savasmak i?in hijyenistlerden olusan bir ordu ayaklandi.

“Ve sen,” dedim ona, “onlardan birisin.” Buna izin veremem! Estetik karsiti normlarin savunucusu olarak seninle savasmaliyim.

"Ah, sen harika bir hayalperestsin," dedi beyefendi g?zle g?r?l?r bir sekilde g?cenerek, "bil ki kir D?nya'nin y?zeyinden asla kaybolmayacaktir, ??nk? her toz zerresi aslinda gezegenimizin bir par?acigidir."

“Ah, seni gezegenin par?asi,” diye cevapladim ayni ses tonuyla, “tirnaklarinin altinda bu toz zerreleri birikmisse, bu zaten kirdir ve su ve fir?a ile temizlenmesi gerekir! Bu arada hadi ama, koku duyum b?yle garip kokulari algilamayi reddediyor.

Beyefendi, "Seni buraya kimse davet etmedi," diye yanitladi ama disari ?ikti. – Uzun burnunuzun yani sira hayal g?c?n?z de olsaydi, tirmandiginiz yerde sizi ?ok rahatsiz eden ?i?ek a?an bir elma agacini fark ederdiniz.

– Bana ?i?ek a?an aga?lari hatirlatma! Sinirliydim.

“Bilginiz olsun, ?evremdeki b?t?n aga?lari kizdirdim!” Bunu topragin yapisini iyilestirmek i?in yaptim. Bu bah?enin tamami, yapay g?brelerle ilgili problem ?zerine uzun yillar s?ren arastirmalarin sonucudur. Eger benimle tepeye dogru y?r?seydin, ne kadar y?ksege ?ikarsan aga?larin o kadar yaslandigini g?r?rd?n. Her g?vdede, agaci beslemek i?in ne kadar nitrojen-fosfatli g?bre ve ne kadar turba kullanildigina iliskin verileri i?eren bir plaka vardir. Ge?en sonbaharda d?v?lm?s bir sira ?ivi g?r?yor musun? Burasi bah?emin siniri. Muhtemelen bunlarin gelecekteki inis yerleri oldugunu tahmin etmissinizdir. Asagiya ekiyorum, yukariya hasat ediyorum. Kuslara kirazla, ?evredeki ?ocuklara armutla davraniyorum. Ancak benden biraz korktuklarindan emin olmam gerekiyor.