banner banner banner
АСАРЛАР (III жилд)
АСАРЛАР (III жилд)
Оценить:
Рейтинг: 0

Полная версия:

АСАРЛАР (III жилд)

скачать книгу бесплатно

Милён-милён Рустам Қосимжоновлар керак!
Ҳаддинг, шахматингдан айланай, болам!
Қадду қоматингдан айланай, болам!

    2004.13.07

ҚИЗАЛОҚЛАР

Қуёш ҳар тонг нурга белар
Айвонингиз, кўчангизни.
Унинг ўзи ёпиб берар
Иссиққина кулчангизни.

Сиз – ҳаётнинг юзидаги
Кулгичлару хандаларсиз.
Бировингиз капалагу
Бировингиз ҳандалаксиз.

Айланади вижир-вижир
Қалдирғочлар бошингиздан.
Қанотларин олган улар
Сизнинг кўзу қошингиздан.

Сиз билан бу меҳр боғи
Сўлимас ҳеч, ҳаёт бўлар.
Тириклик ҳам бутун умр
Асал бўлар, новвот бўлар.

Умрларнинг баҳорида
Ғунчаларсиз, гулчаларсиз.
Бунчалар ҳам ширин ҳаёт,
Ширингина кулчаларсиз.

    2005

АСАЛ ҚИЗИМ НИГИНА

Баҳор келар шивир-шивир, Нигинжон,
Майсалар ҳам живир-живир, Нигинжон.

Мажнунтолнинг сочлари чилвир-чилвир,
Мен шеър ёзай чилвир-чилвир, Нигинжон.

Соғинчларим гуллар очар боғларда,
Ёмғирларим биқир-биқир, Нигинжон.

Саҳарданоқ ўйноқлаган жилғамсан,
Тириклигим қиқир-қиқир, Нигинжон.

Тушларингда жилмаясан нурланиб,
Болишларинг ғимир-ғимир, Нигинжон.

Кечалари куртак ёзар, барг ёзар,
Қаламларим шитир-шитир, Нигинжон.

Меҳр билан жимирлаган ҳаётим,
Жону дилим жимир-жимир, Нигинжон.

Умр бўйи менинг кетмас баҳорим,
Қалдирғочим вижир-вижир, Нигинжон.

    2005

ИНСОНЛАРКИ…

Инсонларки, тириклик даъвосида
бир баҳс бўлолмадилар,
Инсонлигу комронлик баҳосида
бир дарс бўлолмадилар.

Умр бўйи арз қилдилару
араз қилдилар, валек
Бировларнинг арзи ҳоли баҳосида
бир арз бўлолмадилар.

Риёю ғараз йўлида, нафс йўлида
тулкию бўри бўлиб,
Дариғким, ор-номус асносида
шер, йўлбарс бўлолмадилар.

Ҳамма нарсани кўрдилару,
ҳамма нарсани қурдилару, бироқ
Элу юртнинг бунёди биносида
бир хас бўлолмадилар.

Нечун бу баҳс-мунозара,
ўйлаб қара, улардин на чора –
Инсонларки, тириклик даъвосида
бир баҳс бўлолмадилар.

Ҳамма нарсадан юлдилару,
ҳамма нарсага тўлдилару, яна
Ҳамма нарса бўлдилару дунёсида,
Шахс бўлолмадилар.

    2005

АҲМАД ФЕРМЕР

Аҳмад фермер деганлари Деновдадир,
Ҳар бир куни меҳнат билан синовдадир,
– Бойлик нима? – дейди фермер. – Қўлнинг кири,
Бугун сенда, эрта эса бировдадир.
Жийрон отдай учқур умр ўтаверар,
Яхшилик қил, токи қўлинг жиловдадир.

Саҳар туриб даласида ўйлар сурар,
Ҳар ғўзанинг ниҳолида бўйлар кўрар,
Куй-қўшиғи унинг – тарғил, говмишлари,
Қўйларининг кўзида ҳам тўйлар кўрар.
Ўзи учун кошоналар солмади у,
Қурса фақат болаларга уйлар қурар.

Тошканда ҳам ном қозонган пишлоқлари,
Яшнаб борар униб-ўсган қишлоқлари.
Болакайлар, қўзиларга тўлсин дейди,
Она юртнинг қирларию қирғоқлари.
Аҳмад фермер бу дунёда кам ухлайди,
Зар бўлгайдир шунинг учун тупроқлари.

Тойчоқ бўлиб кезиб юрган чоғим Ватан,
Йироқ тушсам – соғинчим, титроғим, Ватан.
Боболарим сингиб кетган муқаддас ер,
Осмон десам, кўксимдаги тоғим, Ватан.
Токи шундай фарзандларинг заҳмат чеккай,
Завол билмас, мангу сўлмас боғим, Ватан.

    2004

БЕВАФОЛИК

Кўзни кўзнинг зиёсига вафоси йўқ,
Зиёсининг қаросига вафоси йўқ.

Ўсма кетар, эгма қошлар қариб қолгай,
Икки қошнинг ўз “ё”сига вафоси йўқ.

Хинолари ташлаб кетгай тирноғини,
Тирноғининг хиносига вафоси йўқ.

Гул тўкилар, хазон бўлар, баҳорининг
Гулнинг қадди раъносига вафоси йўқ.

Вафо истаб ёт йўлларга кетгай кўнгил,
Кўнгилнинг ўз садосига вафоси йўқ.

Бир дўст учун қонлар ютар бир умр дўст,
Дўстни дўстнинг вафосига вафоси йўқ.

Инсон токи бино бўлмиш, бино қурмиш,
Биносининг биносига вафоси йўқ.

Бутун умр дунё йиғар, лек умрининг
Йиққан молу дунёсига вафоси йўқ.

Ҳаёт йўлин меҳнатлари, жафоси кўп,
Бироқ нечун давосига вафоси йўқ?

Султонлари султонини сотган дунё,
Гадосининг гадосига вафоси йўқ.

Суқротини ейди охир суқротлари,
Синосининг Синосига вафоси йўқ.

Диёнатнинг уйи куйиб кетгай, агар
Муллосининг дуосига вафоси йўқ.

Қай шоирким, бобосига ихлоси йўқ,
Навоийнинг навосига вафоси йўқ.

“Вафо” сўзин ўзгартириб ёзаверар,
Даврнинг ўз имлосига вафоси йўқ.

У не янглиғ халқ бўлгайдир, миллат бўлгай,
Элнингки ўз пешвосига вафоси йўқ?

Биз Ватанни она деймиз, лекин нечун
Фарзандининг оносига вафоси йўқ?

Бандасидан кутмагилким, бандасинким
Ўз яратган Худосига вафоси йўқ.

    2005

ФАХРИЙЛАР

Тортган заҳматингиз юкдир дилларда,
Кўрган умрингиздан ҳеч тонмадингиз.
Ёшлигингиз кечди олов йилларда,
Танклар ёниб кетди,
Сиз ёнмадингиз.

Бугун чой ўрнига хотира дамлаб,
Яшарсиз гоҳ шодон,
Ғамгинсиз гоҳо,
Саксон ёшли ўсмир Матёқуб домла,
Саксон яшар бола Назармат бобо.

    9.05.2005.