скачать книгу бесплатно
Jak podnieść samoocenę za pomocą kart metaforycznych
Anastasiya Kolendo-Smirnova
Jest to mała broszura, a nie pełnoprawna książka pod względem wielkości, ale pod względem treści nie jest gorsza od dużej książki. Jak podnieść samoocenę za pomocą kart metaforycznych, to jest opisane tutaj. Książka będzie pomocna psychologom i wszystkim, którzy jest ciekawi tego tematu.
Anastasiya Kolendo-Smirnova
Jak podnieść samoocenę za pomocą kart metaforycznych
MAС (metaforyczne karty asocjacyjne) w pracy z samooceną.
Technika 1. Moja samoocena
Poproś klienta, aby wyjął kartę otwartą z talii uniwersalnej (lub portretowej) i opisał ją jako swoją samoocenę i stosunek do siebie.
Następnie znajdujemy jeszcze inną kartę otwartą, która odpowiada na pytanie: „Co (lub jak) widzą mnie inni?”
Następnie, z talii uniwersalnej wybieramy kartę zakrytą z odpowiedzią na pytanie: „Jaka jest główna różnica między tym, jak widzę siebie i jak inni mnie widzą?”
I jeszcze jedną kartę zakrytą z talii uniwersalnej: „Co ja wiem o sobie, że inni nie wiedzą i dlatego oceniam siebie w ten sposób?»
I znowu bierzemy kartę zakrytą z talii uniwersalnej: „Co inni o mnie wiedzą, czego nie zauważam lub nie chcę w sobie zauważać, że oceniają mnie tak, jak oceniają?”
I znowu bierzemy kartę zakrytą z talii uniwersalnej z odpowiedzią na pytanie: „Co nie pozwala mi oceniać się tak wysoko, jak to możliwe?”
Jeśli tutaj znajdziemy przyczynę, dobrze jest natychmiast z nią pracować metodami, których zwykle używasz lub przynajmniej za pomocą MAC.
Na przykład prosimy klienta, aby wybrał z talii zasobów kartę zakrytą z odpowiedzią na pytanie: „Co jest we mnie silniejsze niż przyczyna mojej zaniżonej samooceny?”
Następnie ponownie z talii zasobu kartę zakrytą: „Co jest wokół mnie, co jest ważniejsze i cenniejsze niż to, co zaniża moją samoocenę?”
I jeszcze trzy karty zakryte, z talii uniwersalnej z pytaniem: „Jakie trzy kroki mogę zrobić już w tym tygodniu, aby zwiększyć swoją wartość?”
I na koniec z talii zasobu kartę zakrytą: „Jak będę się czuł, jeśli wykonam trzy z tych kroków w najbliższej przyszłości?”
Technika 2. Autoportret
Z talii uniwersalnej bierzemy po jednej karcie zakrytej, odpowiadając na następujące pytania i tworząc pewien portret stosunku osoby do siebie.
Jak oceniam swój umysł, pamięć myślenie i wszystko, co się z tym wiąże?
Jak oceniam swój wygląd?
Jak oceniam swój charakter?
Jak oceniam swoje kompetencje i umiejętności?
Jak oceniam swój status społeczny?
Jak oceniam swoje osiągnięcia?
Po ułożeniu tego portretu na stole pytamy klienta, czy chciałby porozmawiać lub zaprzyjaźnić się z taką osobą? Jeśli odpowiedź brzmi tak, możesz dodać z talii uniwersalnej kartę zakrytą z pytaniem: „Czego chciałbym się nauczyć od tej osoby?”
A jeśli klient nie chciał zaprzyjaźnić się z osobą taką jak on, to dostajemy tyle kart zakrytych, ile potrzeba, odpowiadając na pytanie: „Co należy dodać tej osobie, abym zechciał się z nią zaprzyjaźnić?” Karty odpowiadające na to pytanie odkładamy osobno. Kiedy klient jest gotowy zaprzyjaźnić się z taką osobą, którą skompletował, zadajemy pytanie z pomocą następnej karty zakrytej: „Czego chciałabym się nauczyć od tej osoby?”
Przeglądnij każdą z kart, które dodały coś do portretu, zadając pytanie: „Co konkretnie powinienem (powinnam) zrobić, aby to uzyskać?”
Na podstawie tych odpowiedzi przygotowujemy plan, który jest potrzebny w najbliższej przyszłości.
Technika 3. Dziedziczność
Z talii portretowej układamy drzewo genealogiczne. Mama i tata nad nimi ich mama i tata itp. układając je od dołu do góry. Tych, których klient nie pamięta, kładziemy tylną stroną do góry. O każdym trochę opowiada, kim on jest.
Następnie klient opowiada, co odziedziczył po każdej z ułożonych osób po kolei. Od mamy ja ....... Po z talii uniwersalnej wyjmujemy karty zakryte (1-5 kart): „Co odziedziczyłem po mamie, ale nie używam i/lub nie doceniam tego?” W ten sam sposób przepracowujemy każdą kartę ułożoną na stole.
Można jeszcze zadać pytanie, czy ten krewny byłby zadowolony, gdyby klient korzystał z odziedziczonej po nim jakości?
Możesz także, po ustaleniu, że klient odziedziczył, ale nie używa, dodać z talii zasobów kartę zakrytą: „Jak się poczuję, jeśli wykorzystam tę jakość w życiu?”
Na koniec techniki możesz zapytać klienta, jak sądzi, że jego rodzina byłaby z niego dumna, gdyby próbował rozwinąć i wykorzystać w sobie te cechy, które otrzymał?
Technika 4. Cień i persona
Poproś klienta, aby wybrał jedną lub więcej kart otwartych z talii portretowej, którą jemu czymś się spodobała. Niech szczegółowo opisze każdą z nich.
Następnie poproś o wybranie jednej lub więcej kart z tej samej talii, które są dla niego najbardziej nieprzyjemne. Niech opisze każdą z nich.
