Waliokataliwa

скачать книгу бесплатно


“Hapana, Heng, hakuna shida. Ni nzuri tu kukuona unakula chakula nzito tena, ni hayo tu. Tunafurahi tu kwa ajili yako, sivyo, kila mtu? ”

“Ndio,” wote waliitikia kwa kauli moja, lakini Da alikuwa na mashaka yake, ingawa hakuwa tayari kuwaambia wengine kwa wakati huo.

“Sawa! Hiyo ni sawa basi, “alisema Heng na kurudi kuchukua chakula chake kwa furaha ya wazi.

Heng alitumia dakika thelathini kamili kula nusu ya kipande cha nyama na kisha akaanza kwenye mfupa, ambao aliuifanya iwe safi na kisha akainyonya ikawa kavu. Wengine waligundua ilikuwa ngumu kuendelea kula chakula chao wenyewe, matokeo yake ni kwamba sufuria ilichemka ikawa kavu na nyama ikachomeka mara kadhaa, kwa hivyo chakula chao kiliharibika ingawa walikula hata hivyo, wasiwe wa kupoteza chakula.

Alipomaliza kipande cha kwanza, Heng alipangusa mdomo wake kwa nyuma ya mkono wake kisha akalamba na kunyonya ukawa safi. Anayemtazama anaweza kudhani kwamba Heng alikuwa ameachiliwa tu baada ya miaka kadhaa katika kifungo cha faragha katika kambi ya mateso kwa chakula cha mkate na maji. Hakuna hata mmoja wao aliyewahi kuona mtu yeyote anayefurahia chakula chao sana.

“Je! Unataka kipande kingine, Paw,” aliuliza Din.

Heng alishika shuka lililokuwa kwenye mabega yake na kuipepeta kwa jaribio la kujiweka sawa zaidi na Den aliokoa sahani kutoka kwenye paja lake kabla haijaanguka.

“Tunasubiri hii ishuke kwanza,” alisema Heng, “halafu nile nyingine. Chakula kizuri sana. Heng anapenda sana. ”

Tena alimtazama mama yake na alijua alimaanisha nini. Heng alikuwa akiongea lugha yaThai na hakuna mtu aliyewahi kumsikia akiwa mbaya hivyo hapo awali, ingawa lugha yake yaThai ilikuwa haijawahi kuwa kamilifu kwa sababu alikuwa na wazazi wa Uchina.

Wakati watu walianza kuchukua chakula chao wenyewe na Heng alikuwa ametulia tena, ikaja sauti fulani ya kunyamba kutoka upande wake. Kila mtu alijua kilichotokea, lakini kwa kuwa na adabu, wote walijifanya kwamba hawajasikia. Halafu ikaja sauti nyngine na harufu mbaya.

Wan na Da tu walithubutu kumtazama Heng ambaye alikuwa na tabasamu pana chini ya glasi zake nyeusi.

Den alianza kucheka. Kimya mwanzoni, lakini hakuweza kuishikilia na kisha Din akaambukizwa kicheko.

“Tulieni, watoto! Baba yako hawezi kujizuia. Ni mgonjwa, ”alisema Wan. “Chakula kizito lazima kimeteremka moja kwa moja kwenye mwili wake.”

Walakini, Den na Din hawakuweza kujidhibiti. Heng alikaa tu huku uso ukiwa umeridhika. Dakika chache baadaye, wakati harufu haikupungua, Wan alizungumza na Den:

“Mchukue baba yako kwenda chooni, mpeleke wewe Den, ili ajisafishe? Ikiwa kuna shida yoyote, piga kelele tu na nitakuja kumsaidia.

“Heng, weka chupi yako ndani ya kapu la kufulia, nitazipanga kesho.”

Walipoondoka, Wan alisema:

“Sawa, jamani! Ah, unaelewa nini kwa hiyo, Shangazi Da? ”

“Ajabu, sivyo? Lakini tabia ya Heng inanikumbusha ile ya ndege. Siwezi kabisa kuizungumzia kuhusu, lakini jinsi alivyokuwa amekaa pale kama aliyetundikwa na jinsi alivyokula kisha akajisadia haja kubwa baada ya kula… Ndege hufanya hivyo - nadhani wanyama wengi hufanya pia, lakini unaangalia kuku kwenye yadi yako. Siwezi kuiondoa akilini mwangu kwamba alikuwa akikaa pale kwenye shuka lake na miwani baada ya kula kipande hicho. ”

“Kwa hivyo, haufikiri kwamba yeye hakuweza kujizuia? Nina wasiwasi kidogo kuhusu kitanda chetu… tulinunua godoro mpya tu wiki chache zilizopita… itakuwa aibu, sivyo? Unafikiri itakuwa sawa kumtia ndani ya ghalani hadi tuhakikishe? ”

“Hapana, usijali! Hata ndege hawezi kujisaidia katika kiota chao, ingawa unaweza kutaka kumweka katika nepi hadi tuelewe vizuri kinachoendelea … Au suruali nepi ya kuzuia ikiwa itaendelea, lakini italazimika uend mjini kununua kdhaa. ”

Heng aliporudi na Den, alionekana kuwa na huzuni, na hata kuona aibu.

“Uko sawa, Heng?” aliuliza mkewe.

“Ndio, ilikuwa ajali. Usijali. Hakuna tatizo. Hakuna tena leo. Nenda kitandani sasa. ”

“Ndio wazo nzuri. Shangazi Da, na mtikiso wake wa maziwa? ”

“Nadhani anapaswa kunywa kabla ya kulala. Usijali kuhusu kitanda chako kipya, hakuchafua awali, kwa hiyo sidhani kwamba atafanya hivyo usiku wa leo pia, lakini nisingependa aamke katikati ya usiku akitafuta chakula, ikiwa ningeishi naye nyumbani. ”

“Hapana, labda uko sahihi. Den, mkalishe babako pembeni ya meza kwa dakika. Din, ulete glasi ya mtikiso huo wa maziwa, tafadhali? ”

Alipokunywa huo mtikiso na hakukuwa na sauti za ajabu au harufu mbaya, Wan aliwaambia watoto wampeleke baba yao kitandani.

“Nitaamka hivi karibuni kuhakikisha kuwa yuko sawa, lakini nadhani atalala sasa.”

“Sawa, sawa, sawa, Shangazi Da, hiyo ni muhimu, eh? Sasa tuna mtu ndege katika kaya! “Unafikiria nini kuhusu hayo?”

“Sina uhakika bado, Wan, lakini mzaha wako unaweza kuwa karibu na ukweli kuliko unavyojua. Tutalazimika kungojea tuone.

“Wacha tuone ikiwa anataka kuhamia kusini wakati wa baridi kwanza.”

Wan hakuwa na hakika kama Da alikuwa akifanya mzaha au la, kwa hivyo alitabasamu kidogo na kutumaini halingeweza kueleweka kwa urahisi, lakini alijua kweli kwamba haitakuwa hivyo kwa Shangazi Da, Mganga.

Alikuwa na wasiwasi, lakini basi ni nani hawezi kuwa katika hali hiyo?