скачать книгу бесплатно
Ο Χορός Του Φεγγαριού
Amy Blankenship
Δεσμοί Αίματος #1
Η Ζωή της Ένβι ήταν τέλεια. Είχε έναν υπέροχο αδερφό. έναν υπέροχο σύντροφο και την καλύτερη δουλειά που θα μπορούσε να ζητήσει μία κοπέλα...σύχναζε στα πιο πολυσύχναστα κλαμπς της πόλης. Όλα ήταν τέλεια, μέχρι τη στιγμή που της τηλεφώνησε ένας από τους καλύτερους της φίλους, για να της πει ότι το αγόρι της χόρευε κατακόρυφο λίμπο στην πίστα του Μούνντανς. Η απόφασή της να πάει να τον βρει πυροδοτεί μία σειρά από γεγονότα, που θα την αναγκάσουν να γνωρίσει έναν παράλληλο μεταφυσικό κόσμο, καλά κρυμμένο πίσω από την ανιαρή πραγματικότητα. Έναν κόσμο στον οποίον οι άνθρωποι μπορούν να μεταμορφωθούν σε ιαγουάρους, πραγματικά βαμπίρ που τριγυρνούν στους δρόμους και έκπτωτους αγγέλους που περπατούν ανάμεσά μας. Ο Ντέβον είναι ένας ανθρωπόμορφος ιαγουάρος, που ζει στα άκρα, και ένας από τους δύο ιδιοκτήτες του Μούνντανς. Η ζωή του κλονίζεται μία νύχτα, όταν στην πίστα του κλαμπ του παρατηρεί τον αισθησιακό χορό μίας φλογερής αλλά κυνικής κοκκινομάλλας.
Η Ζωή της Ένβι ήταν τέλεια. Είχε έναν υπέροχο αδερφό. έναν υπέροχο σύντροφο και την καλύτερη δουλειά που θα μπορούσε να ζητήσει μία κοπέλα...σύχναζε στα πιο πολυσύχναστα κλαμπς της πόλης. Όλα ήταν τέλεια, μέχρι τη στιγμή που της τηλεφώνησε ένας από τους καλύτερους της φίλους, για να της πει ότι το αγόρι της χόρευε κατακόρυφο λίμπο στην πίστα του Μούνντανς. Η απόφασή της να πάει να τον βρει πυροδοτεί μία σειρά από γεγονότα, που θα την αναγκάσουν να γνωρίσει έναν παράλληλο μεταφυσικό κόσμο, καλά κρυμμένο πίσω από την ανιαρή πραγματικότητα. Έναν κόσμο στον οποίον οι άνθρωποι μπορούν να μεταμορφωθούν σε ιαγουάρους, πραγματικά βαμπίρ που τριγυρνούν στους δρόμους και έκπτωτους αγγέλους που περπατούν ανάμεσά μας. Ο Ντέβον είναι ένας ανθρωπόμορφος ιαγουάρος, που ζει στα άκρα, και ένας από τους δύο ιδιοκτήτες του Μούνντανς. Η ζωή του κλονίζεται μία νύχτα, όταν στην πίστα του κλαμπ του παρατηρεί τον αισθησιακό χορό μίας φλογερής αλλά κυνικής κοκκινομάλλας. Με τον πόλεμο των βαμπίρ να μαίνεται γύρω τους ο Ντέβον ορκίζεται ότι αυτήν τη γυναίκα θα... και πολεμά μέχρι θανάτου για να την αποκτήσει.
Table of Contents
Î ÏÏÎ»Î¿Î³Î¿Ï (#ulink_bf5ab641-416f-5ba5-8e76-4692dc253be5)
ÎεÏάλαιο 1 (#ulink_7066b960-ca75-580c-86c4-ab0b162b4dca)
ÎεÏάλαιο 2 (#litres_trial_promo)
ÎεÏάλαιο 3 (#litres_trial_promo)
ÎεÏάλαιο 4 (#litres_trial_promo)
ÎεÏάλαιο 5 (#litres_trial_promo)
ÎεÏάλαιο 6 (#litres_trial_promo)
ÎεÏάλαιο 7 (#litres_trial_promo)
ÎεÏάλαιο 8 (#litres_trial_promo)
ÎεÏάλαιο 9 (#litres_trial_promo)
ÎεÏάλαιο 10 (#litres_trial_promo)
ÎεÏάλαιο 11 (#litres_trial_promo)
ÎεÏάλαιο 12 (#litres_trial_promo)
ÎεÏάλαιο 13 (#litres_trial_promo)
«ΠΧοÏÏÏ ÏοÏ
ÏεγγαÏιοÏ»
ÎεÏμοί ÎίμαÏÎ¿Ï Îιβλίο 1
Îιμι ÎÏλÎικενÏιÏ
ÎεÏαÏÏαÏÏÎ®Ï Lila Politi
ΠνεÏ
μαÏικά δικαιÏμαÏα © 2012 Amy Blankenship
Îλληνική ÎκδοÏη ÎημοÏιεÏθηκε αÏÏ TekTime
Îλα Ïα δικαιÏμαÏα διαÏηÏοÏνÏαι.
Î ÏÏλογοÏ
Î ÎθνικÏÏ ÎÏÏ
μÏÏ ÏοÏ
ÏÏν ÎγγÎλÏν είναι Ïο ÏÏίÏι εÏικίνδÏ
νÏν λιονÏαÏιÏν και ειÏαγÏμενÏν ιαγοÏ
άÏÏν, ÏοÏ
ÏεÏιÏλανιοÏνÏαι ÏÏο αÏÎÏανÏο δάÏοÏ. ÎεÏικÎÏ ÏοÏÎÏ, ÏÏαν η νÏÏÏα είναι καθαÏή, ο αÏιθμÏÏ ÏοÏ
Ï Î±Ï
ξάνεÏαι για λίγο, Ïαν Ïο ÎÎ¿Ï ÎνÏÎ¶ÎµÎ»ÎµÏ Î½Î± ήÏαν γεμάÏο ζÏα, ή Ïαν Ïα ανθÏÏÏÏμοÏÏα αÏ
Ïά ÏνÏα να ÏεÏιÏλανιοÏνÏαι ÏÏην ανημÎÏεÏ
Ïη γη, ανάμεÏα ÏÏα μακÏινά ξαδÎÏÏια ÏοÏ
Ï. Îίναι ÎµÎºÎµÎ¯Î½ÎµÏ ÏÎ¹Ï Î½ÏÏÏεÏ, ÏοÏ
Ïα αληθινά ζÏα αÏοÏÏÏονÏαι ÏÏÎ¹Ï ÏÏλιÎÏ ÏοÏ
Ï, ÎµÎ½Ï Î¿Î¹ θηÏεÏ
ÏÎÏ ÏÎ·Ï ÏÏÎ»Î·Ï ÎµÎ¹ÏβάλλοÏ
ν ÏÏην ÏεÏιοÏή ÏοÏ
Ï , ÏÏÏο ÏÏο ÏÏειάζεÏαι για να κÏ
νηγήÏοÏ
ν ή, Ïε ÏÏÎ¬Î½Î¹ÎµÏ ÏεÏιÏÏÏÏειÏ, για να ÏÏήÏοÏ
ν αγÏÎ½ÎµÏ ÏοÏ
δεν μÏοÏοÏν να λάβοÏ
ν ÏÏÏα ÏÏην ανθÏÏÏινη κοινÏνία.
Îεν Ï
ÏάÏÏει ÏίÏοÏα Ïιο ζοÏεÏÏ Î±ÏÏ Î±Ï
ÏοÏÏ ÏοÏ
Ï Î±Î½Î¸ÏÏÏÏμοÏÏοÏ
Ï ÏοÏ
ÏαλεÏοÏ
ν, και αν ÎÎ½Î±Ï Î±ÏÏ Î±Ï
ÏοÏÏ ÏÏαÏ
μαÏιÏÏεί γίνονÏαι ÏÏÏο εÏικίνδÏ
νοι για ÏοÏ
Ï Î±Î½Î¸ÏÏÏοÏ
Ï ÏÏο και Ïα ζÏÏδη ιÏοδÏναμά ÏοÏ
Ï. Îια να ÏÏοÏÏαÏεÏÏοÏ
ν ÏοÏ
Ï Î±Î½Î¸ÏÏÏοÏ
Ï Î¶Î¿Ï
ν ανάμεÏά ÏοÏ
Ï. Îι ÏÎ¹Î»Î¿Î½Î¹ÎºÎ¯ÎµÏ ÏοÏ
Ï, ÏÏαν αÏ
ÏÏ ÎµÎ¯Î½Î±Î¹ δÏ
ναÏÏν, ÏÏ
μβαίνοÏ
ν ÏάνÏα ÎÎ¾Ï Î±ÏÏ Ïο ÏάÏμα αÏ
ÏÏν ÏÏν ανθÏÏÏÏν και Ïο καλÏÏεÏο μÎÏÎ¿Ï ÎµÎ¯Î½Î±Î¹ βαθιά μÎÏα ÏÏα γηγενή κÏ
νηγηÏικά ÏοÏ
Ï ÎµÎ´Î¬Ïη.
ÎÏÏÏε Ïο δάÏÎ¿Ï Î®Ïαν ιδιαίÏεÏα ήÏÏ
Ïο, ÎºÎ±Î½ÎµÎ¯Ï Î´ÎµÎ½ κÏ
νηγοÏÏε Ïην ÏÏα ÏοÏ
οι ιδιοκÏήÏÎµÏ ÏοÏ
μεγαλÏÏεÏοÏ
ÎºÎ»Î±Î¼Ï ÏÎ·Ï ÏÏÎ»Î·Ï ÎµÎ¹ÏÎÏÏονÏαν ÏÏα αÏιλÏξενα εδάÏη ÏοÏ
, ÏκίζονÏÎ±Ï Ïα ÏοÏÏα ÏοÏ
Ï Î³Î¹Î± να αÏήÏοÏ
ν Ïο κÏÎ®Î½Î¿Ï ÏοÏ
μαινÏÏαν μÎÏα ÏοÏ
Ï Î½Î± αÏελεÏ
θεÏÏθεί. ÎÏ
Ïήν Ïη νÏÏÏα ÎÏαÏναν για Ïον ÏάÏο ενÏÏ Î²Î±Î¼ÏÎ¯Ï ÏοÏ
θα μÏοÏοÏÏε να ÏοÏ
Ï ÎºÎ±ÏαÏÏÏÎÏει και ÏοÏ
Ï Î´Ïο.
ΣÏα βάθη ÏοÏ
δάÏοÏ
Ï, εκεί ÏοÏ
οι άνθÏÏÏοι δεν ÎÏÏαναν για να ακοÏÏοÏ
ν, ο ÎαλάÏι, αÏÏηγÏÏ ÎµÎ½ÏÏ Î¼Î¹ÎºÏÎ¿Ï ÎºÎ¿ÏÎ±Î´Î¹Î¿Ï Î¹Î±Î³Î¿Ï
άÏÏν, διÎÏÏιÏε αÏÏÏαÏιαία Ïη νÏÏÏα, καÏεÏ
θÏ
νÏÎ¼ÎµÎ½Î¿Ï ÏÏÎ¿Ï Ïον ανÏίÏÎ±Î»Ï ÏοÏ
. Îναν άνÏÏα ÏοÏ
δεν θα ÎÏÏεÏε ÏοÏΠνα είÏε εμÏιÏÏεÏ
Ïεί ÏÏ ÎºÎ±Î»ÏÏεÏÏ ÏοÏ
Ïίλο. ΣÏÏÏÎ¿Ï ÏοÏ
ήÏαν ÎÎ½Î±Ï Î¬Î»Î»Î¿Ï Î±Î½Î¸ÏÏÏÏμοÏÏοÏ. ÎÏ
ÏÏÏ ÏοÏ
ÏÏÎ¹Ï ÏλÎÎ²ÎµÏ ÏοÏ
ÎÏÏεÏε Ïο αίμα ÏοÏ
λιονÏαÏιοÏ. Î Îαθάνιελ ÎοÏ
άιλνÏεÏÏ⦠ÏÏ
νÎÏαιÏÎ¿Ï ÏοÏ
Ïα ÏελεÏ
Ïαία ÏÏιάνÏα ÏÏÏνια.
Î ÎαλάÏι ÎÏÏεÏ
Ïε ÏÏο ξÎÏÏÏο για να βÏει Ïον Îαθάνιελ να ÏÏÎκεÏαι εκεί με Ïην ανθÏÏÏινη μοÏÏή ÏοÏ
. ÎάνονÏÎ±Ï Î´Ïο βήμαÏα μÏÏοÏÏά ήÏαν Ïα να ÏεÏÏαÏά αÏÏ Ïη μία μοÏÏή ÏÏην άλλη και ο ÎαλάÏι ξαναÏήÏε Ïην ανθÏÏÏινη ÏÏη ÏοÏ
. ÎÏαν και οι δÏο θαναÏηÏÏÏοι. Îαμία ÏημαÏία δεν είÏε Ïοια μοÏÏή είÏαν. ÎÏαν και οι δÏο ÏÎ¿Î»Ï Î±Î¸Î»Î·Ïικοί, με ÏεÏαμÎνοÏ
Ï Î¼ÏÎµÏ ÏοÏ
διαγÏάÏονÏαν καθαÏά κάÏÏ Î±ÏÏ Ïη μαλακιά εÏιδεÏμίδα. Îι ανθÏÏÏÏμοÏÏοι γεÏνοÏÏαν αÏγά κι ÎÏÏι ÏαÏÏλο ÏοÏ
είÏαν ÏαÏήÏει Ïα 50 ÎºÎ±Î½ÎµÎ¯Ï Î±ÏÏ ÏοÏ
Ï Î´Ï
ο ÏοÏ
Ï Î´ÎµÎ½ Îμοιαζε ÏÎ¬Î½Ï Î±ÏÏ 30.
Îν εÏÏÏκειÏο για ÏολιγοÏ
νÏιανή Ïαινία θα είÏε ÏάÏει αÏκεÏά λεÏÏά για να ÏÏ
νÏελεÏÏεί η αλλαγή. ÎμÏÏ Î®Ïαν ÏÏαγμαÏικÏÏηÏα και Ïα ÏÎÏαÏα Ïε αÏ
ÏÏ Ïο ξÎÏÏÏο δεν αÏÏειεÏονÏαν. ΠγÏμνια δε Ïήμαινε ÏίÏοÏα για αÏ
ÏοÏÏ ÎºÎ±Î¹ Ïο ÏÏÏ ÏοÏ
ÏεγγαÏÎ¹Î¿Ï ÎÏεÏε ÏÎ¬Î½Ï ÏοÏ
Ï Ïαν ÏÏοβολÎαÏ, βÏίÏκονÏÎ±Ï Î´Î¹Îξοδο αÏÏ Î¼Î¯Î± ÏαÏαμάδα ÏÏα ÏÏννεÏα ÏοÏ
ÏÏομήνÏ
αν Ïην καÏαιγίδα.
«Îε ÏÏειάζεÏαι να ÏÏάÏοÏ
με Ïε αÏ
ÏÏ Ïο Ïημείο», είÏε ο Îαθάνιελ , ÏÏοÏÏαÏεÏονÏÎ±Ï Ïο ÏÏÏο ÏοÏ
, ÎµÎ½Ï ÏαÏ
ÏÏÏÏονα ÏÏοÏÏαθοÏÏε να λογικÎÏει Ïο Ïίλο ÏοÏ
. «ÎκοÏ
ÏΠμε! ÎÏαν 30 ÏÏÏνια ÏÏιν και Ïα ÏÏάγμαÏα ÎÏοÏ
ν Î±Î»Î»Î¬Î¾ÎµÎ¹â¦ ÎµÎ³Ï ÎÏÏ Î±Î»Î»Î¬Î¾ÎµÎ¹.»
«30 ÏÏÏνια ÏÎμαÏα!» Î ÎαλάÏι βÏÏνÏηξε, η ÏÏνή ÏοÏ
ανÏήÏηÏε ÏÏο ξÎÏÏÏο. Το βλÎμμα ÏοÏ
ÏÏÏθηκε ÏÏο Ïημείο ÏοÏ
είÏε θάÏει Ïον ÎÎιν και αμÎÏÏÏ ÎνιÏÏε Ïα μάÏια ÏοÏ
να βοÏ
ÏκÏνοÏ
ν. «ÎξαιÏÎ¯Î±Ï ÏοÏ
⦠ÎÏÏ ÏÏÎ±Î¹Ï ÏοÏ
ÏÏάβηξα Ïον ÎÎιν ÏÏη βÏÏμιά. ÎξαιÏÎ¯Î±Ï ÏοÏ
Ïον αÏαÏνήθηκα για 30 ολÏκληÏα ÏÏÏνια!»
«Îεν μÏοÏÏ Î½Î± ÏοÏ
εÏιÏÏÎÏÏ Î½Î± Ïον ξεθάÏÎµÎ¹Ï ÎαλάÏι! ÎÎÏÎµÎ¹Ï Ïι θα ÏÏ
μβεί αν Ïο κάνειÏ».
Î Îαθάνιελ ÎÏÏεκε εκεί νεÏ
ÏικÏÏ ÏÏο ο ÎαλάÏι κοιÏοÏÏε εÏίμονα Ïον ÏάÏο ÏοÏ
ανθÏÏÏοÏ
ÏοÏ
κάÏοÏε είÏε Ï
ÏάÏξει ο καλÏÏεÏÏÏ ÏοÏ
ÏίλοÏ. Îε θα καÏαλάβαινε ÏοÏΠο ÎÎιν ήÏαν βαμÏÎ¯Ï ÎºÎ±Î¹ καÏά ÏÏ
νÎÏεια εÏικίνδÏ
νοÏ.
Î ÎÎιν ήÏαν ανÎκαθεν Îνα αÏÏ Ïα δÏο αγκάθια ÏÎ·Ï ÏÏ
νεÏγαÏÎ¯Î±Ï ÏοÏ
είÏε διαμοÏÏÏθεί μεÏÎ±Î¾Ï ÏÏν ιαγοÏ
άÏÏν και ÏÏν λεÏνÏÏν. .. Î ÎÎιν και η ÏμοÏÏη αλλά άÏιÏÏη ÏÏζÏ
Î³Î¿Ï ÏοÏ
ÎαλάÏι, η ÎαÏλÏÏÏα. Î Îαθάνιελ Ïην είÏε εÏÏÏεÏ
Ïεί ÏÏÏÏοÏ. Îεν ήθελε ÏμÏÏ Î½Î± καÏαλήξει ÎÏÏι. Τελικά ο Îαθάνιελ , Ïε μία κÏίÏη οÏÎ³Î®Ï ÎµÎ¯Ïε δÏÏει οÏιÏÏική λÏÏη ÏÏο ÏÏÏβλημα ÏÎ·Ï Î¶Î®Î»ÎµÎ¹Î±Ï⦠ÏκοÏÏνονÏÎ±Ï Î¼Îµ Îνα ÏμÏάÏο δÏο ÏÏÏ
γÏνια.
«ÎÏαν ο καλÏÏεÏÏÏ Î¼Î¿Ï
ÏÎ¯Î»Î¿Ï ÎºÎ±Î¹ δε με είÏε ÏÏοδÏÏει ÏοÏÎ! ÎÏÏ Î¼Îµ μαÏαίÏÏÏÎµÏ ÏιÏÏÏλαÏα! Î ÎαλάÏι ÎÏνιξε Ïα δάκÏÏ
α οÏÎ³Î®Ï ÏοÏ
ÏλημμÏÏιζαν Ïα μάÏια ÏοÏ
και ÏÎÏνονÏÎ±Ï Ïο ÏÎÏι ÏÏο ÏÏÏÏÏÏÏ ÏοÏ
άγγιξε Ïο ÏκοÏ
λαÏίκι ÏοÏ
ÏοÏοÏÏε, Ïο ÏκοÏ
λαÏίκι ÏοÏ
ÎÎιν. Τι είÏε κάνει; ÎίÏε κλονιÏÏεί ÏÏαν βÏήκε Ïον ÎÎιν ÏκÏ
μμÎνο ÏÎ¬Î½Ï Î±ÏÏ Ïο νεκÏÏ ÏÏμα ÏÎ·Ï Î³Ï
Î½Î±Î¯ÎºÎ±Ï ÏοÏ
, μÎÏÏι ÏοÏ
ο Îαθάνιελ είÏε αναγνÏÏίÏει Ïον ÎÎιν ÏÏ Î´Î¿Î»Î¿ÏÏνο.
Îκείνη είÏε Ïεθάνει ακÏιβÏÏ ÎµÎ´Ï, Ïε αÏ
ÏÏ ÎµÎ´Ï Ïο Ïημείο. ÎÏÏι, ÏκÎÏÏηκε ÏÏÏ ÎÏÏεÏε να κάνει ακÏιβÏÏ Ïο ίδιο με Ïον ÎÎιν. Îα Ïον θάÏει Ïε αÏ
Ïήν Ïη γη⦠ÏÏο ίδιο Ïημείο. ÎίÏε κλÎÏει και Ïο βιβλίο με Ïα ξÏÏκια ÏοÏ
ÎÎιν για να Ïον εκδικηθεί ÏÏηÏιμοÏοιÏνÏÎ±Ï Ïα ενανÏίον ÏοÏ
.
Îαι ο Îαθάνιελ είÏε δίκιο Ïε Îνα μÏνο ÏÏάγμα. Τα ÏεÏιÏÏÏÏεÏα βαμÏÎ¯Ï Î®Ïαν μοÏθηÏά, ÏμÏÏ Ï
ÏήÏÏαν κι εξαιÏÎÏειÏ. Îαι ο ÎÎιν είÏε Ï
ÏάÏξει μία αÏÏ Î±Ï
ÏÎÏ. ΤίÏοÏα δεν ήÏαν ÏεÏιÏÏÏÏεÏο ÎºÎ±ÎºÏ Î±ÏÏ Î±Ï
ÏÏ ÏοÏ
ο Î¯Î´Î¹Î¿Ï ÎµÎ¯Ïε κάνει. Îαι Ïο ξÏÏκι μÏοÏοÏÏε να Ïο ανÏιÏÏÏÎÏει μÏνο η αδελÏή ÏÏ
Ïή ÏοÏ
ÎÎιν.
Î ÎαλάÏι Ïο είÏε βÏει αÏÏείο ÏÏÏε. ÎÎ½Ï Î¿ ÎÎιν ήÏαν αιÏνÏÎ²Î¹Î¿Ï Î´ÎµÎ½ είÏε ακÏμα βÏει Ïην αδεÏÏή ÏÏ
Ïή ÏοÏ
. ΣÏο ÏαÏελθÏν, αÏ
ÏÏÏ ÎºÎ±Î¹ ο ÎÎιν, ÏÏ
νήθιζαν να κάνοÏ
ν Ïλάκα λÎγονÏÎ±Ï ÏÏÏ Î¼Î¹Î± ÏÎÏοια γÏ
ναίκα δε θα γεννιÏÏαν ÏοÏÎ. ΣÏο μÏ
Î±Î»Ï ÏοÏ
ήÏθε η ανάμνηÏη ÏοÏ
ÎÎιν να λÎει «ο θεÏÏ Î¸Î± ÏÏÎÏει να ÎÏει ÏÏομεÏή αίÏθηÏη ÏοÏ
για να δημιοÏ
ÏγήÏει μία ÏÎÏοια γÏ
ναίκα ικανή να ανεÏÏεί ÏοÏ
Ï Î¸ÎµÎ±ÏÏινιÏμοÏÏ ÏοÏ
.»
«ÎÏιÏκÏÏαν εκεί κάÏÏ ÏολÏν καιÏÏ», ÏÏοειδοÏοίηÏε ο Îαθάνιελ. «Îε Ïη λαγνεία για Ïο αίμα να Ïον καÏακÏ
ÏιεÏει⦠αν Ïον ελεÏ
θεÏÏÏÎµÎ¹Ï ÏÏÏα θα Î¼Î±Ï ÏκοÏÏÏει.»
Î ÎαλάÏι Ïίναξε Ïο κεÏάλι ÏοÏ
και κοίÏαξε εÏίμονα Ïο Îαθάνιελ. «Îα ÏÏÎÏει να ÏκοÏÏÏει μÏνο εμÎνα γιαÏί εÏÏ Î¸Î± είÏαι ήδη νεκÏÏÏ.»
Îαι με Ïην αÏειλή να αιÏÏείÏαι και οι δÏο άνδÏÎµÏ ÏήÏαν ξανά ÏÎ¹Ï Î¶ÏÏÎ´ÎµÎ¹Ï Î¼Î¿ÏÏÎÏ ÏοÏ
Ï.
ΣÏην κονÏινή καÏαÏκήνÏÏη η ΤάμÏαθα Îινγκ, ή ΤάμÏι ÏÏÏÏ Ïη ÏÏναζαν οι ÏεÏιÏÏÏÏεÏοι, κάθιÏε ÏÏα Ïκαλιά ÏοÏ
ÏεÏάÏÏιοÏ
ÏÏοÏÏÏÏιÏοÏ
ÏÏν γονιÏν ÏÎ·Ï ÎºÎ±Î¹ κοίÏαζε Ïα αÏÏÎÏια, ÏÏα μÏοÏοÏÏε να διακÏίνει μÎÏα αÏÏ Ïα ÏαÏιά ÏÏννεÏα. Τίναξε ÏÎ¹Ï Î±ÏÎÎ»ÎµÎ¹ÎµÏ ÏÎ·Ï Î±ÏÏ Ïο ÏÏÏÏÏÏÏ ÏηÏ, ÏαÏοÏμενη ÏοÏ
είÏε εÏιÏÎλοÏ
Ï ÏÏαμαÏήÏει να βÏÎÏει.
ÎÏαν η ÏÏÏÏη ÏοÏά ÏοÏ
Îκανε κάμÏινγκ και Ïο ÏελεÏ
Ïαίο ÏÏάγμα ÏοÏ
ήθελε ήÏαν να ÏεÏάÏει Ïλο Ïο ÏÏÏνο ÏÎ·Ï Î¼ÎÏα ÏÏην ÏÏοÏοβίλα. ÎίÏε ενθοÏ
ÏιαÏÏεί με αÏ
ÏÏ Ïο Ïαξίδι, ÏοÏ
είÏε γίνει ακÏμα καλÏÏεÏο ÏÏαν οι δικοί ÏÎ·Ï ÏÏ
μÏÏνηÏαν να ÏάÏοÏ
ν μαζί και Ïο μικÏÏ ÏκÏλο ÏÎ·Ï Î¿Î¹ÎºÎ¿Î³ÎνειαÏ, Ïο ΣκÏάÏι. ÎεÏά αÏÏ Ïολλά ÏαÏακαλεÏά, και αÏÎ¿Ï ÎµÎ¯Ïε Ï
ÏοÏÏεθεί ÏÏι θα ÏÏÏνÏιζε Ïο μικÏÏ ÎºÎ±Î»ÏÏεÏÏ ÏÎ·Ï Ïίλο, Îνα κοÏ
Ïαβάκι ÎιοÏκ, είÏε καÏαÏÎÏει να ÏείÏει ÏοÏ
Ï Î³Î¿Î½ÎµÎ¯Ï ÏηÏ.
ΠΣκÏάÏι ήÏαν ÎÎ¾Ï ÎºÎ±Î¹ γάβγιζε ÏÏο ÏκοÏάδι, ενοÏλημÎÎ½Î¿Ï Î±ÏÏ Ïο λοÏ
Ïί ÏοÏ
ÏοÏ
Ïον εμÏÏδιζε να κÏ
νηγήÏει ÏÎ¹Ï ÏκιÎÏ ÏοÏ
είÏαν ÏÏαβήξει Ïην ÏÏοÏοÏή ÏοÏ
. ΠνεαÏή κοÏÎλα αναÏήδηÏε ÏÏαν ξαÏνικά ο ΣκÏάÏι καÏάÏεÏε να ελεÏ
θεÏÏθεί αÏÏ Ïο λοÏ
Ïί ÏοÏ
και ÎÏÏ
γε μακÏιά. ΣηκÏθηκε αÏÏ Ïα Ïκαλιά ÏÏαν Ïο κοÏ
Ïάβι ÎÏÏεξε και ÏÏθηκε Ïε Îνα μικÏÏ Î¬Î½Î¿Î¹Î³Î¼Î± ÏοÏ
ÏÏάÏÏη, ÏοÏ
ÏÏÏιζε Ïο κάμÏινγκ αÏÏ Ïο καÏαÏÏγιο άγÏÎ¹Î±Ï Î¶ÏήÏ.
«ΣκÏάÏι μη!» ΠΤάμÏι Îβαλε Ïα κλάμαÏα και Ïήγε αμÎÏÏÏ ÎºÎ¿Î½Ïά ÏοÏ
. Îι Î³Î¿Î½ÎµÎ¯Ï ÏÎ·Ï Ïην είÏαν εμÏιÏÏεÏ
Ïεί και δεν ÎÏÏεÏε να Ïον ÏάÏει. ΣÏαμάÏηÏε ÏÏο ÏÏάÏÏη, ÏήÏε μια βαθιά ανάÏα και κοίÏαξε Ïο ÏκοÏάδι μÎÏα αÏÏ Ïα δÎνÏÏα. «Îεν είμαι δειλή.» ÎάγκÏÏε Ïο κάÏÏ ÏÎµÎ¯Î»Î¿Ï ÏÎ·Ï ÎºÎ±Î¹ αÏοÏαÏιÏÏικά ÎÏεÏε ÏÏα γÏναÏα για να εξεÏεÏ
νήÏει Ïην ÏÏÏÏα.
ÎεÏά αÏÏ Î¼ÎµÏικÎÏ Î³ÏαÏζοÏ
νιÎÏ ÎºÎ±ÏάÏεÏε να ÏεÏάÏει μÎÏα αÏÏ Ïη ÏÏÏÏα ÏοÏ
ÏÏάÏÏη και άÏÏιÏε να ακολοÏ
θεί, μÎÏα ÏÏο δάÏοÏ, Ïο γάβγιÏμα ÏοÏ
Ïλο και ξεμάκÏαινε. «Îα με Î²Î¬Î»ÎµÎ¹Ï Ïε μÏελάδεÏ», μοÏ
ÏμοÏÏιÏε δÏ
ναÏά και άÏÏιÏε να ÏλαÏαγίζει Ïη γλÏÏÏα ÏηÏ, ξÎÏονÏÎ±Ï ÏÏι ο ÏκÏÎ»Î¿Ï ÏηÏ, ÏÏ
νήθÏÏ, ανÏαÏοκÏινÏÏαν Ïε αÏ
ÏÏν Ïο θÏÏÏ
βο.
«ΤάμÏι ÏοÏ
είÏαι;»
ΠΤάμÏαθα άκοÏ
Ïε Ïη ÏÏνή ÏÎ·Ï Î¼Î·ÏÎÏÎ±Ï ÏÎ·Ï ÏοÏ
Ïην καλοÏÏε αλλά εκείνη Ïη ÏÏιγμή Ïην Îνοιαζε μÏνο να ÏÎÏει ÏίÏÏ ÏÏο κάμÏινγκ Ïο κοÏ
Ïάβι ÏηÏ. ΠΣκÏάÏι ήÏαν ο ÏκÏÎ»Î¿Ï ÏÎ·Ï ÎºÎ±Î¹ ÎÏÏεÏε να Ïον ÏÏονÏίÏει. ÎÏÏι, ανÏί να αÏανÏήÏει ÏÏη μηÏÎÏα ÏÎ·Ï Î® ÏÏο κοÏ
Ïάβι ÏαÏάμεινε εκεί ÏιÏÏηλή και ÏÏ
νÎÏιÏε να ακολοÏ
θεί Ïο διαÏεÏαÏÏÎ¹ÎºÏ Î³Î¬Î²Î³Î¹Ïμα ÏοÏ
ΣκÏάÏι.
Îίγο ÏÏιν είÏε κάνει μία ÏÏάÏη για να ανακÏήÏει Ïην αναÏνοή ÏηÏ. ÎίÏε ακοÏ
μÏήÏει Ïην ÏλάÏη ÏÎ·Ï ÏÏον κοÏÎ¼Ï ÎµÎ½ÏÏ Î´ÎνÏÏοÏ
, είÏε ακοÏ
μÏήÏει Ïα βÏÏμικα γÏναÏά ÏÎ·Ï Î¼Îµ Ïα ÏÎÏια ÏηÏ, ανάÏαινε και άκοÏ
γε ÏοÏ
Ï Î®ÏοÏ
Ï ÏοÏ
δάÏοÏ
Ï. ΠάνÏα ήθελε να βÏεθεί ÏÏην καÏδιά ενÏÏ Î´Î¬ÏοÏ
Ï ÎºÎ±Î¹ αÏλά να ακοÏει, ÏÏÏÏ ÎβλεÏε να κάνοÏ
ν οι Îνδιάνοι ÏÏÎ¹Ï ÏαινίεÏ.
Τα ÏÏννεÏα ÏÎ·Ï Î²ÏοÏÎ®Ï ÎµÎ¯Ïαν εÏιÏÏÏÎÏει και Ïο λαμÏεÏÏ ÏεγγαÏÏÏÏÏο είÏε Ïαθεί. Τα μάÏια ÏÎ·Ï Î¬Î½Î¿Î¹Î¾Î±Î½ διάÏλαÏα ÏÏαν ÏÏ
νειδηÏοÏοίηÏε ÏÏι γεν μÏοÏοÏÏε να διακÏίνει Ïια Ïα ÏÏÏα ÏοÏ
κάμÏινγκ.
Îκανε Îνα αβÎβαιο βήμα ÏÏÎ¿Ï Ïα εμÏÏÏÏ, κοίÏαξε γÏÏÏ ÏÎ·Ï Î±Î»Î»Î¬ Ïο μÏνο ÏοÏ
μÏοÏοÏÏε να δει ήÏαν Ïο ÏκοÏάδι, οι εÏιβληÏικοί κοÏμοί ÏÏν δÎνÏÏÏν και ακÏμα Ïιο αÏειληÏικÎÏ ÏκιÎÏ. ÎλαÏοÏÏιÏε ÏÏαν άκοÏ
Ïε Îνα βÏÏ
ÏÎ·Î¸Î¼Ï Ïε κάÏοια αÏÏÏÏαÏη ÏίÏÏ ÏηÏ. ÎÏοÏάÏιÏε ÏÏι δεν ÏÎ·Ï Î¬ÏεÏε η καÏεÏθÏ
νÏη ÏοÏ
είÏε ÏάÏει και άÏÏιÏε να ÏÏÎÏει ÏÏÎ¿Ï Ïην ανÏίθεÏη ÏÏÏÎ¯Ï Î½Î± κοιÏάξει ÏίÏÏ ÏηÏ.
ÎεÏά αÏÏ Î»Î¯Î³Î· ÏÏα ÏοÏ
Îμοιαζε με αιÏνιÏÏηÏα άκοÏ
Ïε ξανά Ïο γάβγιÏμα ÏοÏ
ΣκÏάÏι και ÏÏÏάÏηκε ÏÏÎ¿Ï Î±Ï
Ïήν Ïην καÏεÏθÏ
νÏη, ελÏίζονÏÎ±Ï ÏÏÏ ÏÏι κι αν ήÏαν αÏ
ÏÏ ÏοÏ
βÏÏ
Ïήθηκε ÏÏιν δεν Ïην είÏε ακολοÏ
θήÏει. ÎκοÏ
Ïε άλλο Îνα γÏÏλιÏμα αλλά αÏ
Ïήν Ïη ÏοÏά ο ήÏÎ¿Ï ÎµÏÏÏÏαν αÏÏ ÎºÎ¬ÏοÏ
αλλοÏ, αÏÏ Î¼ÏÏοÏÏά ÏηÏ.
ÎÏ
θίζονÏÎ±Ï ÏÎ¹Ï ÏÏÎÏÎ½ÎµÏ ÏÎ·Ï ÏÏο ÎδαÏοÏ, ÏÏοÏÏάθηÏε να ÏÏαμαÏήÏει Ïο ÏÏÎξιμο αλλά Ïο ÎδαÏÎ¿Ï Î®Ïαν καλÏ
μμÎνο αÏÏ Î³Î»Î¹ÏÏεÏά ÏÏλλα ÏκεÏαÏμÎνα αÏÏ Î²ÏοÏή και λάÏÏη. ÎÏÏι, ανÏί να ÏÏαμαÏήÏει, γλίÏÏÏηÏε ακÏμα Ïιο μακÏιά, ÏÏιν Ïελικά ÏÎÏει Ïε μία ÏÏοοδεÏ
Ïικά κλιμακÏÏή Ïλαγιά.
ΠαναÏνοή ÏÎ·Ï Îγινε Ïιο δÏ
ναÏή, καθÏÏ ÏÎÏÏονÏαÏ, ÏÏÏÏηÏε Ïε Îναν ÏεÏμÎνο κοÏÎ¼Ï Î´ÎνÏÏοÏ
, ÏοÏ
ÏμÏÏ Ïελικά ÏÏαμάÏηÏε Ïο ξÎÏÏενο γλίÏÏÏημα ÏηÏ. Το ÏÏÏÏο ÏÏάγμα ÏοÏ
ÏÏÏÏεξε, αÏÎ¿Ï Î±Î½Î¬ÎºÏηÏε Ïην ανάÏα ÏηÏ, ήÏαν ÏÏι ο ΣκÏάÏι δε γάβγιζε Ïια. ÎκοÏ
Ïε ξανά Ïο βÏÏ
ÏÎ·Î¸Î¼Ï ÎºÎ±Î¹ άÏÏιÏε να ÏκαÏÏαλÏνει Ïάλι Ïο λÏÏο, ÏÏαν άκοÏ
Ïε Îνα αÏÎ±Î»Ï ÎºÎ»Î±ÏοÏÏιÏμα. ΣÏÏÏÏνονÏÎ±Ï Î¼Îµ Ïα γÏναÏά ÏÎ·Ï , ÏÎÏαÏε ÏÎ¬Î½Ï Î±ÏÏ Ïον κοÏÎ¼Ï ÏοÏ
δÎνÏÏοÏ
και είδε Îνα ξÎÏÏÏο, λοÏ
ÏμÎνο αÏÏ Ïο ÏÏÏ ÏοÏ
ÏεγγαÏιοÏ.
Îκεί ακÏιβÏÏ, ÏÏη μÎÏη ÏοÏ
, είδε Ïο ΣκÏάÏι. Îκλαιγε, Ïαν μÏÎ»Î¹Ï Î½Î± ÏοÏ
είÏε εÏιÏεθεί ο Î¼ÎµÎ³Î¬Î»Î¿Ï ÏκÏÎ»Î¿Ï ÏοÏ
ζοÏÏε ÏÏο ÏÎÏμα ÏοÏ
δÏÏμοÏ
ÏÏο ÏÏίÏι ÏοÏ
Ï. Το κοÏ
Ïάβι ήÏαν ξαÏλÏμÎνο ÏÏο ÎδαÏÎ¿Ï ÎºÎ±Î¹ ÏÏοÏÏαθοÏÏε να ÏÏ
Ïθεί ÏÏÎ¿Ï Ïα ÏίÏÏ. Τα μάÏια ÏÎ·Ï Î¬Î½Î¿Î¹Î¾Î±Î½ διάÏλαÏα ÏÏαν καÏάλαβε γιαÏί. ÎÏο ζÏα κινοÏνÏαν αÏγά Ïο Îνα ÏÏÎ¿Ï Ïο άλλο και ο ΣκÏάÏι βÏιÏκÏÏαν ακÏιβÏÏ ÏÏη μÎÏη.
«Χαζλ μοÏ
ÏμοÏÏιÏε αναÏαίνονÏÎ±Ï Î²Î±Ïιά.
ÎναγνÏÏιÏε Ïα ζÏα αÏÏ ÏÏÏογÏαÏÎ¯ÎµÏ ÏοÏ
ÏÎ·Ï ÎµÎ¯Ïε δείξει ο μÏαμÏÎ¬Ï ÏÎ·Ï ÏÏιν Ïο Ïαξίδι ÏοÏ
Ï. Το Îνα ήÏαν κοÏÎ³ÎºÎ±Ï ÎºÎ±Î¹ Ïο άλλο Ïο αναγνÏÏιÏε αÏÏ Ïην ÏηλεÏÏαÏη⦠ÎÎ½Î±Ï Î¹Î±Î³Î¿Ï
άÏοÏ. Î¤Î·Ï Î¬ÏεÏε να βλÎÏει νÏοκιμανÏÎÏ Î¼Îµ ζÏα και δε ÏοβÏÏαν, ÏÏÏÏ Î· μαμά ÏηÏ, ÏÏαν ÎβλεÏε ζÏα να εÏιÏίθενÏαι Ïο Îνα ÏÏο άλλο ÏÏην ÏηλεÏÏαÏη. ΩÏÏÏÏο αÏ
ÏÏ Î®Ïαν διαÏοÏεÏικÏ⦠ÎÏαν ÏÏαγμαÏικÏÏηÏα και ήÏαν ÏÏομακÏικÏ.
ÎÏαν γάÏÎµÏ ÏοÏ
μÏοÏοÏÏαν να Ïε Ïάνε. ÎÎµÎ³Î¬Î»ÎµÏ Î³Î¬ÏεÏ. Τα ÏεÏήÏανα ζÏα ÏÏ
νÎÏιÏαν να κινοÏνÏαι κÏ
κλικά, Ïο Îνα γÏÏÏ Î±ÏÏ Ïο άλλο, οι βÏÏ
Ïηθμοί ÏοÏ
Ï Î´Ï
νάμÏναν και Ïα μάÏια ÏοÏ
Ï Î¬ÏÏÏαÏÏαν Ïα ÏÏÏ
Ïά μεÏάλλια. ΠήÏÎ¿Ï ÏοÏ
θανάÏοÏ
μεÏαÏεÏÏÏαν με Ïο αεÏάκι και ÎÏÏανε ÏÏην ΤάμÏαθα ÏοÏ
ÏÏ
νÎÏιÏε να ÏαÏακολοÏ
θεί με δÎοÏ.
«Îλα ΣκÏάÏι», ÏιθÏÏιÏε, ελÏίζονÏÎ±Ï ÏÏι οι Î¼ÎµÎ³Î¬Î»ÎµÏ Î³Î¬ÏÎµÏ Î´ÎµÎ½ Ïην είÏαν ακοÏÏει. «ΦÏγε αÏÏ ÎµÎºÎµÎ¯ ÏÏιν κάÏοια αÏÏ ÏÎ¹Ï Î´Ïο ÏοÏ
εÏιÏεθεί.» ÎννοοÏÏε ÏÏιν Ïε Ïάει αλλά δεν ήθελε να ÏÏομάξει Ïο δÏÏÏÏ
Ïο κοÏ
Ïάβι ακÏμα ÏεÏιÏÏÏÏεÏο.
Îι γάÏÎµÏ Î¬ÏÏιÏαν να οÏ
ÏλιάζοÏ
ν ξαÏνικά, κάνονÏÎ±Ï Ïην ΤάμÏαθα να καλÏÏει Ïα αÏ
Ïιά ÏÎ·Ï Î¼Îµ ÏÎ¹Ï ÏÎ±Î»Î¬Î¼ÎµÏ ÏηÏ. Îι ÏÏνÎÏ ÏοÏ
Ï Î®Ïαν δÏ
ναÏÎÏ ÎºÎ±Î¹ ÏÏομακÏικÎÏ. ÎÏÏιÏαν να ÏÏÎÏοÏ
ν γÏήγοÏα καÏά Î¼Î®ÎºÎ¿Ï ÏοÏ
ξÎÏÏÏοÏ
, κάνονÏÎ±Ï Ïο ΣκÏάÏι να ÏÏÏ
ÏήÏει και να μαζÎÏει Ïην οÏ
Ïά ÏοÏ
ανάμεÏα ÏÏα ÏÏδια ÏοÏ
αÏÏ ÏÏβο.
ÎλÎÏονÏÎ±Ï Ïο ÏληγÏμÎνο κοÏ
Ïάβι, η ΤάμÏαθα Ïήδηξε ÏÎ¬Î½Ï Î±ÏÏ Ïο δÎνÏÏο και ÎÏÏεξε, ÏÏο Ïιο γÏήγοÏα μÏοÏοÏÏε, ÏÏÎ¿Ï Ïο μÎÏÎ¿Ï ÏοÏ
. ÎÏιÏκÏÏαν Ïιο κονÏά ÏÏο ΣκÏάÏι, αÏÏ ÏÏι οι γάÏεÏ, ÏÏοÏληÏε ÏÏÎ¿Ï Ïο μÎÏÎ¿Ï ÏοÏ
και γÏήγοÏα κάλÏ
Ïε Ïο μικÏÏ ÏοÏ
ÏÏμα με Ïο Î´Î¹ÎºÏ ÏηÏ, Ïη ÏÏιγμή ÏοÏ
Ïα δÏο ζÏα ÏηδοÏÏαν και ÏÏ
γκÏοÏονÏαν ÏÏον αÎÏα, ακÏιβÏÏ Î±ÏÏ ÏÎ¬Î½Ï ÏηÏ.
Â«Î£Î±Ï ÏαÏÎ±ÎºÎ±Î»Ï Î¼Î·Î½ ÏειÏάξεÏε Ïο ÏκÏλο μοÏ
!» οÏÏλιαξε.
ÎÏÏλιαξε ξανά, ÏÏαν ÎνιÏÏε κοÏÏεÏά νÏÏια να γδÎÏνοÏ
ν Ïο μÏÏάÏÏο ÏÎ·Ï ÎºÎ±Î¹ Ïην ÏλάÏη ÏηÏ. Îι γάÏÎµÏ ÎÏεÏαν με Îνα δÏ
ναÏÏ Î³Î´Î¿ÏÏο ÏÏο ÎδαÏοÏ, ακÏιβÏÏ ÏίÏÏ ÏηÏ, γÏÏ
λλίζονÏÎ±Ï Î±ÏειληÏικά η μία ÏÏην άλλη. ΠαÏÎμεινε γανÏζÏμÎνη ÏÎ¬Î½Ï ÏÏο ΣκÏάÏι, ÏοÏ
ακÏμα ÎÏÏεμε και κλαÏοÏÏιζε ÏαμηλÏÏÏνα, ÏÏÏÎ¯Ï Î½Î± Ïολμά να κοιÏάξει Ïα ζÏα ÏοÏ
ÏάλεÏ
αν λίγα βήμαÏα ÏίÏÏ ÏηÏ.
ΠΤάμÏαθα ÏοβÏÏαν να κοÏ
νηθεί και ÏÏ
νÎÏιÏε να κÏαÏά Ïο ÏκÏλο ÏÏο Ïιο ÏÏιÏÏά μÏοÏοÏÏε. Τα μάÏια ÏÎ·Ï ÎµÎ¯Ïαν ÏÏενÎÏει αÏÏ Ïο ÏÏβο και άÏÏιÏε να ÏιÏιÏίζει ÏÏο ΣκÏάÏι να ÏÏÎξει και να ÏÎÏει βοήθεια, μήÏÏÏ ÎºÎ±Î¹ ÏÏολάβαινε να ÏÏθεί αÏÏ ÏÎ¹Ï Î³Î¬ÏεÏ. ÎάÏι Ï
γÏÏ ÎºÎ±Î¹ ζεÏÏÏ ÏÏθηκε ÏÏην ÏλάÏη ÏÎ·Ï Î±Î»Î»Î¬ εκείνη ÏÏ
νÎÏιζε να ÏαÏαμÎνει ακίνηÏη. ÎÏιÏÎλοÏ
Ï, η μάÏη είÏε ÏÏαμαÏήÏει και βÏήκε Ïην εÏ
καιÏία να κοιÏάξει αÏÎ¬Î½Ï Î±ÏÏ Ïον Ïμο ÏηÏ.
ÎÏÏιÏε να ÏÏÎμει ολÏκληÏη και να κλαίει μÏÎ»Î¹Ï Î±Î½ÏίκÏÏ
Ïε δÏο άνÏÏÎµÏ Î³ÎµÎ¼Î¬ÏοÏ
Ï Î±Î¯Î¼Î±Ïα, ξαÏλÏμÎνοÏ
Ï ÏίÏÏ ÏηÏ. ΠΤάμÏαθα αναÏηκÏθηκε αÏγά και με Ïον ΤάμÏι ÏÏην αγκαλιά ÏÎ·Ï Î¬ÏÏιÏε να αÏομακÏÏνεÏαι οÏίÏθια. Îα ÏοÏ
είÏαν εξαÏανιÏÏεί Ïο κοÏÎ³ÎºÎ±Ï ÎºÎ±Î¹ ο ιαγοÏ
άÏοÏ; ÎίÏαν εÏιÏεθεί Ïε αÏ
ÏοÏÏ ÏοÏ
Ï Î¬Î½ÏÏÎµÏ ÎºÎ±Î¹ Ïο ÎÏκαÏαν μακÏιά; ÎιαÏί αÏ
Ïοί δε ÏοÏοÏÏαν ÏοÏÏα;
ÎαÏνικά ο Îαθάνιελ άνοιξε Ïα μάÏια ÏοÏ
και ÏÎ·Ï Îδειξε Ïα κοÏÏεÏά ÏοÏ
δÏνÏια.
ΠΤάμÏαθα ÏιÏÏÏάÏηÏε, ÎÏαÏε Ïην ιÏοÏÏοÏία ÏÎ·Ï ÎºÎ±Î¹ ÏÏεδÏν ÎÏεÏε, αλλά ανάκÏηÏε γÏήγοÏα Ïο βημαÏιÏÎ¼Ï ÏηÏ. ΠΣκÏάÏι ÏÏÏίγγλιÏε Ïάλι, ÏÏαν η ÏÏνή ÏοÏ
άνÏÏα μιμήθηκε εκείνη ÏοÏ
κοÏÎ³ÎºÎ±Ï ÎºÎ±Î¹ ÏάλεÏε να ξεÏÏγει αÏÏ Ïην αγκαλιά ÏÎ·Ï Î¤Î¬Î¼Ïι. ÎÏÏεξε μÎÏα ÏÏο δάÏÎ¿Ï ÏÏοÏÏαθÏνÏÎ±Ï Î½Î± νικήÏει Ïο ÏÏβο ÏοÏ
.
Î ÎαλάÏι ÏινάÏÏηκε καθÏÏ Î±Î¯Î¼Î± ανάβλÏ
ζε αÏÏ Ïο ÏÏÎ®Î¸Î¿Ï ÏοÏ
. Îνοιξε Ïο ÏÏÏμα ÏοÏ
, ÏÏÏάÏηκε ÏÏÎ¿Ï Ïο κοÏίÏÏι και ÏÎ·Ï ÏÏναξε μια λÎξη.
«ΤÏÎξε!», ÏÏÏÏηÏε Ïα αÏ
Ïιά ÏÎ·Ï Î· ÏÏνή ÏοÏ
ιαγοÏ
άÏοÏ
.
ΠΤάμÏαθα δεν Ïο ÏκÎÏÏηκε δεÏÏεÏη ÏοÏά. Î¥ÏάκοÏ
Ïε αμÎÏÏÏ. ΣÏηÏίÏÏηκε καλά ÏÏα ÏÏδια ÏÎ·Ï ÎºÎ±Î¹ ÎÏÏεξε μακÏιά αÏÏ Ïο ξÎÏÏÏο ÏÏÏÎ¯Ï Î½Î± ÏολμήÏει να κοιÏάξει ÏίÏÏ ÏηÏ. Îεν Ïην Îνοιαζε ÏοÏ
Ïήγαινε. Το μÏνο ÏοÏ
ήθελε ήÏαν να ÏÏγει μακÏιά αÏÏ Î±Ï
ÏÏν Ïον αιμÏÏÏ
ÏÏο άνÏÏα.
«ÎαληÏÏÎÏα, είναι Ïο ÏοÏÎ¹ÎºÏ Î´ÎµÎ»Ïίο ειδήÏεÏν. ÎÏÏÏε μία οικογÎνεια αÏÏ Ïην ÏεÏιοÏή ÎÏει κάθε λÏγο να γιοÏÏάÏει. ΠκÏÏη ÏοÏ
Ï, ΤάμÏαθα, βÏÎθηκε Ïελικά να ÏεÏιÏλανιÎÏαι ÏÏον ÎÎ¸Î½Î¹ÎºÏ Î´ÏÏ
Î¼Ï ÏÏν ÎγγÎλÏν. ÎίÏε εξαÏανιÏÏεί 3 ημÎÏÎµÏ ÏÏιν, αÏÏ Ïο κάμÏινγκ ÏοÏ
ÎÏίÏÏαλ ÎÎικ, ÏÏην ÏÏοÏÏάθειά ÏÎ·Ï Î½Î± βÏει Ïο ÏκÏλο ÏÎ·Ï Î¿Î¹ÎºÎ¿Î³ÎνειαÏ. ÎÏÏ ÏÏι ÏαίνεÏαι ο ÏκÏÎ»Î¿Ï ÎµÎ¯Ïε καÏαÏÎÏει να ελεÏ
θεÏÏθεί αÏÏ Ïο λοÏ
Ïί ÏοÏ
και Ïο ÎÏκαÏε ÏÏο δάÏοÏ. ΠθαÏÏαλÎα εÏÏάÏÏονη Ïον κÏ
νήγηÏε και οι αÏÏÎÏ Ïην ενÏÏÏιÏαν ÏήμεÏα Ïο ÏÏÏί. ÎÏ
ÏÏÏ
ÏÏÏ Î¿ ÏκÏÎ»Î¿Ï Î´Îµ βÏÎθηκε μαζί ÏηÏ. ΣÏμÏÏνα με ÏÎ¹Ï Î´Î·Î»ÏÏÎµÎ¹Ï ÏÏν αξιÏμαÏοÏÏÏν, Ïο κοÏίÏÏι βÏίÏκεÏαι ÏÏο νοÏοκομείο ÏÎ·Ï ÏεÏιοÏήÏ, ÏÏοÏ
αναÏÏÏνει αÏÏ Ïο Ïοκ, καθÏÏ ÏαίνεÏαι να δÎÏÏηκε εÏίθεÏη αÏÏ ÎºÎ¿ÏγκαÏ. ΠμικÏή ΤάμÏαθα μίληÏε ÏÏοÏ
Ï Î´Î±ÏοÏÏÎ»Î±ÎºÎµÏ Î³Î¹Î± δÏο ÏÏαÏ
μαÏιÏμÎνοÏ
Ï Î¬Î½Î´ÏεÏ, ÏοÏ
είδε ÏÏο δάÏοÏ. Îι αÏÏÎÏ ÎµÏεÏνηÏαν Ïε ακÏίνα ÏÎνÏε ÏιλιάδÏν ÏεÏÏαγÏνικÏν μÎÏÏÏν αλλά δε βÏÎθηκε κανÎνα ίÏÎ½Î¿Ï ÏοÏ
Ï. Îα εÏιÏÏÏÎÏοÏ
με αÏγÏÏεÏα με ÏεÏιÏÏÏÏεÏÎµÏ ÎµÎ¹Î´Î®ÏειÏ.
ÎεÏάλαιο 1
10 ÏÏÏνια μεÏάâ¦
ÎÏ
ναÏή μοÏ
Ïική ανÏηÏοÏÏε μÎÏα αÏÏ Ïο κλαμÏ. ΠμÏβ μεγάλη ÏαμÏÎλα αÏÏ Î½Îον άλλαζε ÏÏÏμαÏα, ÏÏ
γÏÏονιÏμÎνη με Ïο ÏÏ
Î¸Î¼Ï ÏÎ·Ï Î¼Î¿Ï
ÏικήÏ. Το ÏÏÏ Îδινε μία αÏÏκοÏμη λάμÏη ÏÏο κÏίÏιο καÏά Î¼Î®ÎºÎ¿Ï ÏοÏ
δÏÏμοÏ
. ÎÎ½Î±Ï Î¬Î½Î´ÏÎ±Ï Î¼Îµ λεÏÏά ξανθά μαλλιά ÏÏεκÏÏαν ÏÏο ÏÎµÎ¯Î»Î¿Ï ÏÎ·Ï Î¿ÏοÏÎ®Ï ÏοÏ
κÏιÏίοÏ
. ÎÏκÏ
Ïε ÏÏÎ¿Ï Ïα εμÏÏÏÏ ÎºÎ±Î¹ ÏÏηÏίζονÏÎ±Ï Ïον αγκÏνα ÏÏο γÏναÏÏ ÏοÏ
, κάÏνιζε Îνα ÏÏιγάÏο. Î ÎÎιν ΤÏÎ¹Ï ÎγειÏε Ïο κεÏάλι ÏοÏ
ÏÏο Ïλάι και ÏÎÏαÏε Ïα δάÏÏÏ
λα μÎÏα αÏÏ Ïα μαλλιά ÏοÏ
. Îεν ÏοÏ
άÏεÏε καθÏλοÏ
ÏοÏ
Ïα είÏε κÏÏει. ΤοÏ
ÎλειÏαν Ïα μακÏιά ÏοÏ
μαλλιά. ÎÏοÏοÏÏε ακÏμα να θÏ
μηθεί Ïη μεÏαξÏÏή αίÏθηÏή ÏοÏ
Ï ÏÏη βάÏη ÏÎ·Ï ÏλάÏÎ·Ï ÏοÏ
. ÎÏεÏε Ïο ÏÏιγάÏο ÏÏα Ïείλη ÏοÏ
και ÏÏάβηξε μια βαθιά ÏοÏ
Ïηξιά, ÎÏονÏÎ±Ï Î±ÏÏλÏ
Ïη εÏίγνÏÏη ÏÏν ÏÏÏÏν είÏε ÏάÏει. ÎÏÏÏ Î³Î¹Î± ÏαÏάδειγμα Ïο ÏÏιγάÏο. ΤοÏ
άÏεÏε να καÏνίζει ÏÏιν Ïον θάÏοÏ
ν ζÏνÏÎ±Î½Ï ÎºÎ±Î¹ Ïον αÏήÏοÏ
ν εκεί νομίζονÏÎ±Ï Ïον για νεκÏÏ.
Îια 40 ολÏκληÏα ÏÏÏνια είÏε αιÏμαλÏÏιÏÏεί αÏÏ Ïο ÎαλάÏι, Ïον αÏÏÎ·Î³Ï ÎµÎ½ÏÏ Î¼Î¹ÎºÏÎ¿Ï ÎºÎ¿ÏÎ±Î´Î¹Î¿Ï Î¹Î±Î³Î¿Ï
άÏÏν, ÏÏαν καÏηγοÏήθηκε ÏÏι ÏκÏÏÏÏε Ïη ÏÏνÏÏοÏο ÏοÏ
μεÏαβληÏÎ¿Ï ÏνÏοÏ. Î Ïιν αÏÏ ÎµÎºÎµÎ¯Î½Î· Ïη νÏÏÏα, ο ÎÎιν είÏε αÏμονικÎÏ ÏÏÎÏÎµÎ¹Ï Î¼Îµ ÏοÏ
Ï Î¹Î±Î³Î¿Ï
άÏοÏ
Ï ÎºÎ±Î¹ ο αÏÏηγÏÏ ÏοÏ
Ï Î®Ïαν ÏÏενÏÏ ÏοÏ
ÏίλοÏ. Î ÎαλάÏι Ïον είÏε δικάÏει και καÏαδικάÏει, ÏÎ¬Î½Ï Ïε μία ÎκÏηξη οÏγήÏ. ΧÏηÏιμοÏοιÏνÏÎ±Ï Îνα ξÏÏκι αÏÏ Ïο βιβλίο ÏοÏ
ο ÎÎιν ÏίÏÏεÏ
ε ÏÏÏ ÎµÎ¯Ïε κÏÏÏει καλά, ο ÎαλάÏι είÏε Ïίξει εÏÎ¬Î½Ï ÏοÏ
μια καÏάÏα ÏοÏ
Ïον καθιÏÏοÏÏε ανίκανο να κινηθεί, να μιλήÏει, ακÏμα και να Ï
ÏεÏαÏÏιÏÏεί Ïον εαÏ
ÏÏ ÏοÏ
. ΤοÏ
είÏαν αÏαιÏÎÏει Ïο ÏκοÏ
λαÏίκι αÏÏ Î±Î¹Î¼Î±ÏίÏη ÏοÏ
ÏοÏοÏÏε, και ÏοÏ
ÏοÏ
εÏÎÏÏεÏε να κινείÏαι ελεÏθεÏÎ¿Ï ÏÏο ÏÏÏ ÏοÏ
ήλιοÏ
. Î ÏÎÏÏα αÏ
Ïή ανήκε ÏÏο ÏÏÏÏο βαμÏίÏ, Ïο Σιν. Î ÎÎιν Ïον είÏε κάÏοÏε ÏÏÏήÏει ÏÏÏ Îγινε και Ï
ÏήÏξε ο ÏÏÏÏÎ¿Ï ÎºÎ±Î¹ η αÏάνÏηÏη Ïον είÏε αÏήÏει αÏοÏβολÏμÎνο. ΠΣιν είÏε ÎÏθει ÏÏον κÏÏμο μÏνοÏ, ÏÏαÏ
μαÏιÏμÎÎ½Î¿Ï ÎºÎ±Î¹ ÏειναÏμÎνοÏ. ÎÎ½Î±Ï Î½ÎµÎ±ÏÏÏ Î¬Î½ÏÏÎ±Ï Ïον είÏε βÏει και για να ÏοÏÏάÏει Ïην Ïείνα ÏοÏ
, ο Σιν είÏε Ïιει Ïο αίμα ÏοÏ
. Το βαμÏÎ¯Ï ÎºÎ±Ïάλαβε γÏήγοÏα ÏÏι οι άνθÏÏÏοι αÏ
ÏÎ¿Ï ÏοÏ
κÏÏμοÏ
ήÏαν εÏθÏαÏ
ÏÏα ÏλάÏμαÏα, ÏοÏ
η ÏÏ
Ïή ÏοÏ
Ï Î¸Î± ÏοÏ
Ï ÎµÎ³ÎºÎ±ÏÎλειÏε αν μοιÏαζÏÏαν Ïο αίμα ÏοÏ
, ÏÏοÏÏαθÏνÏÎ±Ï Î½Î± δημιοÏ
ÏγήÏει μια οικογÎνεια Ïε αÏ
ÏÏν Ïον ÏλανήÏη. ÎÏαν ÏμÏÏ Î¿Î¹ ÏÏ
ÏÎÏ ÏοÏ
Ï ÏάνονÏαν ÏοÏ
ήÏαν Ïια άÏÏηÏÏοι και κάÏι ÏαÏÏμοιο με μικÏά ÏÎÏαÏα.
ÎαÏά Ïη διάÏκεια ÏÎ·Ï Î±Î¹ÏÎ½Î¹Î±Ï Î¶ÏÎ®Ï ÏοÏ
, ο Σιν είÏε βÏει μÏÎ»Î¹Ï ÏÏÎµÎ¹Ï Î±Î½Î¸ÏÏÏοÏ
Ï ÏÏν οÏοίÏν Ïην ÏÏ
Ïή διαÏήÏηÏε και ÏοÏ
Ï Îκανε Ïαιδιά ÏοÏ
. ΠμÏνη διαÏοÏά ήÏαν ÏÏι ÏÏαν ÏοÏ
Ï Î¼ÎµÏÎÏÏεÏε Ïε βαμÏίÏ, ÏοÏ
Ï ÎºÎ±ÏαδίκαÏε να ζοÏ
ν ÏÏο ÏκÏÏοÏ, αÏ
ÏοÏÏ ÎºÎ±Î¹ ÏοÏ
Ï Î±ÏογÏνοÏ
Ï ÏοÏ
Ï, καθÏÏ Î¿ Î®Î»Î¹Î¿Ï Î¸Î± ÏοÏ
Ï Îκαιγε⦠ÎÏ
ÏÏ Î´ÎµÎ½ ήÏαν ÏοÏÎ ÏÏÏβλημα για Ïο Σιν, εξαιÏÎ¯Î±Ï ÏÎ·Ï ÏÎÏÏαÏ.
Τα ÏονÏÏά ÏεÏιβÏαÏιÏνια ÏοÏ
ÏοÏοÏÏε ο Σιν ÏÏοÎÏÏονÏαν αÏÏ Ïο Î´Î¹ÎºÏ ÏοÏ
κÏÏμο και ήÏαν ÏÏιαγμÎνα αÏÏ Ïην ίδια ÏÎÏÏα. ÎÏβονÏÎ±Ï Îνα κομμάÏι αÏÏ Î±Ï
Ïά είÏε καÏαÏÎÏει να ÏÏιάξει Îνα δαÏÏÏ
λίδι, Îνα κολιΠκαι Îνα Î¼Î¿Î½Î±Î´Î¹ÎºÏ ÏκοÏ
λαÏίκι. Î ÎÎιν για άλλη μία ÏοÏά ÎÏεÏε Ïο ÏÎÏι ÏÏο αÏ
Ïί ÏοÏ
και άγγιξε Ïο ÏκοÏ
λαÏίκι ÏοÏ
ÏοÏοÏÏε.
Î ÏÎÏÏα ÏοÏ
είÏε εξαÏÏαλίÏει μία ÏÏεÏικά ÏÏ
Ïιολογική ζÏή⦠ÎÏαν Ïο βιβλίο με ξÏÏκια ÏοÏ
Σιν ÏοÏ
είÏε οδηγήÏει Ïον ÎÎιν ÏÏην καÏαÏÏÏοÏή. Î ÎÎιν Ïο είÏε εμÏιÏÏεÏ
Ïεί ÏÏοÏ
Ï ÎµÎºÎ»ÎµÎºÏοÏÏ ÏοÏ
, για να Ïο ÏÏηÏιμοÏοιήÏοÏ
ν ÏοÏά ÏÏο ÎµÎºÎµÎ¯Î½Î¿Ï ÎºÎ¿Î¹Î¼ÏÏαν. ÎÎÏα ÏÏο βιβλίο Ï
ÏήÏÏε Ïο καÏαÏαμÎνο ξÏÏκι, ÎÎ½Î±Ï ÏÏÏÎ¿Ï Î½Î± ÏαλιναγÏγήÏοÏ
ν Ïα άÏÏ
Ïα Ïαιδιά, αν γινÏνÏοÏ
Ïαν ÏÎ¿Î»Ï ÎµÏικίνδÏ
να για Ïην ανθÏÏÏÏÏηÏα.
ÎαθÏÏ Ïο ίδιο ξÏÏκι είÏε ÏÏηÏιμοÏοιηθεί και ενανÏίον ÏοÏ
, ο ÎÎιν μÏοÏοÏÏε μÏνο να ÏαÏακολοÏ
θήÏει με ÏÏ
ÏÏÏ Î²Î»Îμμα Ïον ÏÏÏην Ïίλο ÏοÏ
να Ïον ÏκεÏάζει με μαÏÏο ÏÏμα. Το ÏελεÏ
Ïαίο ÏÏάγμα ÏοÏ
θÏ
μάÏαι να βλÎÏει ήÏαν ο ÎναÏÏÏÎ¿Ï Î¿Ï
ÏανÏÏ ÏοÏ
δάÏοÏ
Ï. Το ÏκοÏάδι ήÏαν αθÏÏÏ
βο και Ïον είÏε κÏ
ÏιεÏÏει. Το ξÏÏκι Ïον είÏε κÏαÏήÏει δεμÎνο εκεί αλλά μÏοÏοÏÏε ακÏμα να ακοÏÏει Ïην κίνηÏη ÏÎ·Ï Î³Î·Ï. ÎικÏÎÏ, θνηÏÎÏ Ï
ÏάÏÎ¾ÎµÎ¹Ï ÏοÏ
αÏÎÏεÏ
γαν να Ïάνε Ïη ζÏνÏανή ÏάÏκα ÏοÏ
αλλά αÏÏ
ναίÏθηÏα Ïοκάνιζαν Ïην ÏÏ
Ïή ÏοÏ
.
ÎÏο ο καιÏÏÏ ÏεÏνοÏÏε νÏμιζε ÏÏÏ ÏίγοÏ
Ïα θα ÏÏελαθεί και ξαÏνικά άÏÏιÏε να ακοÏει θοÏÏβοÏ
Ï Ïλο και Ïιο ÏÏ
Ïνά⦠ÏÏνÎÏ. ÎÏαν ÏÏÏο εÏ
ÏÏÏÏδεκÏÎµÏ ÏÏη ÏÏ
λακή ÏοÏ
και διÏοÏÏε να ακοÏει ÏεÏιÏÏÏÏεÏεÏ. ÎάÏÎ¿Î¹ÎµÏ ÏοÏÎÏ Î¬ÎºÎ¿Ï
γε ολÏκληÏÎµÏ Î¿Î¹ÎºÎ¿Î³ÎÎ½ÎµÎ¹ÎµÏ ÎºÎ±Î¹ κάÏÎ¿Î¹ÎµÏ Î¬Î»Î»ÎµÏ Î¼Ïνο ενήλικεÏ.
ÎάÏÎ¿Î¹ÎµÏ ÏοÏÎÏ ÏÏοÏÏαθοÏÏε να νικήÏει Ïο ξÏÏκι, Î¬Î»Î»ÎµÏ Î½Î± καλÎÏει βοήθεια και Î¬Î»Î»ÎµÏ Î±Ïλά να βÏει ÏαÏÎα. Πμαγεία κÏαÏοÏÏε γεÏά, καθιÏÏÏνÏÎ±Ï Ïον ενÏελÏÏ Î±Î½Î¯ÏÏÏ
Ïο. Το γνÏÏιζε αÏ
ÏÏ Ïο ξÏÏκι. Το είÏε ÏÏηÏιμοÏοιήÏει και ο Î¯Î´Î¹Î¿Ï ÎµÎ½Î±Î½Ïίον ÏεÏάÏÏν. ÎÏαν μία ÏολÏÏλοκη διαδικαÏία ÏοÏ
αÏαιÏοÏÏε Ïο αίμα ενÏÏ Î±Î³Î±ÏημÎνοÏ
ÏÏοÏÏÏοÏ
για να Ïον ελεÏ
θεÏÏÏει. Îνα ξÏÏκι αγάÏÎ·Ï ÏοÏ
μÏνο η αδελÏή ÏÏ
Ïή ÏοÏ
θÏμαÏÎ¿Ï Î¸Î± μÏοÏοÏÏε να θα μÏοÏοÏÏε να ÏÏάÏει.
ÎίÏε ÏάνÏα δοÏ
λÎÏει με Ïα βαμÏÎ¯Ï Î³Î¹Î±Ïί ÏÏειαζÏÏαν να ÎÏÎµÎ¹Ï ÏÏ
Ïή για να μÏοÏÎÏÎµÎ¹Ï Î½Î± καλÎÏÎµÎ¹Ï Ïην αδελÏή ÏÏ
Ïή. Το είÏε ÏÏηÏιμοÏοιήÏει ÏαÏαÏÎ¬Î½Ï Î±ÏÏ Î¼Î¯Î± ÏοÏά για να εξοÏ
δεÏεÏÏÏει ÏοÏ
Ï Î´Î±Î¹Î¼Î¿Î½Î¹ÎºÎ¿ÏÏ Î±ÏογÏνοÏ
Ï ÏοÏ
ÏοÏ
δεν ήξεÏαν ÏίÏοÏα άλλο αÏÏ Ïη λαγνεία για Ïο αίμα.
Î ÎÎιν γÎλαÏε ειÏÏνικά ÏÏαν θÏ
μήθηκε ÏÎ¿Î¹Î¿Ï Ïον είÏε καÏαδικάÏει⦠γιαÏί αÏ
ÏÏÏ Î´ÎµÎ½ είÏε αδελÏή ÏÏ
Ïή. Î ÏοÏ
λάÏιÏÏον δεν Ïην είÏε ÏÏ
νανÏήÏει ÏοÏÎ. Îλλά ακÏμα και να είÏε, ήÏαν αÏκεÏά αÏίθανο ÏÏι αÏ
Ïή θα ÏκÏνÏαÏÏε ÏÏον ÏάÏο ÏοÏ
αιμοÏÏαγÏνÏαÏ. Î ÎαλάÏι είÏε μια ÏαγιÏμÎνη καÏδιά. ÎγαÏοÏÏε ÏÏÏο ÏÎ¿Î»Ï Ïη γÏ
ναίκα ÏοÏ
ÏοÏ
ήθελε να κάνει Ïον ÎÎιν να καÏαλάβει Ïο Î²Î¬Î¸Î¿Ï Î±Ï
ÏÎ®Ï ÏÎ·Ï Î±Î³Î¬ÏÎ·Ï ÎºÎ±Î¹ να ÏοθήÏει μία ίδια.
Τελικά αÏ
ÏÏ ÏÏ
νÎβη. ΤÏÏÎµÏ ÎºÎ±Î¹ ÏÏÏÎµÏ ÏοÏÎÏ, ÎµÎ½Ï ÎÏÏεÏαν Ïα δάκÏÏ
ά ÏοÏ
, ÏαÏακαλοÏÏε Ïον οÏοιοδήÏοÏε Î¸ÎµÏ Î±ÎºÎ¿Ïει να βÏει Ïην αδελÏή ÏÏ
Ïή ÏοÏ
και να ÏοÏ
Ïην ÏÎÏει για να ελεÏ
θεÏÏθεί. Îν είÏε ÏνÏÏÏ ÏκοÏÏÏει Ïη γÏ
ναίκα ÏοÏ
ÏίλοÏ
ÏοÏ
θα ÏοÏ
άξιζε αÏ
Ïή η Ïοινή. ΩÏÏÏÏο δεν είÏε διαÏÏάξει ÏÎÏοιο Îγκλημα.
Îια νÏÏÏα, κι ÎµÎ½Ï ÎµÎ¯Ïε εγκαÏαλείÏει Ïην ελÏίδα, Ïον άκοÏ
Ïε. ΠδιακÏιÏικÏÏ Î²ÏÏ
ÏηθμÏÏ ÏοÏ
ÎαλάÏι, ÏÏ
νοδεÏ
ÏÎ¼ÎµÎ½Î¿Ï Î±ÏÏ Î¼Î¯Î± ακÏμα οÏγιÏμÎνη ζÏÏδη κÏαÏ
γή, ÎÏÏαÏε Ïην ηÏÏ
Ïία και διÎκοÏε Ïον εÏÏÏεÏÎ¹ÎºÏ ÏοÏ
μονÏλογο. ÎÏÏεÏα Îμεινε ÏοκαÏιÏμÎÎ½Î¿Ï Î±ÏÏ Ïη ÏÏνή ενÏÏ Î¼Î¹ÎºÏÎ¿Ï ÎºÎ¿ÏιÏÏιοÏ, ÏοÏ
ÏÏεκÏÏαν ακÏιβÏÏ Î±ÏÏ ÏÎ¬Î½Ï ÏοÏ
και ÏοÏ
Ï ÎµÎºÎ»Î¹ÏαÏοÏÏε να μην ÏειÏάξοÏ
ν Ïο κοÏ
Ïάβι ÏηÏ.
ΠήÏÎ¿Ï ÏÎ·Ï ÏÏÎµÎ¼Î¬Î¼ÎµÎ½Î·Ï ÏÏÎ½Î®Ï ÏÎ·Ï Îκανε κάÏι μÎÏα ÏοÏ
να ÏÏάÏει, να λÏ
γίÏει και λαÏÏάÏηÏε να ελεÏ
θεÏÏθεί για να Ïην ÏÏοÏÏαÏεÏÏει αÏÏ Ïο κÏÎ®Î½Î¿Ï ÏÎ·Ï Î½ÏÏÏαÏ.
«ΠÎαλάÏι δε θα ÏειÏάξει Ïο κοÏ
Ïάβι ÏοÏ
μικÏοÏλα», ÏκÎÏÏηκε ο ÎÎιν. ÎÏαν αλήθεια, ο ÎαλάÏι δε θα ÏείÏαζε κανÎνα, ειδικά Îνα Ïαιδί, εκÏÏÏ ÎºÎ±Î¹ αν κάÏÎ¿Î¹Î¿Ï Ïον ÏαÏαÏλανοÏÏε ÏκÏÏιμα. ÎνÏÏίζονÏÎ±Ï ÏÏι ο ÏÎ¯Î»Î¿Ï ÏοÏ
βÏιÏκÏÏαν κάÏοÏ
αÏÏ ÏÎ¬Î½Ï ÏοÏ
, ο ÎÎιν ÎνιÏÏε ξανά μία Ïνοή ζÏήÏ. ÎÏÏιÏε να θÏ
μÏνει ÏÏαν Ïο κοÏίÏÏι ÏÏναξε Ïάλι και άκοÏ
Ïε Îνα δÏ
ναÏÏ Î³Î´Î¿ÏÏο ÏÏο ÎδαÏοÏ. Îίμα⦠μÏÏιÏε αμÎÏÏÏ Ïο ÏÏεÏκοÏÏ
μÎνο αίμα ÏοÏ
ÎÏεÏε ÏÏο Î¼Î±Î»Î±ÎºÏ ÏÏμα ÏοÏ
Ïον ÏκÎÏαζε.
ÎÏαν Ïο Ïιο καλοδεÏοÏμενο ÏÏάγμα ÏοÏ
ÏοÏ
είÏε ÏÏ
μβεί. Το άÏÏμα καÏÎκλÏ
Ïε Ïο μÏ
Î±Î»Ï ÏοÏ
και ÏÏεδÏν Ïον οδήγηÏε Ïε ÏαÏαλήÏημα, γνÏÏίζονÏÎ±Ï ÏÏι δεν μÏοÏοÏÏε να κάνει ÏίÏοÏα για να Ïο γεÏ
Ïεί. ÎÏαν ÏÏÏο αÏοδÏ
ναμÏμÎÎ½Î¿Ï Î¼ÎµÏά αÏÏ ÏÏÏον καιÏÏ ÏοÏ
είÏε να Ïιει. ÎιÏαÏμÎÎ½Î¿Ï Î¼ÎÏÏι θανάÏοÏ
αλλά ακÏμα ζÏνÏανÏÏ. Îαι ÏÏÏε ÎνιÏÏε δÏο αÏÏ Ïα δάÏÏÏ
λά ÏοÏ
να ÏÏ
ÏÏÏνÏαι.
Î ÎÎιν ÏÏ
γκενÏÏÏθηκε Ïε αÏ
ÏÏ ÎºÎ±Î¹ με Ïλη Ïη δÏναμη ÏοÏ
μÏ
Î±Î»Î¿Ï ÏοÏ
ÏÏ
νÎÏιÏε να ÏÏοÏÏαθεί να κοÏ
νηθεί. ÎνιÏÏε ÏÎ¹Ï Î¼ÎÏÎµÏ Î½Î± ÏεÏνοÏν, ÏÏηÏιζÏÎ¼ÎµÎ½Î¿Ï ÏÏη θÎÏμη ÏοÏ
εδάÏοÏ
Ï ÏοÏ
Ïον ÏκÎÏαζε. ΠμÏ
ÏÏδιά ÏοÏ
αίμαÏÎ¿Ï Ïον είÏε Ïια καÏακλείÏει και Ïον οδηγοÏÏε μÏνο ÏÏÎ¿Ï Ïα εμÏÏÏÏ. ÎÏιÏÎλοÏ
Ï, μÏοÏοÏÏε Ïια να κοÏ
νά Ïα ÏÎÏια ÏοÏ
αÏγά και ακÏμα Ïιο αÏγά άÏÏιÏε να ÏÏοÏÏαθεί να ξεθάÏει Ïον εαÏ
ÏÏ ÏοÏ
για να βγει αÏÏ Ïον ÏάÏο ÏοÏ
.
Îι μÎÏÎµÏ ÏÏ
νÎÏιÏαν να κÏ
λοÏν και ÏÏαν κάÏοια ÏÏιγμή Ïο ÏÎÏι ÏοÏ
καÏάÏεÏε να βγει ÏÏην εÏιÏάνεια, ÏÏεδÏν ÎκλαÏε αÏÏ ÏαÏά. ΣÏÏθηκε ÎÎ¾Ï Î±ÏÏ Ïο ÏÏμα, άνοιξε Ïα μάÏια ÏοÏ
, κοίÏαξε Ïηλά, και άÏÏιÏε να γελά ÏÏεδÏν με μανία ÏÏαν ανÏίκÏιÏε Ïο γεμάÏο αÏÏÎÏια μαÏÏο οÏ
ÏανÏ. ΣÏÏÎÏονÏÎ±Ï Î¾Î±Î½Î¬ Ïο βλÎμμα ÏοÏ
ÏÏο ÎδαÏοÏ, ÏÏÏÏεξε Îνα κομμάÏι ÏÏαÏμα, με Îνα ÏÏÎµÎ³Î½Ï Ïια, λεκΠαÏÏ Î±Î¯Î¼Î±. Το ÏήκÏÏε, Ïο ÎÏεÏε ÏÏη μÏÏη ÏοÏ
και Ïο κÏάÏηÏε εκεί ειÏÏνÎονÏÎ±Ï Î´Ï
ναÏά Ïο άÏÏμα ÏοÏ
αίμαÏÎ¿Ï ÏοÏ
Ïον είÏε αÏελεÏ
θεÏÏÏει.
ΣÏίγγονÏÎ±Ï Ïη μÏ
ÏÏδιά ÏοÏ
ÏÏÏήÏα ÏοÏ
ÏÏη γÏοθιά ÏοÏ
, ÏηκÏθηκε ενÏελÏÏ Î±ÏÏ Ïο ÎδαÏοÏ. Î ÎαλάÏι και ο ανθÏÏÏÏμοÏÏοÏ, ÏοÏ
είÏε ÏÏαγμαÏικά ÏκοÏÏÏει Ïη γÏ
ναίκα ÏοÏ
ιαγοÏ
άÏοÏ
, κείÏονÏαν νεκÏοί λίγα μÏÎ»Î¹Ï Î¼ÎÏÏα αÏÏ Ïον ÏάÏο ÏοÏ
.
ÎοιÏÏνÏÎ±Ï ÏÎÏα αÏÏ Î±Ï
ÏοÏÏ ÎºÎ±Î¹ ÏÏÎ¿Ï Ïο δάÏÎ¿Ï Î±Î½Î±Î¶Î®ÏηÏε Ïο κοÏίÏÏι. Î ÎÎιν ήξεÏε ÏÏÏ Î²ÏιÏκÏÏαν ήδη μακÏιά αλλά ήÏαν ÏεÏειÏμÎÎ½Î¿Ï ÏÏÏ Î®Ïαν η αδελÏή ÏÏ
Ïή ÏοÏ
. Î Î¿Î¹Î¿Ï Î¬Î»Î»Î¿Ï Î¸Î± είÏε καÏαÏÎÏει να ÏÏάÏει Ïο ξÏÏκι ÏοÏ
ÎαλάÏι αν ÏÏι εκείνη;
ÎαθÏÏ Î®Ïαν ÏÎ¿Î»Ï Î±Î´ÏÎ½Î±Î¼Î¿Ï Î½Î± Ïην Ïάξει, ο ÎÎιν ÏÏÏθηκε ÏÏÎ¿Ï Ïο ÎαλάÏι και Ïον ÏάιδεÏε αÏαλά ÏÏο μάγοÏ
λο. ÎαÏνικά, ÎµÎ½Ï ÎºÎ¿Î¯Ïαζε Ïο ÏÏÏÏÏÏο ÏοÏ
, η αναÏνοή ÏοÏ
ÏάγÏÏε. Î ÎαλάÏι ÏοÏοÏÏε Ïο ÏκοÏ
λαÏίκι αÏÏ Î±Î¹Î¼Î±ÏίÏη. Το Î´Î¹ÎºÏ ÏοÏ
ÏκοÏ
λαÏίκι!
Îε μία βίαιη και αÏÏÏαÏιαία κίνηÏη, ο ÎÎιν ÏηκÏθηκε ÏÏÎ¸Î¹Î¿Ï Î¼Îµ Ïο ÏκοÏ
λαÏίκι ÏÏιγμÎνο ÏÏη γÏοθιά ÏοÏ
. ÎοιÏάζονÏÎ±Ï Ïο Îαθάνιελ, Ïον άνÏÏα ÏοÏ
Ïον είÏε ÏαγιδεÏÏει, ο ÎÎιν ÏÏ
λίÏÏηκε Ïο μανδÏα ÏοÏ
ÏκοÏÎ±Î´Î¹Î¿Ï ÎºÎ¹ εξαÏανίÏÏηκε.
Î ÎÎιν εξÎÏνεÏ
Ïε και ÏαÏαÏηÏοÏÏε Ïον καÏÎ½Ï Î½Î± ÏεÏιÏÏÏÎÏεÏαι ÏÏον αÎÏα διαγÏάÏονÏÎ±Ï ÎºÏκλοÏ
Ï, ÏÏιν εξαÏανιÏÏεί ενÏελÏÏ Î±ÏÏ Î¼ÏÏοÏÏά ÏοÏ
. ÎίÏε ÏεÏάÏει Ïα ÏελεÏ
Ïαία δÎκα ÏÏÏνια ÏεÏιÏλανÏÎ¼ÎµÎ½Î¿Ï Î±ÏÏ ÏÏÏα Ïε ÏÏÏα και αÏÏ Î®ÏειÏο Ïε ήÏειÏο, ÏÏοÏÏαθÏνÏÎ±Ï Î½Î± καλÏÏει Ïα κενά ÏοÏ
ÏοÏ
είÏε αÏήÏει η ÏÏιακονÏαεÏÎ®Ï ÏÏ
λάκιÏή ÏοÏ
.
ÎίÏε ανακÏήÏει Ïη δÏναμή ÏοÏ
, ÏαÎζονÏÎ±Ï Ïον εαÏ
ÏÏ ÏοÏ
με Îνα μικÏÏ Î»ÎµÏ
ÎºÏ ÏκÏ
λάκι ÏοÏ
είÏε βÏει ÏÏον κοÏÎ¼Ï ÎµÎ½ÏÏ Î´ÎνÏÏοÏ
. ÎξεÏε ÏÏÏ Î®Ïαν Ïο καÏοικίδιο κάÏοιοÏ
και ÎνιÏθε ÏÏÏÎµÎ¹Ï Î³Î¹â αÏ
ÏÏ ÏοÏ
είÏε κάνει, ÏμÏÏ Î· ανάγκη να ικανοÏοιήÏει Ïην Ïείνα ÏοÏ
ήÏαν μεγαλÏÏεÏη.