скачать книгу бесплатно
Kimning qalbi to‘la hijron.
Kimlar shodon, kimlar giryon,
Yashamoqning o‘zi armon.
Ko‘ksim to‘la armon bo‘lsa,
Quvonchlarni qanday yozay.
Do‘stim kulib sirim sotsa,
Yana qanday she’rlar yozay?
Quvonchliroq chiqsin deysiz,
Shodlik ulab bergandayin.
Qo‘yib bersam g‘ajib yeysiz,
O‘sha sotqin g‘animdayin.
Xurramlikda she’rlar bitsam,
Yoqmaydi-ku bu ham sizga.
Har misrada sevdim desam,
Deysiz, izhor qaysi qizga?
Asli dardi-alamlarim
Faqat menga tegishlimas.
Barcha do‘st-u g‘animlarim,
Tegishlisin olsalar bas.
Bu dunyoga nechun keldik,
Bir ezgulik qilolmasak.
Qayga shoshib, qayga yeldik,
O‘zligimiz anglolmasak.
Medan sira ranjimang, xo‘p,
Oqqan daryo oqaverar.
Bu dunyoda shoirlar ko‘p,
Xohlaganin yozaverar.
SEVGISIZ YURAK
Hasratim qog‘ozni bo‘yar chog‘ida,
Qaddimni qadrdon bukar dog‘ida.
Entikkan ovozni ko‘ngil bog‘ida
Kim ham bilar edi o‘zingdan bo‘lak.
Xasta bo‘lib qoldi sevgisiz yurak…
Tuhmat balolari yog‘ilsa boshga,
G‘animim kuldilar tuflab bardoshga.
Qo‘limni urganim pishmagan oshga
Kim ham bilar edi o‘zingdan bo‘lak,
Asta urib qoldi sevgisiz yurak…
Dardimni bilmaydi o‘zga birovlar,
Sabrimni sinaydi kuzda qirovlar.
Seni deb qon yutib yurganim ular
Qaydan bilar edi o‘zingdan bo‘lak.
Xasga o‘xshab qoldi sevgisiz yurak…
Sen o‘zing muhabbat, sen o‘zing hamdard,
Xasta yuragimning ko‘zyoshlarin art,
Ikki dil ishqimiz hanuz haqiqat
Ekanin kim bilar o‘zingdan bo‘lak,
Dasta gulga o‘xshar sevgisiz yurak.
Nigohing yashirgan unsiz dard ichra
Dardisar-devona, oshig‘ingdirman.
Nogahon uchirgan qoshlaring uzra
Bir parvona oshiq-mashug‘ingdirman.
Biroq, hech kim bilmas o‘zingdan bo‘lak,
Asta kuyib yashar sevgisiz yurak.
ZARB URMOQDALAR
Hech kimim yo‘q sodda onamdan bo‘lak,
Bo‘lsa hamki hamdard xokisor tuproq.
Ammo bu yurakda nolamdan falak
Faryod urar go‘yo qalamdan ko‘proq.
Har kimning ming dardi o‘ziga ayon,
Kimlar fitna bilan kun ko‘rmoqdalar.
Achchiq haqiqatni aylasam bayon,
Zimdan bolta bilan zarb urmoqdalar.
Nechun yashayapmiz dunyoda hayhot,
Do‘stman deb qo‘ymasa ko‘zing ochgani.
Ha, majbur bo‘layapti o‘tkinchi hayot
Oqibat o‘rniga qahr sochgani.
Hayot ne karomat ko‘rsatar hali,
Man-man deganlarni xo‘p sinar hali.
Xiyonat, malomat yog‘dirgan mahal
Fursat ham yetmaydi tavba qilgali.
Kel-chi, bir sarhisob qilaylik, ey do‘st,
Umrimiz so‘ngida ne qolar bizdan.
Kelajakka xitob bo‘laylik, kel, do‘st,
Tarixlar anglasin biz bosgan izdan.
Menda hech vaqo yo‘q qalamdan bo‘lak,
So‘rsa holimdan shul hol so‘rmoqdalar.
She’r bahona bir oz g‘amzada yurak,
Faryod chekib yana zarb urmoqdalar.
O‘XSHAYMAN
Kim bo‘ldim, na shoir, na bir hunarmand,
Yo sevgi bobida majnun kabi mard.
Kimga bo‘ldim shior misli asal-qand,
O‘zgalar bog‘ida yurgan o‘xshayman.
Goho g‘azablarim to‘lib-toshganda,
Yuzda kulgichingiz bolin bosganda.
Sizga tuyg‘ularim to‘kib-sochganda,
O‘zgaga o‘xshatmang debon qaqshayman.
Shirin xayol ovunch sizni o‘ylasam,
Shu o‘yni yurakda guldek asrasam.
Sizga o‘xshab ishqim hech aytolmasam,
Sog‘ingan yurakka o‘zim o‘xshayman.
O‘xshatib gohida shoh-u gadoga,
Yuragim titratib, qo‘ymang nidoga,
Bulbullar bog‘ida, jayron tog‘ida,
Izlamang axtarib xayolda shayman.
O‘xshashim qidirmang o‘zga birovdan,
Goh qish-u bahorda, yozda olovdan.
Ko‘zlarim izlamang kuzda qirovdan,
O‘xshasam Luqmonga, jonga o‘xshayman.
Norinboy DAVLATOV
1953-yil 10-aprelda Toshkent vi-loyati Ohangaron tumanining Bekmurodovul qishlog‘ida tug‘ulgan. 1971-1973-yillar harbiy xizmatda bo‘lgan. 1974-yildan Olmaliq mo-bel kombinatida o‘z ish faoliyatini stanokchilikdan boshlagan. Tosh-kentdagi Abdurahmonov nomidagi Mobelsozlik fakultetini sirtdan tugatgan. 1986-yildan boshlab “O‘zbekiston” shirkat xo‘jaligida brigadier, ovqatlanish bo‘limi mudiri, oldi-sotdi ishlar bo‘yicha rais o‘rinbosari sifatida mehnat qilgan. 1999-yildan nafaqa yoshigacha OTMK AJ ning 2-Mis boyitish fabrikasi (МОФ 2)da ishchi bo‘lib xizmat qilgan.
HAYOT DERLAR
Umr derlar oqar suv,
Zumda o‘tib ketarkan.
Kimdir ekib ketsa gul,
Birov payhon etarkan.
Hayot o‘zi shundaydir,
Kimga qayg‘u, kimga baxt.
Hadya etgan kimgadir
Ulkan boylik hamda taxt.
Kimdir axtarib rizqin
Uzolmaydi tandirdan,
Topolmayin o‘z o‘rnin
Nolishadi taqdirdan.
Yaratganim kimnidir
Omad bilan siylagan.
Boshqasiga berib dard,
Irodasin sinagan.
Baxt so‘zini kimlardir
Qorishtirar nafsiga
Nafs balosi bermas dur,
Har kim tortar nasliga.
Qo‘lda bo‘lsa hunaring,
Urma o‘zingni har yon.
Chin maqsaddan unaring
Dilga solmas g‘alayon.
SENI DERDIM
Boshmga tushsa g‘am-g‘avg‘o,
Bilginki men seni deyman.
Qilsalar ham ming bor ig‘vo,
Umrim oddiy kuni deyman.
Seni deyman, ey barno qiz,
Solsang azobu kulfatlar.
Telba desa, o‘girib yuz
Ketsa mendan do‘st-ulfatlar.
Ravo ko‘rsang gar sen menga
Azobning tikonzorlarin,
Hadya etardim men senga
Olamning bor gulzorlarin.
Sendan ko‘rsam sitam-u g‘am,
Vujudim kuydirsa olov,
Seni deb ko‘rsam-da alam,
Demagin sen meni birov.
Rozi bo‘lib men tushardim
Jahannamning cho‘g’pariga,
Ko‘ksimni qalqon tutardim
G‘animlarning o‘qlariga.
Sochlarimga tushib qirov,
Xazoniga yetsa umrim.
Yurak-bag‘rim bo‘liib olov,
Seni derdim, seni derdim…
TA’RIFINGIZ YO‘Q ADOG‘I
Borligingiz mening baxtim,
Olam uzra ulug‘ shonim.
Ham boyligim, toj-u tahtim,
