banner banner banner
Dağlar
Dağlar
Оценить:
Рейтинг: 0

Полная версия:

Dağlar

скачать книгу бесплатно

Böyük bir mahalın ağır, bir elin,
Arxası, köməyi, dayağı getdi.

Bu odlar yurdunun əzmi qüruru,
İstəyi, arzusu, əqli, şüuru,
Qəlbimin riqqəti, gözümün nuru,
Əlimin xınası, boyağı getdi.

Alqayıt, oxlandı min qartal səsi,
Kəsildi dağlardan igid nərəsi.
Böyük bir Vətənin idrak çeşməsi,
Göylərə nur saçan mayakı getdi.

    1989-cu il, Bakı.

Dəyməsin

Qızıl da, gümüş də gəldi gedərdi,
Ulu xilqət qoy canıma dəyməsin.
Özü hifz eyləsin şərdən, qəzadan,
Şöhrətimə, ad-sanıma dəyməsin.

Nə ölüm dəhşətdir, nə də varsızlıq,
Ötəridir bəhrəsizlik, barsızlıq.
Xudpəsəndlik, qeyrətsizlik, arsızlıq,
Təkcə mənim ünvanıma dəyməsin.

Alqayıtam, nə altunam, nə zərəm,
Ləl yerinə həqiqəti gəzərəm.
Ürəyimi parçalasa dözərəm,
Böhtan əli vicdanıma dəyməsin.

    1985-ci il, Xanlar.

Diləyim

Dağlar, səndə tapdığımı itirdim,
Qığılcıma, oda döndü diləyim.
Öz elinin, obasının, vurğunu,
Bir quş idim, vaxtsız düşdü lələyim.

Dərələrdə, təpələrdə gəzmişəm,
Çəmənlərdə çiçəyini əzmişəm.
Bilirsənmi, niyə dərdə dözmüşəm,
Zirvələrdən güc alıbdı biləyim.

Tellərinə çiçək lenti bağlayan,
Qızılgülün dövrəsində çağlayan.
Gizlənəndə hiddətindən ağlayan,
Hanı mənim gözü yaşlı mələyim?

Qanadlandım, pərvazlandım, uçmadım,
Həsrətindən, möhnətindən qaçmadım.
O yazığa ürəyimi açmadım,
Bax, beləcə baş tutmadı “kələyim”.

Tapdığımı, dağlar, səndə itirdim,
Alqayıtam, qəm dastanı bitirdim.
O zamandan ömrü başa yetirdim,
O zamandan ələnibdir ələyim.

    1982-ci il, Xanlar.

Azərbaycanim

Sənə qərənfillər dərməkdən öldük,
Səni yas içində görməkdən öldük.
Sənə başsağlığı verməkdən öldük,
Bakım, Qarabağım, Xoyum, Zəncanım,
Sinəsi yaralı Azərbaycanım.

Şəhidlər qanıdır sinəndə ulduz,
Sağalmaz yarana duz bağlanıb, duz!
Gündüz narahatsan, gecə yuxusuz,
Nə Səttar xanım var, nə Xiyabanım,
Sinəsi yaralı Azərbaycanım.

Özümü qarsıyan alovam, odam,
Naləyəm, fəryadam, amanam, dadam.
Dərdinə, qəminə demə ki, yadam.
Adi bir daşına qurbandı canım,
Sinəsi yaralı Azərbaycanım.

Torpağın qandallı, millətin kölə,
Fəxri xiyabanda bax şəbnəm gülə.
Ərmağan verildi, keçdi yad ələ,
Zərli qədəhlərim, qızıl fincanım,
Sinəsi yaralı Azərbaycanım.

Sən qıfıllı dodaq, kəsilən əlsən,
Odlu kipriyimdən ələnən selsən.
Laçında, Şuşada, Qazaxda bilsən,
İgidlər qanıdır, tökülən qanım,
Sinəsi yaralı Azərbaycanım.

Dindirsən, köksümdə telli saz ağlar,
Neçə bahar ağlar, neçə yaz ağlar.
Xəzər ağı deyər, Kür-Araz ağlar,
Bu qəmə, möhnətə necə dayanım,
Sinəsi yaralı Azərbaycanım?

Əsrin qandalıdır dizlərimdəki,
Şəhidlər qanıdır izlərimdəki.
Cənub həsrətidir gözlərimdəki.
Tikanlı məftildir baxsan dörd yanım,
Sinəsi yaralı Azərbaycanım.

Bir gəmim qərq oldu Araz tək çayda,
On səkkiz milyonum getdi, nə fayda?
Yarım o taydadır, yarım bu tayda,
Var belə möhnətim, var həyəcanım,
Sinəsi yaralı Azərbaycanım.

Büküldü belimiz dərd qalağında,
Hökm edir ağalar işrət bağında.
Biz hələ yatmışıq fil qulağında,
Yoxdur söz qananım, mətləb duyanım,
Sinəsi yaralı Azərbaycanım.

    1992-ci il, Bakı

Olmur

İgidlər məskəni bu ana yurdun,
İsti nəfəsindən yazmasam olmur.
Cüyür ayağında ilişib qalan,
Ovçu tələsindən yazmasam olmur.

Bahar həsrəti var çəmənin, çölün,
Sonası oxlanmış, o zümrüd gölün.
Qızılgül eşqilə ötən bülbülün,
Qəmli naləsindən yazmasam olmur.

O yalçın qayada kimimsə qalıb,
Hissimi, duyğumu kəməndə salıb.
Palıd ağacının seyrinə dalıb,
Çinar kölgəsindən yazmasam olmur.

Əsiri olmuşam qoca dağların,
Torpağını quca-quca dağların.
Vüqarlı dağların, uca dağların,
Dumanlı köksündən yazmasam olmur.

Alqayıt, hər izdə min xatirə var,
Dolan mahal-mahal, gəz diyar-diyar,
Sən ey gözəllikdən yazan sənətkar,
Mən qartal səsindən yazmasam olmur.

    1983-cü il, Xanlar

Bağlamişam

Bulunmaz olubdur şəfam, şəfqətim,
Ay ellər, yarama duz bağlamışam.
Canım təngə gəlib üşütmələrdən,
Yayın istisində buz bağlamışam.

Ucalan görürəm neçə əyyaşı,
Həyat dərsi keçir bisavad, naşı.
Kiminsə xətrinə, kiməsə qarşı,
Həyalı üzümə üz bağlamışam.

Mənə sus deyirlər, susuram inan,
Fitnə ayaq alır, yeriyir böhtan.
Alqayıtam, haqdır bizi yaradan,
Sıtqımı mövlaya düz bağlamışam.

    1983-cü il, Gəncə

Düşdük

Sən görən aşiqəm, ay vəfasız yar,
Dəyişdik bir qeyri donamı düşdük?
Görüşünə gəlmək müşkül hal oldu,
Bir qələt eylədik, qanamı düşdük?

Duydum gözlərinin məharətini,
Müjgan kipriklərin cəsarətini.
Könüllər itirdi hərarətini,
Qəlbin buz bağladı, donamı düşdük?

Alqayıtam, yaman mehriban idik,


Вы ознакомились с фрагментом книги.
Для бесплатного чтения открыта только часть текста.
Приобретайте полный текст книги у нашего партнера:
Полная версия книги
(всего 10 форматов)