скачать книгу бесплатно
– Tev patik pikanti?
– Atkariba no ta, par ko mes runajam," es saprotu, ka vin? neruna par edienu.
– Laujiet man iekost.
– No rokam?– Es esmu nedaudz parsteigts par vina lugumu.
– No jusu maigajam rokam, – vin? pazemigi nolieca galvu, protams, tas bija joks, tacu zests runaja daudz.
Es atlauzu gabalinu no savas iecienitakas picas ar mazu pepperoni ?keliti un pasniedzu to Metju mute. Vin? to panem ar lupam, it ka nejau?i pieskaras manam pirkstam ar meli. Elektribas vilnis aizskreja no aug?as lidz kajam.
– Mmmm…" Es nespeju savaldit saldo stene?anu.
Vin? atrod manu roku un pietuvina to pie mutes, laizidams merces paliekas no pirkstiem. Katra vina meles pieskariena mana kermeni dzimst maigi uzbudinajuma vilni.
– Mmmmmmmmmm.... ka es…" Es nopriecajos par maigumu un iekari, kas mani parnem ?aja bridi.
Virietis pievelk mani pie sevis un pieskaras ar lupam manam, piparu asa gar?a sajaucas ar vina skupsta saldumu. Kad vin? atkapjas, es dzili ieelpoju.
– Ja kas, es dari?u to pa?u…" Vin? ar atvertu plaukstu parbrauc pari cirksnim, paradot man skupsta sekas.
– Es noteikti gribetu redzet kadu pieaugu?o filmu ar tevi taja....
– Es ceru, ka tu pats taja piedalisies," Matvejs pat tik intima bridi saglabaja humora izjutu.– Bet, no otras puses, mums ir iespeja iepazit vienam otru. Dazreiz sekss neizdodas tik lielisks, un tu juties vilies.
– Es zinu, ko jus domajat. Tomer… es tevi redzu, un es nevaru skatities nevienu filmu.
– Es varu tevi nomierinat, es ari nevaru skatities filmu, zini?
Mes pabeidzam picu un erti iekartojamies gulta, Matveja kermenis ir tik karsts un energisks, ka es nespeju mierigi gulet un bez apstajas grozos no vienas puses uz otru. Man vedera sap krampji un nepiepildita velme.
– Vai tev sap veders?– Matvejs lidzjutigi saspiez man plecu un noskupsta templi.
– Kaut ka…
– Es domaju, ka zinu, ko varu darit, lai tev palidzetu," vin? aiziet un pec briza atgriezas ar mazu rotallietu rokas.– ?eit. Uzlieciet to uz vedera.
Tas ir sunu silditajs, un tas izstaro svetigu siltumu, kas izplust uz vedera, nomierinot krampjus.
– Tu esi engelis, – es sajutu nepazistamu sajutu krutis, un neviens nekad, nekad nav par mani ta rupejies.
– Tapec es jautaju par pikantajam lietam.
– Laujiet man to saprast.
– Es neesmu zvers gulta… Es nedz cepu, nedz drazos, nedz.....
– Nevajag turpinat. Vienkar?i esi savejais. Tev nav jabut tadam ka es.
– Bet es gribu pateikt vel kaut ko.
– Uz priek?u.
– Meitenes biezi manu uzvedibu maldina ar milestibu, bet tads jau es esmu. Es esmu vienkar?i es. Vienmer.
– Kas tas ir?
– Ka saka mans bralis, tas ir mazs nepatikams ?nukurs. Bet mans speks, manuprat, slepjas citur.
– Kas tas ir?
– Speja dot… Es neizmantoju brutalu speku, es nepieprasu, es nepienemu lemumus sievietes vieta.
– Man ?kiet, ka es jau iemile?os… – no iek?ejas spriedzes cen?os visu reducet lidz jokam.
– Nevajag…
– Jus teicat, ka nepienemat lemumus par sievietem. Nu, tas ir atkarigs no manis.
Viegli, bez straujam kustibam, es apsedinu Matveju. Vina riks ir bistami tuvu manam kajstarpe. Mus ?kir tikai vina bik?u audums un manas biksites, kas ir praktiski nekas. Es novelku kreklu un nolieku plaukstas vinam uz krutim. Vin? sukstas, caur zobiem ievelkot gaisu, un izelpojot izelpo juteklisku stene?anu:
– Mmmmmm....
Vina daba acumirkli atdzivojas un metas ara ar visu savu speku. Es lenam atkailinaju vina kreklu, atsedzot pla?as krutis, klatas ar suligu vegetaciju. Matveja seja spilgti iemirdzejas, ka es jau biju iemacijusies, ta ir skaidra vina speciga uzbudinajuma pazime.
Es pacelos uz celiem un attaisu vinam jostu, pec tam ari skrepi, atbrivojot vinu… Vin? ir skaists, pietiekami liels, gluds un miksts pieskarienam. Mana roka alkatigi glasta samtaino adu.
– Man dro?i vien vajadzetu iet du?a…" Matvejs megina mani apturet. Bet es klusi turpinu kustinat roku aug?up un lejup, paleninot un paatrinot.
Virietis noliecas atpakal uz spilveniem un atgaz galvu atpakal, vina kakla venas saspringst. Venas uzbriest gar vina locekli, asinim ieplustot ar katru kustibu, padarot to lielaku un cietaku. Vina siltums, smarza un stene?ana apreibina vairak neka vins, un man jau reibst galva. Mana roka virzas uz galvu un ar aizvien lielaku uzstajibu, maigi, bet ritmiski stimule to.
– Mmmmmmmmmm.... aaaaaaaaahhhhhh…" virietis sten.– Es… es… es beig?u…
Vin? ar plaukstu apsedz galvu, aizturot elastigu, karstu spermas struklu, vina kermenis tric saldas konvulsijas.
– Ak… tas bija… tik for?i… – Matvejs svetlaimigi purpinaja, stiepjoties.– Un… beidzot… jau dazas dienas man ir erekcija, tas nav loti erti. Pasniedziet man dvieli, ludzu. Tas ir tur kaut kur plaukta.
Es dodu vinam dvieli, vin? noslauka sevi un uzvelk bikses.
– Tagad man tev jaatmaksa…
– Labi… Es tikai eju atsvaidzinaties vannas istaba," mana balss bija zemaka un nedaudz aizkerusies no uztraukuma.
Es tipinaju uz pirkstgaliem garam skumjam Oskaram, kur? nesanema picu, un visi par vinu bija aizmirsu?i.
– Man zel, bernin… Tetis grasas atpusties, – es cukstu tikai ar lupam un ieslideju vannas istaba. Pec atras noskalo?anas zem du?as es atgriezos pie Matveja.
?ovs ir apturets, no skalruniem skan Dzo Kokera seksiga, zema balss, gaismas ir apslapetas, un Matvejs ar plaukstam silda masazas ellu.
– Nac pie manis, steidzies…
"…Bernin, novelc meteli, loti leni…" (Baby, take off your coat off, real slow)
– Ak, Dievs, es jutos ka filma, – manas iek?as tric no priecigas nepacietibas.
– Ja, mazulis, devinas ar pusi nedelas.
"…Baby, novelc kleitu. Ja, ja, ja, ja, ja…" (Mest savu kleitu tur, ja, ja, ja, ja, ja, ja.)
– Nesaki man, ka tu tagad dejo, – Matvejs megina sadzirdet, kur es esmu.
– Un es dejoju…
"…Jus varat atstat cepuri uz galvas…" (Jus varat atstat savu cepuri)
– Nac pie manis, man tas ir jajut…
"…Tu vari atstat cepuri uz galvas…" (Jus varat atstat cepuri uz galvas.)
Es pieskreju pie vina un pakeru vinu aiz rokas, pacelot no gultas. Vina rokas ir siltas un slidenas ar ellu, balstas uz mana kaila kermena.
"…Ej tur, iesledz gaismu. Ne, visas gaismas…" (Ejiet turp, iesledziet visas gaismas. Ne, visas gaismas.)
Es pagriezos pret vinu ar muguru, un vina rokas balstas uz manas jostasvietas, tad uz gurniem un atkal lidz kaklam, atstajot pec sevis zosadainus krampjus.
"…Tu dod man iemeslu dzivot…" (Tu dod man iemeslu dzivot.)
Es pietuvojos vinam tuvak, viegli pieskaroties ar sezamvietu vina sakumam, un jutu, ka vin? atkal ir gatavs.
"…Tie?i ta, vini mus ?kirs…" (Bet vini mus nesaplesis.)
Vina rokas noslid pie manam krutim un maigi tas saspiez, laujot maniem kru?u sprauslam izskriet cauri vina pirkstiem.
"…Vini netic ?ai manai milestibai…" (Vini netic ?ai manai milestibai.)
Vina kustibas ir maigas un gludas, tad spiedo?as un uzstajigas – no manam krutim lidz atslegas kauliem un kaklam. Es jutu vina elpu matos kakla aizmugure, vina rokas apvij manu kermeni neredzama saldas iekares tikla.
"…Vini nezina, kas ir milestiba…" (Vini vienkar?i nezinaja.)
Vin? pievelk mani pie sevis, un es saprotu, ka vina gataviba atkal ir kaujas gataviba. Vina gurni vienmerigi kustas kopa ar manejiem.
"…Es zinu, kas ir milestiba…" (Es zinu, kas ir milestiba)
Vina lupas pieskaras manai ausij, un vina mele slid man pa kaklu, atstajot uz manas adas liesmojo?u pedu. Dziesma beidzas, un vin? pagriez mani pret sevi, ar lupam aizsedz man muti, nelaujot ne ieelpot, ne izelpot. Bet es esmu gatava nosmakt, noslikt, nomirt ?aja skupsta. Un tad atskan nakama dziesma.
Tu zini, es tevi milu, es tevi milu .... Meitene, man vienalga, ja tu mani negribi, Tu zini, ka es esmu tavs tie?i tagad.
"…Es tevi apveltiju ar burvestibu…" (? I put a spell on you ?)
* ?aja nodala tiek atskanotas Joe Cocker dziesmas "You can leave your hat on" un "I put a spell on you".
9. NODALA. PECGAR?A
"…es tevi apveltiju ar burvestibu…" (I put a spell on you)
"…Jo tu esi mans…" (Jo tu esi mans)
Vina specigas rokas pacel mani ka spalvu un noliek uz gultas. Uz manis ir tikai biksites un mazs piekarin?. Matvejs sniedzas pec masazas ellas uz naktsskapi?a, un matracis patikami sasveras zem vina un mana svara.
Vin? berze ellu plaukstas, sasildidams mani ar savu siltumu, un es veroju, hipnotizeta nevis virie?a, bet burvja vai ?amana kustibas. Manas acis miglo no uztraukuma, virietis maigi panem manu roku un noskupsta plaukstu. Vina pirksti maigi, bet dro?i slid pa manu roku, atstajot ugunigu pedu.
Vin? ieslid ar pirkstiem starp maniem, mase katru falangu, un katrs milimetrs deg no vina pieskariena. To pa?u vin? dara ar otru roku, un man it ka izaug divi sparni, gatavi lidot uz septitajam debesim.
"…Es tevi apveltiju ar burvestibu…" (I put a spell on you)
"…Jo tu esi mana, mila…" (Jo tu esi mans, mazulis)
Vina rokas uz bridi atkapjas no manas adas, un es palieku bez vina pieskariena. Bet tas atkal atgriezas, ?oreiz pie manam krutim, un es aizveru acis un laujos sajutai.
"…Ak, es nemeloju, es nemeloju…" (I ain't lyin', I ain't lyin')
Slide?ana, spiediens, dedzino?as sapes un atkal glasti, tas mani tracina. Mans kermenis nogurst no noguruma. Vin? atlaiz manas krutis, un man gribas kliegt, lai sanemtu vina rokas atpakal. Bet es kluseju, sakodusi lupu, un tikai skatos uz vinu.
Vina seja ir maksimali koncentreta, vin? ar pirkstu galiem izjut katru manu reakciju – tas ir apbrinojami. Vina rokas satver manu kaju un uzreiz atrod jutigo vietu. No manam lupam izlauzas baudas stene?ana. Manas rokas plosas uz palagiem, kas vienigie mani attur no kritiena ekstazes bezdibeni.
"…Un man vienalga, ja tu mani negribi…" (Un man vienalga, ja tu mani negribi.)
"…Tu zini, es tagad esmu tavs…" (Tu zini, es esmu tavs tie?i tagad.)
"Bet es gribu… Es gribu…" – Mana galva pulse izmisiga doma.
Mana kermeni pieaug sasprindzinajums, un es gandriz pie katra pieskariena izduros, it ka vin? pieskartos manai dveselei, nevis kermenim.
– Mmmmmmmmmm… Aaaaaaaahhhhhh....
– Zini, tu vari uztaisit, tikai klausoties tavos stenejumos, – Matvejs saka klusa, mazliet aizsmaku?a balsi.
– Zini, ir iespejams beigt bez tava locekla… Tas ir nereali…" Es nevareju turpinat, es atkal biju baudas virsotne.
Manu kermeni satricinaja specigs baudas vilnis.
"Ja tas nav orgasms, tad kas tas ir?"
– Zelsirdiba, es vairs nevaru attureties," virietis nopriecajas.
Es nopriecajos no piedzivotas ekstazes, un vin? viegli apgaz mani uz vedera. Mani sezamvieta instinktivi sasniedz vinu. Es jutu, ka vin? uzrapjas man virsu, turot savu svaru uz rokam, un slid ar savu locekli lejup pa manam kajam, sezamvietu un muguru. Un vairak par visu es velos sajust vinu sevi.
– Es tik loti velos tevi," es cukstu, gandriz raudadama.
